Σας επηρεάζει η εμφάνιση/σκηνική παρουσία ενός καλλιτέχνη ή μόνο το ηχητικό αποτέλεσμα;

[Spyros Delta]

Για μενα το "ηχητικό αποτέλεσμα" επηρεαζει την "εμφάνιση/σκηνική παρουσία ενός καλλιτέχνη".

Πχ αν εβλεπα στον δρομο τον Keith χωρις να ξερω οτι ειναι ο Keith, θα τρομαζα και θα αλλαζα πεζοδρομιο.
Εβλεπες την Aretha και ηθελες να την φιλησεις.
Αν δεν ηταν η Aretha, θα φοβοσουν μη σε κανει μια μπουκια.
Και τοσοι αλλοι.

[Σαμη Παραγκα]

43 λεπτά πριν, Spyros Delta είπε

Για μενα το "ηχητικό αποτέλεσμα" επηρεαζει την "εμφάνιση/σκηνική παρουσία ενός καλλιτέχνη".

Πχ αν εβλεπα στον δρομο τον Keith χωρις να ξερω οτι ειναι ο Keith, θα τρομαζα και θα αλλαζα πεζοδρομιο.
Εβλεπες την Aretha και ηθελες να την φιλησεις.
Αν δεν ηταν η Aretha, θα φοβοσουν μη σε κανει μια μπουκια.
Και τοσοι αλλοι.

Βέβαια αν έβλεπες τις γάμπες της  Tina ....

[Nekkon]

59 λεπτά πριν, Spyros Delta είπε

Για μενα το "ηχητικό αποτέλεσμα" επηρεαζει την "εμφάνιση/σκηνική παρουσία ενός καλλιτέχνη".

Πχ αν εβλεπα στον δρομο τον Keith χωρις να ξερω οτι ειναι ο Keith, θα τρομαζα και θα αλλαζα πεζοδρομιο.
Εβλεπες την Aretha και ηθελες να την φιλησεις.
Αν δεν ηταν η Aretha, θα φοβοσουν μη σε κανει μια μπουκια.
Και τοσοι αλλοι.

Θέλω να δω Dave Murray στο remake του Κουασιμόδου

[trolley]

Με επηρρεάζει μόνο αρνητικά, δηλαδή ποτέ δεν έτυχε να μην μου αρέσει μία μουσική και μετά να δω ποιος την παράγει και να πω "α, τελικά ωραίο είναι".

 

Αντίθετα, έχει τύχει το εξής, να δώ κάποιον/α και να πω μέσα μου "γύρευε τι σαβούρα θα είναι η μουσική του/της" και μετά να καταπιώ τη γλώσσα μου, κατά το κοινώς λεγόμενο.

 

Επίσης μου έχει τύχει να αμφιταλαντεύομαι για το αν μου αρέσει ένα άκουσμα, και μόλις δω το άτομο που το έχει παίξει / γράψει / ερμηνεύσει να μουρμουρίσω το γνωστό "άσε μας κουκλίτσα μου" (ανεξαρτήτως  φύλου).

 

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, δεν με ενδιαφέρει καθόλου το πως δείχνει κάποιος σε σχέση με τη μουσική του/της.

 

[Nekkon]

Axl Rose. Για μένα το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Γουστάρω να ακούω, αλλά δε βλέπεται ζωντανά το παλικαράκι

[trolley]

1 λεπτό πριν, Nekkon είπε

Axl Rose. Για μένα το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Γουστάρω να ακούω, αλλά δε βλέπεται ζωντανά το παλικαράκι

 

Περίπτωση "άσε μας κουκλίτσα μου", όσον αφορά εμέ. :) :) :)

 

 

[Nekkon]

22 λεπτά πριν, trolley είπε

Αντίθετα, έχει τύχει το εξής, να δώ κάποιον/α και να πω μέσα μου "γύρευε τι σαβούρα θα είναι η μουσική του/της" και μετά να καταπιώ τη γλώσσα μου, κατά το κοινώς λεγόμενο.

Το έπαθα με την Adele 

[trolley]

1 λεπτό πριν, Nekkon είπε

Το έπαθα με την Adele 

 

Καταλαβαίνω, αλλά μετά το Skyfall, είναι πολύ ψηλά. Δηλαδή, άλλαξα γνώμη.

[bouzoukleri]

Με επηρεάζει και με παραεπηρεάζει.

 

Με ακραίο παράδειγμα μια μπάντα πάνκηδες αναρχοαυτόνομοι αρνητές του συστήματος (κακούργα κενωνία δεν αξίζεις μία κτλ) που έπαιζαν στη μέση της λίστας από φεστιβάλ.

Φασαρία θόρυβος σκισμένα τζιν + τι σέρτς , μαλλί ντεμέκ γλίτσα (εναλλακτικό=καθόλου κούρδιζμα)    και  υπερκινητικότητα για να λέμε πως έχουμε σκηνική παρουσία. Μέχρι την εισαγωγή του τρίτου άζματος των, το φεστιβάλ βρέθηκε με μείον δυο γερανούς και ένα μικρόφωνο. Αν θυμάμαι καλά, κάτι μουρμούριζαν και οι επερχόμενοι ντράμερς αλλά δεν θέλω να είμαι ασαφής.

Τα είπαν, θεώρησαν ότι ενθουσίασαν το κοινό και μαζί με την κουστωδία τους αποχώρησαν από τον χώρο αμέσως με την πλήρωση του σετ. Όχι του φεστιβάλ.

Μπάντα και φάνς επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητα που τους περίμεναν ήδη παρκαρισμένα στην είσοδο του χώρου από το τελευταίο ρεφρέν.

 

 

Κρίμα για την μπάντα και τους φάνς τους γιατί τα τελευταία δυο γκρούπ έπαιξαν υπέροχα.     

[LK]

Εμένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που με επηρεάζει η εμφάνιση είναι η περίπτωση των Greta Van Fleet , που ενώ παίζουν ωραία....πιτσιρίκια που ντύνονται σαν καρναβάλια 70's heroes....μόνο γελοίο μπορεί να είναι. 

Ειδικά ο τραγουδιστής το τερμάτισε το ηλιθιόμετρο (δεν τον βοηθά και η φάτσα-σωματοδομή του κιόλας και τον κάνει ακόμα πιο γελοίο).