Mega Amp review - 11 amps with a Gibson Les Paul

[Superfunk]

3 λεπτά πριν, Nestoras είπε

Βλέπω ότι αρέσει σε πολλούς ο Ampeq.

 

Και που να ακούσετε παλιούς reverberocket ή Gemini (τζάμπα τους βρίσκει κανείς)... κανονικοί bf/at killers.

[fusiongtr]

14 minutes ago, Superfunk said:

 

Και που να ακούσετε παλιούς reverberocket ή Gemini (τζάμπα τους βρίσκει κανείς)... κανονικοί bf/at killers.

 

Εννοείς τους 60s.

Έτσι είναι.

Επεξεργασμένο 22 Μαΐου 2020 από fusiongtr

[makam]

9 ώρες πριν, npap είπε

πολύ καλή δουλειά Μάκη... και αισθητικά και εργονομικά και "ηχοληπτικά" με αποτέλεσμα το να βγαίνουν εύκολα αξιοποιήσιμα συμπεράσματα από τον οποιοδήποτε... Μπράβο...

 

εμένα δεν ήταν ποτέ το κλου μου οι ενισχυτές... κατά κύριο λόγο έπαιζα με ovation άλλωστε...έτσι έχω παίξει με λίγους και έχω ηχογραφήσει περισσότερους...

πάρα ταύτα, επίσημη διαχρονική αγάπη μου παραμένει από την εφηβεία ο Twin (από τότε που κουβάλαγα μαζί μου και ένα ibanez σκαφάκι στα λαϊκομάγαζα και περίμενα πότε θα τελειώσει η πρόβα για να την κάνει ο μπουζουκσής και να τζαμάρουμε στη ζούλα με τον ντράμερ και τον μπασίστα)... η καθαρότητα του ήχου του (με ότι και ότι και να παίζεις), το "σκάσιμο" και οι πλούσιες αρμονικές που δεν "θαμπώνουν" ούτε σκληραίνουν, δεν έχουν πάψει τόσα χρόνια να ταυτίζονται εν πολλοίς με τα γούστα μου...

 

από την άλλη, παράνομη μου αγάπη (πικρό μου ριζικό, όπως θάλεγε και η Ρίτα), ο υποτιμημένος πτωχός πλην τίμιος συχνοτικά "μιξαρομαικαιμονοςμουαμαλάχει" Classic 30 (που "βούταγα" για μεγάλο διάστημα των 90'ς από το studio και για όποια  live μου τύχαιναν, γιατί ο Heritage VTX που ήταν τότε δικός μου, ήθελε τριαξονικό για το κουβάλημα)...

 

 

ΥΓ. respect και στον "παρακατιανό" solidιανό ποπολάρο Deluxe 112, που για μένα ηχοληπτικά παράγει ιδανική πρώτη ύλη για δημιουργικό "πείραγμα" στην μίξη όποτε χρειάζεται...

Ευχαριστώ πολύ Νίκο! 

Νομίζω οι Twin και Bassman είναι οι βασιλιάδες των ενισχυτών! Είναι αυτοί που πάτησαν επάνω τους και αντέγραψαν οι περισσότεροι μετέπειτα κατασκευαστές, αλλά το πολύ καλό πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει? 

Βέβαια οι εποχές άλλαξαν, οι σχεδιάσεις έγιναν πιο μοντέρνες με fx loops, pcb boards, τα μεγέθη μίκρυναν και μαζί και το βάρος και τα watts, αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι 'nothing can replace heavy iron' αναφερόμενοι στους μετασχηματιστές, τα ρεύματα και τα watts! 

O Peavey classic είναι πράγματι ευκαιρία για κάποιον που μπαίνει με αξιώσεις στον χώρο των λαμπάτων και ο Deluxe 112 plus παραμένει αξιοπρεπέστατος!

[Superfunk]

16 λεπτά πριν, makam είπε

αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι 'nothing can replace heavy iron' αναφερόμενοι στους μετασχηματιστές, τα ρεύματα και τα watts! 

 

Να σου πω.... αυτό το έλεγα και εγώ πριν καμμιά δεκαριά χρόνια... αλλά άλλαξα γνώμη...ΙΜΗΟ ο ήχος των πρωτόγονων low wattage κυκλωμάτων, βασικά μιλάω για τον πατέρα όλων των ενισχυτων δηλ τον tweed Deluxe, είναι πιο οργανικός και πιο πλούσιος και στα καθαρά σε λογικές εντάσεις ,αν και οντως με διπλούς μαγνήτες  τα ακκορντα μπορεί να είναι θέμα, ενώ στα βρώμικα είναι πραγματική αποκάλυψη (όχι για metal βέβαια)...και γλυτώνεις την... κώφωση και την δισκοπάθεια...

 

Αλλά βέβαια ένας ωραίος twin με ένα βαρβατο Jazz  σκάφος είναι πάντα a thing of beauty...

[qesh]

Κατ εμέ, έχουμε και λέμε

1st league (of gentlemen):Twin-Electradyne-Peavey-Subway

2nd league:F50-Chubste-Doce

3rd league:Super-Deluxe-Engl-Aer

[Spyros Delta]

5 ώρες πριν, Superfunk είπε

 

Τα είπαμε αυτά, έχει γίνει "λάθος" ρύθμιση.

Aυτο ειναι το θεμα με τα reviews τετοιου ειδους. (χωρις να θελω να θιξω καθολου τη δουλεια που εκανε ο Makam).

Ακουμε μια ρυθμιση μονο, μια ρυθμιση που μπορει να μην καναμε ποτε αν ειχαμε τον ενισχυτη.

Πχ οταν ακουσα τον super δεν τον αναγνωρισα.

(Καλα παιζει και το οτι εγινε με LP το test. )

 

.

Επεξεργασμένο 22 Μαΐου 2020 από Spyros Delta

[Yannis Methenitis]

Πάντα θα κάνεις the extra mile με απόλυτα ορθολογική σκέψη αγαπητέ Μάκη, όπως και σε αυτό το review.

Με αποτέλεσμα τα αξιοποιήσιμα συμπεράσματα που έγραψε ο npap. Ευχαριστούμε.

 

Προσωπικά μου άρεσαν οι περισσότεροι ενισχυτές με 1 μεγάφωνο που θεωρώ πως έδωσαν και τον πιο ισορροπημένο ήχο, όπως ο μικρός Rivera, ο F50 και ο Deluxe, που όμως δεν ξερω τι συμπεριφορά θα είχε σε μεγαλύτερες εντάσεις, μιας και είχα fender τρανζίστορ της ίδιας εποχής, τον Chorus 60 και δεν έδινε την αναμενόμενη ένταση και έτριζε ολάκερος. Αυτο δεν λέει πολλά για τους τρανζίστορ, (εγώ τους αγαπώ) αλλά λέει για τις ατυχείς προσπάθειες της Fender (ηθελημένα μήπως;) στον τομέα.

 

Κατι που μου έκανε εντύπωση είναι πως παρα το ότι στους περισσότερους ενισχυτές τα tone controls είναι passive και κανονικά για να ακουστεί φλατ ο ενισχυτής πρέπει να είναι στο 10, επέλεξες να τα βάλεις στη μέση. Ισως είναι πιο κοινή πρακτική απο τους περισσότερους θα μου πεις.

 

[Πνοή και Νύξη]

Πολύ ωραίο review, μικρό και περιεκτικό, όπως μου αρέσουν. Και εμενα με ξένισε λίγο το "όλα στη μέση", ίσως θα βόλευε κι ένα συμπηρωματικό με ρυθμίσεις που σου αρέσουν, στον καθένα, ως reference.

 

Rivera Chubster,Rivera Clubster, Peavey Classic30, Boogie F50 η πρώτη πεντάδα με αυτη τη σειρά προτίμησης.

 

Το αστείο είναι ότι ο ίδιος ο Les Paul, θα διάλεγε τον ΑER με κλειστά μάτια.

[Yannis Methenitis]

12 λεπτά πριν, Πνοή και Νύξη είπε

Το αστείο είναι ότι ο ίδιος ο Les Paul, θα διάλεγε τον ΑER με κλειστά μάτια.

Πιστεύω πως η ιδιαίτερη χροιά του οφείλεται σε μεγάφωνο/α που καλύπτουν ευρύτερο φάσμα προς τις υψηλές συχνότητες και γι αυτό δίνει μια χαιεντίλα (καθόλου ζητούμενη στην ηλεκτρική κιθαρα) λες και σύνδεσες την κιθάρα στο Hifi.

[fusiongtr]

31 minutes ago, Πνοή και Νύξη said:

 

 

Rivera Chubster,Rivera Clubster, Peavey Classic30, Boogie F50 η πρώτη πεντάδα με αυτη τη σειρά προτίμησης.

 

 

Μια πενταμελής επιτροπή με τέσσερα άτομα?