ανακατασκευή κιθάρας Ανακατασκευή κιθάρας Sanox Sound Creator (made in Japan 1980)

[TsulfasGuitars]

Ανακατασκευή κιθάρας Sanox Sound Creator (made in Japan 1980)

Αρχικά να πούμε ότι η κιθάρα είναι η Sanox Sound Creator (made in Japan 1980) αντιγραφή της Fender Red Lead II (1979).

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΘΑΡΑΣ

Παίζουμε την κιθάρα να δούμε σε τι κατάσταση είναι. Από ότι φάνηκε η κιθάρα κατά ένα μεγάλο ποσοστό έπρεπε στην ουσία να φτιαχτεί από την αρχή γιατί διαπιστώθηκε ότι είχε:

 

1.   Στρεβλωμένο μανίκι (neck warped) από το 5^ο τάστο και μετά. Στην κάτω εικόνα παρατηρούμε ότι το μπράτσο είναι στραβό και παρεκκλίνει προς μια μεριά:

 

 

 

 

2.   Βέργα ρύθμισης μπράτσου (truss rod): κατεστραμμένο σπείρωμα/πάσα! Αδυναμία ρύθμισης ισιάδας-καμπύλης μπράτσου για ρύθμιση του action:

 

 

 

 

3.   Τάστα: φθαρμένα, χαμηλά, αυλακώσεις…

 

 

 

4.   Nut: πλαστικό, σπασμένο nut με όλα τα περιπλεκόμενα προβλήματα (βαθιά αυλάκια ,η χορδή «πατούσε» σε όλο το αυλάκι κατά μήκος και όχι στην μπροστά άκρη του nut, ψηλό nut actionκτλ

 

 

5.   String Action: πολύ ψηλό action των χορδών που έκανε την κιθάρα σχεδόν αδύνατη στο παίξιμο:

 

 

6.    Γέφυρα (fixed fridge): παραμορφωμένα βαγονάκια, το σημείο επαφής της χορδής ανάμεσα στις δυο μικρές εξάγωνες βίδες, δεν ήταν στο κέντρο, έλειπαν ελατήρια και βίδες, οι αποστάσεις μεταξύ των χορδών ΔΕΝ ήταν σωστές, κατεστραμμένες βίδες στα σπειρώματα και στην κεφαλή και γενικά μια πολύ χαμηλής ποιότητας γέφυρα:

 

 

 

7.   Ηλεκτρικά: χαλασμένα ποτενσιόμετρα (volume, tone),χαλασμένοι διακόπτες, κομμένα καλώδια, μόνο ο ένας μαγνήτες ήταν άθικτος και σε καλή λειτουργική κατάσταση.

 

8.   Neck plate: κατεστραμμένες βίδες στην κεφαλή τους:

 

 

 

 

9.   Κλειδιά κουρδίσματος και string trees: τα κλειδιά είχαν πρόβλημα στα γρανάζια τους και αδυνατούσαν να κρατήσουν σταθερό κούρδισμα. Τα strings trees ήταν παλιού τύπου όπου τα συγκεκριμένα «μαγκώνουν τις χορδές» και ΔΕΝ τις αφήνουν να τεντωθούν ομαλά στο κούρδισμα, στο intonation και στα bendings: 

 

 

 

Παρακάτω θα αναλύσουμε ένα προς ένα τα βήματα ανακατασκευής της:

 

--Το πιο ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα της κιθάρας ήταν στο μανίκι. Πιο ειδικά διαπιστώθηκε ότι ήταν στρεβλωμένο (neck warped). Βλέπουμε στην παρακάτω εικόνα ότι το μπράτσο έχει μια κλίση της τάξης περίπου 3 χιλιοστών από την υπόλοιπη ταστιέρα:

 

 

Οι αιτίες τις στρέβλωσης του μπράτσου πολλές, μια από αυτές είναι το ξύλο να ήταν προβληματικό από την ΑΡΧΗ. Πιο ειδικά το ξύλο να μην μπορεί να παραμένει σταθερό μετά την κοπή του και τον εγκλιματισμό του και να έχει την ΤΑΣΗ να παρεκκλίνει προς διάφορες κατευθύνσεις, όσες φορές και να πλανηθεί.

Συνήθως τέτοια ξύλα ΔΕΝ τα χρησιμοποιούμε σε μουσικά όργανα και τα συναντάμε σε κιθάρας του εμπορίου μαζικής παραγωγής και χαμηλού κόστους.

