Προς το περιεχόμενο

Greece's Eurovision 2024 - Μια νέα εποχή για το ελληνικό τραγούδι - Μετα-Τραπ εποχή


Άγιος

Προτεινόμενες αναρτήσεις

36 λεπτά πριν, trolley είπε

ρίμα, καθώς το "Taxi - Take it or leave it" ήταν καλός ποπ δίσκος, οι εποχές βέβαια ήταν διαφορετικές:

 

Δεν το ήξερα. Το ακούω τώρα. Πολύ ωραίο. Πρέπει να άκουγε αρκετά BIlly Joel εκείνη την εποχή ο Καρβέλας.

Ενωμοτάρχης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Πρέπει να άκουγε αρκετά BIlly Joel εκείνη την εποχή ο Καρβέλας.

 

Τότε, τον κατηγορούσαν ότι είχε προσπαθήσει να μιμηθεί τους.... ΤΟΤΟ.

Ένα βράδυ, είχε μπει σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο και είχε παίξει ξύλο με κάποιον που τον κακολογούσε.

Αλλά ναι, για χρόνια το θεωρούσα δισκάρα (και το θυμάμαι ακόμη 43 χρόνια μετά).

Προσωπική επιλογή το Red Carnation Gang (προς τιμήν του ομώνυμου brand εβαπορέ γάλακτος) :) :) :)

 

 

  • Like 1

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru
Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα στο Berklee κάνεις και music business, social media, career planning και παρόμοια courses. Ως Αμερικάνοι έχουν ψύχωση με αυτά. Είναι εμφανές ότι εδώ έχουν πιάσει τόπο.

 

Ας μη ξεχνάμε ότι ο καθένας επιλέγει το τι θα επιδιώξει  στη ζωή, άλλος κυνηγάει τέχνη, άλλος χρήμα, καριέρα κτλ. Αυτό που θέλει να κάνει η Σάττι το κάνει μια χαρά εδώ. Τώρα το ποιους αφορά και ποιους όχι είναι άλλο θέμα. Εγώ αν ακούσω τέτοιο πράγμα πχ πάνω από μερικά δεύτερα θα μου πέσουν τα αυτιά :) .. ούτε και Ρουβά θα άκουγα, αλλά τον θεωρώ εξαιρετικό ως Έλληνα ποπ τραγουδιστή, μεγάλο ταλέντο σε όλα που κάνει.

 

Θυμάμαι μια ιστορία με τον Ξαρχάκο που είχε ένα - εξαιρετικό- κομμάτι στο νούμερο δύο κάποτε και ανακάλυψε ότι στο νούμερο ένα ήταν ο κάτμαν.. νομίζω κάποιος απ τη μπάντα του έβαλε να δει το βίντεο... :(

 

Και γενικώς αυτή είναι η ιστορία της ποιοτικής ελληνικής μουσικής, και η ιστορία της μουσικής καριέρας των περισσότερων φίλων μου. Περιθώριο, πολύ μικρά μεγέθη, και μηδενική σχεδόν απήχηση σε μέσα και κοινό. Ο Έλληνας καταναλώνει τραγούδι βασικά, όχι μουσική. Και η σημερινή μουσική κατάσταση αντικατοπτρίζει πλήρως την κοινωνική κατάσταση. Αν συγκρίνεις το βάρος των μεγάλων φωνών και δημιουργών 60-70 με αυτούς του 80-90 οι τελευταίοι ωχριούν. Και αν πάμε 2000+ δεν υπάρχει καν σύγκριση. Δεν είναι τυχαίο ότι μας κατακτήσανε, και οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια χώρα απροσμέτρητα χειρότερη απότι εμείς. Η ήττα μας ήταν πρώτα απόλα πολιτισμική. Τώρα γιατί συνέβη αυτό, έχω διάφορες θεωρίες, αλλά είναι κουβέντα για άλλο thread.. ;)

Επεξεργασμένο από Alter
  • Συμφωνώ 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator
20 λεπτά πριν, Alter είπε

Η ήττα μας ήταν πρώτα απόλα πολιτισμική

Θα μου επιτρέψεις μια μικρή διαφωνία... Δεν είναι "μας" η ήττα ως Ελλάδα. Είναι "όλων μας" παγκοσμίως. 

Η κατρακύλα είναι συνολική και εμείς είμαστε μέρος της.

Floyd, Queen, YES, Supertramp, ELP, Παπαθανασίου για να αναφέρω ορισμένους... Πάνε, τέλος. Τώρα Badbanny (αν το λέω σωστά) και Kanye West. 

Και έχουμε μείνει εμείς να ζούμε με τα "φαντάσματα" των ένδοξων ημερών.

Δυστυχώς, είμαστε είδος υπό εξαφάνιση. Αλλά από την άλλη, είναι αναπόφευκτο.

  • Συμφωνώ 1

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

24 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Δεν είναι "μας" η ήττα ως Ελλάδα. Είναι "όλων μας" παγκοσμίως. Η κατρακύλα είναι συνολική και εμείς είμαστε μέρος της.

Με πρόλαβες. Το κακό βέβαια δεν είναι ότι δεν βγαίνουν πλέον καλές μουσικές, το κακό είναι ότι δεν προβάλλονται πλέον από τα mainstream μέσα, συν το γεγονός ότι τα μουσικά σκουπίδια είναι απείρως πιο πολλά σε σύγκριση με περασμένες δεκαετίες, λόγω της φτηνής μουσικής τεχνολογίας και της πρόσβασης σ'αυτή από τους πάντες. Επίσης, αν και οι μουσικές πληροφορίες και τα διάφορα ακούσματα είναι προσβάσιμα από όλους, πανεύκολα και δωρεάν, οι νεότερες γενιές απλά αγνοούν την ύπαρξη τους καθώς κανείς δεν τους μίλησε για αυτά.

Γίνεται το ακριβώς αντίθετο με αυτό που γινόταν στην περίπτωση μας (τους άνω των 40-50 εννοώ), εμείς ξέραμε πάνω-κάτω τι να ψάξουμε, κι αυτό γιατί μάς το είχαν "σφυρίξει" κάποιοι (μεγαλύτεροι σε ηλικία φίλοι/συγγενείς με δισκοθήκες, ραδιόφωνα κ' περιοδικά της εποχής), αλλά οι πληροφορίες και η πρόσβαση σε αυτές καθώς και σε νέα ακούσματα ήταν τραγικά λίγες.

Υπάρχει μια γενικότερη άγνοια στην εποχή μας και πέρα από τη μουσική, αν και θα περίμενε κανείς να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο με τον άπειρο και δωρεάν όγκο πληροφορίας που διακινείται. Αλλά δεν...Μαζεύετε μουσική και βοηθάτε και όσους μπορείτε να ανοίξουν κάνα αυτί, μόνο σε καλό μπορεί να βγει. 

Specs talks, M🐮🐮gs walks

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru
3 ώρες πριν, Waterfall-K είπε

Ο Καρβέλας απλά κατάλαβε που είναι το χρήμα και εκεί πήγε, στην πηγή, και χέστηκε στο τάλιρο. Και πολύ καλά έκανε φυσικά, το έκανε συνειδητά και απέφυγε τους κομπασμούς για τις -άκρως επιτυχημένες εμπορικά- βλακείες που έχει γράψει.

 

προσωπικά η εικόνα που έχω γι αυτόν απέχει παρασάγγες από την σεμνότητα ή έστω την αυτοκριτική... δεν ξέρω αν έβαλε μυαλό τώρα που γέρασε... μπορεί..

 

πάντως όταν ήμανε μικρός (14 με18), ως "pet" των τριαντάρηδων ινδαλμάτων μου τότε (Λύσσαρης κλπ) που μου επέτρεπαν (μάλλον επειδή ήμουν γλυκούλης χιπάκος?) να κάθομαι τσόντα στις παρέες τους σε Παραγωγή , Τριπ, Victoria κλπ είχα ακούσει διάφορες ιστορίες γι αυτόν και τον χαρακτήρα του ως ψωνάρα και τις φάπες που έχει φάει για το θράσος του να κοκορεύεται ότι ήταν κάτι μεταξύ John Lennon και Richard Wagner... θυμάμαι μάλιστα αμυδρά και κάτι επίσημες δηλώσεις του σε περιοδικό μετά την αποτυχία με τους TAΧΙ, εν πολλοίς ότι θα μας αφήσει ορφανούς από το ταλέντο του και θα πάει στα Λονδίνα γιατί εμείς ήμασταν πολύ λίγοι εδώ στην ψωροκώσταινα για να αναγνωρίσουμε το μεγαλείο του...? τώρα αν αργότερα έδερνε αυτός δεν το ξέρω... άλλωστε γυρνάνε οι καιροί...

