Πως επηρέασε την μουσική δραστηριότητα σας το "Μένουμε σπίτι";

[Yannis Methenitis]

Καταλαβαίνω πως για όσους μένουν σπίτι και είναι μοναχικοί λύκοι, δεν άλλαξε τίποτα.

Ισως είναι και μια αφορμή για περισσότερη αφοσίωση στο home studio. Τι ίσως... ΕΥΚΑΙΡΙΑ!

Εμένα δεν μου φτάνει η μέρα. Looper, κιθάρα κι άγιος ο θεός! Κι αν έρθει καμια ιδέα, ανοίγω και το κουμπάσε.

Εσείς παίζετε περισσότερο τώρα;

 

Και τι γίνεται με τις μπάντες, τις πρόβες, τα χαμένα live;

Είστε σε επαφή;

Δουλεύετε με streaming;

Προετοιμάζετε υλικό ή τα παρατήσατε;

 

[dimsonic]

Αλλαξε κάτι...

για μένα μεγάλωσε η μέρα καθώς ένα σημαντικό μέρος της ήταν αφιερωμένο στη μητέρα μου, που πλέον δεν μπορώ να προσεγγίσω λόγω καραντίνας.

Πρόβες δεν γίνονταν ούτε live.

Οπότε μόνο ηχογράφηση, χτενίσματα και σκοράρισμα, διότι καιρός είναι όλο το υλικό να πάει σε χαρτί.

Ποτέ δεν ξέρεις.

[BillTrantos]

Μελετάω περισσότερο, παίζω περισσότερο, ακούω περισσότερο. Η καραντίνα συνέπεσε με την ολοκλήρωση του προπτυχιακού μου, οπότε μέχρι να τελειώσουν τα γραφειοκρατικά της συνέχειας δεν έχω και κάτι άλλο να κάνω.

 

Έχω ξεκινήσει διάβασμα για το Grade 5 του RGT, αλλιώς δεν παίζει να μάθαινα ακόρντα ποτέ στη ζωή μου. Προσπαθώ σιγά σιγά να αποκτήσω και ένα βασικό ρεπερτόριο 25-30 κομματιών για κλασικά πράγματα που παίζονται σε μπαράκια, μήπως και αξιωθώ να βρω μπάντα μόλις μετακομίσω.

 

Πάλι καλά που υπάρχουν όλα αυτά και περνάνε ευχάριστα/παραγωγικά οι μέρες.

[gkourmoul1]

Απ' οταν εκλεισαν τα σχολεια ειμαι με τα παιδια μου κλεισμενος μεσα. Η -τυχερη- συζυγος μπορει και δουλευει. Το αποτελεσμα ειναι πολυ παραπανω τρεξιμο στο σπιτι, απο το πρωι μεχρι το βραδυ.. Η φασαρια πολλη και αυτο εχει επηρεασει την ορεξη και την αντοχη μου για να διαθεσω πχ ενα τριωρο στο pc σε παραγωγη, ή να πιασω κιθαρα να παιξω. Η παραγωγη τρεχει στο ρελαντι (πιπιλιζω ενα κομματι για μερες), χωρις δυνατοτητα να ηχογραφησω με μικροφωνο. Το βραδυ που κοιμονται ολοι βλεπω καμια σειρα, κλασικα, αγκαλια με μια κιθαρα για κανα 2-3ωρο.

 

Οι προβες ειχαν ηδη αραιωσει δραματικα, και τον τελευταιο μηνα σταματησαν εντελως. Λογικα, θα ξαναρχισουν μολις ανοιξουν τα σχολεια, το νωριτερο. 

 

Εν κατακλειδι, Θα ελεγα οτι ασχολουμαι αισθητα λιγοτερο σε σχεση με ενα μηνα πριν. Βεβαια, τετοιο καιρο πνιγομαι στην δουλεια, φυσιολογικα, οποτε χωρις κορωνοϊο, παιζει να ειχα ακομα λιγοτερο χρονο για μουσικη.

[Ali Barout]

Εγώ δυστυχώς δεν γίνεται να στήσω στο διαμέρισμα μικρόφωνα και να βαράω τρομπόνια, γιατί από "Μένουμε σπίτι" θα μου πουν το άλλο χυδαίο με το σπίτι.

