Σκέψεις περι μουσικής ένα πρωϊνό Μ. Παρασκευής

[dimsonic]

Με αφορμή διπλανό νήμα (και για να τσεκάρω ποιοί έχουν μείνει εντός των τειχών) μερικές σκέψεις.

Ψάχνοντας στα μέσα ανάρτησης μουσικών (η μουσική) μουσικών (οι μουσικοί) βρίσκω καταπληκτικά πράγματα (ακόμα και μεταξύ μας) που όμως δεν αντέχουν στον χρόνο. Τα ακούω μια φορά και μου αρκεί. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναγυρίσω.

Το ίδιο ισχύει με προτεινόμενα από πλατφόρμες, playlists, "ακούστε κι αυτό", που καταστρώνουν "πριν από μας για μας" όλα τα ΑΙ των εταιρειών.

Μουσικάρες από μουσικάρες (ισχύουν οι ανωτέρω παρενθέσεις) για 5 λεπτά.

 

Αντίθετα αν συσχετίσω τη μουσική με πρόσωπα ιστορικά (δηλαδή που έχουν υπάρξει ή υπάρχουν και έχουν μια καταγραφή στον μουσικό και κοινωνικό κόσμο) μπορώ άνετα να ακούσω.

Πχ προχτες έβαλα σε μια πλατφόρμα (tidal) Herbie Hancock. Ακουγα πάνω από 3 ώρες διάφορα και με γέμιζαν. Προχτές έβαλα Erroll Garner και πριν από μια βδομάδα Mongo Santamaria. Τα άκουγα όλα με ενδιαφέρον γιατί ήξερα τι ήταν και τι έφτιαξαν αυτοί οι άνθρωποι και επηρέασαν τη μουσική σκηνή.

 

Σας συμβαίνει το ίδιο?

Το επιζητάτε?

Βολεύεστε με τις λίστες?

 

Στο κάτω κάτω γιατί να συμβαίνει αυτό? 

[σκούφοΣ]

Πλέον ακούω μουσική μόνο από υπολογιστή δυστυχώς. Κασσέτες κ Σίντι για διαφορετικούς λόγους έχουν φύγει εδώ κ καιρό. Οι δίσκοι μου για άλλους λόγους κάθονται . 

 

Στο υπολογιστή λοιπόν, το σκληρό που έχω τη "συλλογή" μου δε τον έχω μόνιμα συνδεδεμένο. Πράγμα που με οδηγεί στο να ακούω μουσική από γιουτιουμπι οταν μου έρθει η όρεξη να ακούσω κάτι. Αν μετα από κάνα δυο κομμάτια η όρεξη μεγαλώσει κ πω "τέρμα το κάνω κάτι άλλο κ ακούω μουσική συγχρόνως" τότε διαλέγω ένα ολόκληρο άλμπουμ κ αν δεν είναι στο γιουτιουμπι συνδέω σκληρό κ αφοσιώνομαι στο τι ακούω όπως παλιά. 99% είναι κ μουσική από τα παλιά κ προσωπικότητες που αφού έχουν ράψει τα παράσημα τους θεωρούνται μεγάλες . Κ συνήθως με καθηλώνουν για πάνω από μία ώρα κ το ένα άλμπουμ οδηγεί στο άλλο κλπ. 

 

Κοινως δεν ακουω με λιστες, κ οταν τις χρησιμοποιουσα, τις ειχα κυριως για το αυτοκινητο, ταξιδια κ το σημαντικοτερο να υπηρχε κ καποιος αλλος μαζι μου. Οταν ημουν μονος παλι αλμπουμ ακουγα

Επεξεργασμένο 14 Απριλίου 2023 από billaraskats27

[LK]

Την Μεγάλη Παρασκευή δεν ακούμε μουσική.

Μόνο ψαλμωδίες.

Σε μερικές καφετέριες βάζαν παλιά και κλασσική μουσική, τώρα δεν ξέρω δεν πάω στις καφετέριες.

Ελπίζω να βοήθησα.

[σκούφοΣ]

Φυσικα κ δεν ακουμε.

Για αυτο κουβεντιαζουμε τις σκεψεις μας γυρω απο το θεμα

(Επειδη δε μπορουμε ν'ακουσουμε..)

[dimsonic]

13 λεπτά πριν, LK είπε

 

Ελπίζω να βοήθησα.

Οχι βέβαια.

Η Μ.Παρασκευη ειναι αυτο που λενε ασχετο 

Ειχα καποιες σκεψεις να μοιραστω και οταν ξεκινησα το θέμα ειδα τι μερα ειναι

[Jazzjoker]

Από μια ηλικία και μετά, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να δημιουργήσει κανείς νέες "μουσικές αναμνήσεις". Με άλλα λόγια ανατρέχουμε σε κομμάτια του παρελθόντος μας γιατί οι μουσικές αυτές, εκτός ότι μας άρεσαν καθαρά αισθητικά, έχουν συνδεθεί με πάρα πολύ έντονα βιώματα.

 

Το παραπάνω οφείλεται σε εμάς και όχι στη νέα μουσική. Όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές, αν είναι κανείς διατεθειμένος να ψάξει και φυσικά να φάει στη μάπα και άπειρη σαβούρα, υπάρχουν αριστουργήματα. Απλά θα τ΄ ακούσουμε μια-δυο και τελικά θα επιστρέψουμε εκεί που η ακρόαση, μέσω των αναμνήσεων, ξυπνάει κι άλλες αισθήσεις. 

 

Εγώ προσωπικά έχω απλά δεχτεί ότι κανένα σύγχρονο κομμάτι δεν μπορεί να ανταγωνιστεί στις προτιμήσεις μου τα oldies goldies, όσο τεράστιο αριστούργημα κι αν είναι, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους.

[LK]

9 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Οχι βέβαια.

Η Μ.Παρασκευη ειναι αυτο που λενε ασχετο 

Ειχα καποιες σκεψεις να μοιραστω και οταν ξεκινησα το θέμα ειδα τι μερα ειναι

Δηλαδή αν το άνοιγες το θέμα στις 23/04/2023 θα έλεγες "Σκέψεις περι μουσικής ένα πρωϊνό της Κυριακής του Θωμά;".

[trolley]

11 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Από μια ηλικία και μετά, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να δημιουργήσει κανείς νέες "μουσικές αναμνήσεις".

Μάλλον έτσι θα είναι, αλλά εγώ δεν έχω βρει ακόμη αυτή την ηλικία, και είμαι 58.

 

36 λεπτά πριν, LK είπε

Την Μεγάλη Παρασκευή δεν ακούμε μουσική.

Ειδικά τη Μ. Παρασκευή, εδώ και χρόνια, στο νου μου παίζει συνέχεια το παρακάτω, διότι την τελευταία φορά που πήγα στον Επιτάφιο, είχα μόλις αγοράσει το σχετικό άλμπουμ και για κάποιο λόγο έχει "δέσει"

 

 

Επεξεργασμένο 14 Απριλίου 2023 από trolley

[dimsonic]

7 λεπτά πριν, LK είπε

Δηλαδή αν το άνοιγες το θέμα στις 23/04/2023 θα έλεγες "Σκέψεις περι μουσικής ένα πρωϊνό της Κυριακής του Θωμά;".

Βεβαια

[Ali Barout]

Συμφωνώ με τον Σταύρο ().

 

Και βάζω και την παρακάτω ερώτηση. Ο χερμπιχάνκοκ, ο αλαχόλτζγουορθ, ο ντεμπισής, ο στραβίσκυς, ο μπάξ, τι ακούγαν; Ποια μουσική θεωρούσαν αξιόλογη; Μόνο τη δική τους; Όταν ήσαν παιδιά δηλαδή λέγανε "ααα δεν ακούω εγώ κουταμάρες, όταν μεγαλώσω θα παίζω τέτοια πράγματα και θα γράφω που θα με ακούνε οι επόμενες γενιές. Όχι μπαινάκης, μόνο βγαινάκης."; Δε νομίζω.

 

Επι του θέματος. Δεν ακούω μουσική. Κι ακούω μουσική. Είναι ξεχωριστές περίοδοι. Όταν δεν έχω κάτι να πω, όταν δεν παράγει το μυαλό μου τίποτα, θέλω να ακούω. Αυτή τη δισκοθήκη που έχω.

 

Όταν έχω ιδέες (που προφανώς προήρθαν από την επεξεργασία όλων αυτών που άκουσα), δε θέλω να ακούω μουσική. Καθόλου.

 

Μουσική που απλά υπάρχει για να συνοδεύει καθημερινές μου δραστηριότητες, όπως είναι τις μόδας, δεν θέλω καθόλου. Αυτά τα ανώμαλα από εμένα.