Γράψτε τι σας ξενερώνει ως performer σε ένα live

[Nestoras]

Όταν κατεβαίνω κάτω για κονσομασιόν και μου λένε οι (ωραίες) γυναίκες "τι ώρα αρχίζουν τα ελληνικά";.

Επεξεργασμένο 24 Ιουλίου 2022 από Nestoras

[stavros_d80]

Αν και δεν ειμαι κιθαριστας, μπορω να ξεχωρισω 3 πραγματα που ειναι το απολυτο ξενερωμα ενω παιζει καποιος live, αυτα κατα τη γνωμη μου ειναι:

 

1.κακός ήχος, δηλ να μην ακους ΤΙ παιζεις ειται λογω ελλειψης μονιτορς, κακης ηχοληψιας, οι αλλοι να παιζουν δυνατα... οτιδηποτε... ο,τι χειροτερο....

 

2. το playlist να μην ταιριαζει με το κοινο.... εσυ να παιζεις scorpions και οι αλλοι απο κατω να παραγγελνουν τσιφτετελια η τα αναποδο.....

 

3. να καλεισαι να παιξεις κοματι prima vista.... να μην το εχεις ακουσει ποτε και να προσπαθεις να το βγαλεις εκεινη την ωρα και να ειναι και τρανσπορτ.... ωωω ρε γλεντια!

[Alex Raptakis]

Αν και δεν είμαι performer, με ενοχλεί αφάνταστα η ιδέα "αν δε καπνίσεις ένα "τσιγαράκι" δε το απολαμβάνεις το live".

Αν χρειάζεται κάποιος μια επιπλέον ουσία για να απολαύσει τη μουσική μου, το θεωρώ οριακά προσβλητικό - και λεω οριακά γιατί γενικά δε προσβάλομαι καθόλου και για τίποτα.

 

Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει...

[Nekkon]

16 λεπτά πριν, Alex Raptakis είπε

Αν και δεν είμαι performer, με ενοχλεί αφάνταστα η ιδέα "αν δε καπνίσεις ένα "τσιγαράκι" δε το απολαμβάνεις το live".

Αυτά έλεγε και ο Slash και το έκοψε όσο προλάβαινε

 

17 λεπτά πριν, Alex Raptakis είπε

Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει...

Εννοείται και είναι απολύτως σεβαστό. 

[Andrew Wires]

Να με έχουν στριμωγμένο σε μια γωνιά του μαγαζιού για να χωρέσουν κι άλλα τραπέζια και να μην μπορώ να κινούμαι πόντο. Σε ενα μέρος που έπαιζα επι 1,5 χρόνο μας είχαν τόσο κονσερβοποιημένους που όταν πάνω στο παίξιμο τύχαινε να πάει η κιθάρα 5 εκατοστά πιο αριστερά το headstock κοπανούσε το κεφάλι του τραγουδιστή! Στο τέλος του προγράμματος αφου σκαρφάλωνα τα σκαμπό και το μόνιτορ για να βγώ απο εκεί μέσα, οι αγκώνες και τα γόνατα ήταν λες και είχα αγκύλωση. Δύσκολα λυγίζανε. Τουλάχιστον δεν είχα καρούμπαλα!

[mpamps]

7 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Να μην μπορώ να βρω την χορδή ούτε με την τρίτη προσπάθεια.

Ακόμα κι αν την βάζω σημάδι.

Κι όταν τελικά την βρίσκω, να πατάω άλλο τάστο από αυτό που ήθελα.

 Μετά το 2ο ή το 3ο καφάσι?

[fusiongtr]

Μόλις τώρα, mpamps είπε

 Μετά το 2ο ή το 3ο καφάσι?

 

Τότε στρώνει το πράγμα ...

[Terry RoscoeBeck5]

8 ώρες πριν, cigaret13 είπε

Οι μπασίστες**  είναι άξιοι της μοίρας τους!

** εκτός εάν έπαιξαν στην Eurovision....

Πονηρό αγόρι..

 

Λοιπόν, εμένα το πρωταρχικό ξενέρωμα ήταν, είναι και θα είναι η έλλειψη κόσμου. Να παίζεις κάπου που να είναι στα όρια του άδειου. 

 

Πανηγύρι, μπαράκι, γήπεδο... ότι και αν ήταν, πάντα ήθελα κόσμο (και να γουστάρει, ασχέτως του σχήματος και του ρεπερτορίου), για να "φορτίζουμε" εμείς οι από επάνω τις "μπαταρίες" μας.    

[cigaret13]

3 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

 Λοιπόν, εμένα το πρωταρχικό ξενέρωμα ήταν, είναι και θα είναι η έλλειψη κόσμου. Να παίζεις κάπου που να είναι στα όρια του άδειου.     

Πω πω τι μου θύμησες....

 Χριστούγεννα στην Αλεξάνδρεια (Ημαθίας..) πριν 10+ χρόνια, καλεί ο εμπορικός σύλλογος της πόλης ένα μουσικό γκρουπ που έπαιζε τότε σε αυτό ο @argytar, σε εξωτερική συναυλία μπροστά από το πολιτιστικό κέντρο της πόλης.  Ίσως λόγω κρύου (το δαγκώσαμε θυμάμαι...), ίσως για λόγους που δεν είναι της παρούσης (πολιτικοί...), οι θεατές-ακροατές δεν ήταν πάνω από δέκα άτομα.

 Κι όμως τα παλικάρια τα έδωσαν όλα, λες και ήταν σε στάδιο με χιλιάδες κόσμο από κάτω!

[Terry RoscoeBeck5]

3 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Κι όμως τα παλικάρια τα έδωσαν όλα, λες και ήταν σε στάδιο με χιλιάδες κόσμο από κάτω!

Σε τέτοιες περιπτώσεις- που νομίζω ότι έχουν τύχει σε όλους μας- γυρνάς τον διακόπτη και παίζεις (εντελώς) για πάρτη σου. Κάτι σαν ανοιχτή πρόβα...

 

9 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

ίσως για λόγους που δεν είναι της παρούσης (πολιτικοί...)

Εσύ με αυτό μου θύμισες κάτι άλλο- σούπερ ξενέρωμα.

Τα... καλά χρόνια (να μη λέω ποια), με το σχήμα που βάραγα τότε πέφτει εξτραδάκι, σε προεκλογική συγκέντρωση σε πλατεία στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν πρωινό προς μεσημεριανό το εξτραδάκι.

Πάμε, στηνόμαστε, κάνουμε sound check και περιμένουμε να έρθουν οι... παράγοντες για να αρχίσει το πανηγύρι. 

 

Από κόσμο η προσέλευση ήταν μάπα το καρπούζι. Εν το μεταξύ, ρίχνει και κάτι ψιχάλες- όχι κάνας κατακλυσμός, αλλά κάτι ψιλές για λίγο.

 

Έρχονται λοιπόν τα «party dogs*» και σκάνε το παραμύθι: Ε, μια και έγινε έτσι και δεν είχαμε και... συσπείρωση, να έρθετε αύριο. 

 

Και μέχρι εδώ λαμπρά, αλλά με μια μικρή "λεπτομέρεια": Το αύριο ήταν άλλο μεροκάματο. Στο σήμερα, είχαμε κουβαληθεί, είχαμε κάνει sound check και περιμέναμε τους μπαρουφολόγους να μας πούνε ανεβείτε να παίξετε. Είχαμε χάσει μισή μέρα. 

 

Οπότε απ' όλο το καστ, γύρισα και είπα το αυτονόητο: Το σήμερα είναι σήμερα και το αύριο είναι ένα δεύτερο σήμερα. Να τονίσω δε ότι δεν είχα σε καμία εκτίμηση το... κόμμα των καλύτερων μας χρόνων και με την καμία δεν θα του έκανα "έκπτωση"- στις δύο, η μια τζάμπα. 

 

Όμως η ηγεσία του σχήματος ήθελε να συσφίξει τις σχέσεις της με το κόμμα των καλύτερων μας χρόνων- πολλώ δε μάλλον όταν το "πανηγύρι" έφερε τη "σφραγίδα" του τότε "κλειδοκράτορα" του κόμματος. Και άρχισαν οι... παραινέσεις του στιλ, να έρθουμε χωρίς άλλες απαιτήσεις, γιατί μπορεί να "ανοίξει η πόρτα" και τα γνωστά πουρουπουπού...  

 

Και εκεί το θέμα στράβωσε... ή μάλλον εγώ στράβωσα. Οι άλλοι, την άλλη μέρα πήγανε... Εγώ όχι

 

Και αυτή ήταν και η αποχώρηση μου εκ του σχήματος, διότι το ξενέρωμα ήταν μεγαδιαστάσεων...

 

*κομματόσκυλα