Προς το περιεχόμενο

Nevermind30 - Come As You Are (Nirvana Nevermind tribute)


haryy

Προτεινόμενες αναρτήσεις

 

 

 

Ένα tribute που κάναμε για το άλμπουμ-σταθμός στην ιστορία της μουσικής, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την κυκλοφορία του. Ο υποφαινόμενος είναι υπεύθυνος για την παραγωγή και τις κιθάρες-μπάσο. Ο Αντώνης Ασπρόπουλος έπαιξε τύμπανα και ο Μάριος-Κώστας Παππάς (Narcosis) ήταν στα πολυπόθητα φωνητικά! Καλή σας ακρόαση και ελπίζω να σας αρέσει και να σας λύσω οποιεσδήποτε απορίες! Rock on! Αν θέλετε να ακούσετε και τα 5 κομμάτια που κάναμε, πηγαίνετε στο playlist: https://www.youtube.com/playlist?list=PLoUpUlr0FLjhqSbecF90iPBs0v-SUMiKk

  • Like 14
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι πολύ καλό! Τεχνικά μου φαίνεται ότι η φωνή χάνεται όσο χαμηλώνει η ένταση της, άρα ήθελε παραπάνω compression. Αλλά γενικά είναι πολύ όμορφο.

 

Αλλά, λέω εγώ τώρα... μήπως παραείναι ίδιο? Δε ξέρω βέβαια ποιος ακριβώς είναι ο ορισμός του Tribute. Φαντάζομαι όμως ότι αυτός ήταν και ο στόχος σας. Αλλά, κάθε μουσικός που παίρνει μέρος, δε πρέπει να βγάλει και λίγο από τον χαρακτήρα του και τον ήχο του? Ποιο το νόημα αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα κομμάτι 1:1 αντιγραφή - πέραν της εξάσκισης ή της μίμησης (που δε θεωρείται ιδιαίτερα αποδεκτό)? Είναι σαν να κάνεις ξεπατικοτούρα τον Picasso και να το παρουσιάζεις κάπου για να τον τιμήσεις. Περίεργο μου φαίνεται.

Καλή δουλειά πάντως, μη παρεξηγηθώ πάλι :P

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αλεξ, το κομματι δεν βοηθα, καθως δεν εχει καν σολο για να αλλαξουν εστω αυτο. Πρεπει να παιχτει με συγκεκριμενο τροπο, αλλιως θα εκαναν διασκευη. Νομιζω οτι ορθως εγινε πιστη αντιγραφη. Εχει και αυτη τη δυσκολια της...

Γιώργος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

14 λεπτά πριν, Alex Raptakis είπε

Είναι πολύ καλό! Τεχνικά μου φαίνεται ότι η φωνή χάνεται όσο χαμηλώνει η ένταση της, άρα ήθελε παραπάνω compression. Αλλά γενικά είναι πολύ όμορφο.

 

Αλλά, λέω εγώ τώρα... μήπως παραείναι ίδιο? Δε ξέρω βέβαια ποιος ακριβώς είναι ο ορισμός του Tribute. Φαντάζομαι όμως ότι αυτός ήταν και ο στόχος σας. Αλλά, κάθε μουσικός που παίρνει μέρος, δε πρέπει να βγάλει και λίγο από τον χαρακτήρα του και τον ήχο του? Ποιο το νόημα αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα κομμάτι 1:1 αντιγραφή - πέραν της εξάσκισης ή της μίμησης (που δε θεωρείται ιδιαίτερα αποδεκτό)? Είναι σαν να κάνεις ξεπατικοτούρα τον Picasso και να το παρουσιάζεις κάπου για να τον τιμήσεις. Περίεργο μου φαίνεται.

Καλή δουλειά πάντως, μη παρεξηγηθώ πάλι :P

Αν σου μένει η "βαρεμάρα" της πιστής αντιγραφής το δέχομαι αδιαμαρτύτητα. Αν δεν σου έδωσε κάτι παραπάνω, φταίω εγώ (εμείς) και πιθανόν να θέλεις να ακούς τις διασκευές τελείως διαφορετικές για να τις ευχαριστηθείς. Πάντως να ξέρεις πως η φράση σου "μήπως παραείναι το ίδιο;" είναι για μένα ιδιαίτερο κοπλιμέντο γιατί αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία μου στις "διασκευές". Να είναι όσο το δυνατόν πιο ίδιο στην απόδοση και στον ήχο (και όπου είναι εφικτό) να αναδεικνύονται πτυχές του κομματιού με ακόμη καλύτερο τρόπο από το αρχικό. Σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

14 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Αλεξ, το κομματι δεν βοηθα, καθως δεν εχει καν σολο για να αλλαξουν εστω αυτο. Πρεπει να παιχτει με συγκεκριμενο τροπο, αλλιως θα εκαναν διασκευη. Νομιζω οτι ορθως εγινε πιστη αντιγραφη. Εχει και αυτη τη δυσκολια της...


Νομίζω είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις πιστή αντιγραφή και τα παραδέχομαι τα παιδιά γιατί έκαναν πραγματικά καλή δουλειά. Ξέρω ότι δεν είναι διασκευή, κάνει μπαμ.

 

1 λεπτό πριν, haryy είπε

Αν σου μένει η "βαρεμάρα" της πιστής αντιγραφής το δέχομαι αδιαμαρτύτητα. Αν δεν σου έδωσε κάτι παραπάνω, φταίω εγώ (εμείς) και πιθανόν να θέλεις να ακούς τις διασκευές τελείως διαφορετικές για να τις ευχαριστηθείς. Πάντως να ξέρεις πως η φράση σου "μήπως παραείναι το ίδιο;" είναι για μένα ιδιαίτερο κοπλιμέντο γιατί αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία μου στις "διασκευές". Να είναι όσο το δυνατόν πιο ίδιο στην απόδοση και στον ήχο (και όπου είναι εφικτό) να αναδεικνύονται πτυχές του κομματιού με ακόμη καλύτερο τρόπο από το αρχικό. Σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες!!


Δεν είπα ότι κάτι είναι βαρετό ή το αντίθετο, και ναι, είχα καλή πρόθεση όταν έγραψα ότι παραείναι ίδιο!

Διαφωνώ όμως με τη φιλοσοφία σου στις διασκευές, γιατί αυτό δεν είναι διασκευή, είναι κάτι σαν επανεκτέλεση. Σκέψου όμως ότι ακόμα και τεράστια tribute bands δε κυνηγούν τον ίδιο ήχο, ούτε το ίδιο γρέζι στη φωνή, αλλά το ίδιο συναίσθημα, παίζοντας πιστά τη μουσική που έγραψαν οι παλιοί. Πιστά δε σημαίνει πανομοιότυπα όμως.

 

Η ερώτησή μου είναι η εξής, και είναι καθαρά πρακτική. Οκ έστω ότι δημιούργησες το απόλυτο αντίγραφο. Γιατί να ακούσω αυτό και όχι το original? Σε άλλες μορφές τέχνης, το αντίγραφο έχει νόημα γιατί το πρωτότυπο είναι μοναδικό, και σίγουρα αξίζει πολλάκις εκατομμύρια. Εδώ όμως δεν ισχύει, καθώς η μουσική είναι σχεδόν απόλυτα προσβάσιμη. Βρίσκω λόγο και νόημα μόνο στη προσωπική ευχαρίστηση του δημιουργού - που είναι απόλυτα σεβαστή και αξιοέπενη, αλλά πέρα από αυτό, δε ξέρω αν δίνει κάτι σε τρίτους.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 λεπτά πριν, Alex Raptakis είπε

