Funky Beans

[σκούφοΣ]

14 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Καλά κάνεις ρε συνονόματε, έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα διαβάζοντας πώς γράφετε μουσική ορισμένοι εδώ μέσα.

 

Το γκαζμάς ήταν μεταξύ σοβαρού κι αστείου, με την έννοια ότι πολλοί εδώ έχετε μια ιδέα και τη γράφετε κάτω, ενώ εγώ βαράω νότες εδώ κι εκεί (πλέον και στα πλήκτρα) μέχρι να ακούσω κάτι που μ'αρέσει, το οποίο μπορεί να μη με εκφράζει απαραίτητα.

Συνήθως ρυθμικό είναι το ερέθισμα, ειδικά στα πιο πρόχειρα όπως αυτό, αλλά κ στα σόλο. 

 

Όταν παρθούν πλήκτρα Μπιλ, το έχω δηλώσει κ εγώ να ξέρεις, θα με ξεχάσει η κιθάρα για αρκετό καιρό! 

 

Στα αναλυτικά που λέγαμε πριν να πω κ κάτι για το NAM.

 

Έχει τούμπανο noise gate. Μπορεί να μην είναι παραμετροποιησιμο (μόνο ένα ,knob έχει) αλλά κάνει δουλειά.....

 

Σε αυτό το κλιπ ότι νοιζ γκεητ δοκίμασα (logic, s-gear) στη lead κιθάρα, τα έκανε μαντάρα...

Ή πέρναγε πολύς θόρυβος από τους μόνους, ή άλλαζε τον ήχο τόσο που τον κατέστρεφε τελικα...

 

Του NAM το έχω παρατηρήσει κ σε άλλες δοκιμές με hi gain ρυθμικά κάνει φοβερή δουλειά, χωρίς να είναι υπερβολικά aggressive  κ μοντέρνο 

 

5 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

 

Να ήξερες Βασίλη, σε κάθε μουσική ιδέα που καταλήγει σε κομμάτι, πόσες ώρες τρισάθλιου και ανώφελου νούντλινγκ αναλογούν.

Συμφωνώ...

Η θα βγει με τη μια η ιδέα σαν να βγαίνει από μόνη της (δεν εννοώ άρτια εκτελεσμένη) ή θα θέλει νουντλινγκ με τις ώρες κ κλείσιμο πρότζεκτ κ άνοιγμα άλλη στιγμή κ άλλη μέρα κ πάλι νουντλινγκ.....

Επεξεργασμένο 17 Νοεμβρίου 2023 από vrasidas27

[Jazzjoker]

5 λεπτά πριν, vrasidas27 είπε

Συμφωνώ...

Η θα βγει με τη μια η ιδέα σαν να βγαίνει από μόνη της (δεν εννοώ άρτια εκτελεσμένη) ή θα θέλει νουντλινγκ με τις ώρες κ κλείσιμο πρότζεκτ κ άνοιγμα άλλη στιγμή κ άλλη μέρα κ πάλι νουντλινγκ.....

 

Προσωπικά μιλώντας, 99 στις 100 μουσικές ιδέες βγαίνουν ενδιαμέσως βλακώδους παιξίματος που πολύ συχνά δεν καταλήγει πουθενά και 1 στις 100 είναι που μου ήρθε η ιδέα στο κεφάλι και πάω κατευθείαν εκεί.

[σκούφοΣ]

17 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

 

Προσωπικά μιλώντας, 99 στις 100 μουσικές ιδέες βγαίνουν ενδιαμέσως βλακώδους παιξίματος που πολύ συχνά δεν καταλήγει πουθενά και 1 στις 100 είναι που μου ήρθε η ιδέα στο κεφάλι και πάω κατευθείαν εκεί.

Κ ποσες φορες δεν εχει πατηθει record κ χαθηκανε ιδεες, που απο το αγχος να σταματησεις το νουντλινγκ κ ν'αρχισεις το recording να μην τη ξεχασεις, μεχρι να φτασεις στο σημειο που το επαιξες δε μπορεις να θυμηθεις την ιδεα ακριβως με τιποτε μετα...

 

Κ πιο μετα αν εισαι τυχερος, να κλεισεις το προτζεκτ κ να την τραγουδας την ιδεα ακριβως κ να ξανανοιγεις το προτζεκτ...

Επεξεργασμένο 17 Νοεμβρίου 2023 από vrasidas27

[BillTrantos]

Παρόμοιες εμπειρίες έχουμε παιδιά, γι'αυτό και είναι καλό να τις γράφουμε εδώ καμιά φορά.

