Προς το περιεχόμενο

Φαινόμενο trap. Ειναι μουσική και αν ναι γιατί είναι τόσο δημοφιλής;


otto##

Προτεινόμενες αναρτήσεις

13 ώρες πριν, otto## είπε

Εγω λεω ότι είναι μια μλκια

 

όπως μλκια έλεγαν οι γονείς σου τους Metallica-Nirvana κτλ όταν τους άκουγες στο δωμάτιό σου

(δεν πιστεύω δηλαδή ότι την πρώτη φορά που άκουσες Maiden πχ γύρισε ο πατέρας σου και είπε ''τι μπαντάρα είναι αυτή??'')

όπως μλκια ΄λεγαν οι παππούδες σου τους Stones-Kinks (γιεγιέδες βασικά τους αποκαλούσαν) κ.ο.κ.

 

Με λίγα λόγια, γερνάμε. Είναι τόσο απλή η εξήγηση.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Lord_Goumis, να σου πω την διαφορά, η μάνα μου ακουγε την μουσική που έβαζα, και της άρεσαν οι μέιντεν κυρίως το πρώτο άλμουμ (phantom of the opera) και piece of mind : the trooper , σε ποιόν φυσιολογικό άνθρωπο δεν θα άρεσε το ρεφραιν απο το τρουπερ? Μια κοπέλα που είχα αργότερα (να την έχει ο Θεός καλά), καμια σχεση με ροκού, είχε ξετρελαθεί με το "belly of the beast" των Anthrax, δάκρυζε με την μελωδία.

Τωρα αυτα που ακούει ο γιος και η κόρη μου... τι να πω... η κορη με βριζει μόνιμα οπότε δεν πολυ κουβεντιάζουμε, ακούω απο μακριά τις μουσικες που βαζει, οσο για τον γιο κάνω μεγάλη προσπάθεια να ακούσω τα τραγούδια του, για να ειμαι κοντα του και μέσα στην "φαση" του.

Δεν είναι το ίδιο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

53 λεπτά πριν, rgxinap είπε

@Lord_Goumis, να σου πω την διαφορά, η μάνα μου ακουγε την μουσική που έβαζα, και της άρεσαν οι μέιντεν κυρίως το πρώτο άλμουμ (phantom of the opera) και piece of mind : the trooper , σε ποιόν φυσιολογικό άνθρωπο δεν θα άρεσε το ρεφραιν απο το τρουπερ? Μια κοπέλα που είχα αργότερα (να την έχει ο Θεός καλά), καμια σχεση με ροκού, είχε ξετρελαθεί με το "belly of the beast" των Anthrax, δάκρυζε με την μελωδία.

Τωρα αυτα που ακούει ο γιος και η κόρη μου... τι να πω... η κορη με βριζει μόνιμα οπότε δεν πολυ κουβεντιάζουμε, ακούω απο μακριά τις μουσικες που βαζει, οσο για τον γιο κάνω μεγάλη προσπάθεια να ακούσω τα τραγούδια του, για να ειμαι κοντα του και μέσα στην "φαση" του.

Δεν είναι το ίδιο.

 

Δεν ξέρω.. δυστυχώς αυτό το ''δεν είναι το ίδιο'' μου θυμίζει μια υποθετική συζήτηση με τον πατέρα μου, να μου λέει ότι δεν είναι το ίδιο γιατί οι Beatles είχαν αρμονία, μελωδία κοκ ενώ οι Slayer είναι απλά μια βαβούρα.

 

Και στην μάνα μου αρέσει το Nothing else matters, αυτό δεν σημαίνει ότι εκτιμά ιδιαίτερα το kill'em all ή το master of puppets, ή για να μην το πάω μακριά τα υπόλοιπα κομμάτια του black album. Αυτές είναι μικρο-εξαιρέσεις.

 

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που έχει γεννηθεί πριν το 1950 και να μην θεωρεί τους πχ Slayer το ίδιο χάλια με την τραπ πχ. Απλά τότε που ήταν πιο συντηρητική κοινωνία, οι νέοι άκουγαν ''αυτούς τους μαλλιάδες σατανιστές με τις πεντάλφες και τα ουρλιαχτά'', ή την ''σεξιστική και άσεμνη Μαντόνα'' ή τους ''ταραχοποιούς και πότες Gun n Roses'' 'η τους ''προβληματικούς και φασαριόζους Nirvana'' κ.ο.κ.

 

Την σήμερον εποχή, ο νεανίας δεν χρειάζεται να ακούσει δίσκο με πεντάλφα στο εξώφυλλο για να ''αντιδράσει'' στον συντηρητισμό της κοινωνίας, ούτε ''το αληταριό'' των Guns n Roses, ούτε την''άσεμνη'' Μαντόνα. Το σεξ, η αμφισβήτηση της θρησκείας, το μακάβριο εικαστικό και το να βγαίνεις έξω 4-5 φορές την εβδομάδα να τα πίνεις με φίλους, είναι πλέον κάτι πολύ πιο εδραιωμένο στην κοινωνία, απ' ότι ήταν τότε. Τώρα τι μπορεί να ιντριγκάρει τον νεανία? Το να είναι ''επιτυχημένος'' και ''΄λεφτάς'' με πολλά μοντέλα δίπλα του να τον περιτριγυρίζουν, σε μεγάλα σπίτια με ναρκωτικά κτλ. Τα υπόλοιπα παλιά ''συντηρητικά κάστρα'' έχουν καταληφθεί και δεν σοκάρουν πλέον.

 

Κάθε εποχή με λίγα λόγια έχει τα δικά της ''θέματα'' και είναι απολύτως φυσιολογικό όσο μεγαλώνουμε να συνειδητοποιούμε όχι απλά ότι ήρθε η δικιά μας ώρα να διασχίσουμε το ''χάσμα γενεών'', αλλά ότι ήδη βρισκόμαστε στην άλλη μεριά.

 

 

 

  • Like 2
  • Ευχαριστώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

6 ώρες πριν, geka είπε

ουτε οι στιχοι μπορουν να απογυμνωθουν απο τη μουσικη.

 

Για εμένα μπορούν.

 Και προσωπικά μου αρέσει σαν μουσική και κυρίως για τους λόγους που ανέφερα.

 Και είναι μουσική για εμένα.

 Και ήθελα να αναφέρω πως εγώ δεν βρίσκω κανένα είδος μουσικής πιο εύκολο από κάποιο άλλο.

 Όλα έχουν τις προκλήσεις τους και τις ιδιαιτερότητές τους στην παραγωγή. 

 

 Εκτός και αν κρίνουμε την παραγωγή μιας μουσικής με κριτήριο μόνο τη μουσική θεωρία.

 

 Πολλές φορές π.χ. έχω ακούσει απόψεις του τύπου, έλα μωρέ, εσείς οι μπιμπλικάδες πατάτε  πέντε κουμπιά εκεί και τα κάνει όλα μόνο του. Δεν το λέω προσωπικά για εσένα, αυτό που γράφω είναι πέραν του κουοτ αλλά δεν είναι έτσι.

 

 Δεν θεωρώ το είδος και άλλα είδη ηλεκτρονικής μουσικής παραγωγικά ευκολότερα σε σχέση με άλλα ήδη.

 

 

Επεξεργασμένο από cos_dr

Πιανίστας, Διδάκτωρ Γιουροβιζιονολογίας

με εξειδίκευση στα ΣΥΝΘΕΣΑ'ΙΖΕΡ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

7 λεπτά πριν, cos_dr είπε

Και ήθελα να αναφέρω πως εγώ δεν βρίσκω κανένα είδος μουσικής πιο εύκολο από κάποιο άλλο

Δεν εννοούσα έτσι την ευκολία. Δε διαφωνώ στο παραπάνω σκεπτικό. Δεν εννοούσα τεχνικά εύκολο.  Εννοώ αβιαστο..... Και εύκολο στους στόχους. Και ειδικά αν δεις τη θεματογια του είναι καθαρά στρατευμένη αλλά από το αντίθετο που το ξέρουμε. Με λίγα λόγια λέει η τραπ: αν είσαι φτωχός έχει ο θεός, απλά να χεις όνειρο Ν αποκτήσεις μια φεραρι, να πας διακοπές στο περού κλπ. Μόνος σου να βρεις την άκρη στην πλάτη του αλλουνού. Η μουσική είναι το όχημα για τα παραπάνω. Είναι σε όλα τα τραγούδια το ίδιο θεμα

Επεξεργασμένο από geka
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, Lord_Goumis είπε

 

όπως μλκια έλεγαν οι γονείς σου τους Metallica-Nirvana κτλ όταν τους άκουγες στο δωμάτιό σου

(δεν πιστεύω δηλαδή ότι την πρώτη φορά που άκουσες Maiden πχ γύρισε ο πατέρας σου και είπε ''τι μπαντάρα είναι αυτή??'')

όπως μλκια ΄λεγαν οι παππούδες σου τους Stones-Kinks (γιεγιέδες βασικά τους αποκαλούσαν) κ.ο.κ.

 

Με λίγα λόγια, γερνάμε. Είναι τόσο απλή η εξήγηση.

 

σε νοιωθω. το σκέφτηκα κι εγώ ότι ακούγεται σαν ρετρό αφορισμός. η διαφορά όμως είναι εμφανής. δε χρειάζεται καν να συγκρίνω.

