Behringer RSF Kobol clone/replica is ready for production

[cos_dr]

2 λεπτά πριν, manosx είπε

 Το αλλο το εχεις σκεφτει;

 

 Ενα μαμημενο DX7, κανα jupiter και κανα oberheim επαιζαν στα 80ies, και οι ΚΟΜΑΤΑΡΕΣ οι συνθετικες επεφταν βροχη, και τωρα υπαρχουν ενα δισεκατομμυριο διαφορετικα synth και ολο μαλακιες ακουμε.

Στους πιτσιρικάδες αρέσουν. Εμείς γερνάμε. 

 Και τώρα με όλο τον βομβαρδισμό από τις πλατφόρμες και την ευκολία αναζήτησης, καήκαμε, παθαμε φούιτ. Γι αυτό μας φαίνονται όλα αδιάφορα και γι αυτό έπαψα και εγώ να παίζω. Αφού ακούω και βλέπω χιλιάδες πράγματα και εκτελέσεις από άλλους τι νόημα έχει πια? 

 Κατάθλιψη. 

 Οι πιτσιρικάδες έχουν διάθεση όμως και άλλες αντοχές και πιο ξεκούραστο εγκέφαλο και ακούνε σαν τρελά και όσο πιο απλά, τόσο πιο καλά. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε που ακούνε,, από ένα κινητό τη βρίσκουν. 

 Αρα οι ρεπλικες είναι για κάναν ρομαντικό ή για κάνα ανήσυχο νιάου που τη βρίσκει με τα vintage και τον εμπνέει η αίσθηση του πραγματικού οργάνου λαό όχι των οργάνων -παραθύρων 

[manosx]

 Δε με νοιαζει τι αρεσει στους πιτσιρικαδες, με νοιαζει τι αρεσει σε μενα. Και τωρα αν ακουσω καμια μουσικη που μου αρεσει, θα γουσταρω.

 

 

 Αν.

[cos_dr]

31 λεπτά πριν, manosx είπε

 Δε με νοιαζει τι αρεσει στους πιτσιρικαδες, με νοιαζει τι αρεσει σε μενα. Και τωρα αν ακουσω καμια μουσικη που μου αρεσει, θα γουσταρω.

 

 

 Αν.

Και εμένα δεν με νοιάζει, απλά μια σκέψη έγραψα.

[Waterfall-K]

Τελικά ωρέ @cos_dr δεν μας είπες, θα το πάρεις το Kobol όταν κυκλοφορήσει ή όχι? Το MODX μήπως? Κάνα Roland ίσως? Ή έγινες κι εσύ μέρος του συστήματος και απεμπόλησες τους hardware αγώνες και τις αξίες σου, ξεπουλώντας τα πιστεύω σου για 30 αργύρια (VSTs)?

 

 

[kpeyos]

6 ώρες πριν, cos_dr είπε

Ωραίες οι ρέπλικες αλλά εγώ έχω τόσα VA πλέον, να, ας πούμε από το Komplete της ΝΙ που πραγματικά είναι τρομερά ρε παιδιά, ακούγονται φανταστικά και έχουν τρομερά preset για να τα χρησιμοποιήσει π.χ. ένας πιο αδαής, όπως εγώ που δεν ασχολούμαι για να βγάλω ήχο from scratch να πειράξω λίγο τα φίλτρα και τις περιβάλλουσες και να κάνω δικές μου ηχάρες. Τρομερά μιλάμε.

Καλά εννοείται. Άλλη δουλειά το ένα όμως κι άλλη δουλειά το άλλο. Δηλαδή αν κάτσεις με ένα U-he Repro 5, που έχει τα presets του και τις εφεδάρες του, σίγουρα θα δουλέψεις, πολύ πιο γρήγορα και άνετα -πριν σου φύγει η έμπνευση- και στο τέλος μπορεί να μην ακούγεται και σημαντική διαφορά απ' το hardware.

 

Ένα hardware prophet όμως σίγουρα θα σε πάει αλλού καθώς έχεις εκεί μπροστά σου hands on τα πάντα και ιδρώνεις τον ήχο. Σε μένα τουλάχιστον πάντα συμβαίνει αυτό.

 

Ακόμη και με pcm drum machine όταν κάτσω να ασχοληθώ, θα βγάλω πολύ καλύτερο αποτέλεσμα απ' το σούπερ user friendly sequencer στο daw. Ίσως γιατί έχω καλύτερη διάθεση όταν μπαίνω στον κόπο; Ίσως γιατί με συνεπαίρνει το vibe? 

 

Πάντως και στην κιθάρα το ίδιο συμβαίνει...Έχω δύο Eventide H9 max στην πεταλιέρα και πολλές φορές στο recording θα κατεβάσω απ' το ράφι το παλιό chorus της dod ή το boss dm2. Έχω βγάλει όλα τα ιδιότροπα πετάλια -κάτι fuzzes, wha, univibe, κλπ- από την πεταλιέρα γιατί δεν άντεχα το randomness στις πρόβες και στα live αλλά τα κρατάω και τα χρησιμοποιώ επιλεκτικά.

Επεξεργασμένο 15 Ιουνίου 2023 από kpeyos

[kpeyos]

5 ώρες πριν, manosx είπε

 Το αλλο το εχεις σκεφτει;

 

 Ενα μαμημενο DX7, κανα jupiter και κανα oberheim επαιζαν στα 80ies, και οι ΚΟΜΑΤΑΡΕΣ οι συνθετικες επεφταν βροχη, και τωρα υπαρχουν ενα δισεκατομμυριο διαφορετικα synth και ολο μαλακιες ακουμε.

Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στο πόσο μπορείς να ιδρώσεις έναν ήχο, πόσο σε βάθος μπορείς να μάθεις το ένα synth που έχεις.

 

Είναι όμως κι άλλη η εποχή. Τα 70s ήταν η απαρχή του συνθετικού ήχου στα 80s o συνθετικός ήχος ήταν η αντίδραση στο ζεστό, στο γήινο, στο χίπικο. Υπήρχε κουλτούρα ολόκληρη γύρω από τα synths. Και γύρω από την pop μουσική γενικότερα: Ψυχρός πόλεμος, συντήρηση, χιπιδες, punks, καρεκλάδες... όλα ήταν ένα έναυσμα θετικό ή αρνητικό.

 

Είναι επίσης και άλλη ηλικία. Εμενα πχ κάποια μου αρέσουν απ' τα καινούργια pop αλλά έχω προχωρήσει και σε πιο δύσκολα είδη λόγω ηλικίας... πόσο να ακούσει κάποιος φασολάδες; Άντε να ξανακουσω καμιά παλιά αλλά σε νέες φασολάδες δεν μπορώ πλέον να επενδύσω συναισθηματικά.

[manosx]

 Οσο αφορα hardware/ software ειναι πως εχει μαθει ο καθενας. Εγω ας πουμε απο την αρχη sequencing ξηγιομουν Atari, εχω κανει διαφορα με hardware sequencers αλλα παντα προτιμουσα computer based φαση.

 

  Στα synth παλι επειδη εφαγα στη μαπα τα rompler, ηταν οαση οταν υπηρχε editor για αυτα. Οποτε και εκει εχω συνηθίσει παλι τη φαση με τα PC, ειτε υπαρχει hardware ειτε software γεννητρια ηχου, το interface ιδιο ειναι 

 

 Οταν βεβαια μιλαμε για knobby synth, τοτε το hardware μετραει. Αλλα και εκει προσωπικα δεν μου χρειαζεται πια για τρεις λογους:

 

 

 1ον) Πλεον για να νοιωσω θελω το synth να εχει την Αρτα και τα Γιαννενα σε δυνατοτητες, με modulation matrixes, oscillator με 400 επιλογες και τετοια, οποτε αναγκαστικα γινεται και το hardware με μενου, και οταν γινεται αυτο, το software ΙΜΗΟ ειναι βολικοτερο. Αν παλι μιλαμε για απλο synth με ξερω γω δυο osc και ενα φιλτρο, ε τοτε ξερω απο πριν πανω κατω τι θελω, ειτε με ποντικι ειτε με knobs η δουλεια θα γινει τσακ μπαμ.

 

 2ον) Ενας βασικος λογος που το software ειναι βολικοτερο σε περιπλοκες synth μηχανες, ειναι οτι τα controls του κανουν refresh με τη λογικη της γραφικης απεικονισης, οτι βλεπεις αυτο ακουγεται, λιγα hardware εχουν τοσο ωραια απεικονιση, το nord lead 3 ας πουμε με τα led rings και τα endless rotaries ηταν κορυφαιο, δυστυχως τεχνικοι λογοι δεν επετρεψαν να εξελιχθει στο ετσι η clavia.

 

 3ον) Οπως και να εχει τα knobs ειναι ωραια για real time performance , αλλα και με ενα knobby controller και καλο προγραμματισμο εχεις πολλες performance δυνατοτητες, ομολογω παντως οτι δεν πολυμπαινω πλεον σε αυτη τη διαδικασια.

[Waterfall-K]

To ότι ακούμε μ@λ@κίες σήμερα, ή καλύτερα, πολύ περισσότερες απ'ότι στο παρελθόν, εξηγείται εύκολα. Ως και τις αρχές των '00s τα synths αγοράζονταν κυρίως από μουσικούς. Σήμερα, με την εκτίναξη της τεχνολογίας και τις πάρα πολύ χαμηλές τιμές σε εξοπλισμό (ηχητικά, pc κλπ) ο κάθε ανίδεος/DJ/μη-μουσικός κάνει "παραγωγές" σπίτι του και φτάνουν στα αυτιά μας σε χρόνο μηδέν. Το ηχητικό σκουπιδαριό είναι άνευ προηγουμένου γιατί η παραγωγή σκουπιδιών είναι είναι άνευ προηγουμένου. Οι εποχές που έπρεπε να σκάσεις κάποια (πολλά) χιλιάρικα για να αγοράσεις ένα sampler έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, πληρώνουμε το τίμημα της πάμφθηνης τεχνολογίας, όπως πληρώνουμε και το τίμημα του φτηνού internet, μέσω του οποίου ο κάθε τρίβλακας έχει πλέον λόγο για τα πάντα, δυστυχώς και για τα synths. Το τι βλακεία γράφεται στα forums/σελίδες του χώρου δεν λέγεται, οι 90 στου 100 δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα, αλλά την αποψάρα τους για το XΨ synth θα την γράψουν, και θα σου κάνουν και "μάθημα".

Στο "soft vs hard" δεν υπάρχει θέμα, καθώς μιλάμε για δύο εντελώς ξεχωριστούς κόσμους και δεν συγκρίνονται. Όποιος θέλει ακολουθεί τον ένα ή τον άλλο δρόμο, ή και τους δύο. Προσωπικά παραμένω στο hardware, τουλάχιστον στο θέμα synths.

[manosx]

 Ισχυει και αυτο που λες wf, αλλα εγω περισσοτερο το mainstream εχω στο μυαλο μου. Και τοτε υπηρχαν βλακειες στο mainstream, αλλα υπηρχε και ωραιο πραγμα π.χ. depeche mode. Τωρα ολο μαλακιες καγκουρικες ακουω, η μελωδικοτητα δεν ειναι top priority απο οτι εχω καταλαβει.

[cos_dr]

1 ώρα πριν, kpeyos είπε

Καλά εννοείται. Άλλη δουλειά το ένα όμως κι άλλη δουλειά το άλλο. Δηλαδή αν κάτσεις με ένα U-he Repro 5, που έχει τα presets του και τις εφεδάρες του, σίγουρα θα δουλέψεις, πολύ πιο γρήγορα και άνετα -πριν σου φύγει η έμπνευση- και στο τέλος μπορεί να μην ακούγεται και σημαντική διαφορά απ' το hardware.

 

Ένα hardware prophet όμως σίγουρα θα σε πάει αλλού καθώς έχεις εκεί μπροστά σου hands on τα πάντα και ιδρώνεις τον ήχο. Σε μένα τουλάχιστον πάντα συμβαίνει αυτό.

 

Ακόμη και με pcm drum machine όταν κάτσω να ασχοληθώ, θα βγάλω πολύ καλύτερο αποτέλεσμα απ' το σούπερ user friendly sequencer στο daw. Ίσως γιατί έχω καλύτερη διάθεση όταν μπαίνω στον κόπο; Ίσως γιατί με συνεπαίρνει το vibe? 

 

 

Στα πρώτα VST μπορεί να υπήρχε διαφορά στην ποιότητα. Στα σύγχρονα 15ετίας δεν νομίζω να υπάρχει ποιοτική διαφορά. 

 Το θέμα της αίσθησης και των επιλογών λύνεται ως γνωστόν με ένα καλό controller. 

Το vibe μια ιδέα είναι. Για τους παλαιότερους είναι βέβαια σίγουρα κίνητρο. Και εμένα μου αρέσει το hardware γι αυτό διατηρώ κάποια στην κατοχή μου,  το V-synth με εμπνέει.