Social media και νέα γενιά μουσικών

[sharpshooter]

Το επίπεδο πάντως παιχτικά έχει ανέβει πολλά επίπεδα.

Όταν ήμουν πιτσιρικάς ήξερα 10 παίχτες ερασιτέχνες, που δεν ήταν σαν αυτούς που άκουγα στους δίσκους και τους θεοποιούσα κατά κάποιο τρόπο.

Τώρα "ξέρεις" εκατοντάδες παιχτούρες, πολύ ανώτερους τεχνικά από τους "θεούς" στην αφίσα!

Σκέψεις τύπου, "δε θα χω ποτέ τέτοια ηχάρα", "δε θα παίξω ποτέ τέτοια licks" etc etc, λύνονται πλέον με πέντε κλικ.

Ατελείωτα tutorials, instructionals αναλύσεις επί αναλύσεων στα πόδια σου.

Τι να λέμε κάποτε με πέντε ακόρντα το παίζανε κιθαρίστες

το home recording σε συνδυασμό με τα social media ανέβασαν τον πήχη πολύ ψηλά.

 

Επεξεργασμένο 2 Σεπτεμβρίου 2019 από sharpshooter

[ex-VangelisV]

55 λεπτά πριν, sharpshooter είπε

Τι να λέμε κάποτε με πέντε ακόρντα το παίζανε κιθαρίστες

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα που γράφει κομματάρες παρά τα "one trick pony" του youtube.

 

Όλο αυτό μου θυμίζει νούμερο σε τσίρκο, που βγαίνει η μαϊμού κάνει τα δικά της και τα παιδάκια γελάνε και χειροκροτούν.

Και απ' ότι βλέπω έχει κορεστεί ο χώρος και πλέον αναμασιούνται και ανακυκλώνονται οι ίδιες ιδέες, καμία έμπνευση, καμία πρωτοτυπία, γι' αυτό και πολλοί το έχουν γυρίσει και στα vlogs λες και μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του.

 

Όλους αυτούς θα τους παραδεχτώ αν κάτσουν και γράψουν κανένα τραγούδι της προκοπής που να ακούγεται και όχι τα generic σκατά που ανεβάζουν δεν τα θεωρώ ως τέτοια. 

 

Δεν βάζω στους παραπάνω τα instructional video που προσφέρουν κάτι σε κάποιον που διψάει να μάθει κάποιο όργανο και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για δάσκαλο. Αναφέρομαι στους "άλλους"

[ez]

Οι άνθρωποι είμαστε ατελείς και πεπερασμένοι οργανισμοί. Κατά κανόνα εστιάζουμε σε όσα είναι γύρω μας η πάνω μας. Δημιουργούμε μικρόκοσμους (διαφόρων μεγεθών και ποιοτήτων) οι οποίοι και αποτελούν τον ορίζοντα μας και συνήθως αδυνατούμε να κοιτάξουμε παραέξω μεγαλοποιώντας την σημασία όσων αντιλαμβανόμαστε.

Η διαχείρηση της πληροφορίας στην εποχή μας είναι σχεδόν αδύνατη απο φυσιολογικούς ανθρώπους. Κάποιοι ελάχιστοι καταφέρνουν να διαρρήξουν τους ιστούς των μικρόκοσμων και γίνονται οι ήρωες που γνωρίζουμε, τα σύμβολα και οι μέντορες.

Οι νέοι τριγύρω μεγαλώνουν σε πολύ δύσκολους καιρούς, δυστυχώς.

Η ειδίκευση και η προσπάθεια εμβάθυνσης σε ένα (η ελάχιστα) μουσικά είδη η στυλ αποτελεί μια κάποια λύση, το ανήσυχο πνεύμα όμως πάντα θα ποθεί την περαιτέρω γνώση και τούτο ίσως αποτελέσει παγίδα που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή.

Εκείνο που απαιτείται είναι η εύρεση χρόνου, ενέργειας και σωστού χειρισμού τους.

Αυτά υπάρχει ελπίδα να έρθουν όταν πηγάζουν απο βαθειά, αμόλυντη αγάπη και αφοσίωση στην τέχνη. Έχουν κόστος, κάποιες φορές βαρύ, δεν είναι όλοι αρκετά δυνατοί να το αντέξουν.

