Ακούστε το νέο μας άλμπουμ.

[Lefteris Tsagliotis]

 

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις κριτικές σας.

 

[Alex Raptakis]

Ο σκληρός Alex ξαναχτυπά! Τα παρακάτω σχόλια ίσως φανούν σκληρά ή κακιασμένα, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός. Προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός, και όλα τα σχόλια έχουν στόχο τη βελτίωση. Sorry εκ των προτέρων αλλά δε βρίσκω άλλο τρόπο να τα πω. Επίσης είναι όλα σύμφωνα με τα δικά μου αυτιά, ακούσματα και προτιμήσεις, οπότε σίγουρα όλα τα παρακάτω δε θα ταυτίζονται και με όλους.

 

Έκατσα και το άκουσα ολόκληρο με προσοχή γιατί ήμουν γραφείο γιατί δεν είχα άλλη δουλειά να κάνω. Σε διαφορετική περίπτωση δε νομίζω να το άκουγα με τον ίδιο τρόπο. Θα άκουγα 10-15 δευτερόλεπτα από κάθε κομμάτι - και πρέπει να το χετε στο μυαλό σας γιατί έτσι λειτουργεί ο περισσότερος κόσμος, ειδικά στη σημερινή εποχή με τα short attention span, κτλ. Το θέμα είναι ότι μέσα σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα πρέπει με κάποιο τρόπο να κρατήσεις τον ακροατή, και εμένα δε θα με κρατούσε. Εξηγούμαι παρακάτω:

 

Σε γενικές γραμμές είναι οκ, αλλά μέχρι εκεί. Είναι αρκετά απλοϊκές συνθέσεις με λίγα ευχάριστα prog twists εδώ κι εκεί, αλλά όπως λένε στο χωριό μου "it won't turn heads". Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι 5 στα 7 κομμάτια είναι βασισμένα στο ίδιο tempo με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Άντε ένα half-time πού και πού - με εξαίρεση τα 2 και 3 που έχουν διαφορετικό ρυθμό, αλλά μεταξύ τους πάλι ίδια είναι... Είναι σαν να ακούς το ίδιο κομμάτι για 30 λεπτά. Ναι υπάρχουν τέτοια, αλλά αυτά είναι συνήθως πολύ prog με άπειρες αλλαγές που από μέρος σε μέρος διαφέρουν υπερβολικά πολύ.

 

Η μείξη είναι οκ, αλλά ήχος σας δε ξεχωρίζει καθόλου, και δε βγάζει κάτι το πολύ προσεγμένο. Από κομμάτι σε κομμάτι η μείξη διαφέρει, από λίγο μέχρι πάρα πολύ, πράγμα που αυτό τα κάνει να φαίνονται ότι δεν ανήκουν στο ίδιο album, αλλά σαν singles που τα μαζέψατε και τα βάλατε μέσα έτσι για το πείτε "album". 

 

Πιο συγκεκριμένα, ο ήχος στις distorted κιθάρες μου φαίνεται σα να βγαίνει από αυτούς τους practice amps που δουλεύουν με μπαταρίες. Σε πιο punk παραγωγές αυτό το brit crunch σίγουρα ταιριάζει, αλλά σε αυτό το είδος δε μου άρεσε καθόλου και πιστεύω το ρίχνει πολύ. Φωνή και drums μου φαίνονται αρκετά dry, και το μπάσο δε μου φαίνεται αρκετά μπάσο. Ίσως εδώ φταίει το μέσο που τα άκουσα όμως. Υπάρχουν θεματάκια timing, από τα delay, μέχρι και τα tempo γενικότερα.

 

Όσον αφορά το performance, κάποιες ρυθμικές αλλαγές που άκουσα μου φάνηκαν πολύ πρόχειρα εκτελεσμένες. Θα πρέπει όλα να είναι πιο tight που λέμε. Η προφορά στη φωνή είναι ΟΚ, θέλει όμως κι' άλλη δουλειά γιατί δε περνάει για native αγγλικό. Σε αρκετούτσικα σημεία είναι πολύ ασταθής, σα να μην είχατε χρόνο να κάνετε παραπάνω takes. Τον έχω ακούσει στα ελληνικά του και είναι πολύ σταθερός και με ωραία χροιά. Εδώ δε ξέρω τι πήγε στραβά.

 

Και ένα τελευταίο σχόλιο για το album cover. Ωραία ιδέα αλλά πολύ ερασιτεχνικό. Τα photoshop brushes χτυπάνε άσχημα στις άκρες του δέντρου και η ανατομία των μοντέλων θα μπορούσε να είναι καλύτερη.

 

Νομίζω ότι αν αλλάξετε την μέθοδο και την οργάνωση του songwriting όλα θα γίνουν πολύ καλύτερα. Θα πρέπει δηλαδή να γράψετε κομμάτια με ένα album στο μυαλό σας, να τα συνδέσετε και να τα ολοκληρώσετε μαζί. Αφού γίνει αυτό, θα πρέπει να τα ηχογραφήσετε όλα μαζί, και να γίνουν mixing & mastering μαζί. Με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσετε συνέπεια, ομοιομορφία και σιγά σιγά θα βρείτε το δικό σας ήχο και στυλ.

 

Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμα!