Προς το περιεχόμενο

Kραυγή αγωνίας για τους καλλιτέχνες


koftis

Προτεινόμενες αναρτήσεις

15 λεπτά πριν, panorios είπε

Δεν ξέρω, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι απλά με την Κεϋνσιανή προσέγγιση θα φτιάξουν όλα, μακάρι αλλά αυτό είναι ένα πολύ ιδιαίτερο σενάριο, πανδημία σε καιρούς παγκοσμιοποίησης, ούτε ο Vonnegut.

Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που είχε σήμερα η Ναυτεμπορική. 

https://www.naftemporiki.gr/story/1588870/i-pragmatiki-oikonomiki-astoxia-tou-covid-19 

 

Ωραίο το άρθρο αλλά πολύ θεωρητικό... θέλει καμμιά 20αρια ΧΡΟΝΙΑ για να αλλάξεις το supply chain στον πλανήτη..για να μη μιλήσουμε και για τις ανισορροπίες και ανισότητες που θα υπάρξουν λόγω των διαφόρων στην ωρίμανση κάθε κράτους...(καλά για το κράτος όπου η πλειοψηφία των κατοίκων του είναι είτε ΔΥ , είτε συνταξιούχοι δεν μιλάμε καν.... ? )

 

ΑΜΕΣΑ μόνο μια κεϋνσιανή προσέγγιση μπορεί να δώσει μια λύση, χωρίς να είναι ΤΕΛΕΙΑ φυσικά (ούτε όταν πρωτοεφαρμόστηκε ήταν άλλωστε)

 

Άλλωστε από την στιγμή που η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη (USA) και ο... δορυφόρος της (UK) το κάνουν δεν μπορεί να μην ακολουθήσει και η ΕΕ.

 

40 δις GBP έκοψε χθες η Bank of Britain και η λίρα.... ανέβηκε...

 

Ιt's the end of the world as we know it..

Επεξεργασμένο από Superfunk

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

44 minutes ago, Superfunk said:

ΑΜΕΣΑ μόνο μια κεϋνσιανή προσέγγιση μπορεί να δώσει μια λύση,

 

Έχω την εντύπωση (και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) ότι μιλάς αρκετά χοντρικά όσον αφορά στις οικονομικές προσεγγίσεις.

Μιλώντας πχ για κεϋνσιανή προσέγγιση, θεωρώ ότι εννοείς τον κρατικό παρεμβατισμό σε εποπτικό/διορθωτικό ρόλο σε μια ελεύθερη οικονομία (πράγμα που ούτως ή άλλως συμβαίνει), σε αντίθεση με την μονεταριστική προσέγγιση του κυρ Φρίντμαν.

 

Έχω την εντύπωση ότι θα χρειαστούν πολλές κρατικές παρεμβάσεις (που ειδικά στην Ευρώπη από τα κράτη-μέλη της ένωσης είναι σχεδόν καθεστώς), ταυτόχρονα όμως με μονεταριστικές τραπεζοκεντρικές μεθόδους (οι οποίες κατά την γνώμη μου είναι πιο προσφιλείς σε οικονομικά δυνατότερα κράτη μέλη που δεν θέλουν να επιβαρύνουν άλλο το δημοσιονομικό τους σύστημα και που οι τράπεζές τους δεν είναι και στην καλύτερη των καταστάσεων όπως φυσικά και στις πιο αδύναμες χώρες) για να αρχίσει πάλι να τρέχει κάτι θετικό.

 

Φοβάμαι όμως ότι όλο αυτό θα εξελιχθεί (και ήδη εξελίσσεται) σε ένα πεδίο ανταγωνισμού δυνάμεων και επηρροών, με πολλές συνιστώσες, πράγμα που κάνει το τελικό αποτέλεσμα αφ' ενός πολύ αβέβαιο, αφ' ετέρου μάλλον πολύ δυσβάσταχτο για  τους λαούς, και ειδικά για οικονομίες σαν την δική μας που είναι χωρίς αρχή και τέλος.

 

Θεωρώ ότι ακόμη και χρήμα να κόψει η ΕΚΤ, ο τρόπος που αυτό θα διανεμηθεί, θα είναι περισσότερο τραπεζοκεντρικός και λιγότερο δημοσιονομικός (φυσικά θα είναι και δημοσιονομικός), φυσικά με κρατική παρέμβαση, η οποία θα επιφέρει και σχετικές υποχρεώσεις στις χώρες.

 

Μακάρι να διαψευσθώ.

Επεξεργασμένο από fusiongtr

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου