Περι βινυλίων (προ cd era) και άλλα διάφορα

[Waterfall-K]

4 λεπτά πριν, trolley είπε

Ο τύπος που μαζεύει βινύλια, δεν διαφέρει σε τίποτε από κάποιον που μαζεύει κιθάρες π.χ. ή παλιά αυτοκίνητα, ή κατακτήσεις - όλα έχουν από πίσω το ίδιο υπόβαθρο

Καμιά σχέση. Δεν είναι θέμα συναισθηματισμού, είναι θέμα άγνοιας, βλακείας κ' φετιχισμού. Τους φετιχιστές τους καταλαβαίνω, η πλειονότητα αυτών ξέρει γιατί αγοράζει βινύλια, είναι συνειδητοποιημένοι και ενήμεροι για την (ηχητική) τραγικότητα του μέσου, οι υπόλοιπες δύο κατηγορίες είναι απλά για σφαλιάρες (η άγνοια είναι επιλογή στις μέρες μας) ή για λύπηση ("αθώοι λόγω βλακείας").

[trolley]

Με κάθε ειλικρίνεια, το καλύτερο ηχητικό σύστημα αναπαραγωγής που έχω ακούσει μέχρι σήμερα είχε ως πηγή ένα πικαπ βινυλίου και μία κεφαλή Koetsu. Αυτό βέβαια, ΔΕΝ σημαίνει ότι τα CD είναι "χειρότερα" ηχητικά (είναι πολύ καλύτερα για την ακρίβεια), αλλά σημαίνει ότι (εγώ τουλάχιστον) δεν έπεσα πάνω σε κάποιον άνθρωπο που να είναι διατεθειμένος και ικανός (οικονομικά) να επενδύσει σε ένα τέλειο ηχητικό αποτέλεσμα στην εποχή του CD, μία προσωπική παρατήρηση βεβαίως, αλλά ενισχύεται από:

 

α) Την τετραετή μου θητεία ως εγκαταστάτης στερεοφωνικών εγκαταστάσεων για εξαιρετικά γνωστό κατάστημα στερεοφωνικών τη δεκαετία του 80,

β) Την γενικότερη επίγνωσή μου ότι οι θιασώτες των ψηφιακών μέσων αναπαραγωγής απασχολούνται πρωτίστως με την ευκολία (χρήσης, απόκτησης κλπ) παρά με οτιδήποτε άλλο.

 

Πέραν αυτών, ας μην ξεχνάμε ότι οι δίσκοι βινυλίου δεν αντιπροσώπευαν μόνο ένα μουσικό περιεχόμενο, αλλά επίσης ήταν μία πλήρης καλλιτεχνική πρόταση, από το εξώφυλλο, μέχρι το χρώμα του βινυλίου (αν είχες ποτέ το Going For The One των Yes σε βινύλιο, θα ήξερες με απόλυτη ακρίβεια σε τι αναφέρομαι). Τώρα έχω το Going For The One σε αδιανόητα υψηλής ανάλυσης αρχείο (νόμιμο, από το HDTracks) αλλά και πάλι η εμπειρία είναι ασύγκριτα φτωχότερη από εκείνη που είχα όταν πρωτοαπόκτησα το βινύλιο.

 

Τα σέβομαι όλα αυτά, και δεν κατηγορώ όσους επιμένουν γι' αυτά.

 

Επεξεργασμένο 9 Ιουλίου από trolley

[Waterfall-K]

35 λεπτά πριν, trolley είπε

Με κάθε ειλικρίνεια, το καλύτερο ηχητικό σύστημα αναπαραγωγής που έχω ακούσει μέχρι σήμερα είχε ως πηγή ένα πικαπ βινυλίου και μία κεφαλή Koetsu.

Αν αντικαθιστούσες το πικάπ με ένα CD player των...€100, θα άκουγες πιστότερα.

 

36 λεπτά πριν, trolley είπε

Αυτό βέβαια, ΔΕΝ σημαίνει ότι τα CD είναι "χειρότερα" ηχητικά (είναι πολύ καλύτερα για την ακρίβεια)

Ε τότε τι συζητάμε? Αυτά τα θέματα είναι λυμένα εδώ και δεκαετίες.

