Bryan Adams - Live στη Λεμεσό, 16/10/2024

[Έκτορας]

Σίγουρα η συναυλία της χρονιάς για την Κύπρο. Έπαιξε πάνω από 2 ώρες και ενώ η μπάντα έκανε και ένα μικρό διάλειμμα, ο Adams δεν κατέβηκε ούτε λεπτό από την σκηνή, και επαίξε μπάσο, ακουστική, ηλεκτρική, φυσαρμόνικα και ενίοτε και τα δυο ταυτόχρονα. Ας λάβουμε υπόψη ότι είναι σχεδόν 65 χρόνων και ο κιθαρίστας του 70! Η φωνή του Adams ήταν σε επίπεδα… στουντιακης ηχογράφησης, το οποίο μπορείτε να διαπιστώσετε και από τα clips. Μιλάμε επίσης για ένα καλλιτέχνη που έχει τρελή δισκογραφία, όποτε όλο το πρόγραμμα ήταν megahit after megahit. Προσωπικά θεωρώ ότι τραγούδησε τα πάντα που θα περίμενα, δεν υπάρχει προσωπικό παράπονο. Το αντίθετο. Εκπληκτική βραδυά. Αν σας δωθεί ποτέ η ευκαιρία να τον δείτε ζωντανά, μην την χάσετε. 
 

Αξιζει σαφέστατα ειδική μνεία στον Keith Scott, ο οποιος έβγαλε σχεδόν όλο το πρόγραμμα με την vintage Strat του και μια Les Paul Goltop, είχε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ήχο, έκανε dive bombs με το vintage trem της Strat (συνέχισε να παίζει in tune) και έκανε και… την Tina Turner στο chorus του It’s only love. Απίστευτος. 
 

 

Ακολουθεί φωτογραφικό και video υλικό. 

[Έκτορας]

[Έκτορας]

[Έκτορας]

[Έκτορας]

[Έκτορας]

Επεξεργασμένο 17 Οκτωβρίου από Έκτορας

[Alex Raptakis]

Ακούγεται φανταστικά. Απίστευτη φωνή.

 

Από την άλλη βλέπω τα βίντεο και... τόσα κινητά...

Τώρα θα μου πεις, θα το βλεπα το βίντεο αν δεν το χε τραβήξει κάποιος? Όχι, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Τεσπα.

 

Τιτανομέγιστος ο Adams, και η μπάντα, και ο ηχολήπτης.

[Έκτορας]

[Έκτορας]

Edit γιατί ανέβηκε το ίδιο video δυο φορές. 

 

Επεξεργασμένο 17 Οκτωβρίου από Έκτορας

[Έκτορας]

10 λεπτά πριν, Alex Raptakis είπε

Ακούγεται φανταστικά. Απίστευτη φωνή.

 

Από την άλλη βλέπω τα βίντεο και... τόσα κινητά...

Τώρα θα μου πεις, θα το βλεπα το βίντεο αν δεν το χε τραβήξει κάποιος? Όχι, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Τεσπα.

 

Τιτανομέγιστος ο Adams, και η μπάντα, και ο ηχολήπτης.

 

Ναι, θα ανοίξουμε μεγάλη κουβέντα. Εγώ, ειλικρινά, τράβηξα σε video ΜΟΝΟ αυτά που βλέπετε εδώ. Και όχι περισσότερες φωτογραφίες. Την υπόλοιπη ώρα κατάχαρηκα την σπουδαία συναυλία και ξελαρυγγιαστηκα να τραγουδώ, όσους στίχους ξέρω, όπως κάνω πάντα.
 

Δυστυχώς έχει χαθεί κάθε μέτρο με το κινητό και ο κόσμος έχει μάθει να ζει μέσα από την οθόνη.
 

 Έπισης το κοινό στη Λεμεσό είναι… ετερόκλητο (είναι ένας ευγενικός τρόπος να πω ότι οι μισοί ήταν ξένοι, κυρίως Ρώσοι / πρώην ανατολικό μπλοκ, που κατοικούν μόνιμα στο νησί ) και ως εκ τούτου όχι τρομερά εκδηλωτικο. Για να μη πω για τα VIP τραπεζάκια, οι οποίοι βλέπουν την συναυλία καθήμενοι με την σαμπάνια τους… 

 

Τέλος πάντων, εγώ αισθάνομαι σαν ο τελευταίος των Μοϊκανων σε συναυλίες…