Θα αγοράζατε ποτέ μία κιθάρα της δεκαετίας 80 ή 90 με τιμή 1000+ ευρώ εν έτη 2023;

[Nekkon]

4 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Κάθε εποχή είχε όργανα αδάμαντες και όργανα μάπα το καρπούζι - ασχέτως το brand που ανέφερε το headstock. Και βέβαια αυτό που ανέφερε σωστά ο @Spyros Delta στην αρχή του "νήματος": Άλλο μια PRS και άλλο μια Maya

 

Αυτός είναι ένας πολύ καθοριστικός παράγοντας για να θες να βάλεις και ένα τέτοιο όργανο (από τα '80s) στην... ντουλάπα σου.

 

Πάντως, αν κάποιος με ρώταγε τι θα διάλεγα ανάμεσα σε ένα πχ Squier P σημερινό και μια αξιοπρεπή γιαπωνέζικη κόπια '80s, με κλειστά μάτια τον Ιάπωνα.

Terry εσύ έχεις παίξει παντού επί δεκαετίες. Αν ήσουν 30 χρονών και είχες πολλά λιγότερα live θα έλεγες το ίδιο;

[Terry RoscoeBeck5]

6 λεπτά πριν, Nekkon είπε

Terry εσύ έχεις παίξει παντού επί δεκαετίες. Αν ήσουν 30 χρονών και είχες πολλά λιγότερα live θα έλεγες το ίδιο;

Το νοσταλγία που ανέφερες, δεν το παρέθεσα τυχαία. Μένω στα '80s, γιατί στις αρχές αυτής της δεκαετίας πήρα το πρώτο μου μπάσο και όπως και να το δεις υπάρχει το attachment, η "νοσταλγία".

Αν ήμουν στα 30 μου, το πιθανότερο είναι να έλεγα το εντελώς αντίθετο- και είναι εντελώς κατανοητό, οι νεότεροι να έχουν διαμετρικά αντίθετη άποψη.

 

Αλλά θα επιμείνω (και θα ξανά συμφωνήσω με τον Σπύρο), υπήρχαν όργανα και όργανα (και) τότε, όπως φυσικά υπάρχουν όργανα και όργανα και στο σήμερα. 

 

Το αν θα έσκαγες ένα χιλιάρικο ή και περισσότερα για ένα κούτσουρο από τα τότε, εν πολλοίς πιστεύω ότι το καθορίζει αυτή η νοσταλγία (όπως βέβαια και να τα αξίζει το όργανο) .

Βέβαια έχω σκάσει πολύ περισσότερα από ένα Χ για να πάρω vintage κούτσουρο και είναι μια αγορά που δεν την μετάνιωσα ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Αλλά όλα αυτά είναι μέσα στο κεφάλι μας

 

[Billytheking86]

32 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Καταρχάς καλώς όρισες στην παρέα μας.

 

Θα έλεγα πριν αρχίσεις να ποστάρεις να ρίξεις μια ματιά στους κανονισμούς του forum, γιατί οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιείς δεν επιτρέπονται.

 

Να διαφωνούμε μπορούμε, να χαρακτηρίζουμε απόψεις των άλλων ως μαλακίες και παπάντζες δε θα γίνει ανεκτό.

 

Οι FGN είναι φοβερές όντως!

Καταρχάς καλή χρονιά!, δεν αναφέρθηκα σε κάποιον την άποψη μ λέω. Ο άλλος και πουλάει μια ΒΙΔΑ από τα 60s 150ε, για συλλέκτες οργάνων οκ δεκτόν, για κάποιον όμως που θέλει να αγοράσει ένα όργανο value for money και κάποιος παρουσιάζει την σκούριασμενη βίδα η δεν ξέρω εγώ τι άλλο ότι καθιστά το παλαιότερο όργανο άνωτερο με vintage sound κτλ εγώ το λέω παπαντζα. Τι λογοκρισια είναι αυτή παντού είναι φοβερό αυτό στην εποχή μας

[Σαμη Παραγκα]

Προσωπικά και σύμφωνα με τα γούστα μου, τις ανάγκες μου και τις ικανότητές μου θεωρώ πως σούπερ είναι η αμερικάνα μου με τα όσα προβλήματα είχε τότε που τη βρήκα μεταχειρισμένη ΚΑΙ εξακολουθώ να θεωρώ πως δεν έχω ακούσει καλύτερη, αλλά δεν λέω με τη καμία όχι και σε μια Αφίνιτι των 180ε που της έριξα 25 ε για άλλο χρώμα πικγκαρντ (το μόνο που είναι αμερικάνικο επάνω )  400ε για μαγνήτες και ηλεκτρικά (Ελληνικά Ασημένιος) και τελικά ένα σετ κλειδιά (γνωστή φίρμα, αγνοώ χώρα κατασκευής) 90ε, σύνολο 695ε και έχω μια μπουθάρα που φυσεί σύμφωνα με τα γούστα μου.

Η Αμερικάνα είναι σχεδόν συνομήλικη και απλά μεγαλώσαμε μαζί, δεν πωλείται αν και θα έβγαζα φράγκα

Ο καθείς με τις επιθυμίες του, νοσταλγία, χρηστικότητα, επένδυση κλπ

[kpeyos]

@Billytheking86 δεν είναι θέμα λογοκρισίας αλλά κάποιων ελάχιστων κανόνων καλής συμπεριφοράς, γιατί είναι εύκολο να υπάρξουν παρεξηγήσεις, ιδιαίτερα στον γραπτό λόγο.

 

Νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε αυτό που λες και μπορεί να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε. Δύο κοσμητικά επίθετα λιγότερα δεν κάνουν διαφορά

 

Καλώς όρισες και καλή χρονιά!

[Terry RoscoeBeck5]

17 λεπτά πριν, Billytheking86 είπε

Ο άλλος και πουλάει μια ΒΙΔΑ από τα 60s 150ε, για συλλέκτες οργάνων οκ δεκτόν, για κάποιον όμως που θέλει να αγοράσει ένα όργανο value for money και κάποιος παρουσιάζει την σκούριασμενη βίδα η δεν ξέρω εγώ τι άλλο ότι καθιστά το παλαιότερο όργανο άνωτερο με vintage sound κτλ εγώ το λέω παπαντζα.

Καταρχάς χρόνια πολλά και για την ονομαστική σου εορτή.

Το θέμα vintage είναι μεγάλη ιστορία, τεράστια κουβέντα και προϋποθέτει (να το πω... ευγενικά) να έχεις φάει την σχετική "πετροβολιά". Και IMHO δεν είναι για όλους. 

Και εδώ υπάρχουν αδάμαντες, καθώς και υπερβολές και μάπα... καρπούζια.

Καλώς όρισες και με την ευκαιρία να υπενθυμίσω ότι η γενική κατεύθυνση είναι ότι τα λέμε χαλαρά, χωρίς να ανεβάζουμε τους τόνους.

[Επισκέπτης]

Εγώ θα διαφωνήσω πως σήμερα φτιάχνονται ντε και καλά καλύτερα όργανα. Η εποχή της παπάντζας είναι σήμερα και το βλέπουμε παντού γύρω μας στις τιμές. Από το ρεύμα, το σούπερ μάρκετ, τα αυτοκίνητα μεχρι και τις κιθάρες.

 

Οι νεότεροι φίλοι πρέπει να έχουν υπόψη πως στο χιλιάρικο βρίσκεις και καλά όργανα αλλά και τραγικά καυσόξυλα όπως τις ltd που ανέφερα πιο πάνω. Απο προσωπική εμπειρία, και έχοντας δοκιμάσει διαφορες Squier, Vintage, Ltd, Epiphone, steinberger spirit κλπ, αν έχετε ενα χιλιάρικο να ρίξετε προτιμήστε usa ή japan.  Στις ως άνω φτηνοκιθάρες μπορείς λίγο-πολυ να φτιάξεις το playability πλην όμως σχεδόν ποτέ δε θα φτιάξεις tone της προκοπής σαν ένα καλό οργανο. Το ότι οι κιθάρες του πεντακοσαευρου ειναι καλυτερες σημερα απ οτι πριν 20 χρόνια δε σημαίνει οτι οι κιθαρες ειναι καλυτερες γενικά. 

 

Αυτά φυσικά εξαιρωντας τα ιαπωνικά  αντιγραφα lp που ανέφερα προηγουμένως

[Terry RoscoeBeck5]

1 λεπτό πριν, Mixolydianb9b13 είπε

Εγώ θα διαφωνήσω πως σήμερα φτιάχνονται ντε και καλά καλύτερα όργανα.

Κοίτα, ας πάρουμε για παράδειγμα την Fender της δεκαετίας '70 και για μπόλικο διάστημα της δεκαετίας του '80, και την Gibson της αντίστοιχης εποχής. Από κατασκευαστικής άποψης... τραγωδία Ρουταρίσματα ο θεός να βάλει το χέρι του... κλπ. Αυτά (όχι όλα, αλλά πολλά από αυτά) τα όργανα όμως τα αγαπάμε για άλλους λόγους.

 

Σε αυτό το επίπεδο, καιρό τώρα, τα όργανα κόβονται/ ρουτάρονται με CNC και είναι "αλφάδια"- καμία σχέση με το... ένδοξο παρελθόν

Σαν συνολικές κατασκευές τα όργανα του σήμερα είναι καλύτερα. Από εκεί και πέρα ότι αρέσει στον καθένα. 

 

[Spyros Delta]

sa

1 ώρα πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Κάθε εποχή είχε όργανα αδάμαντες και όργανα μάπα το καρπούζι - ασχέτως το brand που ανέφερε το headstock. Και βέβαια αυτό που ανέφερε σωστά ο @Spyros Delta στην αρχή του "νήματος": Άλλο μια PRS και άλλο μια Maya

Μιλωντας για PRS 80΄s και σημερινες, θα πω (γιατι γνωριζω απο πρωτο χερι), οτι σε καποια σημεια τουλαχιστον, ειναι ασυγκριτα καλυτερες οι παλιες.

Φασον γεφυρα απο MannMade και κλειδια απο Schaller τοτε, απομιμηση αυτων στις σημερινες (αφου απομιμηση αυτων προσπαθουν να ειναι η prs γεφυρα και κλειδια που βαζουν σημερα). Ακομα κι αν "γραφουν" prs τα σημερινα, δεν πιανουν μια μπροστα σε εκεινα.

Πιστευω και τα ξυλα πολυ καλυτερα τοτε. Πχ brazilian rosewood τοτε ηταν default για τις ταστιερες, στις σημερινες βαζει μονο σε κατι κομματια private stock, πανω απο 10000€ οργανα, αν δεν κανω μεγαλο λαθος.
(μη ξεχναμε οτι η PRS ξεκινησε το 1985 με αφορμη ενα πολυ καλο φορτιο ξυλα που αγορασε ο PRS, που καποια στιγμη ετσι κι αλλιως θα ... στερευε, και παραγωγη 15 κιθαρων την ημερα).

Μαγνητες .... στανταρ μαπα σε ολες τις δεκαετιες

Μονο ο vintage bass ηταν καλος μαγνητης.

 

Συμπερασμα, μια PRS του 1987 που ξεκινησε 420.000 δρχ και σε 2 χρονια (με τη φημη που απεκτησε) εφτασε* το ιδιο οργανο να πωλειται 820.000 δρχ (το δικο μου δλδ), δλδ απο 1200€ πηγε 2300€ (σημερινη αγοραστικη αξια δεν ξερω) συναγωνιζεται και ισως ξεπερνα οργανα 10.000-15.000€.
ΑΝ την εβρισκες καινουργια και απαιχτη στη θηκη της, θα σκεφτοσουν οτι δεν αξιζει πανω απο 1000€ ???

Κλαις κανονικα εδω

 

 

* τοτε μεν δεν υπηρχε thomann και τα μαγαζια εβαζαν οτι τιμη γουσταραν, αλλα και σε ολο τον κοσμο δε, οι τιμες της PRS διπλασιαστηκαν.

 

 

 

.

Επεξεργασμένο 1 Ιανουαρίου από Spyros Delta

[Terry RoscoeBeck5]

17 λεπτά πριν, Spyros Delta είπε

Πιστευω και τα ξυλα πολυ καλυτερα τοτε. Πχ brazilian rosewood τοτε ηταν default για τις ταστερες, στις σημερινες βαζει μονο σε κατι κομματια private stock, πανω απο 10000€ οργανα, αν δεν κανω μεγαλο λαθος.

Τα έγραψες εξαιρετικά...

Και να προσθέσω ότι επειδή οι Ιάπωνες δεν είχαν υπογράψει τη συνθήκη SITES (που αφορούσε στα... κσύλα και στα απειλούμενα είδη), παρά πολύ αργότερα από τις ΗΠΑ (που υπέγραψαν με τη δημιουργία της συνθήκης στις αρχές των '70s), στις καλές κόπιες τους συνέχιζαν βάζουν τα good stuff κσύλα μέχρι κάποια στιγμή των '80s.

 

Και επειδή το έθιξα νωρίτερα, μια αξιοπρεπής Japan κόπια '80s, ενός ως πούμε P, θα ήταν ή alder ή ash, όπως δηλαδή ένα κανονικό Fender P. To hardware θα ήταν μια χαρά, η κατασκευή εξαιρετική και ο μαγνήτης 99,9% θα ήταν ένας DiMarzio- είχα τέτοιο κούτσουρο.     

Δεν μπαίνω καν στον κόπο να το συγκρίνω με ένα σημερινό Squier «P»- και ναι, σε εισαγωγικά το P, γιατί το μόνο κοινό που έχει με το κανονικό Fender P είναι στο σχήμα.