Σας επηρεάζει η εμφάνιση/σκηνική παρουσία ενός καλλιτέχνη ή μόνο το ηχητικό αποτέλεσμα;

[trolley]

22 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

Ξέρω γω, "βαρετό απλοϊκό ροκ"?... 

 

Ναι, αλλά αυτό το βαρετό και απλοϊκό είναι η ραχοκοκαλιά ολόκληρου του genre.

 

Ο μόνος λόγος που δεν το βλέπεις (αν δεν το βλέπεις όντως) είναι επειδή κάπου στην πορεία υιοθέτησες μία ακαδημαϊκή, θα έλεγα, προσέγγιση. Ακόμη και έτσι, δύσκολα (πολύ δύσκολα) θα βρεις μουσικό του ροκ ιδιώματος που να μην αναγνωρίζει το ρόλο που έπαιξαν οι Stones, στη διαμόρφωση του είδους.

 

Μπορεί πάντα κάποιος να τους μέμψει επειδή εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια (και τα ίδια) για τόσες δεκαετίες... ναι, ισχύει αυτό... απ΄την άλλη, το ίδιο κάνουν και πολλοί άλλοι, τι να κάνουμε δηλαδή, να απαιτήσουμε να πεθάνουν οι άνθρωπες;

 

Κάπου ανέφερες ότι ακούς με τα αυτιά, αλλά δεν είμαι βέβαιος, νομίζω ότι ακούς με τον εγκέφαλο (για να συνεχίσουμε το οξύμωρο της παρομοίωσης), και σου προτείνω να ακούσεις και λίγο με την καρδιά (ακόμη πιο οξύμωρη μεταφορά). Υποθέτω ότι δεν ακούς Yes όταν είσαι καψούρης, ή όταν τα έχεις πάρει με τους πολιτικούς.

[Waterfall-K]

5 λεπτά πριν, trolley είπε

Κάπου ανέφερες ότι ακούς με τα αυτιά, αλλά δεν είμαι βέβαιος, νομίζω ότι ακούς με τον εγκέφαλο (για να συνεχίσουμε το οξύμωρο της παρομοίωσης), και σου προτείνω να ακούσεις και λίγο με την καρδιά (ακόμη πιο οξύμωρη μεταφορά). Υποθέτω ότι δεν ακούς Yes όταν είσαι καψούρης, ή όταν τα έχεις πάρει με τους πολιτικούς.

Και με τον εγκέφαλο ακούω και με την καρδιά και με το στομάχι και γενικά με όλα τα εσωτερικά όργανα του σώματος μου. Απλά έχω ένα πρόβλημα με το απλοϊκό (και ουχί με το απλό). YES ακούω όποτε έχω όρεξη, το ίδιο και με τα υπόλοιπα είδη, δεν ακούω μουσική ανάλογα τα νεύρα που έχω με κάτι/κάποιους ή με το αν και πόσο καψούρης είμαι. Αν άκουγα μόνο με τον εγκέφαλο δεν θα άκουγα καν blues, είδος που το έχω φάει -και συνεχίζω να το τρώω- με την κουτάλα. 

Το ότι υπάρχουν καλλιτέχνες στη δισκοθήκη μου σαν τον κύριο παρακάτω κάτι λέει. Τέτοια έπαιζαν και οι RS στις αρχές τους, και δεν ήταν κακοί. Απλά η διαφορά ήταν ότι μιμούνταν, σε αντίθεση με τους Kimbrough του είδους που μυρίζουν από χιλιόμετρα μακριά "αυθεντικότητα".

 

 

Το εξώφυλλο από τη δική μου κόπια, αναμφισβήτητα πιο "blues".

 

[Τρώμε κάτι και συνεχίζουμε]

Μήπως , λέω μήπως πλέον πληρώνουμε θέαμα και όχι τον καλλιτέχνη;

Δευσευρετοι έχουν γίνει.

Προσωπικά επιλέγω τι ηχητικό αποτέλεσμα θα μου δωθεί και πόση ενέργεια και συναισθήματα θα γεννηθούν από την εμφάνιση του καλλιτέχνη.

[trolley]

2 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

δεν ακούω μουσική ανάλογα τα νεύρα που έχω με κάτι/κάποιους ή με το αν και πόσο καψούρης είμαι

 

Εσύ χάνεις. :) :) :)

 

Πάντως, αυτά είναι λαϊκά μουσικά ιδιώματα, κάθε προσπάθεια που έχει γίνει να ακαδημακοποιηθούν, εκλογικευτούν, ενταχθούν σε προδιαγραφές έχει αποτύχει, και σαν τέτοια (λαϊκά) τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να είναι όσο απλοϊκά θέλουν. Άλλωστε, πολλοί έχουν προσπαθήσει να τα γράψουν και να τα παίξουν αυτά τα απλοϊκά και διαπίστωσαν ότι δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται... τόσους μουσικούς έχουμε εδώ μέσα, ρώτα τους αν δεν με πιστεύεις.