 

Οπότε: 

 

Επαναμιξάρισμα στοιχειωμένων project, δημιουργία και οργάνωση templates, vst presets, τακτοποίηση Key Commands του Cubase, δημιουργία remotes σε TouchOsc και Touch Portal, AutoHotKey. Μόνο με το AutoHotKey μπορώ να φάω μια μέρα γιατί ειμαι μπουμπούνας στον προγραμματισμό (που ανάθεμα αν νοείται προγραμματισμός το AHK)

 

Και γράψιμο μπουρδών αν βαριέμαι τα παραπάνω.

 

Να δω μετά που θα λήξει η καραντίνα κι εγώ θα έχω συνηθίσει αυτή την ευτυχία πώς θα αποφύγω την παντόφλα προσαρμοστώ.

 

Edit: Από πρόβες, βούλα. Πάγος. Θα μαζευτούμε μετά να παίξουμε και δε θα θυμόμαστε όχι τι παίζουμε, ούτε ποιοί είμαστε.

Επεξεργασμένο 8 Απριλίου 2020 από Ali Barout

[cos_dr]

προσωπικά δεν έχει αλλάξει κάτι γιατί γενικά ως μεσήλικας πλέον τα τελευταία χρόνια έβγαινα λιγότερο για διασκέδαση, δουλεύω ακόμα, γράφω συνθέσεις για χόμπι εδώ και χρόνια αραιά και πού όποτε μου τη βαρέσει χωρίς στόχο και μέχρι στιγμής το κάνω με τον ίδιο ρυθμό,έχω σταματήσει προβες/live εδώ και 13 χρόνια γιατί ένιωθα πως προσωπικά δεν μου προσφέρει κάτι, δεν μου άρεσε και ποτέ ιδιαίτερα και τι άλλο θέλω να πώ?

 

 Α ναι.

Το μόνο που βλέπω ενδιαφέρον είναι πως όλη η κατάσταση με εμπνέει μουσικά, όπως και γενικά αυτά που βιώνω/βλέπω ανά καιρούς με κάνουν να σκέφτομαι μουσικά, δηλαδή έχω την τάση να επενδύω μουρμουρίζοντας σκέψεις που προκύπτουν από αυτά και έτσι έχω ιδέες. Η κατάσταση μου δίνει πολλές ιδέες.

 

 Αλλά βαριέμαι να τις γράψω, γιατί κουράζομαι στη δουλειά, όσο να ναι η κατάσταση επηρεάζει την ψυχολογία και για να τις αποτυπώσω τις μουσικές μου σκέψεις και να τις αναπτύξω θα με κουράσει περισσότερο.

 

 ε, κάνω και λίγο γυμναστική, παίζω λίγο παιχνιδάκια, μου λείπει το σέξ γιατί υπάρχει μια φοβία για τέτοια στον κόσμο και σε εμένα.

 

 Την φοβάμαι την κατάσταση, έχω και κάποιες γνώσεις αυξημένες περί του θέματος.

 

 Και προτιμώ να χαλαρώνω με άλλους τρόπους.

 Με ενα παιχνίδι, κατι να διαβάσω, κατι να δω, κάτι να ακούσω, αλλά στάνταρ μια δυο φορές την εβδομάδα θα το ανοίξω το homestudio και θα γράψω. Πάντα το κάνω. Δεν το έχω παρατήσει τελείως ποτέ και έτσι δεν βλέπω να αλλάξει κάτι.

 

 Βασικά θα ήθελα να βγω να πάω σε μια ταβέρνα, μια καφετέρια, ενα κλάμπ.

 Αμα τα έχεις αυτά δεδομένα και είσαι και μιας ηλικίας δεν θές να βγαίνεις και πολύ.

 

 Τώρα όμως με πειράζει, το σκέφτομαι.

 Να έλεγα, να μπορούσα ρε παιδί μου να βγω για μια μπύρα με παρέα.

 

 Αλλά είναι όλα κλειστά

 Νέκρα έξω.

 Θλίψη.

 Άδεια πόλη, φοβισμένη.

 Σκοτεινή.

 

 Ούτε στην ύπαιθρο δεν μπορείς να πας, ούτε στη θάλασσα.

 

 Κάποιοι λόγο τοποθεσίας τους τα έχουν κοντά τους, λίγα βήματα αλλά ούτε αυτοί μπορούν να πάνε εύκολα φαντάζομαι.

 Και τα μέτρα, μπορεί και να φοβούνται.

 

 Όλα αυτά μέσα μου και άλλα τέτοια πολλά γίνονται φοβερά μουσικά θέματα.

 

 Θα μπορούσα να τα γράψω και θα ήταν και ωραία γιατί κάτι κάμω.

 

Να παίξω να μελετήσω?

 Ε, είμαι παιχταράς και δεν με ενδιαφέρει η εκτέλεση.

 Στα σύγχρονα στάδια της σύνθεσης και της παραγωγής η εκτέλεση ούτως η άλλως δεν σε αγχώνει.

 Δεν χρειάζομαι βελτίωση εκεί για τα δεδομένα μου. Τα έχω όλα.

 

 Τι να πω.

 

 Αυτές είναι οι σκέψεις μου πάνω στο θέμα και αυτά κάνω για το θέμα.

 

 Υπομονή.

 Πάντως επειδή έχω μια ευαισθησία και έναν σεβασμό για όσους ζουν από τη μουσική, γιατί ξέρω τι σημαίνει μουσική και τι προσπάθεια και θυσίες θέλει για να ζεις από αυτό, είτε σαν εκτελεστής είτε σαν εκπαιδευτικός...................στεναχωριέμαι.

 

 Ένας φίλος μου μουσικός εκπαιδευτικός μου έλεγε πόσο στεναχωριέται και πόσο δύσκολο του είναι π.χ. τωρα που προσπαθεί με online μαθηματα και πόσο ουσιαστική για αυτόν (και για εμένα) είναι η φυσική επαφή με τον μαθητή και πόσο δυσκολεύει τα πράγματα και την ψυχολογία.

 

 Αυτή η απομόνωση..................

 Αυτή η αβεβαιότητα.......................

 Ο φόβος για την υγεία, για το μέλλον...............................

 Να δώσουν οι πλούσιοι στους φτωχούς!!!!!!!!!!!!!!!!

 Ακούτε??

 Αλλιώς θα σας συντρίψουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχχα

 

 

Επεξεργασμένο 8 Απριλίου 2020 από cos_dr

[Nestoras]

Ακούω μουσική όπως πριν (2 LP ή CD την ημέρα). Ανακάλυψα όμως άλμπουμ που τα είχα αγοράσει καιρό πριν και δεν θυμόμουν την ύπαρξή τους. Ένα απ' αυτά είναι το 1o Bruford - Feels good to me, με το οποίο έπαθα τη πλάκα μου. Επίσης κατάλαβα ότι εξακολουθούν να μ' αρέσουν οι ABBA.

Παίζω κιθάρα λίγο παραπάνω και επανεξετάζω τους ήχους των πεταλιών. Ποια κιθάρα προτιμάει το εκάστοτε boost, και αν αυτό παίζει καλύτερα με μπαταρία η τροφοδοτικό. 

Πρόβες, live - όνειρα θερινής νυκτός, μου λείπουν πολύ, μιλάω όμως σε καθημερινή βάση με τους συνεργάτες.

Δεν έχω home studio και δεν μπορώ ούτε να ηχογραφήσω, ούτε να τζαμάρω.

[Superfunk]

Αν και χτυπάω 12ωρα εργασίας λόγω της κρίσης , αυτά είναι πλέον από το σπίτι, οπότε έχοντας και την πολυτέλεια του νέου μου ηχομονωμενου home studio του δίνω και καταλαβαίνει.... τόσο παραγωγικά όσο και παιΧτικα... Φτιάχνω και μια ωραία συνεργασία με ποπ ασΘματα με έναν εξαιρετικά ταλαντούχο φίλο μου εκ του μακρόθεν .... δουλειές με φούντες λοιπόν...

Επεξεργασμένο 8 Απριλίου 2020 από Superfunk

[dimsonic]

29 minutes ago, Nestoras said:

Ακούω μουσική όπως πριν (2 LP ή CD την ημέρα). Ανακάλυψα όμως άλμπουμ που τα είχα αγοράσει καιρό πριν και δεν θυμόμουν την ύπαρξή τους. Ένα απ' αυτά είναι το 1o Bruford - Feels good to me, με το οποίο έπαθα τη πλάκα μου.

 

αυτό με το κερί λες...

δισκάρα

με Αλαν

[Nestoras]

2 λεπτά πριν, dimsonic είπε

 

αυτό με το κερί λες...

δισκάρα

με Αλαν