 

Επιδιόρθωση στρέβλωσης μπράτσου: Οι παρεμβάσεις που θα γίνουν είναι:

- Αφαίρεση ταστιέρας

- Ισοπέδωση μπράτσου

- Αλλαγή του trussrod

-Τοποθέτηση με δυο μπάρες ανθρακονήματος

- Καινούρια ταστιέρα σφενδάμι (rock maple)

- Βάψιμο

  

1.   Αφαιρούμε τα τάστα και την ταστιέρα με θερμότητα:

 

 

Αξιολόγηση: στην πάνω εικόνα παρατηρούμε την αφαίρεση της ταστιέρας και το truss rod μονής δράσης παρόμοιο με το truss rod που χρησιμοποιεί η Martin.

Διαπιστώθηκε ότι το αυλάκι του truss rod είχε πολύ μεγάλα κενά με αποτέλεσμα η βέργα να ΜΗΝ είναι τοποθετημένη ΣΦΙΧΤΑ και  ΣΤΑΘΕΡΑ μέσα του (βλέπε κάτω εικόνα).

 

 

Το γεγονός ότι η βέργα ΔΕΝ ήταν «σφιχτή» στο αυλάκι του truss rod μπορεί να ήταν και αυτός ένας λόγος στρέβλωσης του μάνικου (βλέπε κάτω εικόνα).

Επίσης, η βέργα δεν λειτουργούσε γιατί ήταν χαλασμένα τα σπειρώματά της, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ρυθμιστεί η καμπυλότητα-ισιάδα του μπράτσου και κατ επέκταση να μην μπορούμε να ρυθμίσουμε και το action της κιθάρας:

 

 

2.   Αντικατάσταση του παλιού truss rod με καινούριο διπλή δράσης. Για να τοποθετηθεί το καινούριο truss rod ΣΦΙΧΤΑ και ΣΤΑΘΕΡΑ στο μανίκι επιβάλλεται να γεμιστεί το κανάλι του truss rod με ξύλο σφενδάμι (rock maple) και στη συνέχεια άνοιγμα ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ καναλιού, για να τοποθετηθεί η καινούρια βέργα.

Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε το κανάλι του truss rod έχει καθαριστεί και είναι έτοιμο να κολληθεί σε αυτό ένα ΝΕΟ κομμάτι ξύλο από σφενδάμι:

 

 

3.   Μετά το κόλλημα του ξύλου, ΠΛΑΝΙΣΜΑ της πάνω επιφάνειας του μπράτσου.

Σε αυτό το σημείο πλανίζετε και η στρέβλωση του μάνικου που είδαμε πιο πάνω και πλέον το ξύλο είναι ολόισιο:

 

 

 

 

4.   Το καινούριο truss rodείναι τύπου wheel, το οποίο θα ρυθμίζεται από την πίσω άκρη του μάνικου, χωρίς να είναι απαραίτητο να βγαίνει το μπράτσο κάθε φορά που θα χρειάζεται ρύθμιση, όπως γινόταν σε παλιές fender.

 

 

 

5.   Άνοιγμα καναλιού truss rod:

 

 

 

6.   Ενίσχυση του μάνικου: ανοίγουμε δυο κανάλια δεξιά και αριστερά του trussrod για να τοποθετήσουμε σε αυτά δυο βέργες ανθρακονήματος (carbon fiber).

 

Να πούμε ότι, οι βέργες ανθρακονήματος σε συνδυασμό με καινούρια ταστιέρα από σφενδάμι (rockmaple) και καινούρια τάστα από ατσάλι ΘΑ προσδώσουν την απόλυτη σταθερότητα στο μάνικο χωρίς να υπάρχουν πλέον προβλήματα στρέβλωσης.

 

 

 

TIP: να πούμε εδώ ότι με μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο θα δούμε ότι σε περιπτώσεις στρέβλωσης του μάνικου, κάποιοι εφαρμόζουν την μέθοδο του ατμού. Με αυτήν την μέθοδο μαλακώνουν το ξύλο με ατμό, το ευθυγραμμίζουν (διόρθωση στρέβλωσης), το αφήνουν να στεγνώσει και μετά το ξύλο έχει αποκτήσει την ισιάδα του.

Παρόλα αυτά αυτή η μέθοδος ΔΕΝ είναι αξιόπιστη γιατί μετά από λίγο καιρό το ξύλο θα επανέλθει πάλι στην αρχική του κατάσταση, γιατί πολύ απλά τέτοια ξύλα είναι προβληματικά από την αρχή.

Η λύση του ατμού, είναι γρήγορη λύση, οικονομική, δεν απαιτεί εξειδικευμένα εργαλεία και το σημαντικότερο ΔΕΝ είναι αποτελεσματική σε βάθος χρόνου.

 

7.   Τοποθέτηση truss rod και ανθρακονημάτων. Η κόλληση των ανθρακονημάτων γίνετε με εποξική 2 συστατικών:

 

 

TIP: όταν τοποθετούμε το truss rod, βάζουμε σε διάφορα σημεία λίγο σιλικόνη κυρίως στις ΑΚΡΕΣ και μεταξύ 7^ου και 9^ου τάστου. Αυτό το κάνουμε για να μην ακούγονται «τριξίματα» κατά το παίξιμο της κιθάρας βλέπε κάτω εικόνα:

 

 

 

 

                ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΤΑΣΤΙΕΡΑΣ

 

1.   Σφενδάμι (rock maple), ακατέργαστο (rough), πλατύβενο (plain sawn

 

 

 

 

2.   Πλάνισμα πάνω και κάτω επιφάνειας και τρίψιμο με 120 γυαλόχαρτο.

Μαρκάρουμε το ξύλο για να φανούν τα χαμηλά σημεία κατά το τρίψιμο.

Έλεγχος πάχους ταστιέρας.

 

 

 

 

3.   Διαμορφώνουμε στην ταστιέρα, καμπύλη ακτίνας 16’’ ιντσών με το παρακάτω εργαλείο:

 

 

4.   Το επόμενο βήμα αφορά το κόψιμο των εγκοπών στην ταστιέρα για να μπουν στη συνέχεια τα τάστα.

Αυτό το βήμα είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει να είναι να έχει 100% ακρίβεια, γιατί η κιθάρα θα ακούγεται εκτός τόνου (flat-sharp).

Επιβάλλετε οι εγκοπές να ανοίγονται με εξειδικευμένα εργαλεία που είναι φτιαγμένα για αυτή τη δουλειά, όπως είναι τα παρακάτω εργαλεία:

 

 

 

5.   Ανοίγουμε τα σημάδια (fretboard dots) στην ταστιέρα με το παρακάτω μίνι ρούτερ, αφού πρώτα τοποθετήσουμε στην επιφάνεια της ταστιέρας χαρτοταινία για να την προστατέψουμε από γδαρσίματα:

 

 

6.   Αποφασίστηκε η ταστιέρα να φαίνεται κατά κάποιο τρόπο παλαιωμένη (relic). Ρίχνουμε διάσπαρτα και σε σημεία που τα δάχτυλα έχουν την μεγαλύτερη συχνότητα επαφής με την ταστιέρα, μια σταγόνα μαύρη βαφή διαλύτου και τρίβουμε με δέρμα εμποτισμένο σε διαλυτικό:

 

 

-Μετά γεμίζουμε τα σημάδια (fretboard dots) με κόλλα (ανάμιξη εποξική 2 συστατικών και μαύρης βαφής διαλύτου:

 

 

 

7   .Έτσι θα δείξει η ταστιέρα παλαιωμένη (relic) στο τέλος της (προκαταβολική φωτογραφία!) :

 

 

 

8.   Για δεύτερη φορά ΠΡΙΝ την εισαγωγή τάστων, διαμορφώνουμε την καμπύλη της ταστιέρας με το εργαλείο 16” radius block:

 

 

 

9.   Κόλλημα της ταστιέρας στο μπράτσο.

 

TIP: Τοποθετούμε το 16” radius block πάνω στην ταστιέρα ΓΙΑ να πετύχουμε όσο το δυνατόν ΙΣΗ πίεση σε όλο το μήκος της, βλέπε κάτω εικόνα:

 

 

TIP: ΠΡΙΝ κολλήσουμε την ταστιέρα, την ευθυγραμμίζουμε πάνω στο μανίκι και ανοίγουμε 2 τρύπες του 1χιλιοστού στο 18^ο και στο 1^ο τάστο όπου σε αυτές τις τρύπες θα τοποθετηθούν μικρά καρφάκια για να κρατήσουν σταθερή την ταστιέρα (από γλιστρήματα) κατά την κόλλησή της (βλέπε κάτω εικόνα):

 

 

10.   Παρακάτω βλέπουμε την ταστιέρα κολλημένη στο μανίκι:

 

 

 

11.   Αφού κολληθεί η ταστιέρα, την αφήνουμε να στεγνώσει τουλάχιστον 24 ώρες.

Στο επόμενο βήμα μαρκάρουμε με μολύβι την ταστιέρα και ισοπεδώνουμε με 16΄΄radius block έως εξαφανιστούν οι γραμμές από το μολύβι:

 

 

 

12.   Ανοίγουμε τρύπες στα πλαϊνά της ταστιέρας και βάζουμε τα πλαϊνά σημάδια (side dots), κόλλημα με κυανοακρυλική κόλλα.

ΠΡΟΣΟΧΗ όταν δουλεύουμε με κυανοακρυλικη κόλλα φοράμε προστατευτικά γυαλιά και γάντια!!

 

 

 

13.   Στρογγυλοποίηση άκρης ταστιέρας:

 

 

 

ΑΛΛΑΓΗ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ ΣΤΟ HEADSTOCK

 

14.   Ευθυγραμμίζουμε το λογότυπο και μετά με cnc δίνουμε το όνομα του ιδιοκτήτη της κιθάρας κατόπιν συνεννόησης!:

 

 

 

 

 

15.   Αναμιγνύουμε: κόλλα εποξική 2 συστατικών + κόκκινη βαφή διαλύτου και γεμίζουμε, μετά απαλό τρίψιμο με 120 γυαλόχαρτο:

 

 

16.   Τοποθετούμε το μπράτσο στο σώμα και ελέγχουμε την κλίμακα της κιθάρας να είναι σύμφωνη με την γέφυρα για την σωστή ρύθμιση του intonationαργότερα:

 

 

 

 

 

18.   Το neck pocket πρέπει να είναι 16χιλιοστά βαθύ. Στην κιθάρα αυτή ήταν 19χιλιοστά. Το γέμισμα με ξύλο 3χιλιοστών ήταν απαραίτητο, βλέπε παρακάτω εικόνες:

 

19.   Καθάρισμα, ισοπέδωση και κόλλημα ξύλου σφενδάμι 3χιλιοστών:

-

 

 

20.   Πειραματισμός για να πετύχουμε την απόχρωση χρώματος, αναμιγνύοντας εποξική 2 συστατικών και κόκκινη βαφή διαλύτου:

-

 

 

  

 

ΒΑΨΙΜΟ ΜΑΝΙΚΟΥ

 

21.   Αφαιρούμε το παλιό βερνίκι με υαλόχαρτο 120/240/320/400/600/ατσαλόμαλο τύπου 00:

 

 

 

 

22.   Βάψιμο με γομαλάκα. Η γομαλάκα είναι φυσικό βερνίκι που χρησιμοποιούν στα καπάκια των κλασσικών κιθάρων. Αραίωση με καθαρό οινόπνευμα 95 βαθμών και εφαρμόζουμε με την «μέθοδο της μπάλας» όπως γίνετε στις κλασσικές κιθάρες και σε άλλα όργανα:

 

 

 

 

23.   Βαφή μάνικου με γομαλάκα. Πιο πάνω είδαμε ότι θέλαμε να προσδώσουμε στην ταστιέρα την εικόνα του παλιού (relic), όπου είχαμε βάλει διάσπαρτα μαύρη βαφή διαλύτου. Παρακάτω είναι το τελικό αποτέλεσμα:

-

 

 

24.   Πριν την εισαγωγή των τάστων ελέγχουμε πρώτα με το παρακάτω εργαλείο το βάθος που πρέπει να έχει το κάθε αυλάκι ξεχωριστά, ώστε να τοποθετηθεί ακριβώς το τάστο χωρίς να προεξέχει πάνω στην ταστιέρα:

 

 

25.   Στη συνέχεια με μια τριγωνική λίμα, λιμάρουμε πολύ ελαφριά το πάνω μέρος της εγκοπής ώστε να μπορεί να γίνει εισαγωγή-εξαγωγή των τάστων χωρίς να τραυματίσουμε το ξύλο τα λεγόμενα fretchips:

 

 

 

 

 

26.   Εισαγωγή ατσάλινων τάστων (stainless steel Jumbo Jescar frets) με πρέσα για τάστα:

 

-

TIP: θα πρέπει ΠΡΙΝ την τοποθέτηση των τάστων, να διαμορφώσουμε την καμπύλη το radius των τάστων να είναι ίδιο με αυτό της ταστιέρας. Με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουμε την ΤΕΛΕΙΑ επαφή ταστιέρας και τάστου. Η διαδικασία αυτή γίνετε με το παρακάτω εργαλείο:

 

 

 

27.   Κόψιμο των τάστων με μικρό τροχό:

 

 

 

TIP: κατά το κόψιμο με τροχό, στις άκρες το τάστο αναπτύσσει μεγάλες θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να ΚΑΙΓΕΤΑΙ η άκρη του ξύλου της ταστιέρας και ειδικά στο σφενδάμι που είναι ανοιχτόχρωμο ξύλο.

Για περισσότερη ασφάλεια χρησιμοποιείστε κοπτικό για ατσάλι:

 

28.   Οι άκρες των καινούριων τάστων έχουν γωνία 90^ο. Με ειδικό εργαλείο τα λιμάρουμε για να προσδώσουμε γωνία 35^ο για να μην ενοχλούν κατά το παίξιμο (fretbevel

 

 

 

Tip: το συγκεκριμένο εργαλείο είναι φτιαγμένο από τεφλόν, το οποίο ΔΕΝ γδέρνει την πάνω επιφάνεια των τάστων κατά το λιμάρισμα.

 

 

29.   Ισοπέδωση τάστων (fret leveling). Κατά την ισοπέδωση των τάστων πρέπει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν λιγότερο υλικό, για να μην μειωθεί πολύ το ύψος τους και για να πετύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υψομετρική ομοιομορφία των τάστων μεταξύ τους. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες που είδαμε ΠΙΟ πάνω ΠΡΙΝ την εισαγωγή τάστων.

Σε αυτό το βήμα, ρυθμίζουμε την ταστιέρα να είναι ολόισια κατά μήκος με το παρακάτω μεταλλικό χάρακα:

 

 

Συνέχεια, ισοπέδωση τάστων:

Στο ΠΡΩΤΟ βήμα μαρκάρουμε την κορυφή όλων των τάστων με έναν σκουρόχρωμο μαρκαδόρο, για να ελέγξουμε τα χαμηλά σημεία των τάστων κατά το λιμάρισμά τους.

Μετά με μια λίμα ειδική για τάστα (fretleveler) μήκους 15 εκατοστών, περνάμε όλα τα τάστα κατά μήκος.

 

 

 

Η φορά ισοπέδωσης των τάστων πρέπει να ακολουθεί την πορεία των κόκκινων βέλων, που αυτό σημαίνει ότι κάποια περάσματα θα πρέπει να γίνουν έξω από την ταστιέρα, βλέπε κάτω εικόνα:

 

 

 

Στη συνέχεια, ξανά μαρκάρουμε την κορυφή τον τάστων και με το radius block, ξανά περνάμε κατά μήκος αλλά κυρίως κατά πλάτος όλα τα  τάστα, ώσπου να σβηστούν όλα τα σημεία του μαρκαδόρου από την κορυφή των τάστων:

 

 

 

 

TIP1: κατά την ισοπέδωση των τάστων, με το 16 radius block θα πρέπει να είναι σε ΣΥΝΕΧΗ επαφή με όλα τα τάστα χωρίς να μένει κανένα εκτός τόσο κατά την κίνηση μπρος-πίσω (κατά μήκος), τόσο και κατά πλάτος. Αυτό για να το πετύχουμε θα πρέπει το radius block να έχει μεγαλύτερο μήκος από την ταστιέρα.

 

TIP2: σε αυτό το βήμα επειδή κατά το λιμάρισμα των τάστων ασκείτε κάθετη πίεση πάνω τους, και υπάρχει περίπτωση να καμπυλώσει το μανίκι ελάχιστα, θα πρέπει να ακυρώσουμε αυτήν την κάθετη πίεση για να διατηρήσουμε την ισιάδα του μπράτσου και αυτό θα το πετύχουμε πολύ απλά, υποστηρίζοντας με το χέρι την κάτω μεριά του μάνικου.

 

 

30.   Fret Crowing: μόλις τοποθετηθούν τα τάστα έχουν την μορφή στην Α τάστο. Μετά την ισοπέδωση των τάστων, η πάνω επιφάνειά τους έγινε επίπεδη Β τάστο, επαναφέρουμε την κορώνα (στρογγυλοποίηση) του κάθε τάστου ξεχωριστά με ειδικές λίμες Fret crowing. Τελικό αποτέλεσμα Γ τάστο:

 

 

 

31.   Στρογγυλοποίηση της άκρης του κάθε τάστου ξεχωριστά, με ειδική λίμα:

 

 

 

32.   Γυάλισμα τάστων: τοποθετούμε χαρτοταινία ανάμεσα στα τάστα για να προστατέψουμε την ταστιέρα και γυάλισμα των τάστων με γυαλόχαρτα 120/240/260/400/600/ και τέλος polishing με dremer:

 

 

 

TIP: μερικά περάσματα πρέπει να γίνουν με τον παρακάτω τρόπο. Τυλίγουμε σε ένα τύπου σφουγγάρι το γυαλόχαρτο και το περνάμε με γρήγορες κινήσεις κατά μήκος της ταστιέρας (θα λέγαμε στρογγυλοποίηση τάστων):

 

 

 

 

33.   Με ένα αιχμηρό αντικείμενο κάνουμε επίτηδες «σημάδια» σε διάφορα σημεία στην ταστιέρα για να προσδώσουμε την εικόνα του παλιού:

 

 

 

ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ

34.   Για την μείωση του θορύβου (feedback) βάζουμε θωράκιση από χαλκό, στα cavities του σώματος και πίσω στο pickguard και γειώνουμε:

 

 

 

35.   Αντικατάσταση των παλιών εξαρτημάτων με καινούρια ποτενσιόμετρα 250Kohms Bourns (Made in Germany), Jack και διακόπτες (switchcraft Made in USA):

 

 

 

 

ΜΑΓΝΗΤΕΣ

36.   Servise μαγνήτη: άνοιγμα μαγνήτη και καθάρισμα από σκουριά κυρίως:

 

 

 

 

 

 

 

37.   Καθάρισμα των polepiecesμε dremer:

 

 

 

38.   Παλιά λόγο έλλειψης τεχνογνωσίας, τους μαγνήτες ΔΕΝ του βύθιζαν σε υγρό (παραφίνη + κερί) για την μείωση του θορύβου-μια διαδικασία που ονομάζεται potting. Έτσι ήταν και αυτοί οι μαγνήτες. Οπότε potting:

 

 

 

39.   Καινούρια: κλειδιά κουρδίσματος, roller string  trees, neckβίδες, pickguard βίδες και καινούρια γέφυρα:

 

 

 

 ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ NUT

 

40.   Αντικαταστάθηκε το παλιό πλαστικό nut με κοκάλινο. Υπάρχουν πολλοί τύποι nut (κόκκαλο, γραφίτης, μπρούτζος, τιτάνιο, ανθρακόνημα μέχρι και μαργαριτάρι). Σε αυτή την κιθάρα χρησιμοποιήθηκε nut από νεροβούβαλο (buffalo). Τοποθέτηση και ρύθμιση με τις παρακάτω λίμες:

 

 

 

 

TIP: οι εγκοπές/αυλάκια του nut, στις οποίες κάθονται οι χορδές πρέπει να έχουν βάθος το ΜΙΣΟ της διαμέτρου της χορδής (βλέπε κάτω εικόνα). Για να μπορεί η χορδή να κινείτε ελεύθερα κατά το bending, κούρδισμα, ρύθμιση του intonation...

 

 

 

SETUPκιθάρας και Τελικό Αποτέλεσμα

 

 

 

 

 

 

 

[argytar]

Πολύ χρήσιμο tutorial για εμάς τους ερασιτέχνες!

 

Ευχαριστούμε!

 

Θα πρότεινα να γίνει sticky να το βρίσκουμε εύκολα!!

 

Επίσης, αν υπάρχει χρόνος, θα ήταν υπερ-ευπρόσδεκτα και άλλα παρόμοια posts στο diy!!

[Marillion]

Η πρωτη μου ηλεκτρικη κιθαρα...SANOX made in japan...αγορασμενη απο Αρμαο εκει γυρω στο 1980-1981...

Την εχω ακομα ...αλλα εχω να παιξω χρονια με αυτην...μαλλον καπως ετσι θα ειναι και η δικια μου!!

Τι μας θυμισες τωρα.......

Ευγε...φοβερη παρουσιαση!!!

[TsulfasGuitars]

Κ

9 ώρες πριν, Marillion είπε

Η πρωτη μου ηλεκτρικη κιθαρα...SANOX made in japan...αγορασμενη απο Αρμαο εκει γυρω στο 1980-1981...

Την εχω ακομα ...αλλα εχω να παιξω χρονια με αυτην...μαλλον καπως ετσι θα ειναι και η δικια μου!!

Τι μας θυμισες τωρα.......

Ευγε...φοβερη παρουσιαση!!!

Και αυτή που επισκεύασα ήταν απο τον Αρμάο (αδερφάκια!), είχε ένα αυτοκόλλητο πίσω στο headstock που έγραφε Αρμάος. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

[yannisp]

συγχαρητηρια .και πολυ χρησιμες πληροφοριες,εκτος της παρουσιασης.

[fusiongtr]

Πολύ ωραία δουλειά και παρουσίαση.

Εγώ θα ήθελα να μάθω το κόστος όλης αυτής της ανακατασκευής.

Ότι έγινε δηλαδή στην κιθάρα συνολικά, πόσο κόστισε.

[TsulfasGuitars]

Στις 9/10/2019 στις 3:11 ΜΜ, fusiongtr είπε

Πολύ ωραία δουλειά και παρουσίαση.

Εγώ θα ήθελα να μάθω το κόστος όλης αυτής της ανακατασκευής.

Ότι έγινε δηλαδή στην κιθάρα συνολικά, πόσο κόστισε.

 

Το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ είναι αν μια τέτοια κιθάρα χαμηλού κόστους (200-250 δολάρια μεταχειρισμένη) ΑΞΙΖΕΙ να επισκευαστεί μιας και υπάρχει η πιθανότητα το κόστος επισκευής της να είναι ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ από την αρχική της τιμή.

 

Οι λόγοι που συνήθως θέλει κάποιος να επισκευαστεί μια τέτοια κιθάρα είναι κυρίως ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΙ δηλ ήταν η πρώτη μου κιθάρα, με αυτή την κιθάρα έμαθα να παίζω και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Και από την άλλη πλευρά είναι και κάποιοι που έχουν από την αρχή ένα όργανο και μένουν σε αυτό και απλά κάνουν μετατροπές και βελτιώσεις όταν χρειάζεται.

 

Το επόμενο βήμα που πρέπει να ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ των περιφερειακών που θα μπούνε στην κιθάρα και το ΚΟΣΤΟΣ αυτών. Για παράδειγμα υπάρχουν κλειδιά κουρδίσματος τον 20 ευρώ και κλειδιά των 120 ευρώ. Υπάρχουν ατσάλινα τάστα υπάρχουν και silver nickel. Εσύ ποια θέλεις να βάλεις? κοκ

 

Η ΠΡΩΤΗ περίπτωση είναι να βάλουμε ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΑ (κλειδιά, γέφυρα, ηλεκτρικά…) που να αντιπροσωπεύουν την αρχική ποιότητα της κιθάρας.

 

Η ΔΕΥΤΕΡΗ περίπτωση είναι να βάλουμε περιφερειακά που να αντιπροσωπεύουν από τα ΚΟΡΥΦΑΙΑ περιφερειακά που μπορεί κάποιος να βάλει στην κιθάρα του.

 

Η ΤΡΙΤΗ περίπτωση είναι να βάλουμε περιφερειακά που να είναι συνδυασμός των δυο παραπάνω. Σε αυτή την κιθάρα κατόπιν συνεννόησης επιλέχτηκε αυτή η τρίτη περίπτωση.

 

Επομένως αφού αποφασίστηκε να γίνει ανακατασκευή σε αυτό το όργανο, ο ιδιοκτήτης θα έπαιρνε ένα ΝΕΟ-θα λέγαμε άλλο όργανο-που θα ήταν φτιαγμένο με περιφερειακά μιας σύγχρονης κιθάρας όπως είναι το ανθρακόνημα, τα ατσαλένια τάστα, το 16 radius της ταστιέρας, πολύ χαμηλό action, καινούριο nut, λεπτότερο μπράτσο και πάει λέγοντας. Με άλλα λόγια θα έπαιρνε μια πολύ πολύ καλύτερη κιθάρα.

 

Οπότε φάνηκε από την ΑΡΧΗ ότι το ΚΟΣΤΟΣ επισκευής της θα ήταν λίγο μεγαλύτερο από το να την ξαναπαίρναμε την ίδια.

 

Επίσης, όταν γίνονται ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ πολλές αλλαγές και μετατροπές στην ίδια κιθάρα, υπάρχει σίγουρά και έκπτωση.

 

Παρακάτω θα αναλύσουμε τα περιφερικά που μπήκαν στην κιθάρα. Αν κάποιος από εσάς ΔΕΝ γνωρίζει τι είναι το κάθε τι μπορεί να γκουγκλάρει και να δει περί τίνος πρόκειται πχ δεν ξέρετε τι είναι τα roller string trees. Μπαίνετε στο google > πληκτρολογείτε > roller string trees guitar > εικόνες > και βλέπετε τι είναι.

 

Κλειδιά κουρδίσματος. Κατόπιν συνεννόησης μπήκαν Wilkinson Locking Tuners  

Γέφυρα: κατόπιν συνεννόησης κρατήθηκε η βάση της γέφυρας και τοποθετήθηκαν ατσαλένια βαγονάκια (stainless steel saddles)

Τάστα: ατσαλένια τάστα (jumbo Stainless steel frets Jescar made in USA).

Δύο Carbon fiber rods για ενίσχυση του μάνικου

Βέργα ρύθμισης μπράτσου διπλής δράσης: Wheel Truss rod double action

Ταστιέρα: σφενδάμι ακατέργαστο (Fretboard rock maple)

Fretboard Side dots

Roller String trees

Guitar Nut buffalo ακατέργαστο

Ποτενσιόμετρα: 2 potensiometers Burns (made in Germany)

Διακόπτες: 3 switches

Έξοδος: switchcraft ouput jack (made in USA)

Βίδες 11 pickguard srews, Back plate 4 screws

Θωράκιση: χαλκός (Shielding)

Strap locks

Δύο Knobs για την ένταση και τον τόνο,

Fretboard Side dots,

Χορδές

Full Setup (fret leveling, fret crowing, fret dress, polishing, string action, nut action, intonation……..)

Κόλλες (εποξική 2 συσττικών και titebond ultimate III), σιλικόνη, Βαφή διαλύτου, γομαλάκα, οινόπνευμα 95,  υαλόχαρτα και ίσως και κάτι άλλο που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.

 

 

 

Επεξεργασμένο 10 Οκτωβρίου 2019 από TsulfasGuitars

[Satanas]

Στις 9/10/2019 στις 3:11 ΜΜ, fusiongtr είπε

Πολύ ωραία δουλειά και παρουσίαση.

Εγώ θα ήθελα να μάθω το κόστος όλης αυτής της ανακατασκευής.

Ότι έγινε δηλαδή στην κιθάρα συνολικά, πόσο κόστισε.

Kι εγω θα ηθελα να μαθω το κόστος αυτης της ανακατασκευης....
πχ κλειδια τοσο
ταστα τοσο
βαγονακια τοσο...
Συνολο τόσο με την εργασια...

Επεξεργασμένο 15 Οκτωβρίου 2019 από Satanas

[Satanas]

Στις 15/10/2019 στις 8:53 ΜΜ, Satanas είπε

Kι εγω θα ηθελα να μαθω το κόστος αυτης της ανακατασκευης....
πχ κλειδια τοσο
ταστα τοσο
βαγονακια τοσο...
Συνολο τόσο με την εργασια...

Εντάξει δεν πειράζει που δεν λες το κόστος...
Δεν χρειάζεται να είμαστε και ειδικοί για να καταλάβουμε οτι ΤΟ SANOX ξεπερασε το χιλιαρικο με ολα αυτα που της εκανες...
Για την ποιοτητα της δουλειας να πω ΑΨΟΓΗ.

Επεξεργασμένο 18 Οκτωβρίου 2019 από Satanas

[TsulfasGuitars]

9 ώρες πριν, Satanas είπε

Εντάξει δεν πειράζει που δεν λες το κόστος...
Δεν χρειάζεται να είμαστε και ειδικοί για να καταλάβουμε οτι ΤΟ SANOX ξεπερασε το χιλιαρικο με ολα αυτα που της εκανες...
Για την ποιοτητα της δουλειας να πω ΑΨΟΓΗ.

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια,

 

φίλε satanas ευχαριστώ για την ερώτησή σου, για τα καλά σου λόγια και συγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησής μου.

 

Το κόστος ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της κατασκευής (δουλειά-περιφερειακά-όλα) ήταν λίγο λιγότερο από 300 ευρώ τελική τιμή, τιμή που ανέφερα και στην απάντηση που έδωσα στον fusiongrt (…oπότε φάνηκε από την ΑΡΧΗ ότι το ΚΟΣΤΟΣ επισκευής της θα ήταν λίγο μεγαλύτερο από το να την ξαναπαίρναμε την ίδια, και στο ίδιο μήνυμα ανέφερα ότι …αν μια τέτοια κιθάρα χαμηλού κόστους 200-250 δολάρια μεταχειρισμένη)…

 

Μάλλον έτσι πως το έγραψα δεν έγινε κατανοητό για κάποιους και συγνώμη για αυτό. Το κόστος σίγουρα είναι το πρώτο πράμα που πρέπει να συζητιέται για να δούμε που θα καταλήξει το όλο εγχείρημα, βέβαια δεν συνηθίζεται να το γράφουμε στα forums, αλλά καλός ή κακός πρέπει να λέγεται σε κάθε ενδιαφερόμενο.

 

Τα χρήματα που ανέφερες τα θεωρώ υπερβολικά πολλά και δεν νομίζω κάποιος να δεχτεί να επισκευαστεί ένα όργανο δίνοντας τόσα χρήματα, είναι παράλογο θεωρώ. Εμείς εδώ, ποτέ δεν έχουμε επισκευάσει όργανο με τόσο υψηλό κόστος!

 

Η λογική μας είναι να προσπαθήσουμε να πετύχουμε μια ΤΙΜΗ συμφέρουσα που να είμαστε ευχαριστημένοι και οι δύο. Γι’ αυτό σε κάθε κατασκευή/επισκευή προηγείται συζήτηση ώστε να παρθούν σωστές αποφάσεις και να γίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έτσι βγαίνουν όλοι κερδισμένοι…