Γιατί χάθηκαν οι μπάντες;

[Terry RoscoeBeck5]

Έπεσα πάνω σε αυτό και ομολογώ ότι δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Η μουσική που προέρχεται από συγκροτήματα έχει εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό από την κορυφή των charts. Σε σχέση με τα '80ς και τα '90ς, από τα '00ς και μετά υπήρξε καθίζηση που έφτασε στο επίπεδο της εξαφάνισης. 

 

Η κυριαρχία των solo καλλιτεχνών σε αυτό το πεδίο είναι πλέον απόλυτη. Ήρθε το τέλος των συγκροτημάτων; Άγνωστο. Σίγουρα συμφωνώ σε αυτό που αναφέρει ότι η τεχνολογία δίνει την δυνατότητα στον καθένα να κάνει τα πάντα μόνος του, οπότε τι να κάνει την μπάντα... 

 

Σημεία των καιρών κύριοι.    

 

 

[LK]

Τον Μπεάτο τον βλέπω συνεχώς.

Δεν παρακολουθώ τί λέει βέβαια, αλλά χαζεύω του studio του , το οποίο πολύ με αρέζει.

[Shelter]

22 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

οπότε τι να κάνει την μπάντα... 

Ναι αλλα βρίσκεις ένα ταβάνι όταν τα κάνεις όλα μονος σου. Η υπεραξία δημιουργείται ακριβώς απο τη συνδρομή και άλλων ανθρώπων που κομίζουν κάτι διαφορετικο με τα ακουσματα και την προσωπικοτητά τους. Ακόμα και αν πάρεις μουσικούς και τους δώσεις παρτιτούρες, και μονο απο τη διαφορετική ρυθμική αίσθηση που έχει ο καθένας μας, θα έχεις ενα διαφορετικο και πολύ καλύτερο αποτέλεσμα απο το να τα παιξεις όλα μονος σου.

 

Δυστυχώς η σύγχρονη εποχή έχει την εσωστρέφεια σαν χαρακτηριστικό.

 

Σημεία των καιρών όπως πολύ σωστά λες.

[Terry RoscoeBeck5]

@Shelter

Έχεις δίκιο σε αυτά που λες. Πάντως αν παρακολούθησες το βίντεο, πέρα της τεχνολογικής ευκολίας που προάγει τον "ατομικισμό", εισέρχονται και άλλοι παράγοντες - χρηματοοικονομικοί- που για τις εταιρείες καθιστούν μη ελκυστικό "προϊόν" της μπάντες.

 

Και πραγματικά ήταν ένα... epiphany όταν είδα τα στοιχεία που παραθέτει - και από τα charts και από το Spotify- που ήταν λιγάκι... σοκ.

 

Και η πλάκα είναι ότι δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι το είχαμε συνειδητοποιήσει- εγώ δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν είχα πάρει χαμπάρι. Βέβαια, τα μουσικά μου γούστα πάνε πίσω, οπότε δεν παρακολουθώ "φανατικά" τι νέο κυκλοφορεί.   

 

"The demise of the bands", επαναλαμβάνει ο τύπος (Beato) και νομίζω ότι θα συμφωνήσω. 

[Jazzjoker]

Οι μπάντες ήταν ανέκαθεν και εξ αρχής προβληματικά σχήματα. Δηλαδή έχεις ένα σύνολο ανθρώπων το οποίο πρέπει με κάποιο τρόπο να βρει μια ισορροπία λειτουργίας ενώ τα μέλη έχουν τους χαρακτήρες τους, τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, τις οπτικές τους, διαφορετικές προτεραιότητες, τους εγωισμούς τους κλπ. κλπ. 

 

Όταν μπαίνει δε και η εμπορική επιτυχία τη μέση, το ήδη εύφλεκτο κοκτέιλ γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο μια που είναι πολύ πιθανό να αρχίσουν και οι γνωστές διεκδικήσεις πνευματικών δικαιωμάτων, ποιανού είναι το τραγούδι, ποιος έγραψε τους στίχους, τι ποσοστό έχει ο καθένας και τα λοιπά γνωστά. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας είναι ότι δεν έχει υπάρξει μπάντα που να μην τα πέρασε/περνάει αυτά.