 

παρα ταύτα είχα πάρει από τους πρώτους το LP των TAXI (πιτσιρίκος μάζευα μανιωδώς τα πάντα που κυκλοφορούσαν ελληνικές μπάντες) και όντως μου άρεσε πολύ (το Suicide Ballad μάλιστα έμπαινε σε όλες τις κασέτες μου με ροκ συλλογές τότε)... βέβαια παίζανε και μουσικάρες τσι εποχής σε αυτό όπως ο Πολίτης κιθάρα, ο Σαρόγλου μπάσο και φωνάρα και ο αγαπημένος μου Μαρινάκης στα τύμπανα (τον οποίο γνώρισα αρκετά αργότερα και μου το είπε ο ίδιος γιατί στο δίσκο είχε μπει με αγγλικό ψευδώνυμο)...

 

ο δίσκος όντως έχει κάτι από Toto, Sweet, Queen, Police (και άμα κάτσω να σκεφτώ ενδεχομένως θα θυμηθώ και άλλους) αλλά η ιστορία με αυτόν σαν συνθέτη είναι ότι όντως τα κομμάτια του θύμιζαν συχνά πυκνά κάτι, αλλά δεν ήξερες τι συγκεκριμένα... δεν ήταν φράσεις κλεμμένες σώνει και καλά... ήταν "πεπλεγμένες υφές" μουσικών στυλ κάτι που για μένα δεν είναι κακό και μάλλον περισσότερο ταλέντο δηλώνουν καθώς είναι ένα βασικό συστατικό επιτυχίας για πάμπολα εμπορικά χιτ... κι αυτό και σε αυτή την περίπτωση όπως και με την Σάττι εκ του αποτελέσματος εκπορευόμενο συμπέρασμά μου γιατί είπαμε οι προθέσεις δεν με ενδιαφέρουν...

 

για την ιστορία πάντως η πρώτη του αγγλόφωνη δισκογραφική εμφάνιση ήταν με τους Flow αρχές 70's... μετά πήγε στον Μάτσα και του πούλαγε φούμαρα ότι γράφει μουσική αντάξια των Beatles κι αυτός αφού τον γείωσε και τον έβαλε να γράφει ψιλοέντεχνο για Σμοκοβίτη και Κοντολάζο χωρίς επιτυχία, τελικά του έκανε την χάρη να του βγάλει το Take It Or Leave It και μάλιστα να το σπρώξει στην αγορά, αλλά δεν όπως ειπώθηκε ήδη...

 

στα επόμενα βήματα περνάει από Sharp Ties (στο πρώτο επιτυχημένο τους LP δεν έπαιξε σίγουρα στα επόμενα δεν ξέρω), το παίζει μετά Nick Carr στο απαρατήρητο και τέρμα τα μεγαλοπήβολα για παγκόσμια καριέρα...

ξέπεσε σε μας λεπόν και τα του μεγάρου μετά του παίδαρου στην Χονολουλού στην Χονολουλού αδερφές μου που δεν πάει η τρέλα κλπ δεν τα σχολιάζω...  τα ξέρετε και οι νεότεροι και να ναι καλά να χαίρεται τα φράγκα του ο άνθρωπος... τα δούλεψε και δεν ειρωνεύομαι...

 

 

 

 

 

  • Like 2

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, npap είπε

προσωπικά η εικόνα που έχω γι αυτόν απέχει παρασάγγες από την σεμνότητα ή έστω την αυτοκριτική... δεν ξέρω αν έβαλε μυαλό τώρα που γέρασε... μπορεί..