 

επίσης ο πατέρας μου έβαζε queen, deep purple, gary moore και led zeppelin στο αμάξι. έτσι έμαθα να τους ακούω. όταν δε άκουσε τους maiden (που δε τους ήξερε) εντυπωσιαστηκε πολύ από τον drummer (επειδή έπαιζε κι ο ίδιος στα νιάτα του). Εντάξει δε ξετρελάθηκε με τον Eddie αλλα δεν έκανε και χαμο.

 

από το τραπ τι ωραίο μπορείς να βρεις για να πιαστείς;  ακομα και καλοπιστα να πας σαν τον cos, υπάρχουν κομμάτια που έχουν ακριβώς ίδια μουσική. εννοώ ακριβώς ίδια, οχι παρόμοια σα τα ροκ. 

Επεξεργασμένο από otto##
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, geka είπε

Δεν εννοούσα έτσι την ευκολία. Δε διαφωνώ στο παραπάνω σκεπτικό. Δεν εννοούσα τεχνικά εύκολο.  Εννοώ αβιαστο..... Και εύκολο στους στόχους. Και ειδικά αν δεις τη θεματογια του είναι καθαρά στρατευμένη αλλά από το αντίθετο που το ξέρουμε. Με λίγα λόγια λέει η τραπ: αν είσαι φτωχός έχει ο θεός, απλά να χεις όνειρο Ν αποκτήσεις μια φεραρι, να πας διακοπές στο περού κλπ. Μόνος σου να βρεις την άκρη στην πλάτη του αλλουνού. Η μουσική είναι το όχημα για τα παραπάνω. Είναι σε όλα τα τραγούδια το ίδιο θεμα

Εγώ θα το έγραφα, "αν είσαι  φτωχός πήγαινε γλύψε, ρουφιάνεψε, πούλα το κορμί σου και την ψυχή σου και έχει ο Θεός, μπρος τη ferrari τι είναι ο πόνος, θα πας διακοπές στο Περού με όχημα το χρήμα του παππού και όχι τον κόπο των σπουδών και της παραγωγικότητας μέσω της καινοτομίας. yo! πουτάνα θα κονομήσεις στην πλάτη της καθωσπρέπει κοινωνίας. "

 

 χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

  • Like 1

Πιανίστας, Διδάκτωρ Γιουροβιζιονολογίας

με εξειδίκευση στα ΣΥΝΘΕΣΑ'ΙΖΕΡ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, otto## είπε

 

σε νοιωθω. το σκέφτηκα κι εγώ ότι ακούγεται σαν ρετρό αφορισμός. η διαφορά όμως είναι εμφανής. δε χρειάζεται καν να συγκρίνω.

 

επίσης ο πατέρας μου έβαζε queen, deep purple, gary moore και led zeppelin στο αμάξι. έτσι έμαθα να τους ακούω. όταν δε άκουσε τους maiden (που δε τους ήξερε) εντυπωσιαστηκε πολύ από τον drummer (επειδή έπαιζε κι ο ίδιος στα νιάτα του). Εντάξει δε ξετρελάθηκε με τον Eddie αλλα δεν έκανε και χαμο.

 

από το τραπ τι ωραίο μπορείς να βρεις για να πιαστείς;  ακομα και καλοπιστα να πας σαν τον cos, υπάρχουν κομμάτια που έχουν ακριβώς ίδια μουσική. εννοώ ακριβώς ίδια, οχι παρόμοια σα τα ροκ. 

 

έχεις κάποια δίκια.... απλά οι Maiden πχ (μιας και τους αναφέραμε σε πολλά παραδείγματα) δεν είναι και κάτι το τόοοοσο μακρινό για κάποιον κλασσικοροκά στην ηλικία των πατεράδων μας, ''Thin Lizzy&Whisbone Ash on Steroids'' είναι στην ουσία... αλλά από εκεί και πέρα άντε να ''πιάσει'' ακούσματα όπως οι Slayer, οι Slipknot, oι Korn, System of a down κτλ. Το σύνηθες είναι να απέχουν από τέτοια.

 

Δεν έχω να προσθέσω όμως κάτι παραπάνω στους προβληματισμούς που έθεσα στην προηγούμενη απάντηση.

Μπορεί και η κακοτεχνία και η επαναληψιμότητα και τα άτεχνα φωνητικά να είναι μέρος του όλου θέματος... όπως ο Cobain που έβγαινε ξεκούρδιστος on stage και ακόμα και σήμερα δεν έχουμε καταλάβει αν το smells like teen spirit έχει στίχους με συνοχή ή είναι απλά τυχαία επιφωνήματα σε σειρά. Ποιος ξέρει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, Lord_Goumis είπε

 

Δεν ξέρω.. δυστυχώς αυτό το ''δεν είναι το ίδιο'' μου θυμίζει μια υποθετική συζήτηση με τον πατέρα μου, να μου λέει ότι δεν είναι το ίδιο γιατί οι Beatles είχαν αρμονία, μελωδία κοκ ενώ οι Slayer είναι απλά μια βαβούρα.

 

Και στην μάνα μου αρέσει το Nothing else matters, αυτό δεν σημαίνει ότι εκτιμά ιδιαίτερα το kill'em all ή το master of puppets, ή για να μην το πάω μακριά τα υπόλοιπα κομμάτια του black album. Αυτές είναι μικρο-εξαιρέσεις.

 

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που έχει γεννηθεί πριν το 1950 και να μην θεωρεί τους πχ Slayer το ίδιο χάλια με την τραπ πχ. Απλά τότε που ήταν πιο συντηρητική κοινωνία, οι νέοι άκουγαν ''αυτούς τους μαλλιάδες σατανιστές με τις πεντάλφες και τα ουρλιαχτά'', ή την ''σεξιστική και άσεμνη Μαντόνα'' ή τους ''ταραχοποιούς και πότες Gun n Roses'' 'η τους ''προβληματικούς και φασαριόζους Nirvana'' κ.ο.κ.

 

Την σήμερον εποχή, ο νεανίας δεν χρειάζεται να ακούσει δίσκο με πεντάλφα στο εξώφυλλο για να ''αντιδράσει'' στον συντηρητισμό της κοινωνίας, ούτε ''το αληταριό'' των Guns n Roses, ούτε την''άσεμνη'' Μαντόνα. Το σεξ, η αμφισβήτηση της θρησκείας, το μακάβριο εικαστικό και το να βγαίνεις έξω 4-5 φορές την εβδομάδα να τα πίνεις με φίλους, είναι πλέον κάτι πολύ πιο εδραιωμένο στην κοινωνία, απ' ότι ήταν τότε. Τώρα τι μπορεί να ιντριγκάρει τον νεανία? Το να είναι ''επιτυχημένος'' και ''΄λεφτάς'' με πολλά μοντέλα δίπλα του να τον περιτριγυρίζουν, σε μεγάλα σπίτια με ναρκωτικά κτλ. Τα υπόλοιπα παλιά ''συντηρητικά κάστρα'' έχουν καταληφθεί και δεν σοκάρουν πλέον.

 

Κάθε εποχή με λίγα λόγια έχει τα δικά της ''θέματα'' και είναι απολύτως φυσιολογικό όσο μεγαλώνουμε να συνειδητοποιούμε όχι απλά ότι ήρθε η δικιά μας ώρα να διασχίσουμε το ''χάσμα γενεών'', αλλά ότι ήδη βρισκόμαστε στην άλλη μεριά.

 

 

@Lord_Goumis, δίκιο στον πατέρα, η μελωδία ειναι μελωδία, και καλώς ή κακώς, οι Slayer όπως και να το κάνουμε ΔΕΝ την είχαν, ακόμα και οι sepultura είχαν μεγαλύτερη επαφή με το σπόρ. Δηλ αν στην υποθετική συζήτηση ο πατέρας σου σου έλεγε αυτο το πράγμα, δίκιο θα είχε και το ξέρει και ο πατέρας και εσύ και οι beatles και oi slayer.

Οσον αφορά master of puppets, δεν θα αναγνώριζε η μάνα το μεγαλείο στο Orion? ή στο Sanatorium?

 

Επίσης δεν καταλαβαίνω σήμερα που είναι η αντίδραση του νεανία, 50 χρόνια τώρα μας βομβαρδίζουν με την κουλτούρα του χρηματος απο παντού, σε τι διαφέρει ο τραπερ του σήμερα απο τον τραπεζίτη? Ο τραπερ ειναι το ίδιο το σύστημα, μάλιστα ο τραπερ το υπηρετεί με μεγαλύτερο πάθος ακόμα και σε σχέση με τον στρατηγό του ***** που επιβάλει δια του σιδερου την .... ντεμοκρασυ σε κάποια δύστυχη χώρα...

 

Και σαν νεαρός ροκας, μεταλας, θρασας, αυτα που θυμάμαι δεν είναι κανενα σεξ, και καμία αμφισβήτηση της θρησκείας, αυτο που μου έμεινε ειναι τα συναισθηματα, οι σκέψεις, η ελευθερία, η μελωδία, η ομορφιά. Κατι καθόλου εδραιωμένο σήμερα, ίσα ίσα, αυτο ειναι εντελώς εξαφανισμένο.

 

Μιλάμε για χάσμα γενεων... σαν η εξέλιξη και η νομοτελειακή γραμμική μονότονη σχέση μεταξύ "ποιότητας" και "χρόνου" να είναι θέσφατη αλήθεια. Δεν νομίζω οτι υπάρχει τέτοια καθολική αλήθεια. Μπορεί το πέρισυ να ειναι καλύτερα , μπορει και χειρότερα.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου