Πως επηρέασε την μουσική δραστηριότητα σας το "Μένουμε σπίτι";

[dimsonic]

λάθος, έλεγα το one of a kind

[ekim]

Δυστυχώς και για μένα τα πράγματα δεν είναι καλά.

Από την μια ευτυχώς που δουλεύουμε, τόσο εγώ, όσο και η σύζυγος. Από την άλλη, λόγω κλειστών σχολείων και καραντίνας της πεθεράς δουλεύουμε αντίθετες βάρδιες για να κρατάμε τα πιτσιρίκια. 
Περιμένω μόνο τα σ/κ για να γρατζουνίσω 1 ωρίτσα σύνολο τις 2 μέρες.

Δεν βαριέσαι, καλά είμαστε και καλά να είναι και όλος ο κόσμος να περάσει και αυτό.

[npap]

σε μένα δεν έχουν αλλάξει πολλά γιατί τα τελευταία 2 χρόνια (λόγω ασθένειας) δούλευα έτσι κι αλλιώς από το σπίτι... τώρα όμως μια και η δουλειά μπήκε κι αυτή σε καραντίνα, βρήκα την ευκαιρία να αρχίζω να χτίζω τον "σκελετό" για το γράψιμο ενός τεχνικού βιβλίου που σαν σκέψη κόντευε να με στοιχειώσει... ουδέν κακόν αμιγές καλού...  

[fusiongtr]

1 hour ago, dimsonic said:

λάθος, έλεγα το one of a kind

 

Και το Feels good to me με Allan είναι.

[dimsonic]

10 minutes ago, fusiongtr said:

 

Και το Feels good to me με Allan είναι.

στο κερί πήγαινε το λάθος

[fusiongtr]

1 minute ago, dimsonic said:

στο κερί πήγαινε το λάθος

 

Α, οκ.

[leon7pap]

Eγω αποφάσισα πριν κανα χρονο να άνοιξω το μπαούλο με τα riff... Μετα απο ενα γερο ξεσκαρταρισμα κσι αφου έφαγαν delete πανω απο τα 2/3 των riffs (μιλαμε για υλικο κρατημενο απο το γυμνάσιο...      Οτι μου ερχόταν το έγραφα) έμεινα με καμια 50ρια τα οποία ομως μου άρεσαν πολυ... Και άντεξαν και (το δικο μου τεστ)στο χρονο. Ειναι αυτα απο τα οποια (με την προσθηκη κ αλλων)  εχουν γινει 24 κομματια μεχρι τωρα και με τα οποια σας ζαλιζω τα μεζεα καθε τρεις και λιγο! Η μπαντα στην οποία συνεισφερω και βοηθαω (δεν μπορω να πω ευκολα το "ειμαι" καθως λόγω πολυ περιορισμένου χρονου εξ αρχής ξεκαθάρισα οτι δεν θα ηθελα να δεσμευτω ως full time member και κατα συνέπεια καποια στιγμη να "κρεμασω" τη μπαντα ειτε αυτο ειναι live η προβα η οτιδηποτε) δεν ηταν και πολυ δραστήρια (δικαιολογημένα παντως)  και πριν απο την καραντινα ποσο μαλλον τωρα. Βρηκα ομως προσωπικά τον χρονο να ασχοληθω με τα κομματια μου... Να γράψω στιχους και γενικα να τα προχωρήσω-τελειώσω...γενικα ηταν (ειναι;)  μια περίοδος που κατεβαίνουν ιδεες κατα ριπας (δεν ειναι παντα ετσι) οποτε το εκμεταλλευομαι αν και ειμαι πολυ κοντα στο burn out.... !Ηταν μια πολυ παραγωγική μουσικά περίοδος αλλα με κούρασε...ΜΠΟΥΧΤΗΣΑ!  Και εκει που λέω τελος σκαει ενα ριφφ απο το πουθενα... Και παμε παλι... (Με λιγοτερη όρεξη ομως πλεον). Αυτα σχετικα με τη μουσικη πλευρα της υπόθεσης καθως κατα τ αλλα.... Δεν ειμαι απο αυτους που θα γκρινιαξουν πως  εχει αλλαξει και δραματικά η ζωη μου προς το χειροτερο με την καραντινα...Συνεχιζω να πηγαίνω στη δουλεια μου...  Τα περισσότερα "εξω" που είχα ηταν τα πηγαινε ελα με τα παιδια σε δραστηριότητες φροντιστήρια κτλ...οποτε λιγο πολυ... Αυτα κόπηκαν!  Γενικα δεν ημουν και πολυ του "εξω". Ισα ισα βρηκα περισσότερο "ποιοτικο" χρονο με την οικογενεια κατι που η ρουτίνα και η καθημερινοτητα δε σου αφηνει πολυ.

