Προς το περιεχόμενο

Τι μουσική ακούτε τώρα; XIV


BillTrantos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

2 ώρες πριν, vrasidas27 είπε

Εισαι σιγουρος πως ηθελες να το ποσταρεις σ'αυτο το θρεντ?  ?

Δεν ειμαι 100% σιγουρος, αλλα μαλλον ηθελα να το βαλω στα funny No2

 

  • Χαχα 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μόλις τώρα, Spyros Delta είπε

Δεν ειμαι 100% σιγουρος, αλλα μαλλον ηθελα να το βαλω στα funny No2

 

 

Να το βάλεις στο "τι καντήλια κατεβάζετε τώρα".

  • Χαχα 2

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

17 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Να το βάλεις στο "τι καντήλια κατεβάζετε τώρα".

Κατεβασα ενα καντηλι απο ρουτρακερ αλλο πραγμα.

Ειναι κ Ρωσοι αυτοι οι χακερ οποτε ειναι σωστο, ορθοδοξο καντηλι

 

Αντε για να το φερω το θρεντ ξανα στο ισιο δρομο..

Τωρα ακουω αυτο (που για καποιο περιεργο λογο ειναι το αγαπημενο μου απο αυτη τη δισκαρα)

 

 

  • Like 1

Αυτος ο δρομος φτιαχτηκε επι countach

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, vrasidas27 είπε

Κατεβασα ενα καντηλι απο ρουτρακερ αλλο πραγμα.

Είμαι επίτιμο μέλος.?  Αγαπάμε Rutracker (και το αντίθετο για τη χώρα προέλευσης του).

  • Χαχα 1

Specs talks, M🐮🐮gs walks

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

The March of the Dead/

Suppose they give a war and no one comes

 

Ο σκληρός πόλεμος είχε τελειώσει, ω, ο θρίαμβος ήταν τόσο γλυκός Παρακολουθήσαμε τα στρατεύματα να επιστρέφουν μέσα από τα δάκρυά μας Υπήρχε θρίαμβος, θρίαμβος, θρίαμβος στον κατακόκκινο αστραφτερό δρόμο ελάχιστα μπορούσε να ακούσει τη μουσική για τις επευφημίες Και ελάχιστα μπορούσες να δεις τα σπίτια για τις σημαίες που κυμάτιζαν μεταξύ τους Οι καμπάνες χτυπούσαν τρελά στον ουρανό Και όλοι φώναζαν για τους στρατιώτες της Βασίλισσας Και η δόξα μιας εποχής περνούσε Και μετά ήρθε μια σκιά, γρήγορη και ξαφνική, σκοτεινή και θλιβερή Τα κουδούνια ήταν σιωπηλά, δεν αναδεύτηκε ηχώ Οι σημαίες κρεμούσαν βουρκωμένα, οι άντρες ξέχασαν να ζητωκραυγάσουν Περιμέναμε και δεν μιλήσαμε ποτέ Ο ουρανός γινόταν πιο σκοτεινός, πιο σκοτεινός, μέχρι να βγει από το σκοτεινό ράφι Ακούστηκε μια φωνή που τσέκαρε την καρδιά με τρόμο Γκρεμίστε, γκρεμίστε το κουκούτσι σας τώρα και κλείστε το σαμπλέ μαύρο Έρχονται, είναι ο Στρατός των Νεκρών Έρχονται, είναι ο Στρατός των Νεκρών Ερχόντουσαν, ερχόντουσαν, λιγοστοί και φρικιασμένοι, θλιμμένοι και αργοί Ερχόντουσαν, όλα τα κατακόκκινα ναυάγια της περηφάνιας Με πρόσωπα μαυρισμένα, μάγουλα κοκκινισμένα, και στοιχειωμένα μάτια θλίψης Και πηγμένες τρύπες το χακί δεν μπορούσε να κρύψει Ω, το βρώμικο φρύδι της αγωνίας, τα ζωηρά χείλη με αφρισμό Οι συγκλονιστικές τάξεις των ερειπίων παρέσυραν Το άκρο που ακολουθούσε, το χέρι που απέτυχε, τα ματωμένα άκρα των δακτύλων Ω, ο θλιβερός ρυθμός του τραγουδιού τους Μας άφησαν στην βελούδινη πλευρά, αλλά νιώσαμε ότι δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε Αυτήν, την κορυφαία γιορτή της Αγγλίας μας Είμαστε οι άντρες του Magersfontein, είμαστε οι άνδρες του Spion Kop Κολένσο, εμείς είμαστε οι άντρες που έπρεπε να πληρώσουμε Είμαστε οι άντρες που πλήρωσαν το αίμα Ο τάφος θα είναι όλο το κέρδος μας; Μας χρωστάτε, μακρύ και βαρύ είναι το σκορ Τότε, ζητωκραυγάστε μας για τη δόξα μας τώρα, και χειροκροτήστε μας για τον πόνο μας Και εμψυχώστε μας όπως δεν έχετε ζητωκραυγάσει ποτέ πριν Και εμψυχώστε μας όπως δεν έχετε ζητωκραυγάσει ποτέ πριν Οι άνθρωποι ήταν λευκοί και χτυπημένοι, κάθε γλώσσα φαινόταν ζυγισμένη με μόλυβδο Κάθε καρδιά ήταν σφιγμένη σε ένα κοίλο χέρι από πάγο Και κάθε μάτι κοίταζε τη φρίκη του νεκρού Το κρίμα των ανδρών που πλήρωσαν το τίμημα Ήρθαν, ήρθαν να μας κοροϊδέψουν, στο πρώτο ξέπλυμα της γαλήνης μας Μέσα από τα χείλη που στριφογύριζαν τα δόντια τους ήταν όλα λαμπερά Έρχονταν κατά χιλιάδες, ω, δεν θα σταματούσαν ποτέ Έκλεισα τα μάτια μου και μετά ήταν ένα όνειρο Έκλεισα τα μάτια μου και μετά ήταν ένα όνειρο Υπήρχε θρίαμβος, θρίαμβος, θρίαμβος στον κατακόκκινο αστραφτερό δρόμο Η πόλη ήταν τρελή, ένας άντρας ήταν σαν αγόρι Χίλιες σημαίες φλεγόταν εκεί που συναντιόταν ουρανός και πόλη Χίλιες καμπάνες βροντούσαν τη χαρά Υπήρχε μουσική, κέφι και λιακάδα, αλλά κάποια μάτια έλαμπαν από λύπη Και ενώ ζαλίζουμε με ζητωκραυγές τους γενναίους γενναίους μας Ω Θεέ, στο μέγα έλεός Σου, ας μην ξεχνάμε ποτέ Τους τάφους που άφησαν πίσω τους, τους πικρούς τάφους Τους τάφους που άφησαν πίσω τους, τους πικρούς τάφους

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

για πολύ λίγους που έχουν ΚΑΙ ηλικίαν ΚΑΙ γνωρίζουν

 

Δεν κάνω spoiler 

όσοι γνωρίζουν γνωρίζουν

 

 

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Αγαπημένη μπάντα από τον Καναδά, αγαπημένος και ο Ian Thornley. Κάτι έχει το νερό εκεί ρε παιδιά. Devin Townsend, Ian Thornley, Joey Landreth, Ariel Posen, Rush, κλπ.

 

 

More is more. Yngwie Malmsteen

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου