Gibson vs Fender. Η σύγκρουση των γιγάντων. Η τιτανομαχία.

[Σαμη Παραγκα]

Μετά το 34,13 του οβίνδεου ακούεις τα άσθματα που έγιναν διάσημα από έναν άνθρωπα που τα έγραψε με Λες πολ και τα ακούεις με Τέλε. Τώρα σχετικά με κάτι μπούρδες περί μονών-διπλών μαγνητώνε, μεσαίων και βραχέων κλπ εγώ τ' ακούω βερεσέ ωσάν κι αυτούς που τα ξεστομίζουν. Στο ανάποδο ο δίσκος που έκανε διάσημους τους Ζέπελιν γράφτηκε με Τέλε, αλλά στα λάιβ παιζόταν πάντα με Λες πολ... και αν εξαιρέσουμε ΕΜΕΝΑ που χρησιμοποιώ κανένα πετάλι-συνήθως χώριζα καθαρό βρώμικο κανάλι στον ενισχυτή- ή τελευταία ένα οβερντράιβ, οι υπόλοιποι βάζετε ΟΛΑΚΕΡΕΣ ΠΕΤΑΛΙΕΡΕΣ ίσα με το Σινικό τείχος.

Πέραν του ηχητικού, είναι και θέμα εργονομίας, κάποιες κιθάρες στέκονται πάνω σου, άλλες αποτελούν αποτυχία στην εφαρμογή των κανόνων της φυσικής πχ μια φλαινγκ βε, ή ένα ταυράκι δεν στέκονται, πρέπει να είσαι φακίρης όταν παίζεις όρθιος ή ακόμα και καθιστός, ας μη μιλήσουμε για μπράτσα, γιατί εκεί είναι καθαρά προσωπικό γούστο.

Το μοναδικό Γύπσον που με αρέ είναι το στούντιο, μέλοντι μέικερ το λέτε εσείς... 

Καλές οι Λεπολ, αλλά χρειάζεται να έχεις συμβόλαιο με υλοτόμο για να σε σιάχνει τα σπασμένα κεφαλάρια.

Οι στραβοκάστερε είναι για να παίζουν τπτ φερέλπιδες Μαντόνα

Ούτως ειπείν Τέλε και ΤΑΙΛΩΣ, ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΤΑΙΛΩΣ

 

 

Επεξεργασμένο πριν 3 ώρες από Σαμη Παραγκα

[Waterfall-K]

44 λεπτά πριν, Σαμη Παραγκα είπε

Το μοναδικό Γύπσον που με αρέ είναι το στούντιο