Η ερώτησή μου είναι η εξής, και είναι καθαρά πρακτική. Οκ έστω ότι δημιούργησες το απόλυτο αντίγραφο. Γιατί να ακούσω αυτό και όχι το original? Σε άλλες μορφές τέχνης, το αντίγραφο έχει νόημα γιατί το πρωτότυπο είναι μοναδικό, και σίγουρα αξίζει πολλάκις εκατομμύρια. Εδώ όμως δεν ισχύει, καθώς η μουσική είναι σχεδόν απόλυτα προσβάσιμη. Βρίσκω λόγο και νόημα μόνο στη προσωπική ευχαρίστηση του δημιουργού - που είναι απόλυτα σεβαστή και αξιοέπενη, αλλά πέρα από αυτό, δε ξέρω αν δίνει κάτι σε τρίτους.

Η επανεκτέλεση όπως σωστά λες είναι για μένα φόρος τιμής καταρχήν ως προς το αρχικό, όπως πχ οι κλασσικές ορχήστρες αναπαράγουν ή ηχογραφούν τα κλασσικά έργα. Ναι, το αρχικό υπάρχει και είναι εκεί για να το ακούμε, όμως δεν αντιγράφεις απλώς. Π.χ γιατί να κάνουν remixes ή remastering στα παλιά και δεν τα αφήνουν στην ησυχία τους; Οπότε, όταν επανεκτελείς, σίγουρα θα κάνεις κάτι διαφορετικό και σίγουρα (αν κάνεις καλά αυτό που πρέπει να κάνεις) θα δώσεις μια άλλη διάσταση στο αρχικό έργο, αρκετή για να δώσεις έξτρα ευχαρίστηση στον ακροατή που το ξέρει και το αγαπά (σε αυτό το κοινό απευθύνομαι!) και να δει το έργο με λίγο διαφορετικό και καλύτερο "μάτι". Όσο για τα συναισθήματα και το γενικότερο κέρδος και εμπειρία που αποκομίζει ο δημιουργός, δεν περιγράφεται εδώ, είναι ολόκληρη άλλη κουβέντα. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, haryy είπε

Η επανεκτέλεση όπως σωστά λες είναι για μένα φόρος τιμής καταρχήν ως προς το αρχικό, όπως πχ οι κλασσικές ορχήστρες αναπαράγουν ή ηχογραφούν τα κλασσικά έργα. Ναι, το αρχικό υπάρχει και είναι εκεί για να το ακούμε, όμως δεν αντιγράφεις απλώς. Π.χ γιατί να κάνουν remixes ή remastering στα παλιά και δεν τα αφήνουν στην ησυχία τους; Οπότε, όταν επανεκτελείς, σίγουρα θα κάνεις κάτι διαφορετικό και σίγουρα (αν κάνεις καλά αυτό που πρέπει να κάνεις) θα δώσεις μια άλλη διάσταση στο αρχικό έργο, αρκετή για να δώσεις έξτρα ευχαρίστηση στον ακροατή που το ξέρει και το αγαπά (σε αυτό το κοινό απευθύνομαι!) και να δει το έργο με λίγο διαφορετικό και καλύτερο "μάτι". Όσο για τα συναισθήματα και το γενικότερο κέρδος και εμπειρία που αποκομίζει ο δημιουργός, δεν περιγράφεται εδώ, είναι ολόκληρη άλλη κουβέντα. 


Ένας μεγάλος λόγος που επανεκτελούμε τα κλασσικά έργα είναι κυρίως γιατί δεν υπήρχαν ηχογραφικά μέσα τότε. Επίσης ποτέ ένα έργο δεν είναι το ίδιο, και κανένας μαέστρος δεν προσπαθεί να αντιγράψει ηχητικά έναν άλλο. Εκτελούν πάντα αυτό που υπάρχει γραπτώς, το οποίο δεν είναι αρκετό και ξεκάθαρο. Ένα εύκολο παράδειγμα είναι το tempo, μιας και δεν υπήρχαν τα "bpm" τότε. Επίσης τα όργανα μπορεί να διαφέρουν, τόσο σε αναλογικό αριθμό, τόσο και σε διαφορετικά όργανα, ή ακόμα και σε εντελώς νέα και μοντέρνα όργανα - καθώς είναι γνωστό πώς 200 χρόνια πριν τα όργανα δεν ήταν καθόλου ίδια, και κάποια έχουν εξαφανιστεί εντελώς - έχοντας αντικατασταθεί πλήρως από άλλα νέα.

 

Τέλος πάντων - τα λέω αυτά γιατί δεν νομίζω να μπορεί να υπάρχει συσχετισμός με το σήμερα και μια επανεκτέλεση ενός κομματιού που γράφτηκε σε μοντέρνα μέσα, ειδικά όταν μιλάμε για το '90. Επίσης όταν μου λες ότι ήθελες να φτιάξεις κάτι ίδιο, δε νομίζω ότι κυνηγάς το διαφορετικό μέσω της τύχης. Ή το ένα, ή το άλλο.


Επίσης μη χρησιμοποιούμε όρους μόνο και μόνο για το έτσι.

Remix: Το remix έχει ξεκάθαρο στόχο τη διαφοροποίηση. Στο remix παίρνεις ένα κομμάτι (ή μέρος του) και το διαφοροποιείς σύμφωνα με το γούστο σου. Το επανα-μειξάρεις (re-mix), υπάρχει ξεκάθαρη επεξεργασία σύμφωνα με το γούστο του καλλιτέχνη, και η πρόθεση έρχεται γιατί αυτός πιστεύει ότι έχει να δώσει κάτι παραπάνω, και ξεκάθαρα κάτι διαφορετικό.

 

Remaster: Ένας όρος που χρησιμοποιήται πολύ λάθος και πολλοί το μπερδεύουν με το remake.
Το remastering είναι η αυτούσια επεξεργασία του υπάρχοντος υλικού χωρίς καμία μουσική επέμβαση. Αυτό γίνεται για να περάσει ένα παλιό κομμάτι από ένα παλιό μέσο σε ένα καινούργιο, πχ κάτι που ηχογραφήθηκε σε ταινία και πρέπει να περάσει ψηφιακά. Για γίνει αυτό υπόκειται επεξεργασία. Όταν πρέπει να αντικαταστήσεις-επανηχογραφήσεις κάτι, τότε τις περισσότερες φορές παίρνει αρνητικές απόψεις, καθώς εκεί χάνει την αξία του και την ταυτότητά του.

 

Remake: Όταν παίρνεις κάτι παλιό και το χτίζεις εξ'ολοκλήρου από την αρχή. Εκεί αρκετές φορές υπάρχει καλλιτεχνική παρέμβαση, αλλά συνήθως έχει λόγο ο αρχικός δημιουργός και όχι κάποιος τρίτος.

Αυτό που άκουσα δεν είναι τίποτα απ'όλα αυτά, είναι απλά μια καλή αντιγραφή. Δεν έχω ακούσει ποτέ αντιγραφή, παρά μόνο σε βιντεάκια που έγιναν γνωστά μόνο και μόνο λόγω της ομοιότητας που προξένεψαν. Συνήθως είναι είτε κάπως αστεία, προξενούν δέος (συνήθως λόγω θανάτου), ή παίρνουν περίεργα σχόλια (όπως τους Greta Van Fleet που έμοιαζαν υπερβολικά στους Led Zepelin).

Ξαναλέω, καλά κάνατε ότι κάνατε, απλά προσωπικά δε βλέπω κάποιο νόημα, πέραν της τεχνικής εξάσκησης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δυστυχώς δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω περαιτέρω γιατί θα μπω σε pin point μικροσκοπίου και είναι κάτι που το έχω αφήσει πίσω μου εδώ και δέκα χρόνια στα φόρουμ. (Μόνο με μπύρες θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε). Διαφωνούμε και πάμε παρακάτω, καλό απόγευμα και πάλι σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου.👍

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)

wow! φοβερή δουλειά!

ξεκίνησα από το Drain you γιατί ανάμεσα στους άλλους τίτλους μου φάνηκε το πιο απαιτητικό και έπαθα πλάκα με το πόσο καλά το βγάλατε.

 

ειχα πετύχει πρόσφατα το tribute live του Post Malone και τότε είχα πει " α να, όλοι λένε ότι αυτά είναι εύκολα, αυτός είναι ο 1ος που τα έπαιξε όντως". Εσείς το κάνατε καλύτερα. Αν έχετε σκοπό να το συνεχίσετε και να κάνετε κάνα λάιβ θα με βρείτε στο κοινό σας :)

 

ΥΓ. αν δεν σου είναι κόπος θα με ενδιέφερε να ακούσω το κιθαριστικό gear που χρησιμοποιησες. 

Επεξεργασμένο από blue
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

34 λεπτά πριν, blue είπε

wow! φοβερή δουλειά!

ξεκίνησα από το Drain you γιατί ανάμεσα στους άλλους τίτλους μου φάνηκε το πιο απαιτητικό και έπαθα πλάκα με το πόσο καλά το βγάλατε.

 

ειχα πετύχει πρόσφατα το tribute live του Post Malone και τότε είχα πει " α να, όλοι λένε ότι αυτά είναι εύκολα, αυτός είναι ο 1ος που τα έπαιξε όντως". Εσείς το κάνατε καλύτερα. Αν έχετε σκοπό να το συνεχίσετε και να κάνετε κάνα λάιβ θα με βρείτε στο κοινό σας :)

 

ΥΓ. αν δεν σου είναι κόπος θα με ενδιέφερε να ακούσω το κιθαριστικό gear που χρησιμοποιησες. 

Γεια σου φίλε blue! Χαίρομαι που το ευχαριστήθηκες. Είχα δει και γω τον Malone και ήταν αρκετά παραπάνω από τις προσδοκίες μου το αποτέλεσμα και έχεις δίκιο ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να βγουν όπως πρέπει να κομμάτια. Φυσικά το ζητούμενο είναι η φωνή αλλά ήμασταν τυχεροί που ο Mάριος είναι (για μένα) το πιο κοντινό στον Cobain παγκοσμίως, οπότε η δουλειά μου ήταν σαφώς ευκολότερη. Μακάρι να υπάρξει φέτος ή γενικώς κάποια αξιόλογη φάση που θα μπορούσαμε να εμφανιστούμε, είδωμεν.

 

Όσο για το κιθαριστικό μέρος, ευχαρίστως να σου πω ότι θέλεις. Οι ήχοι που ακούς στο Come As You Are είναι από μια Squier bullet Mustang (bridge position) περασμένη πρώτα από ένα vst small clone (του Audified Amplion 2) ρυθμισμένο σε χαμηλό depth και μεγάλο rate, και μετά σε ένα amplitube 5 με έναν Vibroverb με μια καμπίνα ΜΗ. Μπροστά τους, στα πιο βρώμικα μέρη άνοιγε ένα boss ds1 (του amplitube). Γενικώς στα κομμάτια, ο cobain χρησιμοποιούσε έναν fender bassman 65 και ένα Mesa boogie studio preamp, Αντίστοιχα, στο amplitube, οι πιο κοντινοί ήχοι που έκανα ήταν με τον vibroverb και τον mesa mark3 αντίστοιχα μαζί με την ΜΗ καμπίνα, όλα στο amplitube με το sm57 και το U87. Μπροστά τους ανοίγει πάντα ένα Boss Ds1 ή πιο σπάνια ένα Big Muff (lithium)

  • Like 3
  • Ευχαριστώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου