Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.

[Superfunk]

3 λεπτά πριν, noe13 είπε

Το να παίξει ας πούμε στανίση και να μου πει τη φραση'κοιτα εδώ στίχος, μου μιλάει στη ψυχη' είναι για μένα αρκετό... 

 

Κοιτα... αν καποια γκομενα μου ελεγε οτι ΔΕΝ της μιλανε στην ψυχη αυτα θα επαιρνε ποδι..ΧΘΕΣ... (καλα ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι καποιες εχουν οντως παρει ποδι για αυτον τον λογο ) 

 

 

Επεξεργασμένο 29 Ιανουαρίου από Superfunk

[noe13]

Ανατρίχιασα στη ψυχη... 

[Superfunk]

10 λεπτά πριν, trolley είπε

 

Ήμουν εκεί σε πολλές φάσεις των ηχογραφήσεων. Είναι για 'μένα μία ιδιωτική περιοχή αναμνήσεων και απίστευτης συγκίνησης. Εις το Σιέρρα λέμε. Με Night Ark λέμε. What's not to like?

 

 

Ενταξει, το "Παραπονο" ειναι οντως ωραιο τραγουδι.

[Superfunk]

2 λεπτά πριν, noe13 είπε

Ανατρίχιασα στη ψυχη... 

 

εννοειται...Τακης Μουσαφιρης  και Μιμης Πλεσσας/  Λευτέρης Παπαδόπουλος ειναι αυτοι ,δουλεια τους ειναι να σε κανουν να ανατριχιαζεις

[odis13]

1 ώρα πριν, Superfunk είπε

 

Κανα ΜΑΛΑΜΑ ή κανα ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ μη μου βαλεις ομως γιατι θα τα χαλακΟυμε.... 

 

Δράττομαι της ευκαιρίας να πω πως ο Μαλαμας έχει γράψει ένα απο τα καλύτερα μοντερνολαικά ever (κατ'εμε ναουμ).
 

 

[John Goumis]

 

Δεν θεωρώ την μουσική που ακούω πιο ποιοτική από τις άλλες αλλά μάλλον ναι, παίζει ρόλο στον χαρακτήρα μου αλλά όχι στην ποιότητά του, θα αφαιρούσα την λέξη ''ποιότητας'' από τον τίτλο.

 

Σίγουρα παίζει ρόλο στον τρόπο που ντύνομαι (όταν δεν δουλεύω), στον τρόπο ζωής και στον κοινωνικό μου περίγυρο κτλ

 

Τώρα σχετικά με τα ''σκυλάδικα'' της συζήτησης δεν απορώ αν κάποιος μπορεί να ακούσει και Albert King και Slayer, αλλά απορώ πως κάποιος μπορεί να ακούει Albert King και Στανίση (στα σοβαρά) και μπράβο του αμα μπορεί απλά η εμπειρία μου μεχρι στιγμής μου λέει ότι κάτι τέτοιο είναι σπάνιο.

 

Και δεν το λέω υποτιμητικά για την κάθε Στανίση, δεν θεωρώ τους Slayer ή τους Rammones κτλ πιο ''ποιοτικούς''  από αυτήν σε καμία περίπτωση, απλά λόγω συγκεκριμένων μουσικών γούστων δεν μπορώ να ακούσω τέτοια μουσική με τίποτε.

[Επισκέπτης]

Κάθε άνθρωπος είναι μία τόσο σύνθετη και πολύπλευρη οντότητα που είναι ανούσιες τέτοιες τοποθετήσεις σε κατηγορίες και κουτάκια. Είναι σαν να κρίνεις κάποιον επειδή προτιμά τη φασολάδα από τη μακαρονάδα.

 

Πάντως από τους δήθεν ψαγμένους προτιμώ τους λαικούς, αρκεί να είναι αληθινοί. Πήξαμε στη δηθενιά, τόσο πολύ που σπάνια βρίσκεις έναν φυσιολογικό άνθρωπο να είναι ο εαυτός του.

Επεξεργασμένο 29 Ιανουαρίου από Mixolydianb9b13

[Superfunk]

7 λεπτά πριν, John Goumis είπε

αλλά απορώ πως κάποιος μπορεί να ακούει Albert King και Στανίση

 

μα η Στανιση ΕΙΝΑΙ ο Ελλην Αλμπερτ Κινγκ κι αυτη καθημερινη ΛΑΙΚΗ μουσικη παιζει. 

αν ειχε γεννηθει στην Αμερικη θα ηταν η Ετα Τζειμς.

Στιχουργικα το ΙΔΙΟ περιεχομενο εχουν τα τραγουδια της.

Επεξεργασμένο 29 Ιανουαρίου από Superfunk

[John Goumis]

10 λεπτά πριν, Superfunk είπε

 

μα η Στανιση ΕΙΝΑΙ ο Ελλην Αλμπερτ Κινγκ κι αυτη καθημερινη ΛΑΙΚΗ μουσικη παιζει. 

αν ειχε γεννηθει στην Αμερικη θα ηταν η Ετα Τζειμς.

Στιχουργικα το ΙΔΙΟ περιεχομενο εχουν τα τραγουδια της.

 

Τότε μάλλον προτιμώ την δική τους λαϊκή μουσική, η οποία επηρέασε και την μουσική που ακούω παρα την δικιά μας 

 

Εκεί που δίνω ένα point σε σκεπτικό του @Grey είναι ότι όντως το στιχουργικό περιεχόμενο της ποπ μουσικής είτε μιλάμε για blues (γιατί να είμαι φτωχός) είτε για ποπ (δείτε τι μωρό έχω) είτε για σκυλάδικη-λαϊκή μουσική (με άφησε το ταίρι και θα πιω ενα μουκάλι ουίσκι) είτε ροκ (παμε να κάνουμε ουσίες και να περάσουμε καλά) κτλ είναι περιορισμένο εκτός των εξαιρέσεων και δύσκολα θα σε κάνουν να αναρωτηθείς για το αν βρίσκεσαι σε έναν βράχο σε έναν τεράστιο γαλαξία ανάμεσα σε άλλους δισεκατομμύρια γαλαξίες κτλ.

 

Κάποιες μουσικές στιχουργικά ίσως ξύνουν τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα είτε σε επιφανειακό είτε σε μεγαλύτερο βαθμό

 

Εγώ πάντως όταν θέλω να ακούσω μουσική επιφανειακά για να διασκεδάσω προτιμώ την ροκ-μεταλ εκδοχή χωρίς να θεωρώ ότι οι άλλες μουσικές υπολείπονται ποιοτικά ή όχι (δεν με ενδιαφέρει κιόλας, με ενδιαφέρει τι μου αρέσει και τι όχι)

[Grey]

Σωστή η παρατήρηση του @John Goumis.

 

Η μουσική είναι υψηλή τέχνη.Μπορεί να σε πάει πέρα δώθε σε ολόκληρο το συναισθηματικό φάσμα,αρκεί βέβαια να διαθέτεις τους κατάλληλους εσωτερικούς υποδοχείς.

 

Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι όσοι ακούν μουσική μόνο για ξεφάντωμα ή για να ταυτιστούν με τον στιχουργό που ξεσπαθώνει κατά της άπιστης/αχάριστης,στους υπόλοιπους τομείς παίρνουν άριστα σε ότι αφορά την πνευματικότητα τους.

 

Ζούμε όμως σε περίεργες εποχές.Έχουμε φύγει από τη φάση του αναθέματος και έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο.Διατυπώνουμε γνώμες που είναι εύηχες και "προοδευτικές".Δεν τις έχουμε αγοράσει όμως.

Τις έχουμε δανειστεί.