Πόσο χρόνο σας παίρνει να αποφασίσετε εάν μια κιθάρα, τελικά, σας αρέσει?

[ez]

Το απόλυτο και καθοριστικό κριτήριο για μένα είναι το live (φυσικά ο καθένας έχει τη ζωή και τις προτιμήσεις - ανάγκες του, όλα σεβαστά και κατανοητά).

Εκεί (όταν είναι εφικτό) λαμβάνονται οι τελικές αποφάσεις.

Στην πρώτη επαφή συνήθως μου αρέσουν οι περισσότερες.

[Ali Barout]

Απάντησα ότι στο πρώτο λεπτό ξέρω, αλλά συμφωνώ και με @fusionakis και με @ez. (Και @vrasidas27 να πω από τώρα καλορίζικη;)

 

Είναι δύσκολο το θέμα όπως το θέτει ο @gkourmoul1 για μένα, γιατί η λέξη "αρέσει" κρύβει μέσα δαίμονες. Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά όταν πιάνω κάποιο άγνωστο όργανο (όποιο όργανο) στα χέρια, είναι σαν να μπαίνει ο Γιώργος "σε παύση". Δηλαδή παίζω το όργανο, ακούγοντας πολύ προσεκτικά το όργανο, αφήνοντας στην άκρη τα καπρίτσια μου. Υπηρετώ εγώ το όργανο, κι όχι αυτό εμένα.Βρε τι μου θυμίζει αυτό... Α, σαν τα πρώτα ραντεβού. Που βγαίνει ένας ενθουσιώδης εαυτός. Δεν είναι ψεύτικος, αλλά δεν είναι κι αυτό που είμαστε 24 ώρες το 24ωρο.

 

Αν το όργανο δεν μου κάνει ΑΜΕΣΩΣ αίσθηση, το καταλαβαίνω. Όμως, κι εδώ είναι το πιο επικίνδυνο για εμένα, είναι το όργανο να μου αρέσει πολύ, όμως στην πραγματικότητα, και κατα βάθος, να μην ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου την παιχτική. Δηλαδή και με κοστούμι-σακάκι-γραβάτα πρώτος είμαι, κούκλος, τα φοράω - δε με φοράνε, αλλά ρεαλιστικά τα φοράω μία φορά στα 3-4 χρόνια.

 

Άρα το όργανο μπορεί σε βάθος χρόνου ναι μεν να έχει κάτι να μου προσφέρει, αλλά να μην είναι το όργανο "της παντρειάς" ας πούμε, το μοναδικό, ανεπανάληπτο, αναντικατάστατο, που θα κράταγα αυτό και θα πούλαγα όλα τα άλλα.

 

Καλώς η κακώς, δεν μας εμποδίζει κανείς να έχουμε πολλά όργανα - κι αυτό κάνουμε, άρα το "μου αρέσει" νομίζω ότι πήγαινε στην πρώτη περίπτωση, ότι μας "κάνει κλικ" ένα όργανο, εξ' ού και το "Αμέσως" που ψήφισα. Αν ήταν για το 1 όργανο, το μοναδικό της παντρειάς, για κιθάρα δεν θα απαντούσα καν, αλλά για τρομπόνι θα έλεγα "δεν έχω βρει ακόμα 100%".

[Miltos23]

Ενδιαφέρουσα ερώτηση!

 

Παλιότερα ερωτευόμουν με τη πρώτη ματιά, μάλιστα "έπεφτα" στη παγίδα να βλέπω μια κιθάρα φωτογραφημένη σε ωραίο background και όταν ερχόταν σπίτι να ξενερώνω (παράξενο, δεν ξέρω αν το έχετε βιώσει, πονάει αρκετά!). Από κάποια στιγμή και μετά όσες μου άρεσαν δεν ήταν για το πορτοφόλι μου. 

 

Μετά που πέρασαν πολλές κιθάρες απο τα χέρια μου και δοκίμασα πάρα πολλές από γνωστούς και φίλους κατέληξα ότι αν δεν έχουν κάποια συγκεκριμένα specs (arm rest, belly cut, τουλάχιστον 22 τάστα κ.α.) δεν τις κοιτάζω καν. Αυτό με γλύτωσε από πολλές άσκοπες αγορές.

 

Εν τέλει, αν βρω κάτι που περνάει το πρώτο τεστ των specs τότε θα σκεφτώ σοβαρά να τη πάρω. 

[LK]

9 λεπτά πριν, Miltos23 είπε

 

 

Παλιότερα ερωτευόμουν με τη πρώτη ματιά, μάλιστα "έπεφτα" στη παγίδα να βλέπω μια κιθάρα φωτογραφημένη σε ωραίο background και όταν ερχόταν σπίτι να ξενερώνω (παράξενο, δεν ξέρω αν το έχετε βιώσει, πονάει αρκετά!).

Δεν είναι καθόλου παράξενο.

Marketing λέγεται και ισχύει εδώ και 60 χρόνια τουλάχιστον.

Όπως όταν π.χ βλέπεις έναν καναπέ, σε έναν χώρο τεράστιο , ψηλοτάβανο.....με τέλεια κουφώματα, και δρύινα πατώματα και όταν μπεί στο 3Χ3 δωμάτιο με το εργολαβικό πλακάκι περασμένο σε ρόμβο. και το αλουμίνι στο παράθυρο ....είναι γτπ.

[Shelter]

Εδιαφέρουσα ερώτηση γιατι προσωπικά διαχωρίζω την απάντηση στο αν πρόκειται για ηλεκτρικά ή ακουστικά όργανα.

 

Ενώ η πρώτη επαφή δημιουργεί μια εντύπωση που συνθήθως ειναι καθοριστική, προσωπικά κρατάω πάντα μια επιφύλαξη για τη συμπεριφορά του οργάνου σε κρίσιμες συνθήκες όπως το live και η ηχογράφηση. Αυτό γιατι συνήθως αντιλαμβανόμαστε τον ήχο διαφορετικά όταν παίζουμε μόνοι σε ένα δωμάτιο και αλλιώς όταν ο ήχος αυτός τοποθετηθεί μέσα στο ηχητικό περιβάλλον ενός συνόλου.

 

Ωστόσο στα ακουστικά όργανα συνθήθως μου παίρνει χρόνο. Ενίοτε και αρκετό. Με επηρεάζει ο χώρος που βρίσκομαι και παίζω, ακόμα και η ψυχολογική διάθεση στην αντιληψη του ήχου, και φυσικά εξακολουθούν να ισχύουν αυτά που ισχύουν και στα ηλεκτρικά. Επίσης το γεγονός ότι τα καλα ακουστικά όργανα είναι συνήθως και μια μικρή επένδυση, με κάνει να το σκεφτώ πολλές φορές και απο διάφορες οπτικές.

 

 

Επεξεργασμένο 28 Δεκεμβρίου 2023 από Shelter

[Superfunk]

Λιγα λεπτα μια και το κυριοτερο για εμενα ειναι η ΕΜΦΑΝΙΣΗ και μετά οι ΜΑΓΝΗΤΕΣ.

Ολα τα αλλα τα φτιαχνω στο set up.  

[gkourmoul1]

Από τα πρώτα δευτερόλεπτα ξέρω εάν μια κιθάρα μου αρέσει ή όχι, αρκετά για να την αγοράσω. Χρειάζεται, βέβαια, να ασχοληθώ αρκετά μαζί της, να τη σεταρω, να γράψω λίγα χιλιόμετρα πάνω της, να τη δοκιμάσω με διάφορα σετάπ, να δω πως ακούγεται και στο μιξ. Τότε, μόνο, μπορώ να έχω μια πιο ασφαλή άποψη για το εάν και πόσο μου αρέσει συνολικά (σαν αίσθηση στο χέρι, playbilty, και ήχος). Ενδεχομένως λίγες ημέρες/βδομάδες να είναι αρκετές για να βγάλω τελικό πόρισμα.

 

Για να προχωρήσουμε λίγο τη συζήτηση, θίγω το θέμα και σε μια άλλη διάσταση του. Παίζω 7 χρόνια ηλεκτρική. Τα πρώτα 2 αγόραζα διάφορα μοντέλα, ώστε να δω τι μου κάθεται καλύτερα στο χέρι. Κατέληξα να με βολεύει η απλότητα και η ευθύτητα των telecaster (εχω απ'. Τελευταίους μήνες παίζω κυρίως με στρατ, μιας και άρχισα να προτιμώ την SSS διάταξη, και το τρέμολο. Στις πρόβες μόνο strat παίρνω, πλέον. Μου πήρε 5-6 χρόνια να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι μου αρέσουν εξίσου και οι στρατ. Οκ, μου αρέσουν και οι LP, αλλά δεν τις προτιμώ, ηχητικα, για τις πρόβες και τις παραγωγες. Οι στρατ μου αρέσουν, πλέον, συνολικά, και πέρασαν χρόνια για να το συνειδητοποιήσω. Εκτίμησα περισσοτερο τις δυνατότητές τους, ή άλλαξαν λίγο τα γούστα μου, ή συνέβησαν και τα δύο ταυτόχρονα.

Εσάς πόσο χρόνο σας πήρε για να καταλήξετε στο τι είδους κιθάρας προτιμάτε?

 

 

 

[Superfunk]

3 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Εσάς πόσο χρόνο σας πήρε για να καταλήξετε στο τι είδους κιθάρας προτιμάτε?

 

Πριν καν ξεκινησω να παιζω μου αρεσε περισσοτερο η Telecaster γιατι ηταν η πιο cool κιθαρα μια και την χρησιμοποιουσαν οι πιο cool κιθαριστες ever (o Joe Strummer & o Keith Richards).

Οταν αρχισα να παιζω φυσικα και πηρα tele οποτε καταλαβα και ΓΙΑΤΙ την χρησιμοποιουν οι πιο cool κιθαριστες ever.

Οποτε θα ελεγα μου πηρε κανα χρονο αφου πηρα και μερικες ακομα κιθαρες και τις δοκιμασα.

Μου αρεσουν φυσικα και πολλες αλλες κιθαρες αλλα τις εχω σαν "γκαρνταρομπα" παντα το 80% του παιξιματος μου ειναι tele....και το 90% Fender (ολα τα μοντελα included) 

[odis13]

Για μενα λειτουργεί σε δυο στάδια και έχει συχνα να κάνει με τη διαφορά ακουστικου vs. ηλεκτρικου οργάνου. Συχνα, ειδικα στα ηλεκτρικά όργανα, ξέρω αν μου κάνει κλικ μια κιθάρα στο 5λεπτο. Είτε θα βρεθεί κάτι να μου κάνει κλικ είτε θα βρεθεί κάτι να με χαλάσει, οπότε και ξέρουμε που είμαστε. Σπάνιο να βρεθώ να αμιφταλαντεύομαι ως προς το αν μου κάνει κάτι.

Τα τελευταία χρόνια όμως που ασχολούμαι πολύ περισσοτερο με ακουστική κιθαρα έχουν αλλαξει τα πράγματα, παίρνει παραπάνω. Καταρχας, οταν φτάνει νεο οργανο στα χερια μου η επαφη της πρωτης μέρας ειναι απλα ξεγραμμένη. ΟΛΕΣ οι κιθαρες παιζουν και ακουγωνται δραματικα καλυτερες μετα απο 2-3 μερες αφιξης, οταν εχουν συνέλθει απο το ταξίδι και εχουν στρωσει στο νεο κλιμα/χωρο που θα ζουν. Το εχω παρατηρησει με δεκαδες πλεον οργανα, ειτε νεα του κουτιου ειτε 50 και βαλε χρονων, και οταν βγουν απο το πακεταρισμα με την αφιξη τους ακουγωνται στενα και μαζεμενα - μετα απο μια δυο μερες στον καναπε εκτος θηκης παιρνουν μπρος.

Σε δευτερο σταδιο εχουμε τον δικο μου ενκλιματισμο. ΟΛΕΣ οι κιθαρες ακουγωνται δραματικα καλυτερες αφου εχουν περασει μια βδομαδα στα χερια μου, επειδη απλα εχω μαθει (εστω σε πρωτο σταδιο) πως να βγαζω ηχο απο το εν λογω οργανο. Εχουν διαφορετικα range στα οποια αποκρινονται, διαφορετικο χερι θελει η καθε μια και αυτο παιρνει λιγη εξερευνηση. Θελει μερικες μερες πλινκι πλινκι γρατσουνισμα μεχρι να μπορω να πω "α, να τι κανει αυτη η κιθαρα". Ως εκ τουτου αποφευγω να εκφερω γνωμη μεσα στις πρωτες πρωτες μερες αν δεν νοιωθω αρκετη οικοιοτητα.

Και μετα μπαινουν οι πειραματισμοι με χορδες, διαφορετικα μεγεθη/τυπους και κυριως διαφορετικα κουρδισματα. Το συνηθες roadmap μου ειναι κραταω την κιθαρα με τις χορδες που ηρθε (αν δεν ειναι unplayable) για τις πρωτες μερες οσο γνωριζομαστε, μετα μπαινουν οι Monel που μου αρεσουν, μετα απο καμια βδομαδα αποφασιζω αν θα μεινουν οι monel ή θα παω πισω σε bronze καθως και αν θα παω πανω ή κατω σε gauge, και μετα απο καναδυο βδομαδες σε standard tuning (για να εχω και καλυτερο πατημα/οικειοτητα στο feel των χορδων) αρχιζω να δοκιμαζω τα open D, C κλπ. Καποια οργανα παιζουν ή/και ακουγωνται τρομερα καλυτερα σε open ή πιο χαμηλα tunings οποτε τελικη γνωμη εκφερω μονο μετα απο κανα μηνα πανε-ελα με χορδες και κουρδισματα ωστε να δουμε τι γινεται across the board.

Θα πει κανεις οτι αυτα που εγραψα στις τελευταιες 3 παραγραφους ειναι fine-tuning περαν της πρωτης επαφης/αξιολογησης αλλα θα επιμεινω και θα κλεισω με παραδειγμα μια παλια Ibanez που πηρα πριν απο κανα χρονο. Αγοραστηκε on a whim αρκετα φτηνα κυριως ως πειραματισμος/χαβαλες και με την πιθανοτητα απλα να γινει flipped για κανα χαρτζιλικι. Ηρθε, επαιζε ωραια, εδειχνε ωραια αλλα ηχητικα δεν ειχε κατι το τρομερο, καλη ηταν αλλα δεν ειχε κατι που θα την εκανε να ξεχωριζει. Της εδωσα καιρο, επαιζα αβερτα, δοκιμασα χορδες, δεν την ειχα ποτε σε open tuning ομως γιατι αρχικα σκεφτομουν να την κρατησω για γενικη jam χρηση σε standard (ειχα άλλες να καθονται σε open οποτε αυτη θα ηταν ο standard παγκιτης). Μετα απο κανα διμηνο που δεν ειχα τρελαθει και ειχα ηδη βγαλει φωτο για να την ανεβασω σε αγγελια πωλησης, την εριξα σε drop C ετσι για το γαμωτο καθως καθομουν στο πισι και εγραφα το μπλαμπλα για την αγγελια. Σας λεω σοβαρα ΕΜΕΙΝΑ, η κιθαρα εγινε αλλο οργανο. Με το χαμηλοτερο tuning πηρε μπρος και ΓΑΖΩΝΕ, οχι μονο δεν ανεβασα την αγγελια για πουλημα αλλα για τον τελευταιο χρονο εχει γινει η βασικη μου κιθαρα και εχουν καταληξει να καθονται στον παγκο οι υπολοιπες.

Οποτε σε ακουστικα οργανα πλεον αν δεν κατσω με την ησυχια μου ενα μηνα να δοκιμασω ολες τις παραμετρους δεν παμε πουθενα.

[kpeyos]

Να ξεκαθαρίσω ότι κι εγώ έγραψα για ηλεκτρικά όργανα. Έχω εμπειρία από ακουστικές κιθάρες που συν τω χρόνω άλλαξαν πάρα πολύ στη χροιά, άλλες προς το καλύτερο και άλλες προς το χειρότερο.