Διαλειμματική νηστεία στο περίπου - Συμβουλές

[LK]

Το θέμα είναι ότι τόσες και τόσες γενιές μεγάλωσαν με :

1. «Το πρωί να τρως σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν άρχοντας και το βράδυ σαν ζητιάνος»,

2. "τον άρτον ημών τον επιούσιον" (και δεν το πάω στο Θρησκευτικό).

3. "Τα φρούτα είναι υγιεινά"......χίλιες φορές να φάω έναν μπακλαβά παρά  φρουκτόζη  και

4. Αυτή την αφίσσα (εμείς την είχαμε κρεμασμένη στο δημοτικό σχολείο).

Τι περιμένεις τώρα, να ξεκολλήσει το μυαλό εύκολα;

[fatalv]

5 λεπτά πριν, LK είπε

Από τις μεγαλύτερες απάτες παγκοσμίως, έβερ.
Μεγαλύτερη και από τους pistols...αν και κονταροχτυπιούνται...

[LK]

Μόλις τώρα, fatalv είπε

Από τις μεγαλύτερες απάτες παγκοσμίως, έβερ.
 

Τα καρτέλ των φουρνάρηδων 

[Shelter]

Ρε γιατι τοσο μένος κατα των υδατανθράκων? Τι σας κάνανε? Όλα ειναι απαραίτητα. 

 

38 λεπτά πριν, LK είπε

2. "τον άρτον ημών τον επιούσιον" (και δεν το πάω στο Θρησκευτικό).

Ζήτημα των αζύμων - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)

[kpeyos]

Δεν υπάρχουν γενικότητες στις δίαιτες. Υπάρχουν 100δες ψευδοθεωρίες προσαρμοσμένες στην τεράστια ανάγκη που έχουμε σαν άνθρωποι να έχουμε μια απτή και κατανοητή επεξήγηση σε κάθε μας πρόβλημα.

 

Η αλήθεια όμως βρίσκεται στην ιδια τη θεωρία της εξέλιξης. Η ικανότητα μετάλλαξης μέσα σε λίγες μόνο γενιές είναι τεράστια. Γι αυτό υπάρχουν μελέτες στο Λασήθι που οι τοπικοί ορεσίβιοι βοσκοί δεν ανεβάζουν χοληστερίνη με τίποτα. Γι αυτό υπήρχε και ο αστικός μύθος για το κόκκινο κρασί που την κατεβάζει, ακριβώς επειδή οι Γάλλοι είχαν πλέον αναπτύξει τεράστια ανοχή στα λιπαρά κρέατα και τυριά. Γι αυτό κι όταν ακούω για one-size-fits-all δίαιτες ή για κάτι κουλαμάρες για τους αρχαίους ημών προγόνους ή και τους Αυστραλοπίθηκους κριντζάρω κι αλλάζω κανάλι. 

 

Όλη η διατροφική μας αλυσίδα έχει μεταλλαχτεί σε τέτοιο βαθμό, που φτάνει να μην εχουν νόημα τέτοιες συζητήσεις: Τα φρούτα έχουν μεταλλαχτεί να έχουν τη δεκαπλάσια ποσότητα ζάχαρης από αυτή που είχαν στην αρχική τους μορφή. Τα κρέατα είναι τιγκαρισμένα στα αντιβιοτικά. Οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες είναι μια καινούργια πρόκληση για το ανθρώπινο σώμα και είναι σαν να ρίχνεις loctite στο πεπτικό σου σύστημα. Οι εισαγώμενοι ξηροί καρποί είναι μολυσμένοι με ηπατο-τοξίνες. Δε μιλάω καν για τη μόλυνση που υπάρχει στους υδροφόρους ορίζοντες. Σε συζήτηση με νεφρολόγο πριν 5 χρόνια, το μισό Αλιβέρι είχε πάθει καρκίνο του νεφρού απ' το εξασθενές χρώμιο των εργοστασίων. Στην Κρήτη ακόμη παθαίνουν καρκίνους στο θυρεοειδή που αποδίδονται στις επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ. Ούτε καν τα χόρτα δεν είναι ασφαλή. 

Άρα τί θα φάς; Μόνο βιολογικά όσπρια, κρέατα που κοστίζουν 30 ευρώ το κιλό και χόρτα από τον κήπο σου; Καλά όλα αυτά, αν έχεις την άνεση στη ζωή του χρόνου και του χρήματος. Αλλά ποιος την έχει; 

Ακόμη το πιο σημαντικό σε αυτή την συζήτηση είναι ότι έχει επιμηκυνθεί το προσδόκιμο ζωής και έχουμε βρεθεί να κυνηγάμε ανεμόμυλους, προσπαθωντας να διατηρήσουμε ένα επίπεδο υγείας και ευεξίας πρωτόγνωρο για ηλικίες στις οποίες πριν 100 χρόνια θεωρούταν κάποιος Μαθουσάλας. 

Γυμνάζεσαι από μικρός; Κινδυνεύεις να γίνεις τούμπανος και μετά ως μεσήλικας με τις υποχρεώσεις να παρατήσεις τη γυμναστική, να καταβολιστούν οι μύες σε σάκχαρα και να μοιάζεις με φώκια, χώρια τα προβλήματα στην καρδιά. Γυμνάζεσαι μεγάλος; Κρατάς τις αυξητικές σου ορμόνες αφύσικα υψηλές για την ηλικία σου, πολλαπλασιάζεις τις ελεύθερες ρίζες και ανεβάζεις το ρίσκο να βαρέσεις καναν καρκίνο και να σε κλαίμε. Δε γυμνάζεσαι καθόλου; Πιθανότατα είσαι χοντρός, καταθλιπτικός με χάλια ποιότητα ζωής. 

Τέλος υπάρχει και το ανέκδοτο με τον 100χρονο vegan που όταν τον ρώτησαν πώς νοίωθει που κατάφερε να φτάσει σε αυτή την ηλικία είπε: "Δεν άξιζε τον κόπο".

Μέσα στις συνθήκες που μπορεί ο καθένας ας κάνει το καλύτερο που μπορεί. Πιο σημαντικό είναι για μένα να πάει κάποιος να ψυχαναλυθεί, να λύσει κανα πρόβλημα που τον κρατάει πίσω και μετά όλα έρχονται μόνα τους. Όσο μπορεί κάποιος να ζει χαρούμενος, τόσο μειώνει τις εξαρτήσεις του. Κι αν έχει και δέκα κιλά παραπάνω στα 60 του, σιγά το πράγμα.

[LK]

12 λεπτά πριν, Shelter είπε

Ρε γιατι τοσο μένος κατα των υδατανθράκων? Τι σας κάνανε? Όλα ειναι απαραίτητα. 

 

Ζήτημα των αζύμων - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)

Άλλο υδατάνθρακας, άλλο άλευρα με ζάχαρη .

[Shelter]

8 λεπτά πριν, kpeyos είπε

Γι αυτό κι όταν ακούω για one-size-fits-all δίαιτες 

 

Για αυτό λέμε να κανει καποιος εξετασεις και να τις δει με γιατρο και διατροφολογο και να βγει το μοντέλο του σωστα και το προγραμμα του.

Επίσης οπως πολύ σωστά είπες εκτός απο τον οργανισμό δεν εχουμε ολοι και το ιδιο μοντέλο ζωής/εργασιας. 

[Κβαντική Διεμπλοκή]

1 ώρα πριν, LK είπε

Το θέμα είναι ότι τόσες και τόσες γενιές μεγάλωσαν με :

1. «Το πρωί να τρως σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν άρχοντας και το βράδυ σαν ζητιάνος»,

2. "τον άρτον ημών τον επιούσιον" (και δεν το πάω στο Θρησκευτικό).

3. "Τα φρούτα είναι υγιεινά"......χίλιες φορές να φάω έναν μπακλαβά παρά  φρουκτόζη  και

4. Αυτή την αφίσσα (εμείς την είχαμε κρεμασμένη στο δημοτικό σχολείο).

Τι περιμένεις τώρα, να ξεκολλήσει το μυαλό εύκολα;

Για τα φρούτα είσαι λάθος.Εχω χάσει πάρα πολλά κιλά με φρουτοφαγία.

[Shelter]

14 λεπτά πριν, LK είπε

Άλλο υδατάνθρακας, άλλο άλευρα με ζάχαρη .

Τα έχουμε πει και αλλού. Αυτό δεν ειναι ψωμι αλλά προιον ζαχαροπλαστικης που εχει περασει στο συλλογικο καταναλωτικο ασυνείδητο ως ψωμι! Δεν το τιτλοφορουν καν ως ψωμι λόγω νομοθεσίας που οριζει ακριβως τι ειναι αρτος. 

[trolley]

@kpeyos

Μην είσαι τόσο αρνητικός. Ακόμη - δεν ξέρω τι θα γίνεται σε 50 χρόνια - σε αυτό το μέρος του κόσμου υπάρχει επάρκεια καλής τροφής, ακόμη και αν δεν είσαι πλούσιος. Άνετα μπορεί κάποιος να φροντίσει την υγεία του, λιακάδα έχουμε, ανοιχτούς χώρους έχουμε, δεν είναι τόσο μαύρα τα πράγματα.

 

Επίσης, η "ψυχανάλυση" δεν θα βοηθήσει σε τίποτε αν κάποιος δεν προτίθεται να αναλάβει έμπρακτη πρωτοβουλία για την βελτίωση παραμέτρων της καθημερινότητάς του. Γι' αυτό αποτυγχάνει συνήθως, καθώς μετουσιώνεται σε σειρά κανόνων ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος στο νου του "πάσχοντα".

 

Άλλωστε, τα παιδιά δε λένε και τίποτε το πολύ ζόρικο (άσε τον LK που θέλει να το πουλήσει σαν επίτευγμα αλά Διγενής Ακρίτας). Λένε να τρώμε λιγότερο και να περπατάμε περισσότερο, να μη πίνουμε τις θερμίδες μας και - για να μην ξεχνιέται - να μην εισπνέουμε θάνατο. Παλεύεται η φάση.