covid-19 Για τo "support art workers"

[fusiongtr]

9 minutes ago, otto## said:

το κράτος πάντα έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη και δυστυχώς στη χώρα μας το κράτος που αυτό πρώτο και καλύτερο  είναι διεφθαρμένο και καταπατάει αξίες δικαιώματα και υποχρεώσεις, προτίμησε να διαφθείρει τους πολίτες για να αυτοσυντηρηθει και να συνεχίσει να κάνει άνετα αυτό που κάνει τόσες δεκαετίες. Αλλος έκλεψε πολύ, αλλος λίγο, όμως όπως και να έχει η μαύρη οικονομία προξενεί προβλήματα σωρευτικά, σε μια ευνομούμενη πολιτεία με σταθερές βάσεις και οικονομικές δομές, ενώ στην δική μας είναι καθεστώς. 

 

Αλλά για εμένα είναι προφανές πως ακόμα και να σπρώχνουν κάποιον στη παραοικονομία αυτός ο κάποιος πρέπει να τα ζυγίσει και να σκεφτεί πως όσο δε πληρώνει τόσο μεωνει τη σύνταξη του ή τα βοηθήματα που πιθανότατα θα έπαιρνε, ζώντας σε μια πολιτεία με αξίες, αξιοκρατία, οικονομικό σχεδιασμό, κοινωνικές δομές και νοοτροπίες που δεν συντελούν στον ευτελισμό της λογικής για την ικανοποίηση φιλοδοξιών,κλπ, εδώ όμως δεν έχει σοβαρό λόγο να συμπεριφέρεται υπεύθυνα.

 

Το συμπλήρωσα Όθωνα, απλά για να δώσω μια ιδέα της δικής μου άποψης.

 

Είναι όμως άλλο θέμα αυτό, είναι τεράστιο, και δεν νομίζω ότι ταιριάζει σε αυτό το νήμα.

Οπότε δεν γράφω κάτι περισσότερο.

[npap]

10 ώρες πριν, Spyros Delta είπε

Καλο ειναι να γνωριζουν παντως οσοι ειναι εκτος επαγγελματος, οτι η μαυρη εργασια (που γινεται τα τελευταια 15-20 χρονια, πιο πριν ηταν πιο καθαρα τα πραγματα) επιβληθηκε στους μουσικους. Δεν ηταν επιλογη τους.

 

μωρέ "πανβρώμικα" και μαύρα κι άραχνα ήταν και πριν 35-40 που δούλευα εγώ, αλλά έχεις απόλυτο δίκιο... κατά κανόνα για τους περισσότερους από όσους γνώρισα (και γνώρισα πολλούς) δεν υπήρχε ΚΑΝ διαφορετική επιλογή... απλά παλιότερα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την έγκαιρη καταβολή του συμφωνηθέντος "νυχτοκάματου" και λιγότερα τα "ψαλίδια"... και προσωπικά ψαλίδι δεν επέτρεψα ποτέ σε κανένα να μου κάνει, αλλά ενώ δούλευα συνέχεια από τα 17 μου (από συναυλίες και από μεγάλα ξενοδοχεία έως επαρχιακά σκυλάδικα) μέχρι τα 37 μου, δεν (μου) κόλλησα(ν) ούτε ένα ένσημο ως μουσικός... και μικρός, με τα μυαλά πάνω από το κεφάλι και συνεπαρμένος (όπως όλοι τότε) από τα πολλά συγκριτικά φράγκα, μπορεί να αδιαφορούσα ο ίδιος για την ασφάλιση, αλλά και μεγαλύτερος όπου την επιδίωξα συστηματικά ή έκλεινε (ευγενικά ή μη) η πόρτα ή το αντίτιμο μειωνόταν τόσο που πάλι εκβιαστικά λειτουργούσε στην συναλλαγή πάντα υπέρ του επιχειρηματία...

 

παρεμπιπτόντως τα περί πληρωμένων προβών μόνο ως ανέκδοτο μου φαντάζουν και η μοναδική φορά (3 μέρες) που πληρώθηκα ήταν από ξένη εταιρεία για event που διοργάνωνε εδώ... στα καθ ημάς θυμάμαι ακόμα και 2 και 3 και 4 βδομάδες με κάτι 10ωρα που κοντά στην πρεμιέρα ξεχνάγαμε και τον ύπνο και που πληρώναμε και τους καφέδες και τις πίτσες από την τσέπη μας (νταξει μην είμαι άδικος, ως προς τα τελευταία υπήρξαν αρκετές φωτεινές εξαιρέσεις που φρόντιζαν γενναιόδωρα τα προς την βρώσιν - πόσιν μας)... όμορφα χρόνια αλλά εν πολλοίς ασύδοτα (όχι μόνο στον χώρο μας φυσικά) που έφεραν και τον ετεροχρονισμένο "λογαριασμό" της κρίσης...

 

anyway... να επαναλάβω κι εδώ την πάγια ευχή μου μαζί με την υποστήριξή μου στους "Art Workers", μέσα από όλο αυτό να προκύψει επιτέλους μια νέα αρχή με θεσμικές αλλαγές στην χρόνια παθογένεια ένθεν κακείθεν και να μην μείνουμε στο επίπεδο ενός ευκαιριακού επιδόματος...

[Spyros Delta]

2 ώρες πριν, npap είπε

μωρέ "πανβρώμικα" και μαύρα κι άραχνα ήταν και πριν 35-40 που δούλευα εγώ,

Τοτε μαλλον εγω θα επεσα σε καλες δουλειες, που δουλευα 6ημερο και κολλαγα 6 ενσημα την εβδομαδα.

Και ναι προβες ελαχιστες οι φορες που πληρωθηκα κι αυτες απο παλιους εργοδοτες σε ξενοδοχεια, αλλα χωρις ενσημα (γαι τις προβες).

Οταν πηραν τα μαγαζια οι μπραβοι, χαλασε η δουλεια τελειως.

Ψαλιδι και εγω δεν επετρεψα μεχρι σημερα. Με την πρωτη ενδειξη, πακεταρισμα κι αντε γεια.

Και δεν εσπασα (που λενε) ποτε τα μεροκαματα.

Συνδικαλισμο δεν εκανα στους δρομους και στα γραφεια (ποτε δεν βγηκε τιποτα απο αυτο), παρα μονο real time.  Στο μαγαζι επιτοπου και με προσωπο. Και οχι για παρτη μου. Για συναδελφους. Και τις περισσοτερες φορες μονος μου.

Γιαυτο δεν ημουν "ποτε το καλο παιδι".

 

.

Επεξεργασμένο 6 Μαΐου 2020 από Spyros Delta

[npap]

1 ώρα πριν, Spyros Delta είπε

Τοτε μαλλον εγω θα επεσα σε καλες δουλειες, που δουλευα 6ημερο και κολλαγα 6 ενσημα την εβδομαδα.

 

αν τα χρήματα παράλληλα με την ασφάλιση ήταν καλά σε σχέση με την εποχή, είναι σίγουρο ότι και οι δουλειές ήταν καλές αν σκεφτείς ότι ειδικά 89-94 δούλευα 7ήμερο με ούτε 1 ένσημο για τα προσχήματα, απλά καλοπληρωμένος και αν δεν έκανα καμιά βδομάδα κενό μέχρι την καλοκαιρινή σαιζόν θαχα γεράσει πριν τα 30... τι να λέμε τώρα ρε Σπύρο... για τους μπράβους?... εδώ ανάλογα φερόταν σε κοσμική ταβέρνα που είχε τραγουδιστής (πατέρας σημερινής φίρμας) υποτίθεται "αριστερός" (μέχρι αντάρτικα είχαμε στο πρόγραμμα)... όχι πρόβες δεν πλήρωνε, όχι ένσημο δεν μας έβαζε, μέχρι και τα ποτά μας στο πάλκο μας κράταγε... μη πω για καμιά 200σαριά συναυλίες ανά την Ελλάδα μαύρες σαν την καλιακούδα, πολλές και σε δήμους και με "υπεύθυνες" φίρμες τρομάρα τους που κάποιες διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους σήμερα για τα "δικαιώματα" του χώρου λες και υπήρξαμε ποτέ απλοί μουσικοί με αυτούς στο ίδιο μετερίζι και ξερνάω που τους βλέπω... τραγελαφικά πράγματα... από ιστορίες τέτοιες άλλο τίποτα... παρατάω το τεχνικό και γράφω "ιστορικό" βιβλίο άμα λάχει... αλλά δεν αξίζει τον κόπο... η υποκρισία κάποιων εξ αυτών περισσεύει γι αυτό μιλάω για θεσμικές αλλαγές και τα άλλα τα ακούω βερεσέ... χαίρομαι που καθώς φαίνεται εσύ τα γλύτωσες...

[Yannis Methenitis]

20 λεπτά πριν, npap είπε

 

αν τα χρήματα παράλληλα με την ασφάλιση ήταν καλά σε σχέση με την εποχή, είναι σίγουρο ότι και οι δουλειές ήταν καλές αν σκεφτείς ότι ειδικά 89-94 δούλευα 7ήμερο με ούτε 1 ένσημο για τα προσχήματα, απλά καλοπληρωμένος και αν δεν έκανα καμιά βδομάδα κενό μέχρι την καλοκαιρινή σαιζόν θαχα γεράσει πριν τα 30...

Γι αυτό λέω εγω πως ο μουσικός πρέπει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας φορολογικά και να μην έχει εργοδότες αλλά συνεργάτες. Αν γινόταν έτσι τότε, μέρος της καλής αμοιβής θα πήγαινε στο ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ απο τον ίδιο τον μουσικό για αυτασφάλιση και δεν θα περίμενε απο τον άλλον να του κολλάει ένσημα.

[Επισκέπτης]

2 ώρες πριν, yameth είπε

Γι αυτό λέω εγω πως ο μουσικός πρέπει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας φορολογικά και να μην έχει εργοδότες αλλά συνεργάτες. Αν γινόταν έτσι τότε, μέρος της καλής αμοιβής θα πήγαινε στο ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ απο τον ίδιο τον μουσικό για αυτασφάλιση και δεν θα περίμενε απο τον άλλον να του κολλάει ένσημα.

 

Αυτό γίνεται εύκολα. Κάνεις έναρξη ως μουσικός (έχεις μπλοκάκι δηλαδή αλλά με ΙΚΑ το οποίο σου το "κολλάει ο εκάστοτε εργοδότης") και προσθέτεις έναν ΚΑΔ "άλλες υπηρεσίες ΠΔΚΑ" ή ξέρω γω κάτι παρεμφερές που να υπάγεται στον ΕΦΚΑ μή μισθωτών (τεβε οαεε όπως θες πέστο). Έτσι θα μπορείς να ασφαλίζεσαι σταθερά (και πιθανότατα θα σου συμψηφίζονται και τα μεροκάματα που θα κάνεις ως μισθωτός οπότε θα δίνεις λιγότερα)

 

Το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί, είναι τα λεφτά που θα βρεθούν από κάποιον που δουλεύει μία στο τόσο να δίνει 100-150-200 ευρώ το μήνα για ασφάλιση/σύνταξη. Γι αυτό και το όριο αποδοχών είναι απαραίτητο (και αυτός το χαβά του ) για να μπορούμε να συννενοηθούμε.

 

Κατά τα άλλα, προφανώς κι εγώ είμαι υπερ του να πληρώνονται οι πρόβες των μουσικών. Αυτό όμως σηκώνει πολλή κουβέντα. Η διαδικασία θα θεωρείται ως "εργο" με μια κατ'αποκοπή αμοιβή με την ολοκλήρωση βάσει συμφωνητικού? Θα είσαι ωρομίσθιος και θα αμοίβεσαι με τις ώρες που διαθέτεις για πρόβες/συναυλίες κλπ? Θα προσλαμβάνεσαι μισθωτός με σύμβαση ορισμένου χρόνου? Θα είσαι ελεύθερος επαγγελματίας και θα τιμολογήσεις με την ολοκλήρωση της υπηρεσίας ασχέτως του πότε θα πληρωθείς? Θα έχεις και ποσοστά από τυχόν πωλήσεις/εισιτήρια?

 

Η διαδικασία μπορεί να γίνει με άπειρους τρόπους οπότε πάλι καταλήγουμε στο αυτονόητο. Πρέπει να μπορείς να πουλάς αυτό που επαγγέλλεσαι (κι αυτός το χαβά του νο2), να διαπραγματεύεσαι τους όρους και να αμοίβεσαι αναλόγως, πάντα βάσει των συνθηκών της αγοράς και του ανταγωνισμού. Ο μουσικός όπως και κάθε επαγγελματίας ή και μισθωτός ακόμα, πρέπει να είναι κατά τουλάχιστον 50% businessman, να σκαμπάζει από βασικά οικονομικά/φορολογικά, να καταλαβαίνει πως μπορεί να διαφοροποιείται από τους ανταγωνιστές και να μπορεί να επιτυγχάνει βιώσιμες αμοιβές σε σχέση με το χρόνο/κόπο που διαθέτει. Όποιος δε μπορεί να ασχοληθεί με αυτή την πλευρά της δουλειάς είναι χαμένος από χέρι (όπως σε όλες τις δουλειές του ιδιωτικού τομέα - το δημόσιο λειτουργεί υπό άλλες συνθήκες όπως όλοι ξέρουμε).

 

Δείτε και τη συνέντευξη του Vai που λέει πόσο σημαντικό είναι το business κομμάτι για όλους τους μουσικούς, νομίζω στον Beato ήταν.

 

 

[pericles]

 

αν τα χρήματα παράλληλα με την ασφάλιση ήταν καλά σε σχέση με την εποχή, είναι σίγουρο ότι και οι δουλειές ήταν καλές αν σκεφτείς ότι ειδικά 89-94 δούλευα 7ήμερο με ούτε 1 ένσημο για τα προσχήματα, απλά καλοπληρωμένος και αν δεν έκανα καμιά βδομάδα κενό μέχρι την καλοκαιρινή σαιζόν θαχα γεράσει πριν τα 30... τι να λέμε τώρα ρε Σπύρο... για τους μπράβους?... εδώ ανάλογα φερόταν σε κοσμική ταβέρνα που είχε τραγουδιστής (πατέρας σημερινής φίρμας) υποτίθεται "αριστερός" (μέχρι αντάρτικα είχαμε στο πρόγραμμα)... όχι πρόβες δεν πλήρωνε, όχι ένσημο δεν μας έβαζε, μέχρι και τα ποτά μας στο πάλκο μας κράταγε... μη πω για καμιά 200σαριά συναυλίες ανά την Ελλάδα μαύρες σαν την καλιακούδα, πολλές και σε δήμους και με "υπεύθυνες" φίρμες τρομάρα τους που κάποιες διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους σήμερα για τα "δικαιώματα" του χώρου λες και υπήρξαμε ποτέ απλοί μουσικοί με αυτούς στο ίδιο μετερίζι και ξερνάω που τους βλέπω... τραγελαφικά πράγματα... από ιστορίες τέτοιες άλλο τίποτα... παρατάω το τεχνικό και γράφω "ιστορικό" βιβλίο άμα λάχει... αλλά δεν αξίζει τον κόπο... η υποκρισία κάποιων εξ αυτών περισσεύει γι αυτό μιλάω για θεσμικές αλλαγές και τα άλλα τα ακούω βερεσέ... χαίρομαι που καθώς φαίνεται εσύ τα γλύτωσες...

 

Πολυ σωστα τα γραφεις!!Εγω επεσα σε εποχη & επιχειρησεις που κολλαγανε ενσημα!!(πχ.Κρουαζεροπλοια,καμπαρε ,on the rocks ,Ξενοδοχεια κλπ)

Δεν γινοταν να μην κολησουν ,υπηρχαν καταγγελιες ,επιθεωρηση εργασιας-εκεινο που δεν υπηρχε ηταν τα ''σωματεια ''τρομαρα τους.Βεβαια παρα πολλοι γνωστοι αριστεροι καλλιτεχνες (αν μου επιτρεψει η διαχειρηση μπορω να γραψω και ονοματα ) 

δεν κολλησαν επι σειρα ετων ΟΥΤΕ ενα ενσημο σε ολοκληρες ορχηστρες ( ειπαμε αριστεροι στην νοοτροπια και δεξιοι στην τσεπη) .

Οτι χειροτερο ο ''αριστερος '' εργοδοτης θα στην φερει 1000% και μετα θα σου την πει και απο πανω.!!!Εχω πλακωθει με καποιους στα νιατα μου αλλα μπορεσα και ξεφυγα απο το καθε βραδυ .ευτυχως!!!!!!!!!!!!

 

[otto##]

τουλάχιστον καμία ιδιωτική ασφάλιση κάνατε;

[npap]

12 ώρες πριν, otto## είπε

τουλάχιστον καμία ιδιωτική ασφάλιση κάνατε;

 

προσωπικά είχα κάθε φορά μια καλή ιδιωτική ασφάλιση (ειδικά σε καλύψεις υγείας) μια και τα χρήματα όπως είπα μου το επέτρεπαν... επ ευκαιρία όμως θα αναφέρω εν συντομία μια ιστορία, που νομίζω ότι αξίζει το κόπο να την διαβάσουν και οι "σόσιαλ και οι κάπιταλ" μονοδιάστατοι στη σκέψη, για να έρθουν σε επαφή με την (ανάγκη της) πραγματικότητα(ς) πλέον των αποπροσανατολιστικών και αντιδημιουργικών τσιτάτων αμφοτέρων...

 

ο λόγος που σταμάτησα οριστικά την άμεση επαγγελματική μου σχέση με την μουσική (και την νύχτα γενικώς), είναι μια πολύ σοβαρή εγκεφαλική αιμορραγία (λόγω αρτηριοεβώδους δυσπλασίας) στα 37 μου χρόνια, που με έφερε λεπτά πριν την αγκαλίτσα με τον Χάρο (τον original, όχι τον βιολιστή Θεός Σχωρεστον αυτόν, που τότε ζούσε ακόμα)...  είναι μεγάλη και επίπονη η ιστορία γι αυτό θα σας μεταφέρω κατευθείαν στον ευτυχή επίλογο της (να μη σας χαλάσω και το κέφι βραδιάτικα)...

 

αν λοιπόν, μερικούς μήνες πριν το τραυματικό γεγονός, δεν μου ερχόταν η επιφοίτηση να πάρω την υπερβατική για την μέχρι τότε ζωή μου απόφαση, να ψάξω για πρώτη φορά μια παράλληλη εργασία και να την βρω ως έμμισθη συνεργασία (φυσικά με πλήρη ασφάλιση) με αλυσίδα ηλεκτρονικών, ώστε να έχω την ημέρα που αρρώστησα ακριβώς 1 ένσημο παραπάνω από ότι χρειαζόταν για να συμμετέχει και το δημόσιο στην διαδικασία για την αποθεραπεία μου, τώρα εγώ θα κοίταγα το noiz από κάπου αλλού και εσείς θα είχατε γλυτώσει από μένα μια και θα είχα πάει σαν το σκυλί (και μάλιστα αδέσποτο) στ' αμπέλι... χωρίς καμία υπερβολή...

 

γιατί από μόνο του το δημόσιο, δεν κάλυπτε ούτε γι αστείο την τεράστια αμοιβή του πρωτοπόρου την εποχή εκείνη γιατρού στην μέθοδο του εμβολισμού που εφαρμόστηκε αρχικά στο πρόβλημά μου (και που εργαζόταν φυσικά στον ιδιωτικό τομέα), αλλά ούτε η ιδιωτική ασφάλεια τα πλήρη (ακόμα μεγαλύτερα έξοδα) που απαιτήθηκαν για την ακόλουθη συμπληρωματική επέμβαση με ακτίνες Gamma Knife, σε ειδική πρότυπη μονάδα στην Αγγλία...

 

εν κατακλείδι, αν εξαιρέσεις την πραγματικά "χρησίμως ηλίθια" γραφειοκρατεία και τις γνωστές αγκυλώσεις του δημοσίου (που απαίτησαν διπλωματικές ασκήσεις ακριβείας και γερά νεύρα απ΄την σύντροφο άγγελό μου, να ναι καλά μιας και εγώ δεν επικοινωνούσα με το περιβάλλον) η κατά τα άλλα αγαστή συνεργασία του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα της υγείας, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ μου έσωσε την ζωή...

 

από τότε έχω αλλάξει άρδην τον τρόπο που σκέφτομαι και πολλές φορές ανάμεσα στις συνήθεις ακραίες (αλλά βολικά επιφανειακές) θέσεις του κοινωνικού μου κύκλου, νοιώθω και λίγο μόνος προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ...

 

 

 

 

[pericles]

Eυχομαι να εισαι παντα καλα.Μιας και ανεφερες την ιστορια της ασθενειας και τον τροπο που την ξεπερασες ( θαυμα !!νομιζω ;;) πρεπει να παρεις και κανενα λαχειο μηπως και ;;;;.Εισαι πραγματικα πολυ cool σε οτι γραφεις και η ''πενα'' σου δειχνει σοφο ανθρωπο.Καμμια φορα η ''σοφια΄΄ ερχεται μεσα απο προσωπικες ιστοριες και μαλιστα περιπτωσεις που στο ''τσακ'' την γλυτωνεις απο του ''εξω απο δω '' τα νυχια.Να σαι παντα καλα.