 

 

[Σπινθηροβόλος γάιδαρος]

1 ώρα πριν, Waterfall-K είπε

Οι DP δημιούργησαν νέο ήχο και είδος στο rock, ήταν πρωτοπόροι και καινοτόμοι

Για ποια περίοδο μιλάς? μετά τα 3 πρώτα άλμπουμ και αυτό εκεί με τα βιολιά έβγαλαν το In Rock στο οποίο αντέγραψαν τον heavy rock ήχο από Zeppelin, Cream και Vanilla Fudge κατά δήλωση των ίδιων

[Waterfall-K]

5 λεπτά πριν, trolley είπε

σαν τέτοια (λαϊκά) τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να είναι όσο απλοϊκά θέλουν.

Άλλο "απλό" και άλλο "απλοϊκό", δεν είναι το ίδιο. Όταν λέω "απλοϊκό" εννοώ κάτι χωρίς βάθος, ρηχό, επιτηδευμένα/προσποιητά απλό.

 

10 λεπτά πριν, trolley είπε

τόσους μουσικούς έχουμε εδώ μέσα, ρώτα τους αν δεν με πιστεύεις.

Και γιατί να κάνω τον κόπο? Ο κοντινότερος καθρέπτης είναι λιγότερο από δύο μέτρα μακριά από δω που κάθομαι, πετάγομαι εκεί και ρωτάω τον εαυτό μου. 

2 λεπτά πριν, Αρχή Διαλόγου είπε

Για ποια περίοδο μιλάς? μετά τα 3 πρώτα άλμπουμ και αυτό εκεί με τα βιολιά έβγαλαν το In Rock στο οποίο αντέγραψαν τον heavy rock ήχο από Zeppelin, Cream και Vanilla Fudge κατά δήλωση των ίδιων

Τι λες βρε άνθρωπε...

[trolley]

6 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

πετάγομαι εκεί και ρωτάω τον εαυτό μου

 

Τι εννοείς; Ότι δοκίμασες να γράψεις απλοϊκό ηλεκτρικό τραγούδι που να αρέσει σε πάνω από πέντε άτομα και διαπίστωσες ότι είναι εύκολο;

[Waterfall-K]

2 λεπτά πριν, trolley είπε

Τι εννοείς; Ότι δοκίμασες να γράψεις απλοϊκό ηλεκτρικό τραγούδι που να αρέσει σε πάνω από πέντε άτομα και διαπίστωσες ότι είναι εύκολο;

Όχι, στο "τόσους μουσικούς έχουμε εδώ μέσα, ρώτα τους" πήγαινε η απάντηση μου. Στα περί απλοϊκότητας, το έχω κάνει Ν φορές, είναι πανεύκολο. Τα 2/3 της δισκογραφημένης σημερινής μουσικής έτσι είναι γραμμένα, τι συζητάμε τώρα? 

[methylene blue]

Το να γραψεις ενα απλοικο κομματι οκ,  ολοι το εχουμε κανει πολλες φορες. 

Το να γραψεις ομως ενα απλοικο κομματι που να κανει "γκελα" στον κοσμο ποσες φορες το εχεις κανει;

[Waterfall-K]

45 λεπτά πριν, methylene blue είπε

Το να γραψεις ενα απλοικο κομματι οκ,  ολοι το εχουμε κανει πολλες φορες. 

Το να γραψεις ομως ενα απλοικο κομματι που να κανει "γκελα" στον κοσμο ποσες φορες το εχεις κανει;

Οτιδήποτε απλοϊκό -άρα ευκολοχώνευτο- κάνει "γκέλα" στον κόσμο. Το ποιο από όλα αυτά θα κάνει την μεγαλύτερη "γκέλα" μάς ενδιαφέρει, που θα πουλήσει και παραπάνω. Συνταγές υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, και σε συνδυασμό με την καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ δημιουργούνται τα hits. Αν ως δια μαγείας από αύριο και για τα επόμενα 20 χρόνια όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα του πλανήτη έπαιζαν κατά 80% Jazz, το 2044 η πλειονότητα των ακροατών θα άκουγε Jazz .

O εγκέφαλος προσαρμόζεται στα νέα ακούσματα και το γούστο διαμορφώνεται. Αλλά κανείς δεν θα μπει στον κόπο να το κάνει, μια και υπάρχουν πολύ πιο γρήγοροι και ανέξοδοι τρόποι να δημιουργήσουν/πουλήσουν hits, κανείς δεν θα σπαταλήσει χρόνο και χρήμα για να διαμορφώσει το γούστο του μέσου ακροατή, το οποίο είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριο, απλά θα συνεχίσουν να κρατάνε το γούστο αυτό όσο πιο χαμηλά γίνεται για να του πουλάνε εύκολα τις γνωστές απλοϊκές παπαριές που του/μας πασάρουν καθημερινά.