Η ενασχόληση με την τέχνη, μας κάνει μικρούς θεούς, σαφώς όμως μικρούς.

Και κάτι πιό απτό, τόσο τραγικά δύσκολο στις μέρες μας. Κάποτε ένας μπασίστας ζήτησε απο τον φίλο και συνοδοιπόρο μου στο γκρούπ Σωτήρη, να του κάνει μαθήματα. Ο νεαρός έπαιζε σούπερ, με τεχνική και γνώσεις δυσθεώρητου ύψους, ήθελε όμως να ξέρει πως ακριβώς γίνεται εκείνο που ο Σωτήρης κάνει στο πάλκο. Ο φίλος μου, αφού τον άκουσε, τον ρώτησε: μελετάς πολλές ώρες την ημέρα; Ο νεαρός απάντησε ενθουσιασμένος ναι, 7-8 ώρες. Κατόπιν, τον ξαναρωτάει: ακούς μουσική; Όταν έχω χρόνο ναι, απάντησε ο μουσικός, μία μιάμιση ώρα. Και ο Σωτήρης του είπε: αντέστρεψε τα αυτά και θα τα πας καλύτερα.

 

[Rebel_Of_South]

Το θρεντ πάντως έχει καταλήξει σε στυλ " εσείς οι νέοι ....."

[Jazzjoker]

5 hours ago, Rebel_Of_South said:

Το θρεντ πάντως έχει καταλήξει σε στυλ " εσείς οι νέοι ....."

 

Πάντα οι παλαιότερες γενιές κρίνουν σκληρά τις νεότερες, σε όλους τους τομείς της τέχνης αλλά και σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας γενικά. 

 

Προσωπικά, τις νέες γενιές, και τις θαυμάζω και τις κατακρίνω. Το πρώτο γιατί έχουν πάει το κομμάτι της μουσικής δεξιότητας σε πρωτοφανή επίπεδα τα οποία δεν έχουμε ξαναδεί στην έως τώρα ιστορία της popular μουσικής. Και τους κατακρίνω γιατί παρόλο το προηγούμενο, αν όχι η πλειοψηφία, ένα μεγάλο κομμάτι τους, ακολουθεί ένα μονοπάτι αυτοαναφορικό και ναρκισσιστικό σε μία τέχνη που "ολοκληρώνεται" κατ' εξοχήν ομαδικά.

 

Με άλλα λόγια, όσα βίντεο κι αν γράψεις, όσα τρακς κι αν ηχογραφήσεις, ό,τι εξοπλισμό κι αν αγοράσεις, το να παίζεις μόνος πάνω σε backing tracks και αυτό να αποτελεί τη μουσική σου πρόταση, είναι για μένα μια τεράστια χαμένη ευκαιρία.

 

Και για να μην παρεξηγούμαι: δεν εννοώ τον ερασιτέχνη/bedroom player/χομπίστα που πιάνει το όργανο μια στις τόσες για να γουστάρει κι έχει και μια μπάντα να τζαμάρουν για να αποφορτίζονται. Αυτό το σενάριο το θεωρώ απολύτως θεμιτό και θαυμάζω τους ανθρώπους που ενώ έχουν μια ζωή που τρέχει με υποχρεώσεις, δουλειές και οικογένειες, κρατούν πάντα λίγο χρόνο για τη μουσική. Αυτό είναι ό,τι πιο υγιές υπάρχει. Μιλάω για ανθρώπους με φιλοδοξία να κάνουν κάποια βήματα παραπέρα στο χώρο.

Επεξεργασμένο 3 Σεπτεμβρίου 2019 από Jazzjoker

[Alter]

Ο μουσικός των social media και ο παραδοσιακός μουσικός που ασχολείται με μπάντες, παιξίματα κτλ, είναι δύο εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα. Το όλο social media πακέτο, είναι εξαιρετικά προσοδοφόρο, καινούργιο και δυναμικό, αλλά και εξαιρετικά απαιτητικό και ανταγωνιστικό. Είναι μια μίξη μουσικού, επιχειρηματία, διαφημιστή, "τηλεοπτικού αστέρα", παραγωγού, κτλ. Τα μεγάλα κανάλια στο YouTube, Instagram, twitch κτλ έχουν ολόκληρη ομάδα πίσω τους συνήθως με εξαψήφιους προϋπολογισμούς και έσοδα.

