Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιευμένο
Just now, Terry RoscoeBeck5 said:

Με το μπαρδόν δηλαδής, αλλά κόψε τις φάτσες αφτόν που κρατάνε τις tele ?

Κιθαρες μετρανε οχι φατσες

Ο αλλος παιζει ποδηλατο με βοηθητικές 

Δεσαμε τώρα 

  • Moderator
Δημοσιευμένο

Λοιπόν, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις...

Σας τα έλεγα: Παρίσι 2024 θα λέμε και θα κλαίμε

Το LA28 δίνει δείγμα γραφής και τα ευκόλως ευνοούμενα...  ?

all this has happened before and will happen again

Δημοσιευμένο

Ρε ούτε ένα βεγγαλικό, καμιά φωτοβολίδα, κάτι τέλος πάντων για το τέλος? Τι τελετή λήξης-ύπνος ήταν αυτή?

Τι τσίπηδες ιναφτίρε?image.gif.b060156ce3b35d4e1f6bc71e024c9e6e.gif

Specs talks, M🐮🐮gs walks

  • Moderator
Δημοσιευμένο
22 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

Ρε ούτε ένα βεγγαλικό, καμιά φωτοβολίδα

Εεεεπ, τι είναι αφτά που λες; Αφού είμαστε Ολυμπιάδα zero CO2 emissions ?

  • Λυπάμαι 1

all this has happened before and will happen again

  • Moderator
Δημοσιευμένο

Θα κάνω μια τοποθέτηση,  και θα τη συνδέσω και με το άλλο μου νήμα. 

Επίσης θα προσπαθήσω να εξηγήσω πως ακριβώς το αισθάνομαι. 

Πρωί -πρωί πέρασαν αυτές οι φωτογραφίες από το time line μου στο Facebook. 

Έλεγε λοιπόν ότι η H. E.R. (δεν ξέρω καν ποια είνα),  τραγούδησε τον εθνικό ύμνο με fender stratocaster custom shop, και η ανάρτηση έγινε από την fender.

Και έτσι ξαφνικά χάθηκε η μαγεία....και η διάθεση μου να πάρω strat εκ νέου. 

Κατανοώ ότι η ζωή προχωράει,  ότι η fender είναι εταιρία και φυσικά θα αδράξει κάθε ευκαιρία για promo.

Εγώ από την άλλη την έχω συνδεδεμένη στο μυαλό μου , με τις αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων,  τότε που ήταν κάτι μυθικό. 

Και δυσεύρετο....και μαγικό. 

Όταν ξαφνικά την βλέπω την κιθάρα σε ένα ασφαλώς μεγάλο αλλά αδιάφορο για εμένα γεγονός....κάτι χάνει από την αίγλη της στο μυαλό μου....

Και εννοώ ότι θα ψάρωνα 1000 φορές πιο πολύ αν έβλεπα ένα promo...με φόντο την Αμερική (όπως την φαντάζομαι π.χ από ταινίες που είδα στο παρελθόν- στα νιάτα μου), με μουσική που με γοήτευσε στα νιάτα μου... και όχι σε ένα hip event σύγχρονο. 

Δεν ξέρω ποίος ή πόσοι με πιάνουν,  μιλάω συναισθηματικά και όχι αντικειμενικά λογικά. 

Διότι λογικά αντιλαμβάνομαι ότι η τελετή λήξης Ολυμπιάδας και ο Εθνικός ύμνος μιας χώρας,  είναι τεράστια γεγονότα για διαφήμιση  ....απλά εγώ δεν μπορώ να κάνω relate.

Ισως γι αυτό και εγώ και πολλοί άλλοι εχουμε θεοποιήσει τα vintage κομμάτια της και όχι τα σύγχρονα. 

Συμβιβαζομαστε με τα σύγχρονα , πιστεύοντας πως αγοράζουμε ένα κομματάκι της ιστορίας της... όπως τη ζήσαμε τα μαγικά χρόνια της νιότης μας ή όπως την φανταστήκαμε (την ιστορία της).

Ελπίζω να έγινα έστω και λίγο κατανοητός,  για το πως αισθάνθηκα όταν είδα τις φώτος.

Δεν διεκδικώ να με δικαιώσει κάποιος. 

Μου αρκεί η κατανόηση ?.

Ίσως ενδόμυχα να μην ήθελα να εμπλακεί σε αυτό το "τσίρκο " ή αγαπημένη μου "μάρκα ".

Ίσως ήταν η άμυνα μου προς το αδιάφορο σύγχρονο και αισθάνθηκα "προδομένος".

 

FB_IMG_1723437444971.jpg

FB_IMG_1723437450153.jpg

FB_IMG_1723437453105.jpg

  • Like 1
Δημοσιευμένο

τα είπαμε χτες βράδυ.

Η απόλυτη εμπορευματοποίηση των αγώνων, (υπήρχε και το 2004 που κατέβηκα οικογενειακώς στην Αθήνα με τα όποια έξοδα για να παρακολουθήσω - απλά σήμερα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο) και η πολιτική εκμετάλλευσή τους.

Λόγια, πεφωτισμένοι και φανφάρες.

 

και πλέον εκτός από την εμπορευματοποίηση ήρθε και η αμερικανοποίηση.

Οι τραγικοί καραγκιόζηδες ρεντ χοτ να πηδάνε μεγάλοι άνθρωποι σαν μαιμούδες, ο σνουπ σκύλος στ άσπρα ντυμένος, ακόμα και τα αδέρφια Αιλις με το μπλαζέ ύφος τους και το κασκέτο της μέχρι το μάτι μας έλεγαν "σας έχουμε γραμμένους"

 

Το πόπολο εισπράττει αυτά που πάντα ήθελε.

  • Moderator
Δημοσιευμένο
2 λεπτά πριν, sultan of string είπε

τα είπαμε χτες βράδυ.

Η απόλυτη εμπορευματοποίηση των αγώνων, (υπήρχε και το 2004 που κατέβηκα οικογενειακώς στην Αθήνα με τα όποια έξοδα για να παρακολουθήσω - απλά σήμερα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο) και η πολιτική εκμετάλλευσή τους.

Λόγια, πεφωτισμένοι και φανφάρες.

 

και πλέον εκτός από την εμπορευματοποίηση ήρθε και η αμερικανοποίηση.

Οι τραγικοί καραγκιόζηδες ρεντ χοτ να πηδάνε μεγάλοι άνθρωποι σαν μαιμούδες, ο σνουπ σκύλος στ άσπρα ντυμένος, ακόμα και τα αδέρφια Αιλις με το μπλαζέ ύφος τους και το κασκέτο της μέχρι το μάτι μας έλεγαν "σας έχουμε γραμμένους"

 

Το πόπολο εισπράττει αυτά που πάντα ήθελε.

Δεν διάβασα όλο το νήμα,  πιθανόν να ειπώθηκαν αύτα που έγραψα,  και αν ναι....είναι εν μέρει παρήγορο ότι δεν αισθάνομαι εγώ μόνο έτσι (ακομα και αν είναι λάθος αυτό που αισθάνομαι).

 

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...