 

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, αυτό που συμβαίνει κατά βάση σε όλους τους τομείς, είναι η αφαίρεση από την εξίσωση του αστάθμητου παράγοντα που λέγεται άνθρωπος. Οπότε και στη μουσική, όσο λιγότεροι οι συντελεστές, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα απροβλημάτιστης λειτουργίας.

 

Πολύ ωραία όλα τα παραπάνω, μιλώντας βέβαια για μία "μουσική" που είναι κατασκευάσιμο προϊόν και το οποίο απλά χρειάζεται μια σωστή γραμμή παραγωγής. Γιατί οι μπάντες του παρελθόντος (και πολλές ακόμα και τώρα προφανώς) μπορεί να αποτελούσαν την επιτομή της ανισορροπίας, της ανωριμότητας και της επιπολαιότητας, της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και της κατεδαφιστικής δύναμης του εγωκεντρισμού, αλλά όλες αυτές οι ζυμώσεις οδηγούσαν σε παραγωγή μουσικής που ακούγεται και όχι σε υπερ-easy listening φρουτόκρεμες που είναι σχεδιασμένες να ξεχνιούνται για να μην καταλαμβάνουν χώρο από τις νέες που έρχονται.

[Shelter]

2 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

@Shelter

Έχεις δίκιο σε αυτά που λες. Πάντως αν παρακολούθησες το βίντεο, πέρα της τεχνολογικής ευκολίας που προάγει τον "ατομισμό", εισέρχονται και άλλοι παράγοντες - χρηματοοικονομικοί- που για τις εταιρείες καθιστούν μη ελκυστικό "προϊόν" της μπάντες.

 

Και πραγματικά ήταν ένα... epiphany όταν είδα τα στοιχεία που παραθέτει - και από τα charts και από το Spotify- που ήταν λιγάκι... σοκ.

 

Και η πλάκα είναι ότι δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι το είχαμε συνειδητοποιήσει- εγώ δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν είχα πάρει χαμπάρι. Βέβαια, τα μουσικά μου γούστα πάνε πίσω, οπότε δεν παρακολουθώ "φανατικά" τι νέο κυκλοφορεί.   

 

"The demise of the bands", επαναλαμβάνει ο τύπος (Beato) και νομίζω ότι θα συμφωνήσω. 

Το είδα το βιντεο πριν μερικές μέρες. 

 

Δυσκολεύομαι να πάρω θέση λόγω του γεγονότος ότι αισθάνομαι το χάσμα των γενεών πολύ μεγάλο 

 

Τη νεότερη γενιά δεν την καταλαβαίνω. Δε θέλω να φανώ υπερόπτης αλλά το γεγονος ότι μεγάλωσαν έχοντας internet, social media, youtube και spotify απο πάντα, έχει διαμορφώσει εντελώς διαφορετικές συνθηκες στη ζωή τους που εγώ δεν καταλαβαινω και δεν εχω ζυμωθει σε αυτες.

 

Η μουσική απο αυτό έχει ξεκάθαρα χάσει. To attention span έχει μειωθει σε δευτερολεπτα και όλοι τους βαριούνται και κουραζονται αμεσως. Πως να τους πεισεις ότι πρέπει να διαθέσεις χρόνια και κόπο απο τη ζωή σου? Επίσης η μουσική δεν παιζει πια το ρολο που έπαιζε παλιότερα στους ανθρώπους. Δεν ειναι πια ενα μέσο αυτοπροσδιορισμού. Είναι ένα "χαλί" μερικών δευτερολέπτων για βίντεο στο tik tok αρα γιατι να το παιδεύουμε?

[Terry RoscoeBeck5]

4 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Οι μπάντες ήταν ανέκαθεν και εξ αρχής προβληματικά σχήματα.

Προφανέστατα, και τα υπόλοιπα που αναφέρεις σωστά. Όμως πέρα των γνωστών προβληματικών καταστάσεων που υπάρχουν στις μπάντες, εγώ δεν μπορώ να αντιληφθώ το "γιατί".

Γιατί ξαφνικά (σχήμα λόγου γιατί σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που παραθέτει πλέον είναι παλιά ιστορία), οι μπάντες δεν μπορούν να γράψουν μουσική που θα κάτσει στην κορυφή των chart, του Spotify, των προτιμήσεων; 

 

7 λεπτά πριν, Shelter είπε

Τη νεότερη γενιά δεν την καταλαβαίνω. Δε θέλω να φανώ υπερόπτης αλλά το γεγονος ότι μεγάλωσαν έχοντας internet, social media, youtube και spotify απο πάντα, έχει διαμορφώσει εντελώς διαφορετικές συνθηκες στη ζωή τους που εγώ δεν καταλαβαινω και δεν εχω ζυμωθει σε αυτες.

Πιθανώς (και με πάσα επιφύλαξη) κάπου εδώ να βρίσκεται η απάντηση. 

 

 

[RockaRolla]

[ωραίο θέμα]

Από οικονομοτεχνική άποψη και μόνο: γιατί να μπλέκουν με μπάντες οι εταιρείες, οι παραγωγοί, οι ηχολήπτες κλπ κλπ? Παίρνεις τον καλλιτέχνη μόνο του, έχεις απο πίσω έτοιμη - συγκεκριμένη - ψημένη - επαγγελματική ομάδα που αναλαμβάνει όλα τα υπόλοιπα. Με συγκεκριμένη ταρίφα, γνωστό χρονοδιάγραμμα / απόδοση / επαγγελματισμό.

Τι μένει? Περισσότερο χρήμα για τις εταιρείες. Λιγότερες σκοτούρες για τις εταιρείες. Λιγότερες διενέξεις μεταξύ εμπλεκομένων.

Τι χάνεις? Προφανώς όλα αυτά που ενέφεραν οι από πάνω. Δημιουργικότητα, Πρωτοτυπία. Διαφορετικότητα.

Τι προκύπτει τελικά? Μουσική - κονσέρβα. Για μαζική κατανάλωση.  Με πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης.

...

..

.

... προσσωπικά μιλώντας, πάντα στην άκρη-άκρη του μυαλού μου είχα σε μεγαλύτερη υπόληψη [δεν ξέρω αν είναι ο κατάλληλος όρος] μουσικούς που ήταν σε γκρουπ και έγραφαν συλλογικά μουσική - στίχους - εμπλέκονταν σε ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ βαθμό στο τελικό προϊόν ... ακόμα και στην επιλογή του εξώφυλλου... του artwork...

 

[Jazzjoker]

4 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Γιατί ξαφνικά (σχήμα λόγου γιατί σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που παραθέτει πλέον είναι παλιά ιστορία), οι μπάντες δεν μπορούν να γράψουν μουσική που θα κάτσει στην κορυφή των chart, του Spotify, των προτιμήσεων; 

 

Γιατί το αισθητήριο του κόσμου που καθορίζει με τις προτιμήσεις του τα τσαρτς έχει αλλάξει. Αρκεί ένα backing track με αξιοπρεπή παραγωγή και μια φωνή η οποία δε χρειάζεται καν να τραγουδάει στίχους. Οπότε δεν είναι ότι οι μπάντες δεν μπορούν να γράψουν σύγχρονα hits, είναι ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να πληρώνονται πέντε όταν μπορεί να τα παίρνει μόνο ένας.

[kpeyos]

@Terry RoscoeBeck5 Ενώ όταν υπήρχαν 5 καλογυμνασμένοι 25άρηδες με τις κιθάρες τους και τα ντραμς τους να φαίνονται στα clips και πίσω από αυτούς ένα ολόκληρο songwriting team να τους γράφει τα τραγούδια ήταν διαφορετικό;

Πέραν τούτου όμως υπάρχει και κάτι άλλο. Στο 90% των συγκροτημάτων συνήθως ένας εγραφε το 99% των κομματιών και οι άλλοι βοηθούσαν στο arrangement.  Σήμερα με την εξέλιξη των home studios είναι πιο εύκολο για τον songwriter να κάνει δουλίτσα μόνος του χωρίς να μοιράζει κέρδη και το κυριότερο χωρίς το πρήξιμο των "συνδημιουργών".