 

Φυσικά υπάρχουν και σήμερα ποιοτικοί μουσικοί που ασχολούνται αποκλειστικά με παίξιμο, και εκεί θα δεις παίχτες που υπηρετούν πραγματικά τη μουσική και το κοινό - όχι απαραίτητα γιατί είναι καλύτεροι από την προηγούμενη κατηγορία, αλλά γιατί αυτές είναι οι απαιτήσεις και οι προϋποθέσεις της επιτυχίας στο συγκεκριμένο επάγγελμα. Δεν είναι αυτοί όμως που θα σκάσουν στο πρώτο search συνήθως.

 

Όπως σε τόσες και τόσες δουλειές, έτσι και στον μουσικό χώρο τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Για μένα είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω μιαν ακόμα διέξοδο και προοπτική για μουσικούς, επαγγελματίες και μη. Το δε YouTube προσωπικά, αυτή η δυνατότητα του να βλέπεις ότι συναυλία και μουσικό θέλεις οπότε θέλεις, έστω και το λίγο που περνάει μέσα από μιαν οθόνη, είναι για μένα ότι καλύτερο στο ίντερνετ!

 

[rgxinap]

2 hours ago, Alter said:

Ο μουσικός των social media και ο παραδοσιακός μουσικός που ασχολείται με μπάντες, παιξίματα κτλ, είναι δύο εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα. Το όλο social media πακέτο, είναι εξαιρετικά προσοδοφόρο, καινούργιο και δυναμικό, αλλά και εξαιρετικά απαιτητικό και ανταγωνιστικό. Είναι μια μίξη μουσικού, επιχειρηματία, διαφημιστή, "τηλεοπτικού αστέρα", παραγωγού, κτλ. Τα μεγάλα κανάλια στο YouTube, Instagram, twitch κτλ έχουν ολόκληρη ομάδα πίσω τους συνήθως με εξαψήφιους προϋπολογισμούς και έσοδα.

 

παρακολουθω συστηματικά τον SteveTerreberry (τον πάω με τα 1000) μαζί με Jared Dines και τους φίλους τους. Δεν νομίζω κανένας απο αυτούς να έχει σχέση ούτε καν με 5ψηφια νούμερα. Ειδικά τον SteveT τον πηγαινοφερνει η μάνα του με ένα hyundai accent του 1999, ενω πριν το σπονσοράρισμα απο την Kiesel έπαιζε με μια (και μόνη) Peavy.

Επεξεργασμένο 3 Σεπτεμβρίου 2019 από rgxinap

[Superfunk]

3 ώρες πριν, Alter είπε

Όπως σε τόσες και τόσες δουλειές, έτσι και στον μουσικό χώρο τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Για μένα είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω μιαν ακόμα διέξοδο και προοπτική για μουσικούς, επαγγελματίες και μη. Το δε YouTube προσωπικά, αυτή η δυνατότητα του να βλέπεις ότι συναυλία και μουσικό θέλεις οπότε θέλεις,

 

Ακριβως.

 

Ειναι ενα ΝΕΟ επαγγελμα (ή μαλλον ενας νεος χωρος ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ).

 

Οπως έχουμε τους session players που παιζουν ΜΟΝΟ στο studio,τους session players που παιζουν ΜΟΝΟ σε ζωντανες εμφανισεις ,τωρα εχουμε και τους Youtube players που παιζουν....για οσους....ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ να ΒΓΟΥΝΕ απο το σπιτι για να πανε σε live (ή απλα δεν μπορουν) ....ή απλα παιζουν για οσους εχουν πΣωνιο με την ΤΕΧΝΙΚΗ και τον ηχο.

 

Δεν ειναι καθολου κακο ειδικα αν μπορεις να ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΟ ΨΩΜΙ σου ετσι (in my book it beats playing with SIN BOY  ).

 

Εχω τουλαχιστον 4 φιλους στη Γερμανια που ΖΟΥΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ετσι,οι δυο κανουν online επίδειξη παραγωγης,μιξης και ηχοληψιας,ο τριτος επιδειξη κιθαροτεχνικης και ηχου και ο τεταρτος κανει επιδειξη κιθαροεξοπλισμου.

 

Και οι 4 βεβαια καταναλωνουν τρομερο χρονο για deals με εταιριες,κονε και διαφημιση μεσω social media....

 

Oπως μου εχουν πει οι 2 (οι ηχοληπτομιξοπαραγωγοι  ) "it surely  beats  the unemployment line" .....  (και στη Γερμανια οπως και εδω το 90% της μουσικης που ακουγεται και παραγεται απο και προς τη "νεολαια" (read: people who actually PAY for music)  ειναι trap φτιαγμενη στο....κινητο  

Επεξεργασμένο 3 Σεπτεμβρίου 2019 από Superfunk

[D'Ailleurs]

16 hours ago, VangelisV said:

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα που γράφει κομματάρες παρά τα "one trick pony" του youtube.

 

Όλο αυτό μου θυμίζει νούμερο σε τσίρκο, που βγαίνει η μαϊμού κάνει τα δικά της και τα παιδάκια γελάνε και χειροκροτούν.

Και απ' ότι βλέπω έχει κορεστεί ο χώρος και πλέον αναμασιούνται και ανακυκλώνονται οι ίδιες ιδέες, καμία έμπνευση, καμία πρωτοτυπία, γι' αυτό και πολλοί το έχουν γυρίσει και στα vlogs λες και μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του.

 

Όλους αυτούς θα τους παραδεχτώ αν κάτσουν και γράψουν κανένα τραγούδι της προκοπής που να ακούγεται και όχι τα generic σκατά που ανεβάζουν δεν τα θεωρώ ως τέτοια. 

 

Δεν βάζω στους παραπάνω τα instructional video που προσφέρουν κάτι σε κάποιον που διψάει να μάθει κάποιο όργανο και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για δάσκαλο. Αναφέρομαι στους "άλλους"

 

συμφωνώ απόλυτα: ελάχιστοι youtubers παράγουν μουσική που να είναι καλή (υποκειμενικό βέβαια). Οι περισσότεροι κινούνται κάπου ανάμεσα στο youtube celebrity και επαγγελματίας αποψάκιας. Ακόμα και άτομα που βγάζουν βίντεο με διασκευές, δεν μπαίνουν στην διαδικασία να γράψουν νέα μουσική. Τώρα γιατί κάποιος θα πρέπει να πληρώνει συνδρομή σε ένα κιθαρίστα ή τραγουδιστή για να βγάζει διασκευές νέων κομματιών ή να κάνει reaction videos (ο πάτος δηλαδή) εμένα με ξεπερνάει. Ακόμα και οι κριτικές εξοπλισμού έχουν καταντήσει λίγο ανούσιες: όλοι λένε τα ίδια και τα ίδια, τα πάντα σχεδόν ακούγοται τέλεια (ακόμα και τα mini heads της joyo ακούγονται σαν τέρατα) και σπάνια βλέπεις την πραγματική χρησιμότητα ενός προιόντος. 

 

 

[sharpshooter]

On 9/2/2019 at 10:40 PM, VangelisV said:

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα

Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ΤΕΡΑΤΑ σαν τον Angus Young άμπαλους, είμαι μεγάλος fan άλλωστε.

Επίσης συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις για παπατζιλίκια και καμία μουσική ουσία.

Αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι μας άνοιξαν τα μάτια !!!

Επιμένω πάντως πως οι stars έχασαν λίγη από τη λάμψη τους, βλέποντας αμέτρητους τύπους σαν εμένα να παίζουν σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Και κάτι ακόμα, άμα είχε βγει καινούργιος Galagher ας πούμε, θα τον ξέραμε από τα 15 του, δε θα χρειαζόταν mangers εταιρίες κλπ για να προβληθεί.

Υπάρχει ατελείωτη μουσική που αξίζει σήμερα, απλώς βαριόμαστε να ξεσκαρτάρουμε.

Μεγάλος Έλληνας κιθαρίστας