Τα σόλο στον δίσκο του Christopher Cross

[Rebel_Of_South]

είμαι πιο κοντά στην άποψη του @fusiongtr 

 

ίσως αρχικά σκέφτηκα να ηχογραφήσει ένα outro solo και να άλλαξε γνώμη , να αισθάνθηκε ότι το κομμάτι κλείνει καλύτερα χωρίς να είναι το κιθαριστικό σόλο στην επιφάνεια , χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν το ήθελε και καθόλου ( αν βγάζει νόημα όλο αυτό    )

[dimsonic]

13 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Γιατί δεν έβαλε έναν από τους άλλους να παίξει εκεί τότενες?

Ειπα 

Λαθος σχεδιασμος

Μη διαθεσιμοτητα

3 λεπτά πριν, Rebel_Of_South είπε

είμαι πιο κοντά στην άποψη του @fusiongtr 

 

ίσως αρχικά σκέφτηκα να ηχογραφήσει ένα outro solo και να άλλαξε γνώμη , να αισθάνθηκε ότι το κομμάτι κλείνει καλύτερα χωρίς να είναι το κιθαριστικό σόλο στην επιφάνεια , χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν το ήθελε και καθόλου ( αν βγάζει νόημα όλο αυτό    )

Λογικο μου βγαινει επισης

[fusiongtr]

21 λεπτά πριν, Rebel_Of_South είπε

να αισθάνθηκε ότι το κομμάτι κλείνει καλύτερα χωρίς να είναι το κιθαριστικό σόλο στην επιφάνεια , χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν το ήθελε και καθόλου

 

Α γεια σου βρε ρέμπελε, αυτό λέω.

Γι' αυτό η έντασή του πάει κι έρχεται, μια δυναμώνει μια σιγανεύει.

Πιο πολύ σαν πλάτη νομίζω πως το ήθελε.

Ακριβώς γι' αυτό δεν ήθελε ένα intellectual σόλο, αλλά ένα straight rock σόλο να γεμίζει τον ήχο.

Αλλά είπαμε ... εικασίες.

Επεξεργασμένο 4 Ιανουαρίου 2022 από fusiongtr

[ez]

1 ώρα πριν, dimsonic είπε

Δεν μπορει να σταθει διπλα στους αλλους νομίζω 

Οι άλλοι πάντως καλούτσικα στάθηκαν δίπλα του.

Τον είχα τον δίσκο και το συγκεκριμμένο σόλο το θεωρούσα ό,τι καλύτερο ακούγεται μέσα του, να πω την αλήθεια ούτε καν θυμάμαι τα άλλα, ετούτο δεν το ξέχασα ποτέ, κι αυτό για μένα είναι που κάνει ένα παίξιμο αξιομνημόνευτο, ανεξάρτητα απο τεχνικές αρετές, πολυπλοκότητα κλπ., η διάρκεια, η αντοχή στον χρόνο. Σπέρνει, έχει κοχόνες και ειδικό βάρος, το οτι πάει κι έρχεται μέσα στο μιξ και στήνεις αυτί να διακρίνεις τι ακριβώς γίνεται, του προσθέτει μυστήριο και γοητεία, του δίνει αυτή τη μαγική αίσθηση του ανολοκλήρωτου που προσωπικά με συναρπάζει, πολύ κλάσυ και κλάσικ, αυτό σκεφτόμουνα τότε, δεν του τόχα του Κρος, ρησπέκτ.

Εσύ ζήτησες Αποψης.

 

Επεξεργασμένο 5 Ιανουαρίου 2022 από ez

[panorios]

Γνώμη μου, το κομμάτι χωρίς αυτό το σόλο βγαίνει στα 3.30 και είναι τραβηγμένο, δε γίνονται και πολλά μέχρι τότε.

Outro δε βγαίνει  παρά μόνο με fade out, σκέτο το παραραρά πα πα πα τραβάει πάρα πολύ γιατί είναι το μισό και βάλε κομμάτι, έβαλε το σόλο για να το τελειώσει χωρίς να φανεί η επανάληψη. Με λίγα λόγια δεν είναι σόλο δήλωση, είναι σόλο κάλυψη.

Μην παρεξηγηθώ, το λατρεύω, έχει αυτό το ταξιδιάρικο στα πλήκτρα, ότι πρέπει για δρόμο και η ιδέα είναι υπέροχη αλλά είναι εφιάλτης για κλείσιμο. Το σόλο αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι φλυαρία, χωρίς ουσία και ως τέτοιο γράφτηκε.

[dimsonic]

3 ώρες πριν, panorios είπε

Γνώμη μου, το κομμάτι χωρίς αυτό το σόλο βγαίνει στα 3.30 και είναι τραβηγμένο, δε γίνονται και πολλά μέχρι τότε.

Outro δε βγαίνει  παρά μόνο με fade out, σκέτο το παραραρά πα πα πα τραβάει πάρα πολύ γιατί είναι το μισό και βάλε κομμάτι, έβαλε το σόλο για να το τελειώσει χωρίς να φανεί η επανάληψη. Με λίγα λόγια δεν είναι σόλο δήλωση, είναι σόλο κάλυψη.

Μην παρεξηγηθώ, το λατρεύω, έχει αυτό το ταξιδιάρικο στα πλήκτρα, ότι πρέπει για δρόμο και η ιδέα είναι υπέροχη αλλά είναι εφιάλτης για κλείσιμο. Το σόλο αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι φλυαρία, χωρίς ουσία και ως τέτοιο γράφτηκε.

Νομιζω αρχισαμε να συζηταμε!

[Jazzjoker]

Δεν είχα ιδέα ότι ο Christopher Cross είναι τόσο καλός κιθαρίστας. Επίσης δεν το είχα παρατηρήσει/ακούσει ποτέ το συγκεκριμένο σόλο, όπως και ο περισσότερος κόσμος φαντάζομαι. 

 

Όσον αφορά τη μίξη του, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Μπορεί να μην ήθελε να συγκριθεί, μπορεί να ήθελε αισθητικά για το κομμάτι να μην ξεχωρίζει, μπορεί να γράφτηκε τελευταία στιγμή και να μιξαρίστηκε στα γρήγορα για να προλάβουν το release του δίσκου και ένα σορό άλλα πράγματα. Περιμένω τον Beato να ρωτήσει τον ίδιο τον Cross και να βγάλει την απάντηση σε μελλοντικό βίντεο.

 

Κι ένα off topic: Όχι αυτός ο δίσκος αλλά ο επόμενος, περιέχει kateme ένα από τα καλύτερα pop/rock τραγούδια των 80's κι ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου ever: Το Arthur's Theme που αποτυπώνει μουσικά/στιχουργικά όλη τη νοσταλγία της γενιάς μου για τη δεκαετία του 80 που την πέρασε σε παιδική/εφηβική ηλικία.

[Jet72]

Αρθουρ;;

Η φράση "if you get caught between the moon and N. Y.  city" μου είχε κάνει φοβερό κλικ όταν την άκουσα πρώτη φορά. Θες και οι κλασικές "αμερικάνικες" αρμονίες του C.C., θες και η μέλλοου αντίστοιχη ταινία, μου είχαν κάνει πολύ εντύπωση..........

 

Για το outro solo, μου αφήνει την ίδια εντύπωση που έχω και για το αντίστοιχο στο Burning Heart των Survivor: άσε τον κιθαρίστα να κάνει ό,τι θέλει για να γίνει πιο αργό το fade out.....

Άσε που στο ράδιο αυτά κόβονται πριν φτάσουν στη μέση, είναι καμπανάκι ότι το κομμάτι τελειώνει και έτσι σπάνια τα ακούμε ολόκληρα!

 

Δεν του το 'χα πάντως του C.C. ότι έχωνε με ευκολία....

[dimsonic]

3 ώρες πριν, Jazzjoker είπε

Κι ένα off topic: Όχι αυτός ο δίσκος αλλά ο επόμενος, περιέχει kateme ένα από τα καλύτερα pop/rock τραγούδια των 80's κι ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου ever: Το Arthur's Theme που αποτυπώνει μουσικά/στιχουργικά όλη τη νοσταλγία της γενιάς μου για τη δεκαετία του 80 που την πέρασε σε παιδική/εφηβική ηλικία.

ακόμα και σ αυτό φαίνεται ότι δεν συνηθίζει να παίρνει τον πρώτο ρόλο, τουλάχιστον στις επίσημες εκδόσεις . Εδώ πχ ο Lukather... Και στον δεύτερο δίσκο του πάλι Graydon, Lukather αλλά αργότερα ήδη ξέφτισε πολύ το άστρο του.

αλλά βέβαια εδώ είναι εντελώς άλλη υπόθεση με τον Burt Bacharach από πίσω. Παλιές καραβάνες

Επεξεργασμένο 5 Ιανουαρίου 2022 από dimsonic

[Yannis Methenitis]

Το γεγονός ότι ένα σόλο έχει ροκ φρασεολογία δεν το μειώνει καθόλου κατα την άποψη μου. Και συμφωνώ απόλυτα με τον Beato στην ανάλυση που κάνει.

Αν και για μενα είναι ένας απο τους καλύτερους δίσκους που κυκλοφόρησαν, δεν θυμάμαι αναφορές στους μουσικούς, και παρ' όλα αυτά καταλάβαινα πως ήταν οι καλύτεροι και ξεροστάλιαζα να τους ακούω. Αλλά έχω κάτι δεκαετίες να πιάσω το άλμπουμ στα χέρια μου, οπότε μπορεί να ξεχνάω κιόλας. 

 

Το γεγονός πως εμφανίστηκε ένας τραγουδοποιός απο το πουθενά, που χρησιμοποίησε τους καλύτερους σεσιονάδες, ενω είχε όπως είναι φανερό, το επίπεδο να καλύψει μόνος του τις ανάγκες του άλμπουμ του (εδω έπαιζε κιθάρα ο Neil Young στα δικά του και δεν ντρεπότανε ) λέει πολλά για την συστολή του καθως και για την μετεπειτα ανύπαρκτη πορεία του στις show business.

 

Δεν είχε το ύφος και την εμφάνιση του ροκά για την εποχή. Ηταν στρουμπουλός με κοκκινα μάγουλα, φορούσε χαβανεζικα πουκάμισα και μάλλον δεν είχε και αυτοπεποίθηση. Δεν ήταν ψώνιο ο άνθρωπος.

Προσωπικά μου άρεσε πολύ σαν τραγουδιστής αλλά και σαν μουσικός. Συνθετικά και εκτελεστικά.