Αντε παλι ο Ρότζερ...

[Jazzjoker]

 

1 ώρα πριν, trolley είπε

Η ίδια συντριπτική πλειονότητα, μένει για πάντα σε αυτό το σημείο.

 

 

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

[σκούφοΣ]

Μόλις τώρα, Jazzjoker είπε

 

 

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

Να προσθεσω κ το οτι εχουν τελε, σε αυτα που πολυ σωστα εγραψες

[manosx]

 Σελιδα 7 για να φτασουμε στις τελε, αργουμε παιδια, μπορουμε και καλυτερα

[manosx]

[Waterfall-K]

23 λεπτά πριν, manosx είπε

 Σελιδα 7 για να φτασουμε στις τελε, αργουμε παιδια...

Σέρνονται. Οι πληκτράδες θα είχαμε αρχίσει να βρίζουμε την Moog ήδη απ΄τη 2η σελίδα....

[fusiongtr]

37 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

 

 

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

 

Να συμπληρώσω και το κίνητρο.

Αυτό που να τον κινητοποιήσει να το κάνει δηλαδή.

[trolley]

53 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

 

Οφειλεται σε αυτά που γράφεις, αλλά επίσης οφείλεται σε αυτό που εγώ ονομάζω "σύνδρομο κατ' επίφασην επιτευγμάτων". Τι είναι αυτό;

 

Είναι η φάση που ενώ κάνεις κάτι όχι-και-τόσο-σπουδαίο, κανείς δε σου λέει ότι "φίλε, αυτό που κάνεις δεν είναι και τόσο σπουδαίο", οπότε ο νους σου βολικά κλειδώνει στο ότι "εντάξει, κάτι κάναμε και σήμερα" το οποίο "σήμερα" κρατάει τελικά 30 χρόνια.

 

Είναι σαν τις στρατιωτικές ασκήσεις που βλέπουμε να ανακοινώνονται στην τηλεόραση, οι οποίες πάντα (μα, πάντα) πηγαίνουν εξαιρετικά, με ένα σημαντικό μειονέκτημα... ότι λείπει ο εχθρός, υπό την παρουσία του οποίου θα υπήρχε ξεμπρόστιασμα των όποιων αδυναμιών των μονάδων που συμμετέχουν.

 

Θέλει ο άλλος να προσπαθεί έξι μήνες να "βγάλει ένα σόλο"; Ωραία, ας το κάνει. Στο τέλος του εξαμήνου θα είναι καλύτερος μουσικός ή θα είναι πιο έτοιμος να γράψει κάτι δικό του;... 99,9% φορές... όχι, δεν θα είναι. Αν στο ίδιο χρονικό διάστημα προσπαθούσε να γράψει ένα σόλο δικό του (ναι, για το Comfortably Numb), εκεί θα μάθαινε κάτι για τον εαυτό του, το οποίο θα τον γλύτωνε από πολύύύύ ταλαιπωρία στο μέλλον. Ή θα τα κατάφερνε, οπότε μπράβο του.

 

Θα έφθανα μάλιστα στο σημείο να υποστηρίξω ότι το σύνδρομο των κατ' επίφασην επιτευγμάτων καταστρέφει μερικά από αυτά που γράφεις, την αντίληψη ύπαρξης κινήτρου ειδικά, κάθε αίσθηση στόχευσης, στο τέλος ο άλλος νομίζει ότι η μουσική υπάρχει στη ζωή του για να του λένε μπράβο οι φίλοι του ή για να αγοράζει τελέ (άντε να βοηθήσω και εγώ στον ιερό αγώνα).

 

[Jazzjoker]

4 λεπτά πριν, trolley είπε

Στο τέλος του εξαμήνου θα είναι καλύτερος μουσικός ή θα είναι πιο έτοιμος να γράψει κάτι δικό του;.

Μετά βεβαιότητος σου λέω ότι και τα δύο. Αν όχι στο τέλος του εξαμήνου και υποθέσουμε ότι δίνει στον εγκέφαλό του και άλλους 6 μήνες (με ή χωρίς επιπλέον μελέτη), για να "χωνέψει", σίγουρα μετά από ένα χρόνο.

[fusiongtr]

9 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Μετά βεβαιότητος σου λέω ότι και τα δύο.

 

Με την προϋπόθεση να είναι αυτός ο στόχος του, η επιθυμία του και η φιλοδοξία του.

Να είναι δηλαδή σχετικά συνειδητοποιημένος.

Αλλιώς μαθαίνει κάτι παπαγαλία, απλά για περνάει ευχάριστα τον χρόνο του παίζοντάς το, χωρίς να ενδιαφέρεται να καταλάβει τι και πώς, χωρίς να μπορεί να το χρησιμοποιήσει δημιουργικά.

[manosx]

 Trolley, ο συλλογισμος σου ειναι εντελως λαθος, οχι απο την αποψη του αν θα βοηθησει η μελετη ετοιμης μουσικης, που φυσικα θα βοηθησει.

 

 Το λαθος σου ειναι οτι μιλας για το "κατι σπουδαιο", λες και ειναι, η θα επρεπε να ειναι, ο στοχος ενος μουσικου.

 

 Δεν μαθαινει κανεις μουσικη για να κανει "κατι σπουδαιο". Μαθαινει κανεις μουσικη, διοτι το να παιζεις μουσικη ειναι ευχαριστο απο μονο του.

 

 Η φαση δε διαφερει απο οποιονδηποτε ασχολειται με τον αθλητισμο. Δεν παιζαμε ολοι μπαλα πιτσιρικαδες για να γινουμε Μεσι. Επειδη μας αρεσε παιζαμε.

 

 Απο ολους οσους παιζουν μπαλα, και απο ολους οσους παιζουν μουσικη, ελαχιστοι των ελαχιστων θα κανουν κατι σπουδαιο. Ολοι ομως θα διασκεδασουν και, το σημαντικοτερο, ολοι θα μορφωθουν, σε ενα βιωματικο επιπεδο που κανενα βιβλιο μονο του δεν μπορει να σου προσφερει. Το να παιζεις ας πουμε με αλλους, ειτε μπαλα ειτε μουσικη, σε κανει καλυτερο ανθρωπο, και ας μην παιξεις στο Θρυλο ποτε