 

Μονο το μπιλιαρδο μου έλειψε απ εξω!!!! 

Οσο μπορουσα έπαιζα!!!  

 

[Rebel_Of_South]

Δυστυχώς παίζω πολύ λιγότερο από πριν. Καθόλου βασικά

 

δεν έχω πραγματικά καμία όρεξη να ασχοληθώ με το όργανο. Κιθαριστική κατάθλιψη  

 

Από την άλλη , βρήκα χρόνο να ακούσω πραγματικά πολλή μουσική και να καλύψω πολλά κενά - εκκρεμότητες 

[gkourmoul1]

34 minutes ago, leon7pap said:

ΜΠΟΥΧΤΗΣΑ!  Και εκει που λέω τελος σκαει ενα ριφφ απο το πουθενα... Και παμε παλι...

 

Φαντασου σκηνικο; 3 το βραδυ τελειωνω την παραγωγη ενος κομματιου που με παιδευει 3 μερες. Κλεινω επιτελους το pc και καθομαι στο καναπε ξαλαφρωμενος με σβηστα φωτα να παιξω λιγη κιθαρα να με νανουρισω για να κοιμηθω ησυχα και ωραια. Και πανω που λεω οτι θα κανω min 3 ημερες να ξαναπιασω πληκτρολογιο, 3 λεπτα αργοτερα αναφωνω ενα "οχι ρε πστ μου", σηκωνομαι ανοιγω φωτα, ανοιγω pc, και ηχογραφω το ριφακι που μολις εβγαλα στον καναπε. Να του βαλω και ενα βασικο τυμπανο. Και λιγο μπασακι για να το φανταστω κομματι. Και ενα προχειρο σολο μελωδια μην ειναι αδειο...

 

[ez]

Πρώτα να πω οτι επιτέλους ξεκίνησε ένα θέμα για αυτό το τόσο σοβαρό φαινόμενο που άλλαξε τις ζωές μας, λίγο η πολύ.

Δεν σας κρύβω πως ήμουνα απογοητευμένος απο τα "αντανακλαστικά" του φόρουμ, θεωρώ φυσικό και πρέπον να μιλάμε γι αυτά, δεν είναι δα πολιτική η θρησκευτική κρίση να ακονίσουμε μαχαίρια...εγκρίνω κι επαυξάνω.

Εγώ ανήκω σε κείνους που ελάχιστα επηρεάστηκαν απο την καραντίνα, τυγχάνω παλιός φίλος της μοναξιάς και μέχρι τώρα την παλεύω μια χαρά. Ένα πράγμα μου λείπει έντονα, να παίξω λάιβ. Πρόβες κλπ ποτέ δεν κάναμε πολλές, ισορροπία σχετική κι εκεί.

Επειδή απο τεχνικό εξοπλισμό και γνώσεις βρίσκομαι περίπου στην πλίθινη εποχή, θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα πως βρήκα τον τρόπο να φτιάχνω βιντεάκια με το κινητό μου και να τα ποστάρω στο φέησμπουκ, είναι ένα καινούργιο κι ευχάριστο παιχνίδι για μένα και το χαίρομαι δεόντως. Το ΦΜ εξάλλου είναι και η βασική μου παρέα αυτές τις μέρες και νύχτες, με όλα του τα άσχημα το απολαμβάνω (κατά κανόνα). Σταμάτησα να ψάχνω κιθάρες, πετάλια κι εξοπλισμό, είμαι θάλεγα 80% κάτω, εντυπωσιακό νούμερο για τα δεδομένα μου... Ακούω και παίζω μουσική περίπου όπως πάντα, ανησυχώ γενικά, όχι για μένα τόσο, την ήπια τη ζωή και σούρωσα του λόγου μου, όσο για τους νέους μουσικούς και γενικά νέους ανθρώπους.

Ειδικά το θέμα με τα επιδόματα είναι θλιβερό, πολλοί βρίσκονται σε τραγική κατάσταση και δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αυτόν τον καιρό. Και φυσικά τόσοι και τόσοι άλλοι αγκαλιασμένοι με την δυστυχία και την απελπισία.

Είναι ένα γιγαντιαίο τεστ της δυτικής κοινωνίας τελικά όλο αυτό, πέρα απο την θλίψη για τις ζωές που χάνονται, είναι απορίας άξιο σε τι θα οδηγήσει όλος αυτός ο κυκεώνας. Καλή συνέχεια σε όλους.