Πωλητής ή βιρτουόζος;

[Yannis Methenitis]

Σίγουρα θα έχετε μπει σε κάποιο μαγαζί με όργανα και θα σταθήκατε μπροστά σε κάτι που σας γυάλισε. π.χ. μια κιθάρα.

Και σίγουρα θα έχετε κάποια στιγμή ζητήσει να τη δοκιμάσετε.

Σας έτυχε όμως να την κατεβάζει ο πωλητής, να τη συνδέει στον ενισχυτή που είτε διαθέτει το μαγαζί, είτε αυτός επιλέγει, να κάθεται και να κατεβάζει παπάδες που προφανώς έχει προβάρει γι αυτό το σκοπό και αργότερα να σας τη δίνει κι εσάς;

Χμμμ... Άντε να παίξεις μετά...

Ξένος χώρος, άγνωστη κιθάρα, λάθος χορδές, σε ξένο ενισχυτή που δεν είναι καν ρυθμισμένος όπως συνηθίζεις και το μόνο πράγμα που δεν περνάει απο τον νου εκείνη τη στιγμή, είναι να ακούσεις αυτά που σκέφτηκες αρχικά για την κιθάρα. Τους μαγνήτες, το σκάσιμο, αίσθηση μπράτσου, το βάρος της κλπ. Εχεις ήδη μπει σε ανταγωνιστικό περιβάλλον και το μονο που προσπαθείς είναι να μην ακουστείς... τυρί. Μυτζήθρα.

 

Και καλά να είναι διαφορετικό το ύφος που παίζεις αλλά πες πως δεν είσαι τόσο σίγουρος για τις ικανότητες σου και γουστάρετε και τα ίδια με τον πωλητή, το πιο πιθανό είναι να εξελιχθεί σε μια άσχετη αμήχανη κουβέντα πάρα σε δοκιμή. Το έχω δει να συμβαίνει μπροστά μου.

 

Παλιά ο πωλητής δεν ήταν απαραίτητα και παίκτης (βέβαια τότε δύσκολα σου δίνανε να δοκιμάσεις κιόλας) η κουβέντα ήταν τυπική και γύρω απο την τιμή, μα σίγουρα η επίσκεψη δεν κατέληγε σε τέτοιου είδους περιστατικά εσωστρέφειας απο τον πελάτη, παρά κανα εσωτερικό βρισίδι για την ασχετοσύνη του "έμπορα" μετα την απομάκρυνση απο το ταμείο, βέβαια. Παλιοί καλοί καιροί.

 

Αλλά έτσι είναι δεν μπορείς να τα'χεις όλα!

Εσείς τι προτιμάτε; Ξερόλα ή έμπορο; Και ποιες οι εμπειρίες σας; Θετικές και αρνητικές.

[fusiongtr]

7 λεπτά πριν, Yannis Methenitis είπε

Σας έτυχε όμως να την κατεβάζει ο πωλητής, να τη συνδέει στον ενισχυτή που είτε διαθέτει το μαγαζί, είτε αυτός επιλέγει, να κάθεται και να κατεβάζει παπάδες που προφανώς έχει προβάρει γι αυτό το σκοπό και αργότερα να σας τη δίνει κι εσάς;

 

 

Αν μου έχει τύχει?

Πλάκα κάνεις?

Ότι συχνότερο, από τα παλιά χρόνια μέχρι σχετικά πρόσφατα ...

Επίσης κάποιες φορές δεν μου την έδινε καν να την δοκιμάσω.

Θεώρησε ότι την άκουσα στα χέρια του.

 

Επίσης, από τα παλιά χρόνια, οι περισσότεροι πωλητές, ήταν μουσικοί εν ενεργεία, που έπαιζαν σε μπάντες (heavy metal οι περισσότεροι).

Επεξεργασμένο 11 Ιουλίου 2022 από fusiongtr

[Yannis Methenitis]

17 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

 

 

Επίσης, από τα παλιά χρόνια, οι περισσότεροι πωλητές, ήταν μουσικοί εν ενεργεία, που έπαιζαν σε μπάντες (heavy metal οι περισσότεροι).

Υπάρχει διαφορά φάσης μεταξύ μας.

Θυμάσαι τον Μαλίρη; Τον Δημητριάδη στη Φειδίου;

[Nestoras]

Ποτέ δεν μου έχει τύχει. Ακόμη και στη Σουηδία (που δεν μιλάω τη γλώσσα τους) μου έχουν δώσει να πάιξω ότι πιο ακριβό έχουν στο κατάστημα.

[Dixie]

Πριν 15 χρόνια σε γνωστό κατάστημα της Θεσσαλονίκης βίωσα μια τέτοια δυσάρεστη εμπειρία. «Ζαχάρωνα» μια Fender Stratocaster.  Μπήκα, το αφεντικό όλο χαμόγελο και με παρέπεμψε στον πωλητή. Ο οποίος με πήγε στο δωματιάκι κι εκεί μου έκανε επίδειξη του οργάνου. Τρελά «σολίδια» (ροκάς-μεταλάς) κι εγώ να στέκομαι να κοιτάζω σαν χάνος. 

 

Στο τέλος έπαιξα 2-3 ακόρντα και αποχώρησα κακήν κακώς από το μαγαζί.

[fusiongtr]

14 λεπτά πριν, Yannis Methenitis είπε

 

Θυμάσαι τον Μαλίρη; Τον Δημητριάδη στη Φειδίου;

 

Τον Δημητριάδη σίγουρα.

Αν δεν κάνω λάθος μετά έφυγε από εκεί και πήγε πιο κεντρικά.

 

Εκτός κι αν τον μπερδεύω με άλλον.

 

EDIT: Όταν λέω "παλιά χρόνια" μιλάω για τα δικά μου παλιά χρόνια εννοείται, καμιά 30αρία χρόνια δηλαδή παλαιότερα.

Επεξεργασμένο 11 Ιουλίου 2022 από fusiongtr

[Alex Raptakis]

Αν και δεν έχω κάποια παρόμοια εμπειρία στο μουσικό τομέα, σε γενικότερα πλαίσια οι πωλητές που με έχουν εξυπηρετήσει είναι άσχετοι και με τα βίας γνωρίζουν κάτι πάνω στο αντικείμενο, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μοντέρνα προϊόντα τεχνολογίας. Μου χει συμβεί και σε μικρά, και σε μεγάλα/γνωστά καταστήματα.

 

Σπάνια με έχει εξυπηρετήσει κάποιος που να φαίνεται γνώστης, και όταν έχει γίνει μου άφησε θετική εντύπωση.
Αλλά θα προσπαθήσω να δω όλες απόψεις από μια λογική οπτική.

 

- Στην περίπτωση που ο πωλητής είναι άσχετος, απλά θα υπάρξει ελλιπής, ή στη χειρότερη λανθασμένη πληροφόρηση, πράγμα καθόλου καλό για έναν αρχάριο που ψάχνει να κάνει μια επένδυση, ανεξάρτητα το ποσό. Ο υπάλληλος οφείλει να είναι γνώστης του αντικειμένου, ανεξάρτητα το είδος και την κατηγορία. Πουλάς ρούχα? Θέλω να ξέρεις, να σε ενδιαφέρει και να έχεις τη διάθεση για εξυπηρέτηση - γιατί καλώς ή κακώς, είναι face2face επάγγελμα.

 

- Στην περίπτωση που γνωρίζει, αλλά δεν ασχολείται και πολύ με τον ενδιαφερόμενο, τότε, οκ τι να το κάνεις? Θα πρέπει και πάλι να δείξει ενδιαφέρον, για να κάνει σεφτέ και το κατάστημα. Αυτή είναι η δουλειά του άλλωστε, σωστά? Υπάρχουν και αυτοί που γνωρίζουν αλλά σε κάνουν missdirect για να πάρεις το πιο ακριβό, ή για να πάρεις κάτι όπως και να χει - βλέπε πωλήτριες ρούχων που ό,τι και να βάλεις σου λένε ΠΩ ΠΩ ΠΩΣ ΣΟΥ ΠΑΑΑΑΑΑΕΙ!!!

 

- Στην περίπτωση που γνωρίζει, αλλά το παρακάνει όπως αναφέρεται στο θέμα, θα πω ότι είναι πραγματικά προτιμότερο από όλα τα παραπάνω. Σαν ένα θετικό bonus, ο show-off βιρτουόζος θα σου δείξει 2 σημαντικά πράγματα:
1) ότι ένα φθηνό όργανο μπορεί να παίξει παπάδες αν είσαι καλός
2) τη δυναμική του οργάνου που μπορεί ένας αρχάριος να μη βλέπει ή ακούει ακόμα, λόγω έλλειψης πείρας.

Φυσικά για τα ντροπαλά και εσωστρεφή άτομα σαν εμένα δε βοηθάει καθόλου, αλλά σίγουρα για μένα είναι προτιμότερο από το να είναι αδιάφορος ή/και τρόμπας.

 

Το ιδανικό προφανώς είναι να γνωρίζει, να μιλάει σωστά, ευγενικά και με καλή πρόθεση και διάθεση, να καταλαβαίνει τις ανάγκες σου και τις προτιμήσεις σου, και να σε κατευθύνει στη βέλτιστη επιλογή. Σπάνιο, αλλά αυτό είναι το τέλειο.

[CHRIS P]

Εγώ προσωπικά  όταν κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του '90 ήμουν φοιτητής στην Αθήνα ,αντιμετώπιζα όλους αυτούς τους τύπους (υπαλλήλους και ιδιοκτήτες ) με ένα κάποιο δέος.Όσες φορές αγόρασα κιθάρα ,ενισχυτή ή πετάλι , τα αγόρασα με το μάτι .Όμως, ούτε κάποιους από δαύτους, μου πρότεινε ποτέ να δοκιμάσω πριν αγοράσω.Αγόραζα με το μάτι και με τα λεφτά που είχα στην διάθεσή μου,βλακεία θα μου πείτε αλλά μέχρι εκεί μου έκοβε και μέχρι εκεί με αφήναν να πάω ,οι επιχειρηματίες της εποχής. Για να μην μιλήσω για το μπλαζέ στυλάκι  που είχαν κάποιοι του σιναφιού .Θυμάμαι ακόμη το ξεροστάλιασμα που έκανα έξω από συγκεκριμένο   μαγαζί με Fender ,αλλά δεν έμπαινα ποτέ, μια φορά το έκανα και το μετάνιωσα από το ξενέρωμα που έφαγα.Βέβαια όλα αυτά είναι και προσωπικές μου εμπειρίες, δεν σημαίνει ότι όλα αυτά είναι ο κανόνας ή ότι δεν έχω παρεξηγήσει  άτομα και καταστάσεις.

[gkourmoul1]

Δε μου έχει τύχει με κιθάρα, ή άλλο οργανο, αλλά μου έχουν τύχει ξερολες που μιλούσαν παραπάνω απ' ότι όφειλαν ως πωλητές.

 

[fusiongtr]

Παλιά λοιπόν, είχε βγει μια πεταλιέρα της Boss από τις πρώτες σχετικά.

Διάβαζα εγώ specs, τα είχα μάθει απ' έξω.

Ονειρευόμουν τους ήχους του Holdsworth και του Henderson με τους Tech.

Είχα διαβάσει τι πετάλια χρησιμοποιούσε ο Holdsworth και είχα την περιέργεια να την ακούσω.

Μπαίνω σε μαγαζί που ήξερα ότι την είχε και ζήτησα να την δοκιμάσω.

 

Έρχεται ένας πωλητής, την φέρνει, την πλαγκάρει, βάζει metal presets και αρχίζει τα πουρουπού.

 

Ωραία, του λέω, αλλά εμένα με ενδιαφέρει αυτό κι αυτό, μπορώ να την πειράξω λίγο?

Δεν μου απαντάει και αρχίζει να φτιάχνει patch, το πειράζει από εδώ δοκιμάζει, το πειράζει από εκεί, και συνεχίζοντας να παίζει μεταλλοπαπάδες, φωνάζει τον άλλο πωλητή.

Έλα ρε να δεις έναν ήχο Holdsworth που έφτιαξα.

 

Μετά από μισή ώρα περίπου βαρέθηκα κι έφυγα.

 

 

Στην πορεία θα μιλήσω και για άλλες τέτοιες εμπειρίες.