Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)

Καλησπέρα παιδιά!

Θα ήθελα να ρωτήσω το εξης:

Ας πούμε ότι έχουμε μία ορχηστρα με drums , μπάσο, κιθάρα, πιάνο, 2 μπουζουκια, ακκορντεον. Και θέλουμε να βάλουμε μια τριαδα με πνευστα για να δώσουμε και λίγο χρώμα μπάντας σε κάποια κομμάτια (οχι σε ολα). Το ρεπερτόριο θα είναι ελαφρολαικο ελληνικο (Πλέσσας, Νταλάρας κ.λ.π.)

Έχω ακούσει ότι μια πολύ καλή τριαδα για χάλκινα πνευστα ειναι τρομπέτα, τρομπόνι, σαξόφωνο.

Για τα ξυλινα πνευστα , ποια θα ήταν μια πολύ καλή ανάλογη τριαδα;

Καταλήγω μάλλον σε φλαουτο, κλαρινέτο μι b , κλαρινέτο si b. 

Μια άλλη που ίσως να μου ακούγεται καλή σε κομμάτια με ποιο jazz ύφος είναι 2 κλαρινετα si b , άλτο σαξόφωνο (αυτό σε περίπτωση όπου δεν έχω φλαουτο).

Τι πιστεύετε εσείς γενικά ότι είναι καλυτερο; Ρωτάω γιατί σίγουρα εδώ μέσα υπάρχουν πιο έμπειροι μουσικοι και μπορούν να με καθοδηγήσουν σωστα.

Ευχαριστώ πολύ!!

 

Επεξεργασμένο από fasma88
Δημοσιευμένο

Εγώ θα έβαζα χάλκινα πνευστά μόνο εαν το ρεπερτόριο μπορεί να τα υποστηρίξει γιατί είναι λίγο χαρακτηριστικός ο ήχος τους (ειδικά στα φόρτε).

Τα ξύλινα έχουν ένα πιο ευγενικό και γλυκό ηχόχρωμα που μπορεί να κάνει πιο εύκολα blend στα ήδη υπάρχοντα όργανα.

Σίγουρα θα επιδίωκα το φλάουτο για τον αέρινο ήχο του.
Απο 'κει και πέρα μπορείς να συμπληρώσεις με κλαρινέτο σε Bb και όμποε (όμορφα μελαγχολικός ο ήχος του όμποε) για να συμπληρωθεί ένα τρίο ξύλινων ή με κλαρινέτο Bb και σαξόφωνο άλτο/τενόρο (ανάλογα την έκταση που θες).

Προσωπικά, δε θα έβαζα 2 κλαρινέτα Bb, μου φαίνεται υπερβολή για αυτό το σχήμα (μόνο σε συμφωνικές ορχήστρες παίζουν διπλά ίδια όργανα) συν οτι περιορίζεσαι ηχοχρωματικά.

  • Like 1

"Και μες την τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απο τη δούλεψή της" Κ.Κ.

 

Δημοσιευμένο
50 λεπτά πριν, fasma88 είπε

Ας πούμε ότι έχουμε μία ορχηστρα με drums , μπάσο, κιθάρα, πιάνο, 2 μπουζουκια, ακκορντεον. Και θέλουμε να βάλουμε μια τριαδα με πνευστα για να δώσουμε και λίγο χρώμα μπάντας σε κάποια κομμάτια (οχι σε ολα). Το ρεπερτόριο θα είναι ελαφρολαικο ελληνικο (Πλέσσας, Νταλάρας κ.λ.π.)

Μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις. Υπάρχει ενορχήστρωση και αναζητούνται οι μουσικοί; Πριν τα πνευστά ένας μπαγλαμάς δε θα ήταν χρήσιμος; Ή δεν πηγαίνει τόσο προς τα εκεί το ρεπερτόριο;

Δημοσιευμένο

Ναι, για χάλκινα δεν θα το 'λεγα κι εγώ, μιας και δεν τα ξέρω καλά, τα ξυλινα είναι πιο κοντά σε μένα (παίζω πληκτρα, Κλαρίνο και τραγουδαω) και αυτό με το γλυκό και ευγενικό ηχόχρωμα το σκέφτηκα κι εγώ.

Όμποε, δυστυχώς δεν έχουμε στη διαθσεη μας τα όργανα στα οποία θα γίνει κατά βάση ο συνδυασμός είναι φλαουτο, κλαρινέτο σι b, κλαρινέτο μι b (quartino αν το γράφω σωστα) και άλτο σαξόφωνο. 

Βασικά σε κάποια κομμάτια θα παίξουν και ξεχωριστά το καθένα, αλλά σε κάποια θα παίξουν μαζί και τα 3 από αυτά, για αυτό ρωταω για το ηχόχρωμα.

Ο συνδυασμός φλαουτο - quartino (κλαρινέτο μιb) - κλαρινέτο Sib που σου φανηκε; Το δοκίμασα σ' ένα κομμάτι κα μου βγήκε κομπλέ (στο Musescore που το έφτιαξα, στην πράξη δεν το έχω δει). 

Σε κάποιο άλλο μου βγήκαν καλά τα 2 κλαρινετα Sib μαζί σε συνοδεία μπουζουκιού (σε κάποια σημεια).

Ενώ ο συνδυασμός 2 κλαρινετα Sib και άλτο σαξόφωνο μου βγήκε κομπλέ μόνο σε ένα κομμάτι που ειχε jazz στοιχεία (κατάλαβα δηλαδή ότι δεν πάει σε όλα.

Τώρα όσον αφορά τις ενορχηστρωσεις, υπάρχουν μέχρι ένα σημείο απλά θέλουμε να γίνει το κάτι παραπάνω. Τώρα για μπαγλαμά, δεν ξέρω αν κολλάει, σε κάποια ζεϊμπέκικα ίσως, αλλά μόνο εκει.

 

Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)
Yannis Methenitis
Το ανάρτηση επιλέχθηκε από τον Yannis Methenitis.

Στον Ali Barout απονεμήθηκε το badge 'Great Support' και 20 πόντοι συμμετοχής.

Το ζήτημα, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι το εξής:

 

Τα ξύλινα είναι πάρα πολύ συνηθισμένα και ακουσμένα ως μονάδες. Φονέας των μπουζουκιών το φλάουτο, έχει παίξει σε πολλές ηχογραφήσεις, και ταιριάζει πάρα πολύ. Συνήθως οι "πνευστοί" "της δουλειάς", παίζουν φλάουτο σαξόφωνο, ή κλαρίνο σαξόφωνο. Αλλάζουν όργανα δηλαδή και στέκονται ως μονάδες, με τη δυνατότητα να συνεισφέρουν με ασφαλείς πινελιές και απαντήσεις στην ενορχήστρωση. Δεν έχω δει ζωντανά ensemble ξύλινων σε λαϊκή ορχήστρα. Χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω, θα πω ότι ενώ είναι ΠΟΛΥ ενδιαφέρον να επιδιώκονται τέτοιες ενορχηστρώσεις, είναι στη μέση και το κομμάτι της παραγωγής, το οικονομικό, και άλλα. Το πιο μπελαλίδικο είναι ότι χρειάζεται ακριβής και καλή ενορχήστρωση. Ακριβής υπό την έννοια ότι εξυπηρετείται και αναδεικνύεται η αρμονία και ο ρυθμός του κομματιού, και καλή υπό την έννοια ότι ταιριάζει στη φύση των οργάνων, τα αναδεικνύει, δεν είναι απλά αμήχανα ντουμπλαρίσματα άλλων οργάνων ή μακρόσυρτα "pads" που απλά τους έχουν ανατεθεί.

 

Για τα όργανα:

 

- Φλάουτο. Και ένας μουσικός να παίζει μόνο φλάουτο, θα χρειαστεί, θα προσφέρει στο άκουσμα, και θα δείξει. Μπορεί να παίξει από εισαγωγές σε χαρντ κορ λαϊκά, μέχρι και να αυτοσχεδιάσει σε τσα τσα τσα του Πλέσσα, αν επιτρέπουν τα ακούσματά του. Ο ορίτζιναλ (διπλωματούχος, κλασσικός) φλαουτίστας έχει αρκετά μεγάλο ήχο, με βαθύ βιμπράτο. Μπορεί να το ελαφρύνει, αλλά δεν είναι αυτό το πολύ απαλό λαϊκό φλαουτάκι που θα βγάλει κάποιος "πνευστός" που δεν είναι το φλάουτο το πρώτο του όργανο.

 

- Κουαρτίνο. ΣΟΚ και ΔΕΟΣ. Φοβάμαι ότι, εκτός αν έχετε πρόσβαση σε κλαρινετίστα δεύτερο ορχήστρας, ή άκρη σε κάποια φιλαρμονική, δε θα βρεθεί καν το όργανο. Κι αν βρεθεί, θα ταιριάξει δύσκολα στην ενορχήστρωση γιατί ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΚΑΛΠ. Είναι πολύ οξύ. Προτιμότερο ένα μεταλλόφωνο ή άλλο ιδιόφωνο, γι' αυτή την περιοχή. Ακόμα και αν το παλέψετε στη μίξη, αμφιβάλλω αν θα βρει τη στήριξη που χρειάζεται από κάτω του. Αν είναι να παίξει πιο χαμηλά, νομίζω ένα κλαρίνο μέχρι ρε πάνω από το πεντάγραμμο είναι μια χαρά. Για από εκεί και πάνω, φλάουτο.

 

- Άλτο σαξ: Μπορεί να σταθεί και ως σόλο όργανο εύκολα και να προσφέρει μερικές ασφαλείς πινελιές, όπως και το φλάουτο. Επειδή δε είναι και πολύ διαφορετικά τα ηχοχρώματα μεταξύ φλάουτου και σαξ, μπορούν οι μουσικοί να τη γλιτώσουν ακόμα κι αν παίζει "ο καθένας τα δικά του" ελλείψει ακριβούς ενορχήστρωσης.

 

- Σοπράνο σαξ: Καταπληκτική εναλλακτική για κλαρίνο και όμποε. 2 σε ένα νοικοκυρεμένα. Στα μείον το πιο μοντέρνο ηχόχρωμα, και άρα η δυσκολία αναφοράς του ακροατή (δεν έχει ακουστεί πολύ σε τέτοιες μουσικές). Μπορεί να το παίζει ο τενόρος σαξόφωνος λόγω σιμπεμολότητας, αλλά έχω γνωρίσει και άλτους που παίζουν σοπράνο σαξ.

 

- Τενόρο σαξ: Αν και είναι πολύ ακουσμένο, σε αυτή τη δουλειά δεν ξέρω πώς θα ταίριαζε. Ίσως γι' αυτό κατατάχτηκε μαζί με τα χάλκινα στο αρχικό πόστ, γιατί είναι ασφαλής κατάσταση να πηγαίνει το τενόρο αγκαζέ και αγκαλίτσα με το τρομπόνι, αφού δένουν τόσο καλά, και έχουν περίπου τις ίδιες τάσεις στο κούρδισμα.

 

- Τρομπέτα: Μπορεί και μόνη της να σταθεί σε μερικές εισαγωγές αν το σηκώνει το κλίμα, εκφραστικά και σχετικά ήσυχα. Είναι εύκολη δουλειά.

 

- Τρομπόνι: Προσωπικά εγώ θα έλεγα όχι. Αν έπρεπε να παίξω (ως μονάδα πάντα), θα ακολουθούσα εκ του ασφαλούς κάποιες ωραίες αντιστικτικές γραμμές που έχουν δοθεί στο τσέλλο σε πολλά κομμάτια αυτής της εποχής.

 

- Ensemble ξύλινων: Φλάουτο και 2 κλαρίνα το πιο εύκολο. Τριάδα σαξοφώνων: ασφαλές ηχοχρωματικά, πολύ απαιτητικό ενορχηστρωτικά λόγω υλικού.

 

- Τρομπέτα τρομπόνι τενόρο ή τρομπέτα τρομπόνι άλτο ή τρομπέτα τρομπόνι άλτο τενόρο: Ασφαλές ηχοχρωματικά, και πάλι χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην ενορχήστρωση.

 

Γενικά:

 

Το φλάουτο είναι το πιο ασφαλές όργανο, πρωτίστως λόγω έκτασης. Η τρίτη οκτάβα του φλάουτου μέχρι και το ΛΑ πάνω από το πεντάγραμμο (πάνω από την 4η βοηθητική) είναι μέσα στο παιχνίδι εύκολα. Επίσης, έχει εύκολη εκφραστικότητα σε αυτή την έκταση, και μπορεί να προσφέρει εντυπωσιακά σε ντουμπλαρίσματα με το πιάνο. Το κλαρινέττο δεν έχει τρίτη οκτάβα εύκολη, και αν πιεστεί να έχει, δεν έχει την ίδια εκφραστικότητα. Τα υπόλοιπα όργανα που συζητάμε είναι μέσα και κάτω από το πεντάγραμμο, σε αλτο και τενόρο περιοχές. Πέφτουν πάνω στα μπουζούκια, που είναι το ουσιώδες. Και στην κιθάρα. Άρα η ενορχήστρωση θα πρέπει να λειτουργεί με κοντράστ μπουζουκιών/πνευστών για μέγιστη εντύπωση. Μιλάω για ανσαμπλ ενορχήστρωση τώρα που πρέπει να υπάρχει συνοχή μεταξύ της ομάδας, όχι για τα όργανα ως σόλο.


Θα σταματήσω εδώ, γιατί το πράγμα είναι εξόχως πρακτικό και το κάθε κομμάτι θα αναζητήσει τη λύση του. Είναι μάταιο να γενικολογώ. Εγώ θα πρότεινα να στοχεύσετε σε μουσικούς πρωτίστως, και δευτερευόντως στο όργανο. Εκτός αν η ενορχήστρωση θα είναι score θρουάουτ που λέμε, και ο κάθε μουσικός θα κληθεί απλά να παίξει την παρτιτούρα.

Επεξεργασμένο από Ali Barout
  • Like 6
  • Ευχαριστώ 1
Δημοσιευμένο

Ευχαριστώ πάρα πολύ @gmoukou και @Ali Barout, για τις απαντήσεις σας. Ήταν πλήρως κατατοπιστικες και ειδικά η όλη ανάλυση των οργάνων. @Ali Barout σε υπερευχαριστω γι' αυτο, με βοήθησε πολύ.

Όσον αφορά το φλαουτο το έχω καταλάβει ότι είναι το πιο ασφαλές όργανο για τα κομμάτια αυτά. Το θέμα είναι ότι "παιζεται" να μην έχουμε φλαουτο τελικά (δυστυχως), γι' αυτο σκέφτηκα το quartino (υπάρχει το όργανο και ο μουσικός γι' αυτο) ή έστω το κλαρινέτο sib έτσι ώστε να κάνει πλάτες στα refrain με φιγούρες, τριλλιες και γενικά πινελιές σε δυναμική piano έστω και μέχρι το ψηλό Ρε που προαναφερθηκε.

Για κάποιο λόγο όμως "καλύτερο" μου φαίνεται το quartino γι' αυτη τη δουλειά, επειδή χωρίς να ξέρω το γιατί μου παραπέμπει λίγο σε φλαουτο, είναι πιο λεπτός ο ήχος του, ενώ του κλαρινέτο Sib μου ακούγεται πιο βαρύς. Τελοσπαντων, μπορεί να κάνω και λάθος σε αυτό, η πράξη θα το δείξει, πάντως αν τελικά έχουμε φλαουτο εννοείται πως θα μπει αυτο.

@Ali Barout θα ήθελα να σε ρωτήσω μερικά ακόμα πραγματάκια αν έχεις την καλοσύνη.

1) Ο ήχος του accordeon με ποια όργανα (από τα παραπάνω) κολλαει; Εχω την εντύπωση ότι με του φλαουτου κολλαει, με του κλαρινέτου όχι και τόσο (σε περίπτωση π.χ. να παίζουν μελωδία ταυτοχρονα). Εκτός και αν γίνει το κοντράστ που λέγαμε πριν.

2) Το φλαουτο πως θα μπορούσε να παίξει στα κομμάτια αυτά (σε γενικές γραμμες); Φαντάζομαι σαν πλάτη στα refrain με πινελιές , και ισως και το θέμα σε κάποια κομμάτια, σωστα λέω η κανω λαθος; Μου είπες ότι μπορεί να γίνει ντουμπλαρισμα με το πιάνο, μπορείς να μου πεις για αυτο;

3)Αν μπορείς να μου πεις, αν βρισκεις σωστά αυτά που έγραψα παραπάνω περί φλαουτου, κλαρινέτο, quartino κ.λ.π. Και αν εχεις ορεξη να κανεις μια μικρή ανάλυση για το κλαρινέτο sib σχετικα με την όλη φάση.

Αυτά λοιπόν από μένα! Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ!!

 

  • Like 1
Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)
Yannis Methenitis
Το ανάρτηση επιλέχθηκε από τον Yannis Methenitis.

Στον Ali Barout απονεμήθηκε το badge 'Great Support' και 20 πόντοι συμμετοχής.

3 ώρες πριν, fasma88 είπε

Όσον αφορά το φλαουτο το έχω καταλάβει ότι είναι το πιο ασφαλές όργανο για τα κομμάτια αυτά. Το θέμα είναι ότι "παιζεται" να μην έχουμε φλαουτο τελικά (δυστυχως), γι' αυτο σκέφτηκα το quartino (υπάρχει το όργανο και ο μουσικός γι' αυτο) ή έστω το κλαρινέτο sib έτσι ώστε να κάνει πλάτες στα refrain με φιγούρες, τριλλιες και γενικά πινελιές σε δυναμική piano έστω και μέχρι το ψηλό Ρε που προαναφερθηκε.

Αν υπάρχει ήδη ο μουσικός, είναι πιο απλά τα πράγματα. Μια 15λεπτη κουβέντα μαζί του ακούγοντας τα κομμάτια θα είναι πολύ αποκαλυπτικότερη από ό,τι θα μπορέσω εγώ να προσφέρω ποτέ.

 

Το ατού του φλάουτου είναι ότι είναι πολύ εκφραστικό. Το quartino πάλι όχι και τόσο. Έχει στενό και συγκεντρωμένο ήχο. Οπότε ακόμα κι αν ο παίχτης το παίζει σαν κλαρίνο, κι όχι σαν κλαρινέτο, δεν θα έχει την ίδια άνεση του φλάουτου στην εκφραστικότητα. Το φλάουτο μπορείς να το βάλεις να σου κάνει μια εισαγωγή και να μη σου λείπει τίποτα. Το κουαρτίνο, δεν ξέρω. Θα εξαρτηθεί πολύ από τον παίχτη και την αντίληψή του στο υλικό. ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝ ότι υπαρχει ήδη ο παίχτης, το ξαναλέω. Αν έχει επαφή και με το ρεπερτόριο, ακόμα καλύτερα.

 

3 ώρες πριν, fasma88 είπε

1) Ο ήχος του accordeon με ποια όργανα (από τα παραπάνω) κολλαει; Εχω την εντύπωση ότι με του φλαουτου κολλαει, με του κλαρινέτου όχι και τόσο (σε περίπτωση π.χ. να παίζουν μελωδία ταυτοχρονα). Εκτός και αν γίνει το κοντράστ που λέγαμε πριν.

 

Αν το σκεφτείς, με όλα τα ρετζίστρα και τον όγκο και τις οκτάβες και τα μπάσα και το χαμό, το ακκορντεόν είναι ένα ανσαμπλ μόνο του, που σαν να ήθελε να αντικαταστήσει μια ολόκληρη ομάδα οργάνων. Γι' αυτό και περπάτησε πολύ το κλισέ "μία φράση μπουζούκια, μία ακκορντεόν." Στέκεται πολύ καλά μόνο του. Το πώς ταιριάζουν μεταξύ τους όργανα που δεν ταιριάζουν, έχει διάφορες λύσεις. Μπορεί το ακκορντεόν να παίζει μελωδία, τα ξύλινα μια άλλη κόντρα μελωδία αντιστικτική. Μπορούν αν υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό μοτίβο ρυθμικό να συμμετάσχουν ρυθμικά και συνοδευτικά. Όμως τότε, πώς μπορείς να τα "σβήσεις" κομψά; Γιατί αν τα αφήσεις έτσι μπορούν να καταντήσουν πνευστή... κιθάρα. Εξαρτάται από το κάθε κομμάτι. Εξαρτάται από τη στάση στο υλικό. Πατάμε στο δόγμα και προσπαθούμε να προσθέσουμε; Ή λύνουμε το κομμάτι στα βασικά συστατικά του και το ξαναχτίζουμε με εντελώς καινούργια ενορχήστρωση; Δε γνωρίζω. Υποθέσεις κάνω.

 

3 ώρες πριν, fasma88 είπε

2) Το φλαουτο πως θα μπορούσε να παίξει στα κομμάτια αυτά (σε γενικές γραμμες); Φαντάζομαι σαν πλάτη στα refrain με πινελιές , και ισως και το θέμα σε κάποια κομμάτια, σωστα λέω η κανω λαθος; Μου είπες ότι μπορεί να γίνει ντουμπλαρισμα με το πιάνο, μπορείς να μου πεις για αυτο;

 

Ναι! Και όπου υπάρχει δεύτερη φωνή στη φωνή (τραγούδι) που δεν τραγουδιέται, μπορεί να την κάνει. Σε κάποια μικρή απάντηση μπορεί να τονίσει στην οκτάβα για περισσότερο εφέ. Με το πιάνο ταιριάζει πάρα πολύ σε γρήγορα περάσματα, δένουν μαζί τόσο καλά που είναι λες και έχεις 1 ηχόχρωμα. Π.χ. σε κλίμακες, ή αρπέτζιο.

 

3 ώρες πριν, fasma88 είπε

3)Αν μπορείς να μου πεις, αν βρισκεις σωστά αυτά που έγραψα παραπάνω περί φλαουτου, κλαρινέτο, quartino κ.λ.π. Και αν εχεις ορεξη να κανεις μια μικρή ανάλυση για το κλαρινέτο sib σχετικα με την όλη φάση.

 

Σωστά είναι σαν προσέγγιση. Μόνη μου ένσταση ο στενός ήχος του κουαρτίνο και η σχετικά μικρή εκφραστικότητα για την περιοχή του. Για το κλαρινέτο sib τι να γράψω, από τη στιγμή που παίζεις κι ο ίδιος έχεις γνώμη για το όργανο. Επίσης να επιβεβαιώσω ότι μιλάμε για κλαρινέτο και όχι κλαρίνο. Δηλαδή για μπεμ όργανα με +2 1/2 νούμερο καλάμι, και όχι άλμπερτ με βγαλμένες τρίλιες και παιγμένα με καλάμι 0,75 ξυσμένο που έχει γίνει 0.01 και με κερί στη μπουκαδούρα.? Σωστά;

 

Σε αυτή την περίπτωση, με τριάδα κλαρινέτων κουαρτίνο και 2 σιb, έχεις και δυναμικές, και έκταση, και όγκο αν χρειαστεί. Μια χαρά. Μπορείς και στα πιο τζαζε κομμάτια να τα μπλέξεις σε στενές αρμονίες αν θες, συγχορδίες να τις φέρνεις αρπισματικά (πρώτα το 3ο μετά το 2ο μετά το 1ο όργανο και να ανοίγουν ή να κλείνουν), ή να τα στήσεις σε οκτάβες σε μια μελωδία για μέγιστη προβολή, πολλά μπορείς να κάνεις!

 

Ώρα για αχρείαστες ασυναρτησίες και κινδυνολογία:

 

Το δύσκολο μετά είναι η ενορχήστρωση όπως είπαμε. Γιατί αυτό που έχω καταλάβει εγώ στις περισσότερες τέτοιες δουλειές που μου έχουν τύχει (ως άσημος τυχαίος μουσικός κάτω του μέσου όρου) είναι ότι αυτή η μουσική είναι χιλιοπαιγμένη, χιλιοακουσμένη, χιλιοαγαπημένη. Οι μουσικοί του "κυρίως κορμού" θα έρθουν έτοιμοι. Θα παίξουν τις εισαγωγές τους, τις ανταποκρίσεις τους, θα γεμίσουν, θα σχολιάσουν όπου ζητείται. ΔΕ θα δώσουν χώρο στα πνευστά. Το οποίο αναγκάζει πολλές φορές τον ενορχηστρωτή να παίξει άμυνα, και να προσπαθήσει να "αναρτήσει" τα πνευστά επί του κόμπακτ σχήματος, ως ένα χέρι λούστρο ας πούμε ή ως στολίδια, ώστε να αποφύγει να διαταράξει τις έτοιμες ισορροπίες. Άλλες φορές αυτό είναι το ζητούμενο, και το πράγμα πάει μόνο του. Μια απαντησούλα, μια δεύτερη φωνή, ένα σουτιέν και όλα καλά. Σε άλλα κομμάτια δεν περπατάει, και οι μουσικοί (πνευστοί) βρίσκονται σε αμηχανία, καταλήγοντας να κάνουν ζέσταμα στη δουλειά στην ουσία, μέχρι να έρθει να τους ανοίξει κάποιος τον διακόπτη να πάρουν πχ ένα σόλο αυτοσχεδιαστικό, ή μια εισαγωγή, μια απάντηση ουσιώδη, κάτι που να τους συνδέει και πάλι με την υπόλοιπη ορχήστρα. Εγώ εύχομαι να είναι τέτοιο το κλίμα στην ορχηστρα και τέτοιες οι ιδέες σου, ώστε ΟΛΟΙ οι μουσικοί να ενθουσιαστούν από την ενορχήστρωση και να την υποστηρίξουν. Να δώσουν το χώρο στα πνευστά, να τα ακούνε, να τα υπολογίζουν ως κορμό και όχι ως τρυποβουλώστρες. Να μην γίνει δηλαδή μια κατάσταση του στιλ "Έχει εδώ κάτι κιθάρες βρώμικες, να τις κάνει το κλαρίνο; Εδώ μπαίνουν 4 τρομπόνια και 3 τρομπέτες, να τα κάνει το κλαρίνο; Ρε συ έχει εδώ κάτι πιατίνια, να τα κάνει το κλαρίνο;??? Να τα κάνει αν ταιριάζει. Όχι επειδή δε βγαίνουν τα κουκιά.

 

Καλή επιτυχία! Και στενή συνεργασία με τους μουσικούς! Γιατί μερικές φορές στο χαρτί όσα φαίνονται εύκολα είναι δύσκολα, κι όσα φαίνονται δύσκολα είναι εύκολα!

Επεξεργασμένο από Ali Barout
  • Like 4
Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)

Πως φαντάζομαι πλέον τον τρισμέγιστο@Ali Barout

 

dalai-lama-at-prayer.jpg

 

Προσκυνώ!

Επεξεργασμένο από gmoukou
  • Χαχα 2
  • Συμφωνώ 2

"Και μες την τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απο τη δούλεψή της" Κ.Κ.

 

Δημοσιευμένο
1 λεπτό πριν, Ali Barout είπε

το μόνο κοινό που έχω με τον φωτισμένο αυτό άνθρωπο είναι τα γυαλιά!?

 

Εγώ νόμιζα ότι θα πεις το μουστάκι.

  • Χαχα 1

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...