Lyle Mays RIP

[loucas]

Πίσω απο κάθε μεγάλο μουσικό υπάρχει σϊγορα κάποιος μεγάλος επίσης που τον συνοδεϋει ...

 

 

[marathon]

...Aπίστευτο!

 

[fusiongtr]

Τεράστιος, απίθανος μουσικός.

Τερμάτισε την έννοια "παίζω έτσι, ώστε να εξυπηρετώ το κομμάτι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο".

 

Πολύ κρίμα .... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Επεξεργασμένο 19 Φεβρουαρίου 2020 από fusiongtr

[loucas]

Πολυ δίκιο έχεις φίλε.

"Βρές το ρόλο σου μες την μπάντα "και "μάθε να ξέρεις πότε κάνεις το βήμα μπροστά και πότε πίσω " στο κομμάτι.

Αυτά τα υπηρέτησε o Lyle.....

[fusiongtr]

Χαρακτηριστικός ο λυρισμός του και τα υπέροχα pads του.

Στο έχω ξαναπεί Λουκά μου, τον θυμίζεις έντονα.

[loucas]

Ως πρός τα...... φρύδια.  μπορεϊ λϊγο .

Στα άλλα θέλει απέραντο δρόμο.

Βέβαια η διαδρομή για όλους ατέλειωτη ,...και ο καθένας γράφει το δικό του " βιβλϊο" και στην πορεϊα και όταν σταματά , και προπάντων με την δική του μοναδική  υπογραφή 

Αυτό μετράει

[fusiongtr]

1 minute ago, loucas said:

θέλει απέραντο δρόμο.

Βέβαια η διαδρομή για όλους ατέλειωτη ,...και ο καθένας γράφει το δικό του " βιβλϊο" και στην πορεϊα και όταν σταματά , και προπάντων με την δική του μοναδική  υπογραφή 

Αυτό μετράει

 

Αυτό το post, όπως είναι, μπορεί κάποιος να το κάνει sticky?

Λες τα πάντα σε τρεις γραμμές ρε φίλε!

[loucas]

Λέω οτι αισθάνομαι μετά απο κάποια χρονια .

.Αυτοϊ που παίζουν μουσική ανεμπόδιστα, όταν θελουν και όχι όταν πρέπει έτσι το βλέπουν νομίζω.

Και το Noiz forum έχει πολλοϋς ευτυχώς κια ταλαντούχους.

By the way:

Ωραϊα θέματα ανέβασες μεγάλε....

Σίγουρα η αγάπη για τον Bill Evans να εϊναι το κοινό σημείο με τον Lyle.

Επεξεργασμένο 19 Φεβρουαρίου 2020 από loucas

[fusiongtr]

25 minutes ago, loucas said:

 

Σίγουρα η αγάπη για τον Bill Evans να εϊναι το κοινό σημείο με τον Lyle.

 

Από τους αγαπημένους μου κι εμένα ο Bill Evans.

[dimsonic]

αν και ανοίξαμε και άλλο νήμα, αυτό που ήθελα να γράψω κάπου είναι οτι ο Lyle για μένα ήταν ισάξιος του Pat, όλα αυτά τα χρόνια αν και για "διάφορους" λόγους έμπαινε σε "δεύτερη" μοίρα.

Ήταν κάτι σαν Lennon McCartney εξ αρχής.

Σπάνια ήταν περιπτώσεις που δίσκοι του Pat εκτός group μου έκαναν τόσο κλικ όσο εκείνοι του group.