Προς το περιεχόμενο

Bruce Springsteen


atreu73

Προτεινόμενες αναρτήσεις

O Bruce Frederick Joseph Springsteen γεννήθηκε το '49 στο New Jersey. Η καταγωγή του ήταν Ιρλανδική, Ολλανδική και Ιταλική. Ο πατέρας του, που υπήρξε καταλυτική δύναμη στο έργο του, έπασχε από κατάθλιψη. H μητέρα του ήταν γραμματέας.
Η καθολική του εκπαίδευση έπαιξε επίσης μεγάλο ρόλο στα μετέπειτα έργα του αν και ο ίδιος ποτέ δεν κατάφερε να τα βρει με τις αυστηρές καλόγριες του καθολικού δημοτικού σχολείου του. Στο γυμνάσιο δεν τα πήγαινε καλά και ένας καθηγητής του θυμάται πως "το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να παίζει την κιθάρα του."

Ο πρώτος του δίσκος είναι το Greetings From Asbury Park. Χειμαρρώδης στίχος, πολύπλοκες ενορχηστρώσεις και ώρες πολλές ηχογράφησης όπου συνεχώς μετακινούνται όργανα και μικρόφωνα στην αναζήτηση ενός καινούργιου προσωπικού ήχου. Όλα τα τραγούδια είναι εκπληκτικά. Ξεχωρίζω τα παρακάτω.
 

 

 

 

ο χρόνος αρκετός 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

'Ο 1ος, ο 2ος και ο 4ος δίσκος του οι αγαπημένοι μου.... εντάξει και το "born to run" καλό είναι αλλά, κατά την προσωπική μου γνώμη, μπροστά τους χάνει...

 Το "the river" όμως είναι το άλμπουμ που θα έπαιρνα μαζί μου στο ερημονήσι...

Το αγαπημένο μου κομμάτι του το ανέβασα χθες εδώ στο "τι μουσική ακούτε τώρα"...

...αλλά και το παρακάτω τα σπάει...

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το '73 κυκλοφορεί το The Wild, the Innocent & the E Street Shuffle. Ρομαντικό, πηγαίο, σκιαγραφεί σκηνές από έναν κόσμο που δεν υπάρχει παρά μόνο στο μυαλό του δημιουργού. Τραγούδια μεγάλης διάρκειας όπου το πιάνο παίζει φορμαλιστικά με κλασικά μοτίβα και rhythm and blues. Το rock ωστόσο παραμένει βαθιά στην καρδιά του άλμπουμ.

Ξεχωρίζω το υπέροχο New York Serenade που παίζει σαν μια νεωτεριστική εκδοχή του West Side Story.
 



... Oh listen to the junkman... He's singing...

Και το παράξενο Wild Billy's Circus.
 



...and the circus boss leans over whispers in the little boy's ear. Hey son you wanna try the big top?

ο χρόνος αρκετός 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ενας εκ των τιτάνων φυσικά.

Και απίστευτος στιχουργός.

 

Εγώ θα βάλω 2 τραγούδια του που περιέχουν τους 2 καλύτερους στίχους που έχει γράψει ποτέ

 

Got in some trouble and needed a hand from a friend of mine
This old friend he had a figure in mind
It was nothing illegal just a little bit funny
He said "C'mon don't tell me that the rich don't know
Sooner or later it all comes down to money"

 

 

και φυσικά το κορυφαίο όλων στιχούργημα του 

 

Sometimes we'd go walking down the Union tracks
One day I looked straight at her and she looked straight back

 

 

 

 

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Από τους τελευταίους πολύ μεγάλους της ωραίας Αμερικής που δεν υπάρχει πια, ή που υπάρχει σε πολύ περιορισμένη κλίμακα και χωροταξικά και ηλικιακά.

 

Έπιασε ίσως πρώτος απ' όλους την ατμόσφαιρα της μεγαλούπολης όπου φωλιάζουν μικρές προσωπικές ιστορίες με τεράστιο όμως ειδικό βάρος. Είπε για τα όνειρα που δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα, για τους σύντομους έρωτες που έμειναν στη μέση και για τη σκληρή δουλειά που συνόδευε οποιαδήποτε πολιτιστική αναφορά της Αμερικής του τότε.

 

Δεν είμαι ο μεγαλύτερός του φαν αλλά αναγνωρίζω ότι ο άνθρωπος είναι ποιητής και εθνικό πολιτιστικό μνημείο και ενώ είναι πια γέροντας ηλικιακά, κόβει κόλους ακόμα. 

  • Συμφωνώ 1

Ενωμοτάρχης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Θαρρώ πως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του "αφεντικού" είναι πως αγαπήθηκε και στηρίχθηκε απο το σύστημα όσο ελάχιστοι. Για καλούς λόγους βέβαια. Είναι πασίγνωστος. Αμέτρητοι πιστεύω αντίστοιχου επιπέδου τραγουδοποιοί υπήρχαν και θα υπάρχουν στην αμερική. Bob Dylan, Tom Waits είναι δυο απο τα τρανταχτά ονόματα. Όπως είπα όμως, δεν "επιλέγονται" τυχαία κάποιοι. Σε μια αναλογία, είναι σα να λέμε πως ο BB King είναι "καλύτερος" του συνεπώνυμου του Albert. Είχε όλο το "πακέτο" εντούτοις, πέρα απο το πασιφανές ταλέντο και τις ηγετικές ικανότητες διέθετε ευγένεια, σοβαρότητα, καλή προαίρεση και τρόπους (αυτά τα εκτιμάει η μουσική βιομηχανία), στηρίχθηκε και προωθήθηκε και έγινε ο παγκόσμιος ambassador of the blues. Όχι άδικα για κείνον, ίσως όμως "άδικα" για άλλους. Τέσπα, τα λέω αυτά όχι για να αμφισβητήσω το μουσικό και στιχουργικό εκτόπισμα του Springsteen (αλλίμονο, άλλωστε τον άκουγα μετα μανίας - ειδικά μέχρι το "The River") αλλά για να υπενθυμίσω την πληθώρα αξιολογότατων καλλιτεχνών.

  • Συμφωνώ 2

The music you listen to, becomes the soundtrack of your life

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, ez είπε

Tom Waits

 

Άστον αυτόν Ηλία, είναι μια κατηγορία μόνος του.

Απλά επέλεξε άλλους δρόμους/στόχους για το υλικό του (και όχι μόνο).

 

Για μένα (και μόνο), όταν ο Bruce αποφάσισε να "πιάσει" την μεγάλη μάζα κοινού (λίγο οι ενορχηστρώσεις, λίγο τα κομμάτια, λίγο το image του "δήθεν αντί"-για μένα ξαναλέω, αλλά και μποντυμπιλντερά που έπαιζε ακκόρντα στην Tele με τελείως λάθος τρόπο στο δεξί-τέρμα σφιχτό το χέρι στα live, για να φαίνονται τα μούσκουλα), "πέθανε" καλλιτεχνικά.

Πιστεύω ότι είχε ακόμα να δώσει περισσότερα από αυτά που έδωσε έκτοτε, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη.

 

Σίγουρα όμως είναι σπουδαίος.

Κατά την γνώμη μου είναι ένας πολλά υποσχόμενος τροβαδούρος που πήρε "λάθος" δρόμο από ένα σημείο και μετά καλλιτεχνικά.

Επεξεργασμένο από fusiongtr
  • Like 1

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru
50 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Κατά την γνώμη μου είναι ένας πολλά υποσχόμενος τροβαδούρος που πήρε "λάθος" δρόμο από ένα σημείο και μετά καλλιτεχνικά.

Σαφώς ο καθένας μας την προσωπική του άποψη καταθέτει, αυτό άλλωστε είναι και ίδιον των σημαντικών τραγουδιών, βάζουν "στο παιχνίδι" ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους που ακούγοντας τα νοιώθουν η καταλαβαίνουν διαφορετικά πράγματα.

Εγώ πάντως δεν αντιλήφθηκα πως ο μπος κάπου λοξοδρόμησε, πιστεύω πως εκεί που πήγε, αυτό είχε ως στόχο απο την αρχή - έστω σε αδρές γραμμές. Ίσως να μην είναι αυτό που επιθυμούσαμε εσύ η εγώ αλλά τούτο δεν έχει καμμία σημασία. Ο καλλιτέχνης είναι αυτός που είναι, δεν έχει αλάθητο αλλά οφείλει στον εαυτό του να κοιτάξει προς τα κει που πιστεύει ο ίδιος. Οι υπόλοιποι, είτε ακολουθούμε είτε χαράζουμε νέες διαδρομές.

ΥΓ. Προσωπικά δε συμφωνώ με όσα περιγράφεις για μούσκουλα και παίξιμο κιθάρας. Λίγο αμερικάνα ποζεριά ναί, αλλά νομίζω μέσα στα πλαίσια της κουλτούρας και της παράδοσης των λευκών αμερικάνων. Αρκετοί παίζουν έτσι, θεωρώ τον Σπρινγκστην εξαιρετικό κιθαρίστα.

The music you listen to, becomes the soundtrack of your life

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

43 λεπτά πριν, ez είπε

θεωρώ τον Σπρινγκστην εξαιρετικό κιθαρίστα.

 

Δεν διαφωνώ.

Αλλά η ποζεριά του ήταν πάντα κατά την γνώμη μου πέραν του αποδεκτού από μένα (ειδικά σε κάποιες περιόδους του).

Επεξεργασμένο από fusiongtr

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου