Προς το περιεχόμενο

Σοβαρή απορία σχετικά με τρομακτική βελτίωση ακουστικής εικόνας στο δεύτερο μέρος συναυλίας


Latinos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Καλημέρα σας αγαπητοί λάτρες του ήχου. Θέλω τα φώτα σας σε ένα ειδικό θέμα γιατί μου αρέσει πολύ να ρωτάω, να διαβάζω και να μαθαίνω.

Αγαπώ πολύ τη μουσική και έχω ακούσει πολλές ανθρωποώρες ηχογραφήσεις στο σπίτι, συναυλίες και ελαχιστες συναυλίες στο εξωτερικό.

Να πώ ότι τα αυτιά μου ακούνε πολύ καλά και διακρίνουν πολλές λεπτομέρειες. Είμαι παιδί κυρίως κλασσικής, τζαζ, swing και ατμοσφαιρικής-ακουστικής μουσικής. Ακούω βέβαια και άλλα είδη. Ερασιτεχνικά ρυθμίζω σε κάποιο χώρο μεσω κονσόλας τον ομιλητή και τη μουσική κάποιες φορές. Έχω αντίληψη κατανομής συχνοτήτων και αν στις κύριες συχνότητες ( χαμηλές, μεσαίες, ψηλές) σκεπάζει κάποια τις άλλες το καταλαβαίνω. Ξύσιμο στις ψηλές κλπ, θαμπώματα κλπ. Στογγυλάδα, όγκος και πάει λέγοντας.  Με καταλάβατε πιστεύω. Παίζω και κλασσική κιθάρα.

 

Πήγα χθες να ακούσω στο Christmas Theater τα 101 τσιγγάνικα βιολιά. Οι μουσικοί με μία λέξη καταπληκτικοι με απίστευτη μουσική αντίληψη. Αυτοσχεδιασμοί και παιχνίδια αβέρτα καθότι Ούγγροι και τσιγγάνοι ταυτόχρονα. Η συναυλία είχε δύο μέρη με ένα διάλλειμα. Η χροια κλασσική και τα όργανα ήταν: βιολιά, βιόλλες, τσέλλα, κόντα μπάσσα,  κλαρινέτα και μερικά cimbalons (μεγάλα σαντούρια σε ξύλινες βάσεις σαν τραπέζια, με πόδια).

 

Πάμε τώρα στην απορία μου. Το πρώτο μέρος της συναυλίας είχε παραδοσιακούς τσιγγάνικους σκοπούς. Γρήγορα κομμάτια φευγάτα, με πολλούς αντιχρονισμούς, κόντρα παιξίματα κλπ με γρήγορες μπασσογραμμές. Είχε και κάποια γνωστά κομμάτια κλασσικής παραλλαγμένα σε gypsy στυλ. Σε αρκετές περιπτώσεις τα κομμάτια της μουσικής  είχαν ένα δυνατό μπούκωμα/ βραχνάδα που ήταν ενοχλητική κυρίως από το γρήγορο κόντρα παίξιμο των οργάνων.

 

Ο ήχος του πρώτου μέρους δεν ήταν καλός. Τα βιολιά έξυναν σε αρκετές περιπτώσεις, η διαύγεια/καθαρότητα είχε χαλασει και νόμιζες ότι κάποιος είχε κουρέψει αρκετά τις χαμηλές συχνότητες. Κακός όγκος και αυτή η στρογγυλαδα / ζέστη που περιμένεις χαμηλά (τσέλα, κοντρα μπάσσα) με τις κούκλες μεταξένιες ψηλές συχνότητες των βιολιών απουσίαζαν. Βέβαια ο συγχρονισμός, τελειώματα, οι αλλαγές στις δυναμικές των μουσικών: τέλεια και εκπληκτικά.

 

Μου λένε οι φίλοι μου (του ίδιου τύπου μουσικά)  ρε συ κρίμα, χάνονται αυτοί οι μουσικοί, η αίθουσα δεν είναι καλή ακουστικά, ξέρουμε ότι το christmas theater δεν είναι concert hall με τις αναμενόμενες απαιτήσεις αλλά χαραμίζονται. Ξύλινος ήχος κλπ. Η αλήθεια ήταν ότι δεν είμασταν χαρούμενοι.

 

Γίνεται διάλειμα, ξεκινάει το δεύτερο μέρος. Το υλικό ήταν πιο αυστηρά κλασσικό, χωρίς αυτοσχεδιασμούς, με περισσότερη προσήλωση στο αυθεντικό υλικό θα έλεγα. Η ίδια, άψογη τάξη στο χρόνο και στην έκφραση και στις δυναμικές. ΑΛΛΑ !!!.... Ξεκίνησαν τα μαγικά. Ξαφνικά ο όγκος σφίγγει, το ακουστικό φάσμα από τέρμα κάτω μέχρι τέρμα πάνω γίνεται διαυγές, ζεστό, πολύ ισορροπημένο με εξαιρετικό όγκο και απόδοση. Έπαιζαν με δοξάρι ή πιτσικάτο τα κοντρα μπάσσα και λες τωρα μπήκαν κάποια πανάκριβα subwoofer, ρυθμισμένα στην πένα. Ένας γλυκός μικρο-σεισμός. Τόσο όσο. Τα πυκνωτικά μικρόφωνα στα σαντούρια και στα βιολιά ---> Μαμά μου. Κρύσταλλο πεντακάθαρα. άκουγες κάθε τσαχπινιά των χορδών που τις χτύπαγαν με τα ξυλάκια.  Να παίζει βιολί ο σολίστας σχεδόν τέρμα κάτω στην ταστιέρα και να ακούγεται ένα μέλι. Αρχίσαμε να κοιταγόμαστε μεταξύ μας με μάτια ανοιχτά. Και λέμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ ????

Λες και μπήκαν κάποια πανάκριβα παλιά πυκνωτικά μικρόφωνα με λάμπα από κάποιο μάγο (neumann ξέρω γω).

 

Είμαι λοιπόν κατενθουσιασμένος και απολαμβάνω τα δύσκολα απαιτητικά κομμάτια κλασσικής με έναν σουπερ ήχο. Και λέω μέσα μου: θα πάω στα παιδιά των ηχητικών και θα ρωτήσω τι έγινε στο δεύτερο μέρος. Τελειώνει η συναυλία χαμός χειροκρότημα κλπ και πάω κάτω και ρωτάω. Σαν μικρό παιδί ? Καλησπέρα να ρωτήσω κάτι ? τι άλλαξε βρε παιδιά στο δεύτερο μέρος ? αλλάξατε την ισοστάθμιση ? ανοίξατε κάποιο subwoofer ? Είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου μέρους.

 

Παίρνω μία παράξενη απάντηση που χάζεψα αρκετά. Δεν κάναμε τίποτα φίλε μου. Είναι άλλο το παίξιμό τους και τα κομμάτια τους άλλα στο δεύτερο μέρος. Τους λέω ρε παιδιά ? τι λέτε τώρα ? τίποτα καμμία αλλαγή απολύτως ? ούτε ισοστάθμιση ούτε κάποιος επεξεργαστής ? Μου λέει ο ηχολήπτης, κοίτα οι αλλαγές μου ελάχιστες έως τίποτα. Τι να σου πώ...μισό με ένα db το πολύ. Και ξαναρωτάω, δηλαδή για σας αυτή η διαφορά είναι μόνο η αλλαγή στα κομμάτια ?

 

Και θέλω να ρωτήσω τους φίλους του ΝΟΙΖ. Εσείς τι λέτε αγαπητοί μου ? Βοηθήστε και μένα τον φτωχούλη. Σίγουρα σε ένα κονσέρτο κλασσικής ο συνθέτης έχει λάβει υποψη του τις θέσεις των οργάνων, το παίξιμο και τις εντάσεις. Άρα σε μία συγχρονισμένη ρυθμική κλίμακα των κόντρα μπάσσων, θα βγάλουν όλα τις ίδιες νότες και θα βγεί ΕΝΑ πράγμα συντονισμένο με όγκο και δύναμη έξω, άρα θα το πιάσουν τα μικρόφωνο και θα βγει καρφί έξω. Λέω τωρα εγώ. Ενω αν παίζουν τα έγχορδα ένα πράγμα γρήγορο και αντιχρονο, πχ  σαν του Γκόραν Πρέγκοβιτσς θα γίνεται χαμός από συμβολή κυμάτων, μαζί με τα άλλα όργανα. Σαλάτα δηλαδή. Δεν ξέρω αν λέω χαζομάρες...

 

Θέλω να σας ακούσω, να πείτε τη γνώμη σας. Εγώ νομίζω ότι αυτού του επιπέδου οι μουσικοί παίζουν άψογα, άρα δεν νομίζω ότι χάλασαν το παίξιμό τους στο δεύτερο μέρος. Σκέφτομαι ότι ειναι είναι συνδυασμός των κομματιών και ηχοληψίας μαζί.

 

Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Παναγιώτης.

Επεξεργασμένο από Latinos
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 Οταν δοκιμαζουμε ενα συστημα ηχου, πρεπει να βαλουμε κομματια αναφορας που μας ειναι γνωστα για να καταλαβουμε τι ψαρια πιανει.

 

 Ετσι λοιπον και με οποιονδηποτε συναυλιακο χωρο, αν παιζουν οι ματωμενες αρκουδες θα πεις "μαπα ο ηχος", αλλα σε ποιο βαθμο φταιει η πηγη και τα παιξιματα και σε ποιο βαθμο φταιει ο χωρος και ο ηχοληπτης αυτο δεν γινεται να το καταλαβεις.

 

 Το σιγουρο ειναι οτι η βασικοτερη παραμετρος για τον ηχο, οσο περιεργο και να φαινεται σε πολλους, ειναι η ιδια η μουσικη, με την εννοια της συνθεσης και της ενορχηστρωσης.

 

 Αν μαλιστα η συγκριση ειναι μεταξυ τσιγγανικης μουσικης, που οι νοτες ξεχυνονται σαν εμετος στην επιθεση ( Μανωλης Μαυροματης περιγραφει Μουντιαλ, αθανατη ΕΡΤ) και αυτη τη γοητευτικη αλλα εντελως χυμα μουσικη τη συγκρινεις με την απεραντη σοφια και τις μελετημενες μεχρι θανατου ενορχηστρωσεις των κλασσικων, σε συνδυασμο βεβαια και με τους αντιστοιχους τροπους παιξιματος που απαιτουνται, ε δε μου κανει και εντυπωση αυτη η διαφορα που εξελαβες.

 

 Ειναι τεραστιο το εκφραστικο ευρος των εγχορδων, τοσο οσο αφορα το ηχοχρωμα οσο και στις συνθετικες δυνατοτητες που δινουν. Ειναι σιγουρο οτι αν θελουν μπορουν να σου φερουν δακρυα στα ματια, ή να σε διωξουν απο την αιθουσα 😆χωρις ο ηχοληπτης να κανει τιποτα απολυτως 😆

  • Συμφωνώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Άρα λετε ότι στην ίδια αίθουσα, με τα ίδια ηχητικά συστήματα, στο πρώτο μέρος άκουσα ένα ανακάτωμα από νότες που φέρνει κάπως σε μουσική. Ενώ στο δεύτερο μέρος άκουσα τη γνωστή, πειθαρχημένη, στρατιωτική, σε κανόνες δομημένη, κλασσική μουσική από σπουδαίους μουσικούς. Μάλιστα. Θα πρέπει να το δουλέψω αρκετά στο κεφάλι μου. Ευχαριστώ πάντως. 😰

Επεξεργασμένο από Latinos
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 Μην το βλεπεις ετσι. Ουτε ανακατεμενη μουσικη ειναι η μεν, ουτε στρατιωτικη η δε. Ειναι αλλα ειδη μουσικης, διαμετρικα αντιθετα, που στοχευουν σε αλλα ζητουμενα.

 

 Αν βεβαια το δικο σου ζητουμενο ειναι η ηχητικη αρτιοτητα που προκυπτει απο μια μελετημενη ενορχηστρωση, ε τοτε κανεις δεν μπορει να σταθει διπλα στους μεγαλους συνθετες συμφωνικης μουσικης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρε συ manosx, στεναχωριέμαι λίγο με τη φάση, αλλά σε καμμία περίπτωση με τις απαντήσεις σας. Και θα σου πω γιατί. Και τα δύο είδη μουσικής είναι μουσικές. Όμως ως μουσικό υλικό μπορεί να βγει σωστά έξω.  Έχω ακούσει gyspy jazz κιθάρα  με ακκορντεόν, κόντρα μπάσσο και βιολί. Η τσιγγάνικη μουσική είναι χοροπηδηχτή και τραλαλα, είναι γνωστό αυτό.  ¨Ομως ηχογραφείται ή βγαίνει έξω live, καθαρή. Ένα πυκνωτικό μικρόφωνο που θα πιάσει το τζαζοκίθαρο, θα το βγάλει έξω σωστά και καθαρά. Μία κιθάρα φλαμένκο μαζί με καχόν, κρουστά και φωνή θα βγεί και θα ακουστεί ηχητικά σωστά. Με τον όγκο της και τη ζέστη της κλπ. Η κλασσική μουσική είναι δομημένη σίγουρα, έχει αρμονίες, φωνές κλπ. Δεν με πειράζει η απλότητα και το χοροπηδηχτό της τσιγγάνικης σε σχέση με το βάρος και την πολυπλοκότητα της κλασσικής. Εκπλήσσομαι γιατί το ίδιο πυκνωτικό μικρόφωνο που έπιασε το σόλο βιολί, στο πρώτο μέρος βγήκε έξω ξερό και παγωμένο, στο δεύτερο μέρος βγήκε σωστό όπως πρέπει. Το ίδιο ισχύει και για το συνολικό ηχόχρωμα της ορχήστρας.  Δεν μπορεί  στο πρώτο μέρος της συναυλίας η γενική εικόνα να ξύνει στις ψηλές συχνότητες, να είναι αιχμηρή και να λείπουν χαμηλές και να μπουκώνει. Ενώ στο δεύτερο να είναι ομορφιά παντού. Αυτό λέω. Αυτο που μου είπατε, απότι καταλαβαίνω και ταιριάζει περισσότερο ως απάντηση στην απορία μου είναι ότι η κλασσική από μόνη της είναι πιο ισορροπημένη παντού άρα θα βγεί έξω όμορφα. Και αυτό γιατί έχει μέσα την αρμονία, η οποία αρμονία παίζει με το συναίσθημα πολύ και σε ακουμπάει. Βλέπε πχ μία μελωδία αργή, παιγμένη από 6 κόντρα μπάσσα. Ενώ η τσιγγάνικη λόγω της ανομοιογένειας είναι ανακάτωμα πολλών πραγμάτων, άρα ως χροιά έχει περισσότερες πιθανότητες να βγει με κακή ποιότητα έξω. Άρα στο δεύτερο μέρος παίχτηκε κλασσική μουσική, με κλασσικό τρόπο, όπως πρέπει, άρα βγήκε καθαρά έξω. Ευχαριστώ πολύ παίδες, θα έλεγα ότι μπαίνει λίγο φως σιγά σιγά.....   

Επεξεργασμένο από Latinos
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  Το σολο βιολι κατα πασα πιθανοτητα ειναι το στυλ παιξιματος, εχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ηχοχρωματικη παλετα το βιολι, το ηθελε πιο μεταλ ο τυπος 😆

 

 

 Οσο αφορα το συνολικο ηχοχρωμα της ορχηστρας, εκει ειναι λογικο να υπαρχουν τεραστιες διαφορες. Εδω ενα πιανο και ενα απλο ακκορντο να παιξεις, γινεται αλλο οργανο αν παιξεις σε ανοικτη η κλειστη θεση.

 

 Δες αυτο το βιντεο στο πρωτο λεπτο. Ακου ποσο σκληρη ακουγεται αυτη η απλη συγχορδια σε κλειστη θεση, και ποσο καθαρια και απαλη σε ανοικτη. Φαντασου τωρα ολοκληρη η ορχηστρα.

 

 Τους κλασσικους μουσικους τους εχουν κανει αγαλματα, καποιος λογος υπαρχει.

 

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εννοείται, ο μη κλασσικός δεν θα καταλάβει την πρόταση που είπες πριν. Είμαι κλασσικός και έχω κάνει ήδη αγάλματα κάποιους, τον Ιντζακ Περλμαν, τον Μαξιμ Βεγκέρωφ, την Μπέρτα Ρογιας και τον Λανγκ Λανγκ. Πολύ καλό το βίντεο που έστειλες. Πολλαπλασιάζονται οι αρμονικές και ανοίιιιιιγει στο αυτί η συγχορδία. Thanks !!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου