Πρώτη πρόβα-δοκιμή.

[Jazzjoker]

Τις τελευταίες μέρες έχω βρεθεί και πάλι στην αγαπημένη μου θέση να αναζητώ μουσικό για την μπάντα. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, απλά να πω ότι η τυχαία εύρεση ανθρώπων από αγγελία έχει το ενδιαφέρον της από την άποψη των "τύπων" που συναντά κανείς αλλά μπορεί να είναι και εξαιρετικά κουραστική για διάφορους λόγους. 

 

Το θέμα όμως το άνοιξα για συγκεκριμένο λόγο, τον εξής:

 

Σε κάθε τέτοιου είδους πρόβα/δοκιμή, δίνουμε 4-5 κομμάτια (πάντα διασκευές και αρκούντως basic/στρωτά για το είδος που παίζουμε) σε κάθε συμμετέχοντα ώστε να έχουμε συγκεκριμένα πράγματα να παίξουμε και να μη χάνουμε χρόνο σε συνεννοήσεις και jams τα οποία ενίοτε δε λειτουργούν καθόλου καλά, ειδικά αν ο υποψήφιος είναι και λιγάκι τρακαρισμένος. Εχθές είδαμε 3 μουσικούς εκ των οποίων κανένας δεν είχε παίξει/ετοιμάσει τα κομμάτια που είχαμε στείλει ενώ ο ένας δεν τα ήξερε καν, δηλαδή δεν τα είχε ακούσει ούτε μια φορά. Η αντιμετώπιση δε, όσον αφορά αυτή την ασυνέπεια, ήταν εντελώς φυσιολογική και από τους 3, δηλαδή σα να μην είχε αναφερθεί καν το γεγονός ότι θα παίξουμε αυτά τα κομμάτια. 

 

Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό καθώς το έχω ξανασυναντήσει σε ανάλογες περιπτώσεις. Γενικά είναι μάλλον εξαίρεση ο μουσικός που έρχεται για δοκιμή, να έχει κοιτάξει τα κομμάτια που του στείλαμε. Η δική μου απορία είναι η εξής:

 

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι κατ' αυτόν τον τρόπο η πρώτη εντύπωση που δίνει είναι αρνητική; Με το καλημέρα δηλαδή είσαι ασυνεπής. Και οκ να δεχτώ αν κάποιος έχει ξαναπαίξει τα κομμάτια, έχει την εμπειρία/τεχνική στο ιδίωμα ή/και καλό αυτί κλπ. και τα πιάνει στον αέρα και τα παίζει τουλάχιστον αξιοπρεπώς. Τι γίνεται όμως αν ξεκινάς να παίζεις και με το που μπαίνει ο εκάστοτε υποψήφιος αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτα από τα προηγούμενα δεν ισχύει, τουλάχιστον στο επίπεδο που απαιτεί μια πρώτη επαφή. Και τι δεν άκουσα εχθές: τέμπο ό,τι να 'ναι, γκρουβ άλλου κομματιού και για άλλο είδος καθώς και κοινό γκρουβ για όλα, είτε το κομμάτι ήταν κλασικό medium shuffle είτε αργό/βαρύ blues-rock που απαιτούσε λιγότερο "σφιχτό" swing feel. (ναι για ντράμερ μιλάω)

 

Μετά από τέτοιες συνευρέσεις, καταλήγω πάντα να αναρωτιέμαι μήπως τελικά είναι υπερβολική απαίτηση να ζητάς από τον άλλο να έχει τουλάχιστον ακούσει τα κομμάτια που του έδωσες.

 

Απόψης;

 

 

[pipityri]

Το πρόβλημα είναι πως έχει γεμίσει ο τόπος με ανθρώπους που νομίζουν πως είναι μουσικοί, ενώ πολύ απλά δεν είναι. Αντιμετωπίζουν αυτό που για μας είναι η ζωή μας με επιπολαιότητα που συνάδει με κάτι δεύτερο, με πάρεργο. Έλα μωρέ,  ντούκου ντούκου ντρίγκι ντρίγκι.

[Jazzjoker]

10 minutes ago, pipityri said:

Το πρόβλημα είναι πως έχει γεμίσει ο τόπος με ανθρώπους που νομίζουν πως είναι μουσικοί, ενώ πολύ απλά δεν είναι.

Φοβάμαι πως έχεις απόλυτο δίκιο. Απλά αναρωτιέμαι πού οφείλεται αυτό κι αν έχει να κάνει με τη φαινομενική ευκολία του ψηφιακού κόσμου όπου μαθαίνει κάποιος να παίζει πάνω από δυο backing tracks και καπάκι φτιάχνει κανάλι στο youtube όπου παραδίδει "μαθήματα".

[cigaret13]

Σπύρο φαντάζομαι και θέλω να πιστεύω (ότι κι αν σημαίνει αυτό...) ότι τα παλικάρια ήταν κατά πολύ μικρότεροι σου...

[Jazzjoker]

1 minute ago, cigaret13 said:

Σπύρο φαντάζομαι και θέλω να πιστεύω (ότι κι αν σημαίνει αυτό...) ότι τα παλικάρια ήταν κατά πολύ μικρότεροι σου...

Δυστυχώς όχι Φώτη γιατί στους πιτσιρικάδες κάνω σκόντο σε αυτά τα θέματα και γενικώς. Οι άνθρωποι με τους οποίους παίξαμε εχθές ήταν και οι 3 μεταξύ 40 και 50.

[cigaret13]

Μόλις τώρα, Jazzjoker είπε

Δυστυχώς όχι Φώτη γιατί στους πιτσιρικάδες κάνω σκόντο σε αυτά τα θέματα και γενικώς. Οι άνθρωποι με τους οποίους παίξαμε εχθές ήταν και οι 3 μεταξύ 40 και 50.

Δεν υπάρχει σωτηρία..

[pipityri]

20 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Φοβάμαι πως έχεις απόλυτο δίκιο. Απλά αναρωτιέμαι πού οφείλεται αυτό κι αν έχει να κάνει με τη φαινομενική ευκολία του ψηφιακού κόσμου όπου μαθαίνει κάποιος να παίζει πάνω από δυο backing tracks και καπάκι φτιάχνει κανάλι στο youtube όπου παραδίδει "μαθήματα".

Οφείλεται στο ότι η μουσική έχει απαξιωθεί, δεν είναι κάτι που πρέπει κάποιος να το μελετήσει, να το σπουδάσει-όχι μόνο με την ακαδημαική έννοια φυσικά. Σου δείχνει κάποιος να παίζεις το σόλο του χοτελ καλιφορνια , νότα νότα , βάλε το δαχτυλάκι σου εδώ βάλε το δαχτυλάκι σου εκεί,  λες και οι σάρκινες προεξοχές στο πλάι του κεφαλιού σου δεν είναι αυτιά, το παίζεις μετά για τους επίσης κουφούς φίλους σου, σου λένε μπράβο μεγάλε, έχεις επιτυχία, έχεις μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη είσαι κι εσύ μουσικός, δεν ξέρεις αρμονία, δεν έχεις τεχνική, δεν ξέρεις να ξεχωρίσεις τα 4/4 από 1/4 φέτα Καλαβρύτων, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ένα ακόρντο ματζόρε από ένα μινόρε, αλλά έχεις δει ότι βίντεο για gear κυκλοφορεί κι έχεις άποψη για το που πρέπει να μπαίνει το buffer.Είσαι μουσικάρα, κι άσε τον JJ  να παραπονιέται, shuffle και μαλακίες.

Επεξεργασμένο 29 Δεκεμβρίου 2019 από pipityri

[Yannis Methenitis]

Ναι, το σουφλέ είναι πρόβλημα.

 

Είχα ακριβώς την ίδια εμπειρία πρόσφατα, σε σημείο που έχω σχεδόν αποφασίσει να μην φτιάξω σύνολο με ντραμερ... Ισως είναι οι λιγότερο συνειδητοποιημένοι μουσικοί συνόλου στην χώρα μας.

[medieval]

Δυστυχώς ισχύει αυτό που αναφέρθηκε και πιο πάνω.Ο καθένας που έχει παρακολουθήσει μερικά βίντεο στο youtube βαφτίζει τον εαυτό του μουσικό.Συνέβη και σε εμένα κάτι παρόμοιο.Είχαμε ντραμερ στην μπάντα που όχι μόνο δεν μπορούσε να κρατήσει σταθερό τεμπο αλλά έδινε και συμβουλές και έκανε και παρατηρήσεις στους υπόλοιπους.Όταν του έλεγα ότι το συγκεκριμένο κομμάτι το τρέχει αρκετα πιο γρήγορα η απάντηση ήταν "έτσι ακούγεται καλύτερα"...μιλάμε τώρα για διασκευή κομματιού (μπαλάντας) που είναι γραμμένο σε συγκεκριμένο τεμπο και αυτός μας πήγαινε +10 bpm πάνω επειδή του ακουγόταν καλύτερα.Ευτυχώς έφυγε και ησυχάσαμε χαχα...γενικά λίγοι είναι αυτοί που βλέπουν τη μουσική σοβαρά.Οι περισσότεροι νομίζουν ότι επειδή μάθανε 10 τραγούδια από ταμπλατούρα γίνανε Petrucci και Portnoy.

[cigaret13]

Οφ τόπικ...:  Ο Χάρης συνεχίζει, μόνος..., διεθνή καριέρα;