Πως γνώρισα τα Blues (1o αγαπημένο κομμάτι)

[1_4_5 Alive]

Έχω την τιμή να ανοίγω το 1ο topic του club "The Blues" 

 

Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να θυμηθεί ο καθένας και να "κρεμμάσει" εδώ, το 1ο blues κομμάτι που άκουσε και του έκανε το κλικ.. 

 

Προσωπικά, η γνωριμία με τα blues  ξεκίνησε στα 18 μου.

Δεν ξέρω αν έπαιξε ρόλο η ηλικία μου, ο bluesman που μου έκανε το κλικ ήταν ένας νέος και "λευκός", ο Stevie Ray Vaughan..

Αυτός ήταν η αφορμή να γνωρίσω και τους υπόλοιπους θρύλους του είδους!

 

Αυτό είναι το κομμάτι λοιπόν! Και μάλιστα το συγκεκριμένο βίντεο, το οποίο και είδα στην Ελληνική τηλεόραση παρακαλώ!

Σε μια εκπομπή της ΕΡΤ3.. Enjoy..

 

 

 

[gvour]

Tο αποκατω:

 

 

[Spyros Delta]

 

[gosho]

 

[Πνοή και Νύξη]

Δεν μπορώ να πω ότι γνώρισα τo Blues μέσα από κάποιο κομμάτι "αμιγώς Blues" αλλά εμμέσως, μέσα από τους Stones, τους Beatles, τους πρώιμους ΖΖ top, τους Zep κ.ο.κ.

Η πρώτη επαφή με το blues αν την κάνω αναπολώντας ήταν εδώ (κάπου αρχές 90s-13/14 χρονών)

Ο πρώτος, συνειδητοποιημένα "blues δίσκος" που αγόρασα:

 

Kαι φυσικά ζώντας στη Θεσσαλονίκη των 90s, έπεφτα συχνά πυκνά πάνω στα ονόματα της σκηνής Nίκο Ντουνούση και Ηλία Ζάικο. Δεν πρόλαβα εποχές Παραρλάμα δυστυχώς αλλά η post-Παραρλάμα ατμόσφαιρα και ενέργεια υπήρχε και συνέχισε να είναι έντονη για χρόνια-δεκαετίες αργότερα.

Το '98/'99 με την (indie-post punk!) μπάντα που έπαιζα τότε είχαμε ανοίξει τη συναυλία των Nick & the Backbone στην Υδρόγειο.

Δεν μπορώ να πω ότι έχω εντρυφήσει στο blues ούτε ότι συνέχισα να είμαι ένθερμος ακροατής, καθώς σχετικά γρήγορα το μουσικό μου ενδιαφέρον στράφηκε αλλού, αλλά πάντα το παίξιμο ή η ακρόαση blues είναι μια mini home-coming εμπειρία.

 

[Θανάσης Καλδής]

αυτό το track ήταν για εμένα η "πρώτη επαφή" με το είδος. τυχαία το άκουσα σε ένα compilation cd (αυτό ήταν το μoναδικό μπλουζ κομμάτι του cd) από ένα μουσικό περιοδικό (δεν θυμάμαι αν ήταν το zoo ή κάποιο άλλο ) και κόλλησα με αυτόν τον ζεστό ήχο, άγνωστο γιατί. 
 

 

 

[mpamps]

Gary Moore - As the years go passing by 

 

[odis13]

Για εμενα οι πρωτες επαφες ηταν εκει στα 14-15, αρχικα κυριως εξ'οσμοσεως απο την κλασσικη ροκ. Θυμαμαι αμυδρα ενα show των Blues Wire καπου στην ΕΡΤ (οχι μονο δεν ηξερα τοτε ποιοι ηταν, δεν ημουν καν σιγουρος πως λεγεται αυτο που ακουω) το οποιο in hindsight ηταν ισως το πρωτο μου καθαρο blues ακουσμα.

 

Αλλα το πρωτο blues κομματι με το οποιο σκαλωσα, οπου ηξερα συνειδητα τι ακουγα ηταν το Smokestack Lightning του Howling Wolf το οποιο ειχα λιωσει. 

 

 

Θυμαμαι μαλιστα οτι το ειχα μαθει το κομματι απο ενα βιντεακι οπου ειχαν καλεσμενο τoν Hubert Sumlin να διδαδκει το κλασσικο riff πανω σε μια goldtop LP, και ειχα παθει κοκομπλοκο με το περιεργο fingerstyle στυλ του...

Επεξεργασμένο 5 Ιουλίου 2019 από odis13

[Spyros Delta]

Α ναι κι αυτo

 

 

Να πω οτι τον SRV τον "γνωρισα" αργα.

Αφου ειχε "φυγει". Μεσα 90's.

Κι αυτο γιατι ενω ειχα ξεκινησει "σωστα", μετα λογω εκμαθησης του οργανου ξεφυγα σε αλλα μονοπατια (van halen, μετα satriani κλπ).

Ισως ο SRV ηταν η αιτια που επεστρεψα παλι στα blues και παραλληλα και στα κοντινα ιδιωματα  soul, funk.

[Yannis Methenitis]

13 λεπτά πριν, Spyros Delta είπε

Α ναι κι αυτo

 

 

Ήμουν στο τσακ να το βάλω. Και στα 2 Σπύρο μέσα και εγω.

Ήταν το πρώτο άκουσμα απο ροκ στο blues.

O Hendrix ήταν πρώτος που με έβαλε στο άκουσμα το 70 αλλά αυτό που εδραίωσε το blues feeling ήταν αργότερα στο Fandango.