 

Στην περίπτωσή μου, θα ήθελα να μπορώ να λειτουργήσω ως εξής:

 

Σήμερα νιώθω Α -> Πιάνω κιθάρα/πλήκτρα -> Ανοίγω DAW -> Αποτυπώνω το συναίσθημα Α, έστω και μέσω 8 μέτρων μελωδίας, ή ακόρντων -> Το δουλεύω σε sections και γίνεται κομμάτι.

 

Προς το παρόν δε συμβαίνει αυτό, αλλά για αυτό δουλεύω τελευταία.

[Jazzjoker]

12 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Σήμερα νιώθω Α -> Πιάνω κιθάρα/πλήκτρα -> Ανοίγω DAW -> Αποτυπώνω το συναίσθημα Α, έστω και μέσω 8 μέτρων μελωδίας, ή ακόρντων -> Το δουλεύω σε sections και γίνεται κομμάτι.

 

Θα σε συμβούλευα να χαμηλώσεις τις προσδοκίες σου από τον εαυτό σου. Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια (σε συνθέτες γενικότερα) εκτός κι αν κανείς πάει στο όργανο μόνο όταν έχει αρχική ιδέα. Το πιο σύνηθες είναι, ξεκινάω να παίζω κι όπου με βγάλει και επίσης είμαι προετοιμασμένος να μη με βγάλει πουθενά, ακόμα κι αν το γράψω. Άπειρα κομμάτια σε συρτάρια και σκληρούς δίσκους που δε θα τα ακούσει κανείς ποτέ.

[BillTrantos]

12 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

 

Θα σε συμβούλευα να χαμηλώσεις τις προσδοκίες σου από τον εαυτό σου. Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια (σε συνθέτες γενικότερα) εκτός κι αν κανείς πάει στο όργανο μόνο όταν έχει αρχική ιδέα. Το πιο σύνηθες είναι, ξεκινάω να παίζω κι όπου με βγάλει και επίσης είμαι προετοιμασμένος να μη με βγάλει πουθενά, ακόμα κι αν το γράψω. Άπειρα κομμάτια σε συρτάρια και σκληρούς δίσκους που δε θα τα ακούσει κανείς ποτέ.

 

Συμφωνώ και καταλαβαίνω πώς το εννοείς. Δε με ενοχλεί αν αυτό που θα γράψω τελικά να είναι μια πατάτα, 99/100 αυτή είναι η κατάληξη. Ας είναι μια πατάτα που να με εκφράζει εκείνη τη δεδομένη στιγμή, αυτό θα ήθελα ιδανικά.

[fusiongtr]

30 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Σήμερα νιώθω Α -> Πιάνω κιθάρα/πλήκτρα -> Ανοίγω DAW -> Αποτυπώνω το συναίσθημα Α, έστω και μέσω 8 μέτρων μελωδίας, ή ακόρντων -> Το δουλεύω σε sections και γίνεται κομμάτι.

 

 

 

14 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Το πιο σύνηθες είναι, ξεκινάω να παίζω κι όπου με βγάλει και επίσης είμαι προετοιμασμένος να μη με βγάλει πουθενά, ακόμα κι αν το γράψω.

 

Εγώ πάντως συμφωνώ και με τους δύο σας.

Γιατί το να είναι σε ετοιμότητα να αποτυπώνει κάποιος το συναίσθημα της στιγμής είναι πολύ σπουδαίο.

Βέβαια όπως λέει ο jj από εκεί μέχρι να γίνει κομμάτι αυτό, υπάρχει χάος.

Αλλά αν είναι εκεί το συναίσθημα (το οποίο πολλές φορές βγαίνει κωλοβαρώντας μουσικά και όχι έχοντας μια εξ' αρχής συγκεκριμένη μουσική ιδέα), σε μελλοντικό χρόνο, μπορεί να μπει και το μυαλό, και να το "τακτοποιήσει".

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κάθε αποτύπωση θα γίνει κομμάτι.

Αλλά είναι πάντα μια καλή αφετηρία έμπνευσης.

[σκούφοΣ]

Κ εγω συμφωνω περιεργως κ με τους δυο.

Προετοιμαζουμε αυτο που λεει ο @BillTrantos (γνωριζοντας τι δουλευει στο workflow μας, προσαρμοζοντάς το ανα τακτα διαστηματα, εχουμε preset με διαφορους essential για εμας συνδυασμους οργανων κ ευηχο pre-production ωστε κ να μας εμπνεει ο ηχος, αλλα να μην χανουμε κ πολυ χρονο ψαχνωντας κ χαθει η εμπνευση κοκ), αλλα τελικα πιο πολυ συμβαινει αυτο που λεει ο @Jazzjoker

 

Τωρα για το αν θα γινει κομματι, εκτος οτι θα φανει στην πορεια, πρεπει να υπαρχουν κ προυποθεσεις. Εμενα ας πουμε μου λειπει η ηρεμια στο περιβαλλον, ωστε για οση ωρα ειμαι πανω απο την ιδεα να δουλευω απερισπαστος, να μπορω να συγκεντρωθω. Το ανεφερα κ τις προαλλες. Αυτο για εμενα κανει πολυ επιτακτικη την αναγκη να καταγραφω ιδεες βασικες (μελωδια κ τουλαχιστον ενα ρυθμικο οργανο να δινει το υφος κ καποιες λεπτομερειες ρυθμικες κ αρμονικες ωστε να ειναι σαφες το πως ενιωθα για την ιδεα οταν εγινε η συλληψη) κ μετα να "φακελωνονται" ως audio αρχειο που ειναι πιο πολυ ευκολα προσβασιμες. 

 

Αυτην την περιοδο ανακεφαλαιωνω. Εχει πεσει πολλη δουλεια στο να μπει στην τελικη ευθεια προτζεκτ (συλλογικο, οχι αποκλειστικα δικο μου) που ειναι κατα 90% εδω κ χρονια ετοιμο, ωστε να κυκλοφορησει κανονικα κ να προωθηθει.

 

Αυτη η ανακεφαλαιωση με εχει βαλει στο τριπακι να σουλουπωνω ηχητικα κ προσωπικες ιδεες κ προτζεκτ κ να φρεσκαρω ηχους/ διορθωνω εστω κ στο ελαχιστο λαθη μιξης, που οπως κ να το κανουμε οταν ενα προσχεδιο ειναι χαωδες κ ηχητικα εκτος απο ημιτελες, σε αποτρεπει πιο ευκολα απο το να ασχοληθεις μαζι του (ακομα κ αν αξιζει)

 

Κοινως για κανα εξαμηνο δεν υπαρχει χωρος για πολυ νεο υλικο, αλλα παρατηρω πως με πιο ταιριαστο workflow, με το να μην το υπεραναλυεις στις αποφασεις κ με το νεο υπολογιστη που λει κ ο @Ali Barout, γεννιουνται πραγματα πολυ πιο γρηγορα, ολοκληρωνονται πιο ευκολα κ ενιοτε αξιζουν κιολας

[Ali Barout]

50 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Σήμερα νιώθω Α -> Πιάνω κιθάρα/πλήκτρα -> Ανοίγω DAW -> Αποτυπώνω το συναίσθημα Α, έστω και μέσω 8 μέτρων μελωδίας, ή ακόρντων

Αυτό μπορείς να το κάνεις κάθε μέρα, όλη μέρα. Αρκεί να μην έχεις απαιτήσεις.

 

51 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Το δουλεύω σε sections και γίνεται κομμάτι.

Κι αυτό γίνεται κάθε μέρα, όλη μέρα. Αρκεί να μην έχεις απαιτήσεις.

 

Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο, είναι να μπορείς να μην βάζεις δεύτερες σκέψεις στην έκφρασή σου, και να μπορείς οποιαδήποτε στιγμή να εκφραστείς, χωρίς αναστολές και μαγκώματα. Παίζει ρόλο και η εξοικείωση με το όργανο.

 

Το δεύτερο, είναι καθαρά σύνθεση. Πρέπει ιδανικά σκατά να πιάνεις και χρυσάφι να γίνεται. Ένα οποιοδήποτε θέμα, να μπορείς να το εναρμονίσεις, να το ενορχηστρώσεις, να το επεξεργαστείς, με πολλούς τρόπους. Ώστε να μπορείς ακόμα και από ταπεινά υλικά να παράξεις ένα καλό αποτέλεσμα.

 

Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη, όλο και κάτι μας φταίει, όλο και κάτι θέλουμε, όλο και μια προσδοκία και ένα ασαφές ένστικτο μας κρατούν σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και δε μας αφήνουν να ανοιχτούμε στα βαθιά, μήπως χάσουμε την αρχική ιδέα, συναίσθημα, αισθητική, όπως θες πες το.

 

Weather with weather it gets gooder.