Προς το περιεχόμενο

The case for learning to play the acoustic guitar


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Χρόνια με βασανίζει σαν ερώτημα:

Πόσο διαφορετικά σαν όργανα είναι η ακουστική με την ηλεκτρική κιθάρα;

Εννοώ, πέρα από τα προφανή, ότι έχουν 6 χορδές και παίζονται και τα δύο είτε με δάχτυλα είτε με πένα, υπάρχουν πολλά ακόμα κοινά στοιχεία ανάμεσα στα δύο όργανα, που δεν υπάρχουν για παράδειγμα στην κλασική κιθάρα που την θεωρώ αρκετά πιο διαφορετική σαν φιλοσοφία. Scale lengths, radiuses, οι τεχνικές παιξίματος (flat picking, finger picking, strumming), οι σκάλες και οι συγχορδίες, μουσικά είδη που παίζονται και με τα δύο όργανα (blues, anyone?). Αλλά και απλά και μόνο το γεγονός ότι ενώ δεν έχω κάνει ούτε ένα μάθημα ακουστικής κιθάρας, έχω ένα αρκετά καλό όργανο και μπορώ να σταθώ σε μια μπάντα ή σε ένα σχήμα με αρκετή αυτοπεποίθηση, μαρτυρεί αρκετά για το πόσο κοντά είναι η ακουστική με την ηλεκτρική κιθάρα. 

Κι όμως βλέπεις ΠΑΙΧΤΑΡΑΔΕΣ της ακουστικής (Tommy Emmanuel), μόλις πιάνουν ηλεκτρική να λες ...meh, ή ΠΑΙΧΤΑΡΑΔΕΣ της ηλεκτρικής (Allen Hinds) να σου λένε "I can't play the acoustic guitar) ?...

Είδα ένα βίντεο του μούσια τις προάλλες, το οποίο με έκανε να αντιληφθώ ότι και άσσος να είσαι στην ηλεκτρική, υπάρχουν πολλά πράγματα που σου λείπουν σαν κιθαρίστα ηλεκτρικής κιθάρας.

 

Πώς το βλέπετε το θέμα;

Never give up! 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η μεγάλη διαφορά είναι ότι η ακουστική φοράει μπρούτζινες 10αρες ενώ η ηλεκτρική πιο ελαστικές 9ρες και χρειάζεται πολύ λιγότερη δύναμη. Άλλη διαφορά είναι ότι η ηλεκτρική έχει μεγαλύτερο sustain από τα εφέ και αυτό επηρεάζει τον τρόπο παιξίματος σε ένα σόλο. Αυτά για μπλουζ και γενικά αμερικάνικο τιριντιντιν, γιατί σε άλλα είδη μουσικής είναι διαφορετικοί πλανήτες

  • Like 1

kavagio for strings

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι μεν τρομερά κοντινά όργανα όπως είπες αλλά ταυτόχρονα είναι και τόσο διαφορετικά. Oι διαφορές είναι ώρες ώρες χαοτικές, και για έναν ηλεκτρικό κιθαρίστα υπάρχουν κατ'εμε τρομερά οφέλη στο να ασχοληθεί, έστω για λίγο, ψιλοσοβαρά με την ακουστική κιθάρα. Θα εστιάσω σε 2 ιδιαίτερα σημαντικά. 

Το πρώτο είναι η σημασία που πρέπει να δίνεις στην παραγωγή του ήχου με τα 2 σου χέρια, το πως βγάζεις ήχο. 'Οπως και σε όλα τα ακουστικά όργανα δηλαδή. Ο έλεγχος της πένας, των δυναμικών, το σωστό πάτημα της χορδής, όλα αυτά μπαίνουν center stage στο μέγιστο βαθμό. Δεν υπάρχει χώρος για τσαπατσουλιές, για κούφιες νότες, τριξίματα, σβησίματα ακούσια κλπ.

Ισχύουν και για την ηλεκτρική αυτά, μιας και αν το καλοσκεφτείς ακουστικό όργανο είναι και όχι αμιγώς ηλεκτρικό. Με τον ακουστικό ήχο της χορδής ξεκινάνε όλα, ασχέτως αν μετά η όλη αλυσίδα εφε/ενισχυτή μπορεί να μασκαρέψει/αποκρύψει πράγματα. Αν πάσχει ο αρχικός ήχος γιατι δεν το λένε τα χέρια σου, ε θα πάσχει σε ενα βαθμό και το τελικό αποτέλεσμα. Στην ακουστική όμως δεν υπάρχει τιποτα να το κρύψει, το όποιο θέμα έχει η τεχνική σου όσον αφορά την παραγωγή "καλού" ήχου θα αναγκαστείς θες δε θες να το αντιμετωπίσεις αν θες να προχωρήσεις. 

Το δεύτερο είναι το κατα πόσο παραπάνω απο την ηλεκτρική σε προσκαλεί η ακουστική να παίξεις σολιστικά κάτι κάπως πιο ολοκληρωμένο μουσικά. Η ηλεκτρική κιθάρα, για cultural κυρίως λόγους, είναι όργανο μπάντας. 'Εχουμε όλοι μάθει να ακούμε (και να παίζουμε) την ηλεκτρική μέσα σε ένα ευρύτερο σύνολο, το οποίο σύνολο συνήθως είναι η κλασσική ενορχήστρωση κιθαρα + ντραμς/μπασο/πληκτρα/φωνη που συναντάμε στην περισσότερη guitar-centric μουσική. Πάρε απο αυτό το χώρο ότι riff θες - χωρίς το ρυθμικό υπόβαθρο της μπάντας φέρει υποψίες μουσικής στην καλυτερη, το 99% των solο δε είναι παντελώς ανούσια αν δεν έχουν το αρμονικό υπόβαθρο πίσω τους. Δεν είναι ότι είναι αδύνατον, προς θεού, αλλά το να ακούσεις έναν άνθρωπο να παίζει ηλεκτρική κιθάρα μόνος και να βγάζει μουσική είναι σπάνιο φαινόμενο.

 

Πιάνεις όμως μια ακουστική, και ξαφνικά προσπαθείς ασυνείδητα και μη να παράξεις κάτι που να θυμίζει περισσότερο ενα "πλήρες" μουσικό αποτέλεσμα. Το ακούμπησε και ο Μουσιας αυτο στο βίντεο, ίσως ασυνείδητα - πως θα προσπαθησω να παίξω και ρυθμικά, και μελωδικά, και percussive μαζί. Τι είναι αυτο το ενδιάμεσο, που δεν είναι απλά ένα ριφ, δέν είναι απλά ενα single-note solo, δεν είναι ξερα block chords αλλά έχει μέσα όλα αυτά και πολλά παραπάνω ταυτόχρονα? Δε χρειάζεται να ξανα-εφευρέσουμε τον τροχό, τους ανακάλυψαν τους τρόπους (κυρίως) οι Αμερικάνοι, μαυροι και λευκοί, όταν το νέο αυτο όργανο μπόλιασε τις μουσικές τους. 

Η φύση της ακουστικής ως ακουστικό όργανο, το οποίο αν το ψιρύσεις έχει infinitely more nuances τόνων και δυναμικών απο την ηλεκτρική (ναι, δεν είναι η δραματική αλλαγή του clean σε μεταλζωον, αλλα οι subtle διαβαθμίσεις είναι μια άβυσσος, με την κλασσική να είναι βασιλιάς εδω) την ευνοεί ολίγον τι παραπάνω απο την ηλεκτρική, και οι μουσικές στις οποίες κλήθηκε να υπηρετήσει τη βοήθησαν ακόμη παραπάνω σε αυτό το σκοπό. 

Επεξεργασμένο από odis13
  • Like 4
  • Συμφωνώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 ώρες πριν, gmoukou είπε

Allan Holdsworth: hold my beer

 

 

Ναι, έχει παίκτες.

Και σήμερα πχ Julian Lage. Αλλά γενικά τείνουν να εξειδικεύονται σε ένα από τα δύο 

Never give up! 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το ερώτημα θα ήταν πιο δίκαιο και ακριβές στη βάση ότι η αλυσίδα ηλ.κιθάρα+εφέ(αν έχουμε)+ενισχυτής είναι ΕΝΑ όργανο όλο μαζί σαν σύστημα και η ακουστική κιθάρα ένα άλλο.

 

Και από αυτό προκύπτει πλήθος διαφορών φυσικά που όλοι λίγο πολύ φανταζόμαστε.

 

Κάποιοι αρέσκονται μόνο στο ένα όργανο ή μόνο στο άλλο.

Επεξεργασμένο από Shelter
  • Συμφωνώ 1

Απο την Tele δεν ξεκινάς. Στην Esquire καταλήγεις.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

37 λεπτά πριν, Nekkon είπε

Ναι, έχει παίκτες.

Και σήμερα πχ Julian Lage. Αλλά γενικά τείνουν να εξειδικεύονται σε ένα από τα δύο 

 

Καλα παίκτες γενικα υπάρχουν άπειροι αλλά ελάχιστοι στέκονται ισάξια και στα δυο. O Ηoldsworth πχ στο κομμάτι παραπάνω ήταν φοβερός μεν (γιατι Holdsworth, duh) αλλά φαινόταν στο παίξιμο του και τη φρασεολογία του οτι είναι ηλεκτρικός. Ο Lage που ανέφερες πχ επίσης ντουμπλάρει πολύ άξια, τον έχω ακούσει σε ακουστικές δουλειές και είναι παρα παρα πολυ καλός με την ακουστική (δε ξερω αν εχεις ακούσει τη δουλειά του με τον Critter), αλλα και εκει - αυτό το καταπληκτικό feel που έχει στην ηλεκτρική δεν τον έχω ακούσει να το πιάνει στο 100% στο ακουστικό. Μπορεί να είναι και γούστα και απλα να τον προτιμώ στον ηλεκτρικό του ήχο, δε ξέρω. O DiMeola είναι ίσως σχεδόν ισάξια γνωστός και για τα δυο, αλλα στην ακουστική δεν τον πολυαντέχω οπότε δε θα πώ παραπάνω, ο Metheny επίσης εχει φοβερα sensibility στην ακουστική αν και στο κεφάλι μου τον έχω labelled σαν ηλεκτρικό πρωτίστως...ίσως αυτός να πλησιάζει περισσότερο το top level και στα δυο, απο όσους μου έχουν έρθει μεχρι τώρα δηλαδη.

  • Συμφωνώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

40 λεπτά πριν, odis13 είπε

Ο Lage που ανέφερες πχ επίσης ντουμπλάρει πολύ άξια, τον έχω ακούσει σε ακουστικές δουλειές και είναι παρα παρα πολυ καλός με την ακουστική (δε ξερω αν εχεις ακούσει τη δουλειά του με τον Critter), αλλα και εκει - αυτό το καταπληκτικό feel που έχει στην ηλεκτρική δεν τον έχω ακούσει να το πιάνει στο 100% στο ακουστικό

Είναι όμως θέμα του παίκτη ή της διαφοράς στη φύση του οργάνου; Εκεί έγκειται η απορία μου

Never give up! 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

19 λεπτά πριν, Nekkon είπε

Είναι όμως θέμα του παίκτη ή της διαφοράς στη φύση του οργάνου; Εκεί έγκειται η απορία μου


Δε νομίζω ότι υπάρχει σε κανεναν προδιάθεση για το ένα ή το άλλο - όπου ρίξεις δουλειά και το επιζητάς θα φτάσεις σε ενα καποιο α' επίπεδο. Οταν μιλάμε για τέτοια ονόματα, με το ταλέντο και κυρίως τη δουλειά που θα έχουν ρίξει θα μπορούσαν να είναι top of the tops σε οποιοδήποτε απο τα δυο, ή και τα δυο αν θελαν. Αλλά φαντάζομαι όλοι έχουν μια προτίμηση υπερ του ενος ή του αλλου, το ένα είναι το main όργανο το άλλο το δευτερεύον, ε και κατ'επεκταση μπορείς να είσαι απιστευτα καλός στο ένα και απλα εξαιρετικός στο αλλο ?

 

Είναι διαφορετικές φιλοσοφίες, προσεγγίσεις και μουσικά υπόβαθρα στα οποία διαπρέπει το κάθε όργανο. Οι περισσότεροι έρχονται απο το ενα camp και προσεγγίζουν το αλλο. Το να βρείς κάποιον που να τον τραβάνε και τα δυο το ίδιο, και να τα έχει μελετήσει και τα δυο το ίδιο, και να μπορει να σταθει το ίδιο επάξια και στα δυο σπανίζει. Και δεν είναι και το τελος του κόσμου προφανώς, δεν κάνει κάποιον "καλύτερο" το να είναι σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία. 

Σκέφτομαι τώρα που το λες όμως ότι μπορώ να σκεφτώ εύκολα πολλούς μπασίστες που είναι το ίδιο αξιόλογοι και στο ηλεκτρικό και στο κοντραμπάσο (που εκει οι διαφορές είναι κυριολεκτικά χαοτικές). Derrick Hodge, Chris Wood, Stanley Clarke, μπορω να σκεφτώ αρκετούς που δυσκολα τους κατατάσσω σε ενα απο τα δυο ως main όργανο. 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου