Περι βινυλίων (προ cd era) και άλλα διάφορα

[LK]

Η ηχογραφημένη μουσική είναι μια εντελώς διαφορετική τέχνη από τη ζωντανή μουσική.

Όπως ακριβώς ο κινηματογράφος με το θέατρο.

Ή η φωτογραφία με την πραγματική ζωή.

 

Εμένα  σε καμία περίπτωση δεν με ενδιαφέρει να καταγραφεί και να αναπαραχθεί "πιστά" η πραγματικότητα σε οποιοδήποτε είδος (οπτικό ή ακουστικό) .

Διότι ούτε απαραίτητα θα έχει "βάθος" μια μουσική εκτέλεση , εκτός αν περφομάρει κάποιος σε τεράστιο χώρο.

Διότι δεν βλέπουμε Multi angle (κινηματογράφος) , ούτε φυσικά ασπρόμαυρα (φωτογραφία).

 

Την πρώτη φορά (και τελευταία) που πήγα σε γήπεδο να δω έναν αγωνα μπάσκετ απογοητεύηκα.

 

Διότι ούτε replay είχε , ούτε κοντινά πλάνα , ούτε πολυκάμερο.

Ό,τι έπιανε το μάτι μου , με την περιορισμένη ορατότητα που είχα από τη θέση μου.

 

Σε καμία περίπτωση δεν με ενδιαφέρει η πιστότητα στην  αποτύπωση της πραγματικότητας (γι αυτό και δεν πάω π.χ. σε live).

Το αντίθετο.

Θέλω το enhance.

Το enhance του studio (μουσικού ή κινηματογραφικού ή φωτογραφικού).

Αυτό το enhance όμως μπορεί να επέλθει και να με γοητεύσει και από artifacts , ακόμα και από  τους περιορισμούς του μέσου αναπαραγωγής.

Αυτό μπορεί να είναι ακόμα ακόμα και....1. θόρυβος, 2.  χρατς χρουτς 3. Τζίτερ 4. κορεσμός.....5.....

 

 

[trolley]

1 ώρα πριν, LK είπε

Την πρώτη φορά (και τελευταία) που πήγα σε γήπεδο να δω έναν αγωνα μπάσκετ απογοητεύηκα.

 

Έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία.

Και, βέβαια, συμφωνώ εις όλα.

[Nikolas]

Ρε παιδιά αυτό είναι απίθανο.

Μπήκα να ρωτήσω που θα μπορούσα να απεθυνθώ γιατί θα έρθουν στην κατοχή μου μεγάλος αριθμός βινυλίων, και πέφτω πρώτο θέμα σε αυτό...

Λοιπον, αγαπητέ ΛΚ συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες, με μια μικρή διαφορά (και το διδακτορικό μου ήταν πάνω σε αυτό ακριβώς το θέμα). Η ζωντανή μουσική, ή θέατρο, ή σπορ, κλπ, δεν είναι κατώτερα. Απλά διαφορετικά από την ηχογραφημένη μουσική, τον κινηματογράφο, και τις αναμεταδόσεις των αγώνων..

Αυτά τα ολίγα. Κατά τα άλλα το βινύλιο έχει κάτι το μαγικό... Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, αλλά κάτι που δεν πιάνουν οι αριθμοί και το ΑΙ....

[LK]

1 λεπτό πριν, Nikolas είπε

 Η ζωντανή μουσική, ή θέατρο, ή σπορ, κλπ, δεν είναι κατώτερα. Απλά διαφορετικά από την ηχογραφημένη μουσική, τον κινηματογράφο, και τις αναμεταδόσεις των αγώνων..

 

Δεν είπα ότι είναι κατώτερα.

Απλά εμένα δεν μου αρέσουν.

[Nikolas]

Μόλις τώρα, LK είπε

Δεν είπα ότι είναι κατώτερα.

Απλά εμένα δεν μου αρέσουν.

Σωστά. Απλά υπήρχε ένας απόηχος στα λεγόμενά σου... ή έτσι μου φάνηκε. Αλλά οκ έχεις δίκιο και αντανακλαστικά απάντησα. :)

 

[LK]

Επίσης , να προσθέσω, το "πως το ήθελε ο καλλιτέχνης" και πως αυτό αναπαράγεται είναι αλυσιτελές.

Όταν μια τηλέοραση ή άλλη συσκευή αναπαραγωγής εικόνας, έχει ρυθμίσεις brightness - contrast- color - saturation.

Όταν ένα ηχοσύστημα έχει equalizer , το "πώς το ήθελε ο καλλιτέχνης " πάει περίπατο , ακόμα και όλα flat / zero να τα έχεις.

Αυτό που ο καλλιτέχνης οφείλει (και δεν ειναι υποχρέωση του καταναλωτή) είναι να προνοήσει και  να δώσει μια παραγωγή που θα ακόυγεται/ βλέπεται  όσο πιο κοντά ήθελε σχεδόν παντού.

Είναι δική του δουλειά.

[trolley]

20 λεπτά πριν, LK είπε

Επίσης , να προσθέσω, το "πως το ήθελε ο καλλιτέχνης" και πως αυτό αναπαράγεται είναι αλυσιτελές.

 

Έχω άλλη μία ιστορία, σχετική κατά τη γνώμη μου.

 

Ένας φίλος ηχολήπτης, αναμφίβολα γνώστης, εργαζόταν για μία περίοδο σε μία αντιπροσωπεία που εισήγαγε μία επιφανέστατη μάρκα ηχείων μόνιτορ.

 

Ένας έλλην μουσικός (επίσης πολύ γνωστός) που συνθέτει τζαζ μουσική, είχε έλθει σε επαφή με την εν' λόγω αντιπροσωπεία και είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για ένα ακριβούλι μοντέλο της εν´ λόγω μάρκας.

 

Επειδή η ανάληψη της αντιπροσωπείας ήταν πρόσφατο γεγονός και χρειαζόταν να δημιουργηθεί κάποια καλή φήμη, αλλά και επειδή τον γουστάρανε τον εν' λόγω συνθέτη, προσφέρθηκαν να πάνε στο στούντιο / σπίτι του και να του κάνουν ζωντανή επίδειξη των ηχείων, καθώς και να του τα αφήσουν για μερικές ημέρες.

 

Πολύ πριν φύγουν από τον χώρο, ο συνθέτης είχε αλλάξει δέκα χρώματα ισχυριζόμενος ότι δεν αναγνωρίζει τίποτε απ' ότι ακούει, ότι ποτέ δεν είχε προσέξει τόσα προβλήματα στα ηχοχρώματα, τη μίξη κλπ. Σε τέτοιο βαθμό, που έχασε το κέφι του, έψαχνε να βρει μήπως υπήρχε κάποιος κρυμένος ισοσταθμιστής στην αλυσσίδα του σήματος, επιφυλάξεις που εκδήλωσε και στα τηλεφωνήματα που ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες.

 

ΔΕΝ αγόρασε τα ηχεία, έμεινε με αυτά που είχε.

 

σ.σ. Τα ηχεία τα άκουσα και εγώ, στο σπίτι του φίλου μου όπου και κατέληξαν - δεν είχε κανείς καρδιά να τα ξαναβάλει στα κουτιά τους. Τα απάγανε άσχημα (με κάποιες ηχογραφήσεις).

Επεξεργασμένο 11 Ιουλίου από trolley

[noe13]

5 ώρες πριν, trolley είπε

 

Έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία.

Και, βέβαια, συμφωνώ εις όλα.

Το να παρακολουθήσεις έναν αγώνα κάποιου αθλήματος από κοντά δεν είναι μόνο το τι βλέπει το μάτι.... Ειναι ο παλμός του κόσμου, τα συναισθήματα η αίσθηση του 'ήμουν κ εγώ εκει'.... 

[trolley]

3 λεπτά πριν, noe13 είπε

Το να παρακολουθήσεις έναν αγώνα κάποιου αθλήματος από κοντά δεν είναι μόνο το τι βλέπει το μάτι.... Ειναι ο παλμός του κόσμου, τα συναισθήματα η αίσθηση του 'ήμουν κ εγώ εκει'....

 

Ισχύει, αν κάποιος το απολαμβάνει δεν έχω να πω τίποτε εναντίον του.

 

Αυτό που προσπαθούμε να πούμε (νομίζω) είναι ότι η "πιστή" τηλεοπτική μετάδοση του αγώνα μπάσκετ, θα σήμαινε ότι βάζω μία ακίνητη κάμερα σε μία γωνία και ένα καλό μικρόφωνο. Αλλά στην πράξη, είναι κάτι πολύπλοκο που εμπλέκει ένα ολόκληρο στούντιο και πολλές κάμερες (και γραφικά, και εφέ κλπ). Οπότε το ζητούμενο στην τηλεοπτική μετάδοση δεν είναι η λεγόμενη "πιστότητα".

 

[cos_dr]

56 λεπτά πριν, trolley είπε

 

Έχω άλλη μία ιστορία, σχετική κατά τη γνώμη μου.

 

Ένας φίλος ηχολήπτης, αναμφίβολα γνώστης, εργαζόταν για μία περίοδο σε μία αντιπροσωπεία που εισήγαγε μία επιφανέστατη μάρκα ηχείων μόνιτορ.

 

Ένας έλλην μουσικός (επίσης πολύ γνωστός) που συνθέτει τζαζ μουσική, είχε έλθει σε επαφή με την εν' λόγω αντιπροσωπεία και είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για ένα ακριβούλι μοντέλο της εν´ λόγω μάρκας.

 

Επειδή η ανάληψη της αντιπροσωπείας ήταν πρόσφατο γεγονός και χρειαζόταν να δημιουργηθεί κάποια καλή φήμη, αλλά και επειδή τον γουστάρανε τον εν' λόγω συνθέτη, προσφέρθηκαν να πάνε στο στούντιο / σπίτι του και να του κάνουν ζωντανή επίδειξη των ηχείων, καθώς και να του τα αφήσουν για μερικές ημέρες.

 

Πολύ πριν φύγουν από τον χώρο, ο συνθέτης είχε αλλάξει δέκα χρώματα ισχυριζόμενος ότι δεν αναγνωρίζει τίποτε απ' ότι ακούει, ότι ποτέ δεν είχε προσέξει τόσα προβλήματα στα ηχοχρώματα, τη μίξη κλπ. Σε τέτοιο βαθμό, που έχασε το κέφι του, έψαχνε να βρει μήπως υπήρχε κάποιος κρυμένος ισοσταθμιστής στην αλυσσίδα του σήματος, επιφυλάξεις που εκδήλωσε και στα τηλεφωνήματα που ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες.

 

ΔΕΝ αγόρασε τα ηχεία, έμεινε με αυτά που είχε.

 

σ.σ. Τα ηχεία τα άκουσα και εγώ, στο σπίτι του φίλου μου όπου και κατέληξαν - δεν είχε κανείς καρδιά να τα ξαναβάλει στα κουτιά τους. Τα απάγανε άσχημα (με κάποιες ηχογραφήσεις).

Είναι αλήθεια αυτά που λες ή μας λες ιστορίες για αγρίους.

 Πλάκα κσνω, συμφωνώ και έχω και εμπειρία πρόσφατη διότι καταφέραμε με την εξέλιξη της τεχνολογίας, και την αγορά ακόμα και τα φθηνά ηχεία και ακουστικά, καλή ώρα όπως τα presonus καλή ώρα τα δύο τελευταία ζεύγη που πήρα να είναι αρκετά revealing  και unforgiving ακόμα και σε χώρους καθημερινούς όπως το σαλόνι μας, (το ίδιος και τα ακουστικά) βοηθώντας μας ουσιαστικά κατά την παραγωγική διαδικασία. 

 Μπράβο τους. Μπράβο. Γι αυτό είμαι ο καλύτερος.