Billie Eilish

[dimsonic]

59 λεπτά πριν, Πάνος Χελιδόνης είπε

Τους έχω ακούσει εκτενώς και σε κάθε άλμπουμ βρίσκω μετα βίας 1 κομμάτι καλό. Αλλά απο SGT Pepper κι ύστερα, αξίζει κάθε άλμπουμ ολόκληρο. Πιο πολύ μουσικά μιλούσα. Ομοίως, δεν άκουγα ποτέ Stones, Pistols & Pearl jam, αλλά αυτό δεν αναιρεί οτι όντως εκπροσώπησαν τις γενιές τους.

Ξέρεις...αν και διαφωνώ γενικά μ αυτό και στο είπα πιό πάνω, πολλοί δεν συνειδητοποιούν ότι οι δίσκοι μέχρι το 1965-66 ήταν το προαπαιτούμενο για να πάμε στον λοχία, στο λευκό κλπ.

Αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα υπήρχε τίποτα.

Κανείς δεν γεννιέται και γράφει το a day in the life ή το dear prudence αν δεν έχει γράψει πρώτα το Ι've just seen a face ή το you're gonna lose that girl.

[ex-Πάνος Χελιδόνης]

2 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα υπήρχε τίποτα.

Σαφώς και το αναγνωρίζω, απλά δεν κάθομαι πια να τα ακούσω. Με την ίδια λογική που δε θα μου άρεσαν τα sketches ενός ζωγράφου. Πάω κατευθείαν στον πίνακα.

[Jet72]

Στις 12/12/2021 στις 7:06 ΜΜ, Πάνος Χελιδόνης είπε

Ναι αλλά όταν το έκανε αυτό ο Jarre, το τελικό αποτέλεσμα ήταν καλύτερο καί ηχητικά καί (κυρίως) συνθετικά. ...

Γιαυτό κι εγώ έχω βάλει πολλά μέτρα καλώδια κι έχω βυσματώσει 9 synth σε μια 24κάναλη αναλογική κονσόλα και γράφω ΜΟΝΟ audio. Ούτε MIDI, ούτε αυτοματοποιήσεις κι "ευκολίες". ...

Έχω αποφανθεί πλέον οτι η δυσκολία είναι που μας κάνει να δουλεύουμε στ'αλήθεια.

...

Τα είπες ΟΛΑ.

Βέβαια, άλλο η τέχνη (ήτοι - κατ' εμέ-, το απόλυτα όμορφο ψέμα που θα σε αγγίξει εσωτερικά) και άλλο μουσική βιομηχανία κλπ κπλ, ήτοι κυνηγάω το απόλυτα όμορφο $$$.

 

Ο περιορισμός ανοίγει τεράστιες πόρτες έμπνευσης.

Αν σου δώσουν ένα χαρτί και ένα μολύβι μπορείς να κάνεις απίστευτα πράγματα - από πλευράς έμπνευσης. Αν σου δώσουν τα τελειότερα σχεδιαστικά προγράμματα πιθανώς να χαθείς κάπου στη μετάφραση και τελικά να φτιάξεις ένα τέλειο... demo των δυνατοτήτων του προγράμματος. 

 

Κάποιοι μπορούν να κάνουν συνδυασμό των δύο - και βέβαια αυτοί είναι που μεγαλουργούν. 

 

Και κάτι άλλο: φεύγοντας από το απόλυτα τέλειο (quantized, digital κλπ) πηγαίνεις σε πιο organic ακούσματα (και αυτό σίγουρα είναι πιο γλυκό στο αυτί).

 

Μεγάλες κουβέντες ανοίγουν, αυτά κανονικά θέλουν τζάκια, ουίσκια και καλή παρέα 

Επεξεργασμένο 16 Δεκεμβρίου 2021 από Jet72

[cos_dr]

6 ώρες πριν, Πάνος Χελιδόνης είπε

Εδώ στο ΝΟΙΖ, μπορώ να σου αναφέρω τουλάχιστον 10 άτομα που αν είχαν τα εργαλεία promotion ή τα φράγκα που έχουν οι αμερικανοί σταρ, ή αν δρούσαν σε εποχή που η μουσικότητα καθόριζε τη διασημότητα, θα είχαν γίνει πασίγνωστοι και ζάπλουτοι. 

Είναι αδύνατον να είμαι στους 10 αλλά είμαι σίγουρα ο 11ος

[fusiongtr]

2 ώρες πριν, Jet72 είπε

 

Βέβαια, άλλο η τέχνη (ήτοι - κατ' εμέ-, το απόλυτα όμορφο ψέμα που θα σε αγγίξει εσωτερικά) και άλλο μουσική βιομηχανία κλπ κπλ, ήτοι κυνηγάω το απόλυτα όμορφο $$$.

 

Αν σου δώσουν τα τελειότερα σχεδιαστικά προγράμματα πιθανώς τελικά να φτιάξεις ένα τέλειο... demo των δυνατοτήτων του προγράμματος. 

 

 

 

Κάποια πράγματα που έγραψες εδώ, είναι κορυφαία, και (άσχετα με το αν συμφωνώ ή όχι) θέλω να τα αναδείξω.

Μπράβο!

[kpeyos]

18 ώρες πριν, Jet72 είπε

Τα είπες ΟΛΑ.

Βέβαια, άλλο η τέχνη (ήτοι - κατ' εμέ-, το απόλυτα όμορφο ψέμα που θα σε αγγίξει εσωτερικά) και άλλο μουσική βιομηχανία κλπ κπλ, ήτοι κυνηγάω το απόλυτα όμορφο $$$.

 

Εδώ βέβαια θα ήθελα να θυμίσω ότι απ τον Μότσαρτ μέχρι τον Μικελάντζελο, τα περισσότερα από αυτά που αναγνωρίζουμε ως μεγάλη τέχνη σήμερα, υλοποιήθηκαν κατά παραγγελία. Υπήρχαν εξαιρέσεις όπως Βαν Γκόγκ που ζωγράφιζε για πάρτη του αλλά ευτυχώς τον ζούσε ο αδερφός του. Ο γενικός κανόνας είναι: No money, no honey. Για να είσαι επαγγελματίας καλλιτέχνης ή θα πρέπει να κάνεις κάτι που έχει κοινό για να το αγοράσει, να το χορηγήσει κλπ ή θα πρέπει να έχεις ξεπεράσει με κάποιον άλλο τρόπο την ανάγκη του βιοπορισμού. Αλλιώς μπορείς να μείνεις και ασυμβίβαστος ερασιτέχνης. Μια χαρά ρομαντικό και καθόλου κακό. Εκτός απ το ότι ποτέ δε φτάσεις έτσι στο επίπεδο δυνατοτήτων που θα είχες σε αυτό αν ήσουν επαγγελματίας.

 

18 ώρες πριν, Jet72 είπε

Ο περιορισμός ανοίγει τεράστιες πόρτες έμπνευσης.

Αν σου δώσουν ένα χαρτί και ένα μολύβι μπορείς να κάνεις απίστευτα πράγματα - από πλευράς έμπνευσης. Αν σου δώσουν τα τελειότερα σχεδιαστικά προγράμματα πιθανώς να χαθείς κάπου στη μετάφραση και τελικά να φτιάξεις ένα τέλειο... demo των δυνατοτήτων του προγράμματος. 

Συγγνώμη αλλά και πάλι διαφωνώ. Αν ήταν έτσι όσοι ασχολούνταν με τη pop (γενικότερος όρος) μουσική στην Ελλάδα τη δεκαετία του 70, του 80 και του 90 θα έπρεπε να έχουν βγάλει καμιά δεκαριά dark side of the moon. Αντιθέτως όμως δεν τα έβγαλαν αυτοί αλλά οι Pink Floyd που εκτός από ταλέντο και έμπνευση είχαν και άπειρο cutting edge για την εποχή του εξοπλισμό. Απλά κάποιοι μπορούν να διαχειριστούν την πληθώρα των επιλογών και κάποιοι άλλοι όχι. Αν δεν έχεις σαφή εικόνα απ την αρχή του τί ψάχνεις κι ανοιγοκλείνεις presets, είναι πολύ εύκολο να χαθείς στη διαδρομή του όλου πράγματος. Ο αυτοπεριορισμός μπορεί να είναι εργαλείο έμπνευσης όταν κάποιος έχει βαλτώσει και ψάχνει έναν τρόπο να τον βγάλει απ το comfort zone ώστε να σκεφτεί διαφορετικά αλλά σε καμιά περίπτωση δεν νοιώθω ότι η πολυτέλεια των εργαλείων που υπάρχουν σήμερα σταματά κάποιον απ το να δημιουργήσει.   

 

Επεξεργασμένο 17 Δεκεμβρίου 2021 από kpeyos

[dimsonic]

31 λεπτά πριν, kpeyos είπε

Αν δεν έχεις σαφή εικόνα απ την αρχή του τί ψάχνεις κι ανοιγοκλείνεις presets,

 

 

επειδή λέμε για dsotm αν ψάξεις στο διαδίκτυο θα δεις πχ ότι το On the run γράφτηκε κυριολεκτικά ανοιγοκλείνοντας presets.

Όχι ότι δεν ισχύουν τα όσα έγραψες περι pf, απλά μερικές φορές υπάρχει και ο πειραματισμός που οδηγεί κάπου αλλού. Τώρα αν αυτό το αλλού για εκείνους ήταν παιχνίδι και απο μας αναδείχτηκε σε τοτέμ είναι μεγάλη ιστορία.

πχ

 

 

[kpeyos]

2 λεπτά πριν, dimsonic είπε

 

επειδή λέμε για dsotm αν ψάξεις στο διαδίκτυο θα δεις πχ ότι το On the run γράφτηκε κυριολεκτικά ανοιγοκλείνοντας presets.

Όχι ότι δεν ισχύουν τα όσα έγραψες περι pf, απλά μερικές φορές υπάρχει και ο πειραματισμός που οδηγεί κάπου αλλού. Τώρα αν αυτό το αλλού για εκείνους ήταν παιχνίδι και απο μας αναδείχτηκε σε τοτέμ είναι μεγάλη ιστορία.

 

Δεν διαφωνούμε κάπου, ένα preset πάνω στο οποίο έπεσες τυχαία μπορεί να σε εμπνεύσει να γράψεις δέκα τραγούδια και δεν έχω τίποτα εναντίον των presets και των σύγχρονων ευκολιών, ίσα ίσα αυτό έγραψα παραπάνω. Αρκεί να μην σκρολάρει κάποιος presets όπως κάναμε κάποτε zapping στην τηλεόραση περιμένοντας να βρούμε κάτι για να ρημαδοπεράσει το απόγευμα.  

[dimsonic]

1 λεπτό πριν, kpeyos είπε

Αρκεί να μην σκρολάρει κάποιος presets όπως κάναμε κάποτε zapping στην τηλεόραση περιμένοντας να βρούμε κάτι για να ρημαδοπεράσει το απόγευμα.  

 

Εννοείται. Εχω ψωνίσει αρκετά pluggins που "μου γιάλισαν" και έχω καταλήξει μόνο να τα δοκιμάζω. Βεβαια κάποια στιγμή έρχεται που τα χρησιμοποιείς, αλλά θέλουν το τσίγκλισμα.

Το ίδιο συμβαίνει με βιβλιοθήκες που έρχονται από διάφορες μεριές, πχ σε bundles και δώρα, τίγκα σε ήχους. 

[Jet72]

2 ώρες πριν, kpeyos είπε

Συγγνώμη αλλά και πάλι διαφωνώ. 

Η διαφωνία είναι η μητέρα της προόδου!

Εγώ πάλι συμφωνώ με όσα γράφεις και όπως τα τοποθετείς - τα οποία με προβληματίζουν βέβαια γιατί μου χαλάνε το απόλυτα όμορφο ψέμα που λέγαμε.......

 

Για να μείνω στα δικά μας, θέλω την τομή τύπου ΄"παίρνω την τεχνολογία και την στείβω για να βγάλω ό,τι έχω εμπνευστεί". Αν και νομίζω πως και σε επαγγελματικό επίπεδο πολλές φορές παίζει το ανάποδο, παίρνω την έμπνευση από ό,τι έχει να μου προσφέρει η τεχνολογία. Δεν πειράζει, ό,τι δουλεύει στον καθένα...

 

ΥΓ από την Billie Eilish συζητάμε για τους Pink Floyd. Μια χαρά το θρεντ, το φέραμε στα μέτρα μας 

 

Επεξεργασμένο 17 Δεκεμβρίου 2021 από Jet72