Περί ..ιδιοφυΐας..

[vagelism]

Ένα θέμα που θα είχε ενδιαφέρον προς συζήτηση είναι ποιον/ ποιους θεωρεί ο καθένας μας..Genious..από όλο το φάσμα της μουσικής.

 Για ποιο λόγο όμως κατά την γνώμη μας, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία?

 

Για μένα λίγοι μπορούν να μπουν σε αυτή την κατηγορία κ νομίζω ότι τους κατατάσσω εκεί για τον  αναχρονιστικό  μοναδικο τρόπο που αντιμετώπισαν ο καθενας τους την μουσικη.{απο την στιγμη που την επιασα εγω τουλαχιστον..σημ εχω γεννηθει το 1975}

 Νομιζω οτι η μουσικη επαν-εφευρεθηκε η εξελίχτηκε μεσα απο αυτους.

 

Μπαχ , Στραβινσκυ  Μπετοβεν και  Μπαρτοκ απο τους κλασσικούς..αν και δεν ειμαι ειδικος με την κλασσικη. Αυτοι οι 4ς ειναι στο μυαλο μου διαστημανθρωποι.

Βjork , Ζappa , Stevie Wonder , Quincy, Miles , Coltrane , Corea , James Brown  απο σύγχρονους συνθέτες. {Εδω ισως πρεπει να προσθεσω επισης τους  Prince, Lennon & Mccartney, Bowie , Muddy waters και C Berry.}

Ακης Πανου , Χατζηδακις , Καλδαρας  και Τσιτσανης απο Ελληνες συνθέτες.

 Κατατασω τον Γκατσο σαν Genious στους Ελληνες στιχουργους επισης.

 Aπο οργανοπαιχτες...χμ..ειναι παρα πολλοι.

Ηendrix σιγουρα ,  Mc Laughlin , Vai, Satriani , Louis Johhson κ Jamerson , Jaco - Parker φυσικα..και παρα πολλοι που ξεχναω...

 

Επεξεργασμένο 30 Απριλίου 2019 από vagelism

[dimsonic]

Lennon & McCartney

Brian Wilson

 

Δεν πιάνω άλλα είδη. Δεν τα κατέχω αρκετά.

Ίσως μόνο Bach και τέλος.

[gmoukou]

Ατελείωτη η λίστα από κάθε εποχή νομίζω. 

Σιγουρα ο πολλοί με τον τρόπο τους αποδείχθηκαν τζινιουσιζ και συνέβαλαν σε πολλά λέηερς της μουσικής. 

 

Αν με ρωτούσες να σου πω όσο πιο γρήγορα μπορώ 5 από δαύτους θα ήταν Bach, thelonious monk, frank zappa, steven wilson. 

bach για τον τεράστιο όγκο έργων με τεράστια ποιότητα. 

thelonious monk γιατί απλά “έσπασε το φράγμα του ήχου” και οδήγησε το νερό σε νέο αυλάκι. 

zappa γιατί.....zappa. 

steven wilson γιατί το υλικό που περναει από τα χέρια του πάντα καταλήγει επίκαιρο, conceptual, ενδιαφέρον και φρέσκο. 

 

Παρ’ολα αυτά αν θα έπρεπε να κάτσω να σκεφτω με το πάσο μου όλοι θα ήταν συνθετες από τη κλασική/συμφωνική μουσική μιας και, ιστορικά η εποχή μας, σε σύγκριση με παλαιότερα, δεν έχει “κλείσει” ώστε να μπορούμε να οριοθετήσουμε και να συγκρίνουμε ευκολα. 

Επεξεργασμένο 30 Απριλίου 2019 από gmoukou

[fusiongtr]

1 hour ago, vagelism said:

νομίζω ότι τους κατατάσσω εκεί για το αναχρονιστικό του τρόπου που αντιμετώπισαν την μουσικη.{απο την στιγμη που την επιασα εγω τουλαχιστον..σημ εχω γεννηθει το 1975}

 

 

 

Δεν σε πιάνω ...

[vagelism]

11 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Δεν σε πιάνω ...

συγνωμη δεν ηθελα να χρησιμοποιησω την λεξη αναχρονιστικο  αλλα μοναδικο.

[fusiongtr]

1 minute ago, vagelism said:

συγνωμη δεν ηθελα να χρησιμοποιησω την λεξη αναχρονιστικο  αλλα μοναδικο.

 

Α, οκ.

[fusiongtr]

Μερικά ονόματα ενδεικτικά (κατά την γνώμη μου)

 

Zappa, Miles, Zawinul, Mclaughlin, Jaco, Holdsworth, Django, Bach, debussy, Stravinsky, Jobim, Van Halen, Hendrix, Parker, Coltrane, Prokofiev, Mozart, Bowie, Morricone, Piazzola, Wes, Pass.

 

Μα είναι τόσοι πολλοί ...

[Αετός]

Τους περισσότερους, τους έχετε αναφέρει.Σίγουρα θα προσέθετα,τους Paganini, Gould,Liszt,Chopin,Rachmaninov,Gillespie.

Αυτοί μου ήρθαν τώρα.

[fusionakis]

Για μένα υπάρχουν οι εξής διαβαθμίσεις σε ό,τι έχει να κάνει με μεγάλους καλλιτέχνες γενικότερα:

 

1) Ιδιοφυΐες = όλοι όσοι ξεχωρίζουν και έχουν αφήσει ή αφήνουν σπουδαίο έργο πίσω τους

2) Μεγαλοφυΐες = οι ιδιοφυΐες εκείνες που για πολλούς λόγους αποτελούν ήρωες για πολλές άλλες ιδιοφυΐες    

3) Forces of nature =  άνθρωποι που το χάρισμά τους ήταν τόσο κτηνώδες ή τόσο ολιστικό που πήραν τα πάντα στο διάβα τους

 

Θα φέρω ένα κιθαριστικό παράδειγμα...

Ο Mateus Asato είναι ίσως το πιο μαζικά γνωστό φαινόμενο της εποχής μας στο όργανο, και σίγουρα ο τρόπος με τον οποίο παίζει τον καθιστά μια πραγματική ιδιοφυΐα, ακόμα κι αν το έργο που έχει αφήσει δεν είναι μέχρι στιγμής μεγάλο σε όγκο. Προσωπικά μιλώντας, αρκούσαν 1-2 βίντεάκια του για να τον εντάξω στην κατηγορία "genius", και δεν το αποκλείω σε 20 χρόνια από τώρα π.χ. να θεωρείται κι αυτός μια μεγαλοφυΐα.

 

Ο Eric Johnson τώρα είναι μια πραγματική μεγαλοφυΐα... όχι μόνο για την τελειότητα και μοναδικότητα του παιξίματός του, και πώς αυτά συνοδεύουν την σπουδαία μουσική που έχει γράψει, αλλά και γιατί η κληρονομιά του αποτελεί σημείο αναφοράς, όντας προφανής και μεγάλη επιρροή - ή άπιαστο όνειρο - για πολλές ακόμα ιδιοφυΐες εκεί έξω.

 

Θα πει κανείς ότι κάτι παραπάνω από τον Eric Johnson δεν υπάρχει, παρά μόνο κάτι πιθανά αντίστοιχα καλό αλλά διαφορετικό (π.χ. ένας όχι τόσο πλήρης ή δυνατός εκτελεστικά μουσικός, αλλά πιο επιδραστικός και πρωτοπόρος σε μαζικό επίπεδο.. ένας "The Edge" για παράδειγμα). Ως ένα βαθμό αυτό ισχύει, ωστόσο υπάρχουν κι αυτά τα ελάχιστα τυπάκια που έπαιρναν τα πάντα σαν τσουνάμι στο πέρασμά τους, και ακόμα και ένας υπερμουσικός σαν τον Eric Johnson μοιάζει λίγος για να συγκριθεί μαζί τους. Η πιο καραμπινάτη τέτοια περίπτωση, που τυχαίνει να είναι και κιθαρίστας, είναι προφανώς ο Hendrix, που σαν μια δύναμη της φύσης άφησε ένα εντελώς διαφορετικό κόσμο πίσω του από αυτόν που βρήκε.

 

Με βάση αυτή τη λογική, μπορώ να αριθμήσω εκατοντάδες περιπτώσεις geniuses, δεκάδες μεγαλοφυΐες, και κάποιες ελάχιστες δυνάμεις της φύσης. Σίγουρα ο υποκειμενικός παράγοντας παίζει μεγάλο ρόλο για το αν κάποιος θα καταταχθεί στις ιδιοφυΐες ή και στις μεγαλοφυΐες, αλλά νομίζω ότι οι περιπτώσεις "forces of nature" είναι αρκετά πιο χτυπητές, λίγες τον αριθμό, και τελικά πιο εύκολα αποδεκτές από την πλειοψηφία (όχι ότι με νοιάζει προσωπικά, απλώς το αναφέρω).

Επεξεργασμένο 1 Μαΐου 2019 από fusionakis

[vagelism]

51 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Μερικά ονόματα ενδεικτικά (κατά την γνώμη μου)

 

Zappa, Miles, Zawinul, Mclaughlin, Jaco, Holdsworth, Django, Bach, debussy, Stravinsky, Jobim, Van Halen, Hendrix, Parker, Coltrane, Prokofiev, Mozart, Bowie, Morricone, Piazzola, Wes, Pass.

 

Μα είναι τόσοι πολλοί ...

Αν σκεφτουμε το συνολικο φασμα μουσικης / δημιουργων - εκτελεστων...νομιζω το ακριβως αντιθετο..

Οτι ειναι υπερβολικα λιγοι.