Σύγχρονες πεταλιέρες και whatnot

[fidelis]

Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύ κουβέντα για τα τεχνολογικά άλματα στον ήχο της κιθάρας και όχι μόνο.

 

Ευτυχώς ή δυστυχώς ζούμε σε μια περιόδο όπου ακόμα και η πιο «φτηνή» πεταλίερα μπορεί να αποδώσει ήχο ποιοτικό και αν μη τι άλλο πιστικό.

 

Είμαι στην ευχαριστώ θέση να μοιραστώ τις εμπειρίες μου μαζί σας και να σας διαβεβαίωσω πως ακόμα και η «Κινεζιά» πεταλιέρα είναι υπέρ του δέοντος αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες μας.

 

Μην τρώτε τον χρόνο σας για τις μικρό διαφορές από μοντέλο σε μοντέλο... Όλες οι πεταλιέρες, ανεξάρτητου κατασκευαστή δυναται να υπερκαλύψει τις ανάγκες σας.

 

Από Line6 Helix και Fractal AxeFX μέχρι τις πιο «βασικές» όπως Hotone, NUX κτλ, κτλ.

 

Δείτε ποια πεταλιέρα αρμόζει στις ανάγκες σας και μην χάνεται χρόνο  διερωτώνται αν σας καλύπτει ηχητικά. Σας καλύπτει και με το παραπάνω.

 

Αυτά είναι τα 2cents μου ελπίζοντας να ανακουφήσω το GASing σας

 

Από Death metal μέχρι country, από free jazz έως R 'n B είστε καλυμένοι, don't sweat it

 

Just my 2 cents...

 

 

[gkourmoul1]

Ο καλός ήχος δεν αρκεί, οταν μιλάμε για κάτι ψηφιακό. Δεν έχω παίξει με καλή πεταλιερα, είμαι σίγουρος ότι έχει καλό ήχο, αλλά αυτό δεν φτάνει για μια μερίδα κιθαριστών. Σημαντικότερο από τον ήχο, κατά την γνώμη μου, είναι η ανταπόκριση που έχει στην πένα και στο παιξιμο, γενικότερα. Το ποσό ευαίσθητο είναι και το πόσο καλά "ακούει" σε καθε αλλαγή παραμέτρου.

 

Ο ψηφιακός ήχος έχει φτάσει σε εξαιρετικά επίπεδα. Αλλά, υπάρχει και το κάτι παραπάνω, κάτι που σε βοηθά να είσαι εκφραστικοτερος στο παίξιμο. Να χαιδευεις τη χορδή και εκείνη να νιουριζει, και την ίδια ωραία να τη χτυπας δυνατα και χαλά ο κοσμος. Κάτι που το βρίσκεις μόνο στην λάμπα, έστω όταν μιλάμε για ένα χαμηλόμεσαιο μπάτζετ (δεν έχω χρησιμοποιήσει ακριβό ψηφιακό εξοπλισμό).

 

Σήμερα ειχα πρόβα και επέλεξα να πάρω έναν υβριδικό ενισχυτη μαζί μου, για να το χρησιμοποιήσω ως καθαρή πλατφόρμα για το pedalboard μου. Από την μια ειχα καλύτερο ήχο σε σχέση με ένα φτηνό ελαφρύ λαμπάτο που παίρνω συνήθως, αλλά από την άλλη δεν μπορούσα να παίξω, καθώς με περιόριζε πάρα πολύ. Σαν να είχα βάλει έναν κομπρεσορα και δεν άκουγε το χέρι μου. Καλύτερο ήχο είχα, αλλά δεν ευχαριστήθηκα παίξιμο, και κατά συνέπεια είχα πιο περιορισμένη ηχητική παλέτα.

 

[stamkosk]

Η αλήθεια είναι πως και ο ήχος ακόμα και της φτηνής πεταλιέρας είναι απίστευτα βελτιωμένος/αληθοφανής σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν και αφάνταστα οικονομική, ακόμα και η ακριβότερη, σε σχέση πάντα με το να έχεις ένα σωρό πετάλια/ενιχυτές για να βγάλεις τόσους συνδυασμούς που σου προσφέρει.

 

Οι συνολικές δυνατητες της, το βάρος, ο όγκος της, η δυνατότητα μεταφοράς, η τιμή, δεν συγκρίνονται με την παραδοσιακή εναλλακτική.

 

Την Παρασκευή όμως που κούμπωσα στο studio καρφί το jazz bass σε έναν bassman του 70, μου έτρεχαν τα σάλια από αυτό που άκουγα, όπως και όλης της μπάντας, δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Χωριστά η αίσθηση του να παίζεις με κάτι ζωντανό που να ανταποκρίνεται σε κάθε τι που κάνεις λες και συμμετέχει κι εκείνο στο παίξιμο. Αυτό, ακόμα δεν το έχω βρει ψηφιακά....

[Superfunk]

17 ώρες πριν, fidelis είπε

Σας καλύπτει και με το παραπάνω.

 

Μπα...το real thing ετσι κι αλλιως ειναι παναλαφρο και δεν χαλαει και ποτε ,ουτε γινεται outdated....αν δε το συγκρινουμε σε ΚΑΘΑΡΟ και LOW GAIN ηχο με την πΣηφιακη πεταλιερα σκαμε στα γελια...τωρα αν παιζεις με το ντιστρορσιο στο 100 & το gain στο 300 μονιμα οντως σε καλυπτει το πΣηφιο δεν διαφωνω.

 

 

Επεξεργασμένο 29 Νοεμβρίου 2021 από Superfunk

[Giorgos rockstep]

Και εμείς που θέλουμε ντισορσιο μόνιμα στο 10 το ψηφιακό εργαλείο ειδικά στις υψηλες εντάσεις είτε ακούγεται τσιτσικιλα είτε τρομερά κομπρεσαρισμενο.σε σπιτικές καταστάσεις είναι μια χαρα

[gkourmoul1]

Και σε καθαρό και σε βρώμικο ήχο υπάρχει θεμα με την ψηφιακή λύση. Και, ας πούμε, ότι τον ήχο τον φέρνεις στα μέτρα σου. Για την αίσθηση στο παίξιμο δεν μπορείς να κάνεις και πολλα.

[kpeyos]

Υπάρχουν κιθαρίστες της νέας γενιάς σε πιο modern genres,  πχ στο djent, που έχουν φτιάξει τους ήχους τους γύρω από τα amp modelers. Αλλά ακόμη και μεγάλες μπάντες τα χρησιμοποιούν, ειδικά αυτές που έτσι κι αλλιώς στήριζαν παλιότερα τον ήχο τους (και) σε solid state λύσεις όπως το JMP-1. Και δεν είναι μόνο τα μέταλλα. Ακόμη κι ο Mayer πλέον χρησιμοποιεί το Axe Fx III, όταν βαριέται να κουβαλάει τους Dumble.  

 

Έχω την τύχη να έχω αρκετούς καλούς ενισχυτές αλλά πολλές φορές θα προτιμήσω να γράψω connect με κάποιο vst για απλά παιξίματα που θέλω να μπορώ να πειράξω τον ήχο ώστε να κάτσει στη μίξη. 

 

Είναι το ίδιο; Όχι. Είναι διαφορετικό, όχι αναγκαστικά καλύτερο ή χειρότερο, απλά διαφορετικό. Σίγουρα θα βγάλω καλύτερο ήχο με μια σύγχρονη ψηφιακή πεταλιέρα ή ένα καλό vst απ' ότι έβγαζα στα 90s στα στούντιο με το ρολόι να γράφει. Tα παιξίματα όμως που θα εμπνευστώ αλλάζουν ανάλογα, όπως βέβαια θα άλλαζαν αν τα έβγαζα σε διαφορετικούς ενισχυτές: Άλλο part θα μου 'ρθει όταν θα έχω μπροστά μου έναν Vox, άλλο με έναν Mesa, άλλο με ένα modeler. 

 

2 ώρες πριν, Superfunk είπε

 

Μπα...το real thing ετσι κι αλλιως ειναι παναλαφρο και δεν χαλαει και ποτε ,ουτε γινεται outdated....αν δε το συγκρινουμε σε ΚΑΘΑΡΟ και LOW GAIN ηχο με την πΣηφιακη πεταλιερα σκαμε στα γελια...τωρα αν παιζεις με το ντιστρορσιο στο 100 & το gain στο 300 μονιμα οντως σε καλυπτει το πΣηφιο δεν διαφωνω.

 

 

 

Εγώ πάντως δε χαλιέμαι καθόλου όταν χρησιμοποιώ το Neural Cory Wang για εντελώς καθαρά, κι ας μαζεύουν σκόνη τα τρία handwired τέρατα. Το πρόβλημα είναι στο break up. Kαι πάλι όμως όχι τόσο στον ήχο αυτόν καθαυτόν αλλά κυρίως στο χέρι.

 

Μια ενδιάμεση λύση και για καθαρά και για γκάζια που τιμώ δεόντως τα τελευταία δύο χρόνια, είναι τα φυσικά preamps connect σε IRs (είτε στον υπολογιστή, είτε στο ταπεινό Mooer Radar για να μην έχω και latencies). Για μένα είναι the best of both worlds. Ευκολία, λογικές εντάσεις, feel σαν να παίζεις σε κανονικό ενισχυτή κι αυτό το 10% παραπάνω που σου δίνει στον ήχο, αν το βάλεις side by side με το modeler.  

 

 

 

 

 

 

Επεξεργασμένο 29 Νοεμβρίου 2021 από kpeyos

[Superfunk]

17 λεπτά πριν, kpeyos είπε

Εγώ πάντως δε χαλιέμαι καθόλου όταν χρησιμοποιώ το Neural Cory Wang για εντελώς καθαρά, κι ας μαζεύουν σκόνη τα τρία handwired τέρατα. Το πρόβλημα είναι στο break up. Kαι πάλι όμως όχι τόσο στον ήχο αυτόν καθαυτόν αλλά κυρίως στο χέρι.

 

 

Προσωπικα δεν εχω τετοια διλήμματα μια και εχω.... μικρες απαιτησεις...η μαλλον μονο μια  ...εναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ καθαρο ηχο σε λογικες και "ηχογραφήσημες" εντασεις ,το breakup δεν με ενδιαφερει καθολου ,το φυσικο κομπρεσσαρισμα ομως με ενδιαφερει πολυ οποτε καμω δουλεια με παναλαφρους  ενισχυτες απο 4-18 βαττ και ενα δυναμικο μικροφωνο  , απροβληματιστα ,πανευκολα και πανω απο ολα ΓΡΗΓΟΡΑ ....και σιγα το.....κουβαλημα... ο Tweed Deluxe μου ζυγιζει 9 κιλα..&  η Helix 6....

 

Εχοντας δοκιμασει τΣι παναγιας τα ματια απο μοντελερς, προσομοιώσεις ,direct boxes κτλ. δεν μπορεσα ποτε μου να βρω εναν ηχο  που να πλησιαζει εστω και στο 70% αυτο που χρειάζομαι ειδικα στο twang & την αποκριση των wound strings που ειναι και το "core" του παιξιματος μου  (σε funk rhythms & chords μια χαρα ειναι τα μοντελερς μια και η συντριπτικη πλειοψηφια τους ακομα και στα 60s χωρις ενισχυτη εχουν γραφτει σε ολα τα κλασσικα hits απο James Brown μεχρι Chic...λιγοι γνωριζουν οτι σε ολη τη δισκογραφια της Motown δεν υπηρχε ενισχυτης στο στουντιο ,οτι ακους κονεκτ ειναι  )   .  

 

Τωρα αν παιζεις τζεντ,μεντ και ολα αυτα τα μονΔερνα   προσφανως ο δρομος ειναι αλλιώτικος και καλως τον ακολουθεις

 

 

Επεξεργασμένο 29 Νοεμβρίου 2021 από Superfunk