Πιστεύει ότι έχει κάποιο ταλέντο αλλά πήγε χαμένο, καθώς εξαναγκάστηκε "σε εκούσια εκπόρνευση" όπως είχε πει στην συνέντευξη στην Κορομηλά πριν κάποια χρόνια. Ο Καρβέλας όμως και ο κάθε Καρβέλας δεν κρίνεται από τις μικρές ή μεγάλες (αλλά καλά κρυμμένες) δυνατότητες που έχει σαν συνθέτης αλλά από αυτά που ηχογραφεί. Και αυτά που έχει ηχογραφήσει τόσα χρόνια είναι επιεικώς μαλακιούλες. Ο ίδιος τα λέει ακόμα πιο χοντρά για τον εαυτό του στο παρακάτω απόσπασμα της εκπομπής. Για τα κομμάτια που πόσταρες τώρα, δεν τα ήξερα, ούτε τις πληροφορίες που γράφεις γι αυτόν (δεν μου το βγάζεις απ'το μυαλό ότι πιτσιρικάς είχες την αφίσα του Καρβέλα πάνω απ'το κρεβάτι σου?)
Το "Take A Walk" μού θύμισε στην αρχή κάτι από Canterbury scene, κάτι σε Caravan ίσως. Το "Στράτα Στη Στράτα" εντελώς αδιάφορο για τα αυτιά μου, όχι κακό όμως για το είδος, το "People Call Me Mad" κι αυτό στο ψιλοαδιάφορο/flat αλλά ok (τo όνομα Nick Carr btw μού θύμισε τον μεγάλο Ian Carr των Nucleus, αλλά δυστυχώς κάθε ομοιότητα με τη μουσική των Nucleus αρχίζει και τελειώνει στο όνομα?) και το "Suicide Ballad" κομματάρα.? Ίσως έπρεπε να μείνει Αγγλία τελικά  και να συνεχίσει στο στυλ που άρχισε/γούσταρε, και που ξέρεις, σήμερα ίσως να μιλάγαμε για έναν άλλον Καρβέλα.? 

Τέσπα, τσέκαρε το απόσπασμα παρακάτω, αυτός τα λέει (και τα χώνει) καλύτερα για τον εαυτό του.

 

 

 

  • Like 1

Specs talks, M🐮🐮gs walks

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

θα το δω... είμαι ο τελευταίος που θα αφορίσω ή θα σχηματίσω άποψη για (τον όποιο) άνθρωπο και δεν θα του δώσω δικαίωμα να μου την αλλάξει...

 

22 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

(δεν μου το βγάζεις απ'το μυαλό ότι πιτσιρικάς είχες την αφίσα του Καρβέλα πάνω απ'το κρεβάτι σου?)

 

και να το ήθελα την Debbie, την Ann, την Stevie και την Grace που είχα τις ρώτησες αν τον ήθελαν στο δωμάτιό μου δίπλα τους;...?

  • Χαχα 1

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

H σύγχρονη τέχνη, όπως την ξέρουμε , από το 1900 και μετά (μουσική- κινηματογράφος) εξαντλήθηκαν -κορέστηκαν. 

Ό,τι ήταν να βγεί...βγήκε (δεν είναι και λίγο μιλάμε για έναν αιώνα και) .

Ό,τι βγαίνει από εδώ και πέρα , θα είναι καλή ή κακή επανάληψη των παρελθοντικών έργων.

Ο κύκλος γι αυτές τις τέχνες έκλεισε.

 

 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)
6 ώρες πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Θα μου επιτρέψεις μια μικρή διαφωνία... Δεν είναι "μας" η ήττα ως Ελλάδα. Είναι "όλων μας" παγκοσμίως. 

Η κατρακύλα είναι συνολική και εμείς είμαστε μέρος της.

Floyd, Queen, YES, Supertramp, ELP, Παπαθανασίου για να αναφέρω ορισμένους... Πάνε, τέλος. Τώρα Badbanny (αν το λέω σωστά) και Kanye West. 

Και έχουμε μείνει εμείς να ζούμε με τα "φαντάσματα" των ένδοξων ημερών.

Δυστυχώς, είμαστε είδος υπό εξαφάνιση. Αλλά από την άλλη, είναι αναπόφευκτο.

 

ειστε υπερβολικοι και ΓΕΡΟΙ ?

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι και στην εποχη μας παραγεται ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ μουσικη, απλα παραγεται και ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΗ μουσικη οποτε θελει λιγο παραπανω για να ΨΑΞΕΙΣ να την βρεις.

Τωρα αν μιλας μονο για Mainstream, top-40  θα συμφωνησω αλλα και παλι διστακτικα μια και φοβαμαι οτι ο λογος που δεν μου αρεσει σχεδον τιποτα στο top 40 δεν ειναι επειδη δεν ειναι "καλο" αλλα επειδη εχω τα αΦτια ενος 60χρονου (σχεδον).....

Επεξεργασμένο από Superfunk
  • Συμφωνώ 1

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου