Ηχογραφώντας το "Zoolook" (J.M. Jarre)

[Waterfall-K]

Ένα 14λεπτο βίντεο από τις ηχογραφήσεις ενός άλμπουμ-ορόσημο του sampling και γενικότερα της ηλεκτρονικής μουσικής, του περιβόητου Zoolook (1984) του Jean Michel Jarre. Στα πρώτα 9 λεπτά ο Jarre επεξεργάζεται κάποια samples πάνω στο Fairlight CMI, τα οποία αργότερα θα χρησιμοποιηθούν στο track "Diva". Πολύ πρωτοποριακά πράγματα για την εποχή, τότε που το sampling ήταν υπόθεση κάποιων ελάχιστων φραγκάτων μουσικών.

 

 

Το track "Diva" παρακάτω με φωνητικά της Laurie Anderson. Στο άλμπουμ έπαιζε μπάσο ο Marcus Miller και πρόσθετα synths ο Frederick Rousseau, ο ένας εκ των δύο sound engineers του Παπαθανασίου.

 

 

Επεξεργασμένο 22 Σεπτεμβρίου από Waterfall-K

[Yannis Methenitis]

Ηταν τόσο διαφορετικό άκουσμα την εποχή εκείνη... Χτες το άκουγα πάλι και σκεφτόμουν πως μας έκανε τεράστια εντύπωση γιατί μέχρι τότε ακούγαμε τον "ζεστό αναλογικό ήχο" κι αυτό ήταν καθαρά sample based.

Βέβαια, αυτός ο πειραματισμός με τα δείγματα που προέκυψε στην αρχή, πήγε αλλού και έπαψε να είναι πειραματισμός αφού το editing έγινε αυτόματο κι ο κόσμος δεν έμαθε να το κάνει και απλά χρησιμοποιεί έτοιμα libraries.

Θα τα δω τα βίντεο με καφεδάκι.

[Waterfall-K]

2 ώρες πριν, Yannis Methenitis είπε

Βέβαια, αυτός ο πειραματισμός με τα δείγματα που προέκυψε στην αρχή, πήγε αλλού και έπαψε να είναι πειραματισμός αφού το editing έγινε αυτόματο κι ο κόσμος δεν έμαθε να το κάνει και απλά χρησιμοποιεί έτοιμα libraries.

Σήμερα υπάρχουν αμέτρητες sample libraries (όπως και sound libraries για κάθε synth) οπότε σπάνια θα κάτσει κάποιος να δημιουργήσει τα δικά του samples (ή ήχους). Στις αρχές των '80s όμως αυτά δεν υπήρχαν, κάποιες λιγοστές sample libraries υπήρχαν μόνο από τις εταιρείες που έβγαζαν τα samplers, ενώ ο κάθε καλλιτέχνης έφτιαχνε τις δικές του libraries, όπως οι Jarre, Παπαθανασίου, Yello κ.α. Γι αυτό και τα έργα τους ήταν μοναδικά και σε αυτόν τον τομέα.

Στο Zoolook ιδιαίτερα έπεσε η δουλειά της αρκούδας, ο Jarre πήρε samples από ομιλίες και τραγούδια σε 25 διαφορετικές γλώσσες, ενώ πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και ως κρουστοί ήχοι. Τα ρυθμικά μέρη είναι ένας συνδυασμός από πραγματικά ηλ. & ακ. κρουστά και κρουστούς ήχους φτιαγμένους από samples φωνητικών. Το άλμπουμ αυτό δεν θεωρείται τυχαία ορόσημο στο sampling.

Στις μέρες μας δυστυχώς το sampling χρησιμοποιείται από τους μουσικούς (και κυρίως από τους μη-μουσικούς) κυρίως για να πετσοκόβουν/καταστρέφουν παλιότερες δουλειές άλλων μουσικών, εξού και το αμέτρητο ηχητικό σκουπιδαριό που κυκλοφορεί και ταλαιπωρεί τα αυτιά μας.

[Waterfall-K]

Τα credits του άλμπουμ.

 

[Jet72]

Και E-mu Emulator, το sampling ήταν πολύ the-next-big-thing τότε...

[Waterfall-K]

4 λεπτά πριν, Jet72 είπε

Και E-mu Emulator, το sampling ήταν πολύ the-next-big-thing τότε...

Nαι, Emulator I, που ήταν και φτηνό (σε σχέση πάντα με το διαστημόπλοιο Fairlight).

 

[trolley]

Παράπονο: τον έρμο τον Yogi Horton γιατί δεν τον υπογράμμισες; Τον είχα πρωτοδεί στα credits του "The Catherine Wheel" του David Byrne, όπου "τα σπάει". Έχει παίξει με το μισό σύμπαν και η επιλογή του (όπως και της Anderson) ήταν ανέκαθεν για 'μένα μία ακόμη ένδειξη του πόσο στενά παρακολουθούσε τα διεθνή μουσικά δρώμενα ο Jarre, τότε βέβαια.

[Waterfall-K]

5 λεπτά πριν, trolley είπε

Παράπονο: τον έρμο τον Yogi Horton γιατί δεν τον υπογράμμισες

Η υπογράμμιση δεν έγινε τώρα, τα credits τα είχα ποστάρει ξανά σε άλλο θέμα που γινόταν αναφορά στους συγκεκριμένους μουσικούς.