 

37 λεπτά πριν, trolley είπε

οι θιασώτες των ψηφιακών μέσων αναπαραγωγής απασχολούνται πρωτίστως με την ευκολία (χρήσης, απόκτησης κλπ) παρά με οτιδήποτε άλλο.

Άστους να ασχολούνται, όσοι το κάνουν. Και? Αυτό δεν λέει κάτι για την ηχητική ανωτερότητα του συγκεκριμένου μέσου.

 

39 λεπτά πριν, trolley είπε

Πέραν αυτών, ας μην ξεχνάμε ότι οι δίσκοι βινυλίου δεν αντιπροσώπευαν μόνο ένα μουσικό περιεχόμενο, αλλά επίσης ήταν μία πλήρης καλλιτεχνική πρόταση, από το εξώφυλλο, μέχρι το χρώμα του βινυλίου

Πασίγνωστα όλα αυτά και κατανοητά. Τα ζήσαμε εξ απαλών ονύχων, δεν γεννηθήκαμε το 2000.

 

42 λεπτά πριν, trolley είπε

Τα σέβομαι όλα αυτά, και δεν κατηγορώ όσους επιμένουν γι' αυτά.

Κι εγώ τα σέβομαι και δεν κατηγορώ όσους επιμένουν γι' αυτά. Αυτοί που ακούγοντας βινύλιο νομίζουν ότι έχουν γ@^%$^ει τον Πάπα και κατέχουν την απόλυτη αλήθεια της ηχητικής πιστότητας, και παράλληλα μας κοιτάνε αφ ̓ υψηλού και μας κουνάνε και το δάχτυλο, κάνοντας μας...μαθήματα, αυτά τα γίδια δεν μπορώ.

Εδώ ο φίλος σου μωρό, αρχές '70s. Στα βινύλια κολυμπούσα από τότε, τα έφαγα επαρκώς στη μάπα, τα αηδίασα και στο τέλος τα σούταρα και έκανα τη ζωή μου πολύ, πολύ πιο εύκολή.

 

[trolley]

15 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

Αν αντικαθιστούσες το πικάπ με ένα CD player των...€100, θα άκουγες πιστότερα.

 

Σε καμία περίπτωση.

Άλλωστε, πως νομίζεις ότι έγινε η αλλαγή από το ένα μέσο στο άλλο;

Θυμάμαι σαν τώρα (στο δικό μου, πολύ πιο αδύναμο σύστημα) που είχα πάει και αγόρασα το πρώτο μου CD Player. Το αγόρασα από το Κολωνάκι, πέρασα από την τότε "Λέσχη του Δίσκου" και αγόρασα σε CD ένα άλμπουμ που το είχα ήδη σε βινύλιο, πήγα σπίτι, το συνέδεσα, πάτησα PLAY και τα αυτιά μου ματώσανε από το πόσο σκληρός, μη-μουσικός, ήταν ο ήχος. Περάσανε χρόνια για να διαμορφωθεί η κατάσταση όπως είναι σήμερα (και καλά... με 100 ευρώ), αλλά κάτι μου λέει ότι οποιοδήποτε original βινύλιο της Blue Note, θα παίζει ακόμη καλύτερα σε εκείνο το σύστημα (όχι το δικό μου).

 

[Waterfall-K]

8 λεπτά πριν, trolley είπε

Θυμάμαι σαν τώρα (στο δικό μου, πολύ πιο αδύναμο σύστημα) που είχα πάει και αγόρασα το πρώτο μου CD Player. Το αγόρασα από το Κολωνάκι, πέρασα από την τότε "Λέσχη του Δίσκου" και αγόρασα σε CD ένα άλμπουμ που το είχα ήδη σε βινύλιο, πήγα σπίτι, το συνέδεσα, πάτησα PLAY και τα αυτιά μου ματώσανε από το πόσο σκληρός, μη-μουσικός, ήταν ο ήχος. 

Ήταν που είχε συνηθίσει το αυτί σου (μας) στη "λασπουριά" τόσων χρόνων, και έπαθε ένα ψιλοσόκ όταν άκουσε πως πραγματικά ακούγεται το άλμπουμ. Θέλει τον χρόνο του να ξεσυνηθίσει το αυτί και να αποβάλει τη "μαρμελάδα" τόσων χρόνων.

 

Επεξεργασμένο 9 Ιουλίου από Waterfall-K

[cos_dr]

Ήμουν παιδί της κασέτας όπως έχω ξαναπεί. Δεν επένδυσα σε δίσκους. Πικάπ άκουσα σε φίλους πιτσιρικάς που ειχαν λατρεία. Ένας φίλος πριν 10 χρόνια είχε οικονομικά προβλήματα και πήγε να βρει πουλήσει τη συλλογή του από δίσκους στο Μοναστηράκι και δεν τον άφησα γιστι ακούγαμε μικροί στο πικάπ του και του έδωσα εγώ λεφτά για να την κράτησει. Ίσως είναι η λανθάνουσα μνήμη ίσως οι ατέλειες της βελόνας φταίνε αλλα παρόλο που η επιστήμη λέει το αντίθετο, εχω ξαναπάει πως εμένα οι δίσκοι μου ακούγονταν πιο ευχάριστα 

 Οταν πήρα τα πρώτα CD  μου ακούγονταν καλύτερα άρα η επιστήμη καλά λέει και ακούγονται καλύτερα. Βασικά ακούω μιας και έχω και θεϊκά perfect pitch αυτιά πολύ ευαίσθητα στις διακυμάνσεις πιο καθαρά και με λεπτομέρειες τον ψηφιακό ήχο, αλλα και εμένα ο ήχος του βυνιλιου μου έχει αφήσει μια πιο μουσική αίσθηση. Γιατί? Είναι ψυχοακουστικο το θέμα?? 

 

[LK]

Εγώ συμφωνώ και με τους 2.

1ον είναι ηλίθιο να αγοράσεις το 2024 βινύλιο,  διότι το πουλάνε πανάκριβα (βασιζόμενοι στο φετίχ ακριβως). Η εποχή να αγοράσεις βινύλιο ήταν μέχρι το 2010 που τους πετούσαν. (Έχω αγοράσει δισκους με τιμή μονάδας όχι το τεμάχιο, αλλά το κιλό).

2ον Ένα σωστά σεταρισμενο σύστημα, πλατο- ηχεία- ενισχυτής μπορούν να χαρίσουν απίστευτες ακροάσεις. 

[Waterfall-K]

10 λεπτά πριν, cos_dr είπε

Είναι ψυχοακουστικο το θέμα?? 

Ψυχιατρικό....

[Μανώλης Χναράκης]

@thebest20 Μην παίρνεις ως σημείο αναφοράς τα Ελληνικά remastered. Εξαρτάται από που έχουν γίνει remastered και πως. Δηλαδή από ποιά πηγή.

Η αρχική πηγή είναι η νούμερο ένα επιλογή γι'αυτές τις δουλειές, καθ'ότι όπως καταλαβαίνεις είναι πιό κοντά σε αυτό που αρχικά αποτυπώθηκε, έτσι όπως αποτυπώθηκε. Βλέπε για παράδειγμα πολυκάναλη ταινία ή ταινία master.

[Nestoras]

57 λεπτά πριν, cos_dr είπε

. Ίσως είναι η λανθάνουσα μνήμη ίσως οι ατέλειες της βελόνας φταίνε αλλα παρόλο που η επιστήμη λέει το αντίθετο, εχω ξαναπάει πως εμένα οι δίσκοι μου ακούγονταν πιο ευχάριστα 

 Οταν πήρα τα πρώτα CD  μου ακούγονταν καλύτερα άρα η επιστήμη καλά λέει και ακούγονται καλύτερα.

 

Δεν έχω πρόβλημα με το cd. Ίσα ίσα που προτιμώ να δίνω 3-9€ παρά όσο κάνουν τα βινύλια. Και φυσικά στις νέες κυκλοφορίες ακούγονται καλύτερα από τα lp. Δεν έχω ακούσει όμως cd να παίζει καλύτερα από τους δίσκους στις 60’ς-70’ς ηχογραφήσεις. Ψέμματα. Το Rusing των Rainbow το είχα πάρει 3 φορές σε βινύλιο (ελληνικό, γερμανικό αγγλικό), δεν Ακουγόταν και το πήρα σε cd που τέλος πάντων έχει ανεκτό ήχο.