Τι σημαίνει άραγε "αξιολογώ ως μουσικός"

[BillTrantos]

Οποιοσδήποτε μουσικός, οποιουδήποτε επιπέδου, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα γνώμης από τον απλό ακροατή, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου. Είναι σαν να λέμε αν ένας οδοντίατρος έχει μεγαλύτερη βαρύτητα γνώμης από μένα σε ζητήματα παθολογίας. 

 

Ποτέ δεν έχω στείλει μουσική μου σε φίλους/γνωστούς που είναι απλοί ακροατές. Ό,τι και να πουν δεν έχει εκπαιδευτική αξία για μένα. Αν ήθελα να ακούσω 10 μπράβο θα την έστελνα. Αντί αυτού, τι στέλνω σε ανθρώπους που εκτιμώ μουσικά, λαμβάνω 3-4-5-10 παρατηρήσεις και προσπαθώ να βελτιωθώ.

 

Για να το θέσω και αλλιώς. Ποτέ δεν έδωσα σημασία σε κριτικές έργων τέχνης αν ο γράφων δεν έχει υπάρχει καλλιτέχνης στο πεδίο που κρίνει. Όπως και δεν ακούω δημοσιογράφους που μιλάνε για ποδόσφαιρο, αντίθετα προτιμώ να ακούω αναλύσεις ποδοσφαιριστών ή προπονητών. 

 

Έξω απ'το χορό όλοι κελαηδάνε. 

[gkourmoul1]

8 minutes ago, BillTrantos said:

 

Γιατί εσύ fusion έχεις τουλάχιστον προσπαθήσει να παίξεις 5 νότες στη σειρά που θα βγάζουν ένα μουσικό νόημα, που θα προκαλέσουν συναισθήματα, που θα σε ολοκληρώσουν ως ύπαρξη. Ο απλός ακροατής δεν το έχει κάνει αυτό, δεν ξέρει πόσο δύσκολο είναι, δεν ξέρει τι θυσίες απαιτεί, δεν ξέρει εν τέλει τι ακούει. 

 

Εγώ δεν έχω ιδέα από κρασιά. Αν μου δώσεις ένα χύμα κρασί των 2 ευρώ/λίτρο και ένα πανάκριβο μιας εξαιρετικής χρονιάς δε θα καταλάβω διαφορά, μπορεί να προτιμήσω και το χύμα γιατί αυτό έχω συνηθίσει. Τι αξία έχει η γνώμη μου περί κρασιού; 

 

Το ίδιο ακριβώς πιστεύω και για ανθρώπους που ακούνε μουσικής ευρείας κατανάλωσης αλλά απαιτούν βαρύτητα στη γνώμη τους σε συζητήσεις για τους Led Zep, για τους Dream Theater, τους Snarky Puppy ή τον Bach. Το ίδιο πιστεύω και για τους προπονητές του καναπέ που απαιτούν βαρύτητα γνώμης ενώ δεν έχουν πατήσει ούτε σε 5x5. 

 

Δεν ακούγεται πολύ δημοκρατικό αυτό που λέω, αλλά υποστηρίζω ό,τι και ο Πλάτωνας. Πρώτα έχει βαρύτητα η γνώμη του ειδικού και μετά του υπόλοιπου κόσμου. Προς Θεού, δεν λέω να μην εκφράζεται η γνώμη του καθενός, απλά εγώ προσωπικά δεν τη λαμβάνω υπόψιν μου.

 

 

Bill, εχουμε ενα υποθετικο σεναριο:

 

Ο κυριος Α ειναι επαγγελματιας μουσικος που ασχολειται με σκυλαδικα αποκλειστικα. Σιχαινεται τη ροκ.

 

Ο κυριος Β δεν ασχολειται με οργανα, αλλα εχει παει σε 300 συναυλιες zep, queen, stones κλπ. Η μουσικη ειναι η ζωη του, και ας μην μπορει να παιξει 5 νοτες συνεχομενες.

 

Πιανου η γνωμη εχει μεγαλυτερη βαρυτητα οσον αφορα την αξια ενος Χ ροκ συγκροτηματος? 

[ex-VangelisV]

Και να ξαναεπανέλθω συμπληρώνοντας. Μήπως το ότι είναι μουσικός κάποιος δεν είναι πανάκεια? Μήπως τον μουσικό που παίζει δημοτικά και δεν έχει σχέση με την κλασική να τον αντιμετωπίζουμε σαν απλό ακροατή σε ότι αφορά την κλασική και σαν μουσικό σε ότι αφορά τα παραδοσιακά/δημοτικά?

[fusiongtr]

1 minute ago, VangelisV said:

Μήπως το ότι είναι μουσικός κάποιος δεν είναι πανάκεια?

 

Μήπως καμιά φορά είναι κατάρα?

Μήπως κάποιες δεν μπορεί να απολαύσει ένα μουσικό έργο σαν ακροατής?

[fusiongtr]

2 minutes ago, VangelisV said:

Μήπως τον μουσικό που παίζει δημοτικά και δεν έχει σχέση με την κλασική να τον αντιμετωπίζουμε σαν απλό ακροατή σε ότι αφορά την κλασική

 

Διαφωνώ.

Δεν είναι καν ακροατής κλασσικής.

[BillTrantos]

Μόλις τώρα, gkourmoul1 είπε

 

 

Bill, εχουμε ενα υποθετικο σεναριο:

 

Ο κυριος Α ειναι επαγγελματιας μουσικος που ασχολειται με σκυλαδικα αποκλειστικα. Σιχαινεται τη ροκ.

 

Ο κυριος Β δεν ασχολειται με οργανα, αλλα εχει παει σε 300 συναυλιες zep, queen, stones κλπ. Η μουσικη ειναι η ζωη του, και ας μην μπορει να παιξει 5 νοτες συνεχομενες.

 

Πιανου η γνωμη εχει μεγαλυτερη βαρυτητα οσον αφορα την αξια ενος Χ ροκ συγκροτηματος? 

 

Για μένα ο πρώτος. Αν ο άλλος δεν έχει ανέβει στη σκηνή, δεν έχει πατήσει χορτάρι, δεν έχει πιάσει νυστέρι, πού να καταλάβει...

 

Πάω σε συναυλίες και ακούω "ααα, ο τάδε δεν έπαιξε καλά σήμερα" και το λέει ο έφηβος που δεν έχει πιάσει κιθάρα στη ζωή του, αλλά διαβάζει τι λένε στα fora και αποκτά ξαφνικά άποψη. Όχι παιδιά, να ανέβει ο έφηβος πάνω, να δει πώς είναι, να δει τι θυσία θέλει και μετά ας πει αν κάποιος δεν έπαιξε καλά ή όχι, αν έβγαλε καλό τραγούδι, ή όχι, κλπ.

 

Το αν αρέσει κάτι στον απλό ακροατή εμένα μου περνά παντελώς αδιάφορο, γι'αυτό και ποτέ δεν έκρινα καμία τέχνη με βάση την εμπορική της αξία.

[ex-VangelisV]

Μόλις τώρα, fusiongtr είπε

 

Μήπως καμιά φορά είναι κατάρα?

Μήπως κάποιες δεν μπορεί να απολαύσει ένα μουσικό έργο σαν ακροατής?

Ναι, έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου σε συναυλίες ή σε λάηβ να ασχολούμαι με μικροπράγματα αντί να κάτσω να χαρώ τη στιγμή όπως οι άλλοι (και να τα αναλύω και στον/στην διπλανό/η και να κάνει ότι την/τον ενδιαφέρει) 

[fusiongtr]

4 minutes ago, BillTrantos said:

 

Το αν αρέσει κάτι στον απλό ακροατή εμένα μου περνά παντελώς αδιάφορο, γι'αυτό και ποτέ δεν έκρινα καμία τέχνη με βάση την εμπορική της αξία.

 

Μήπως σε μπέρδεψα βρε bill?

Όταν λέω απλός ακροατής, εννοώ ακροατής-μη μουσικός, δεν εννοώ αυτόν που θα βάλει ραδιόφωνο ότι να 'ναι για να σιδερώσει ακούγοντας ήχο.

Εννοώ τον συνειδητοποιημένο ακροατή, όχι τον μέσο ακροατή.

Επεξεργασμένο 29 Απριλίου 2019 από fusiongtr

[BillTrantos]

2 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Μήπως σε μπέρδεψα βρε bill?

Όταν λέω απλός ακροατής, εννοώ ακροατής-μη μουσικός, δεν εννοώ αυτόν που θα βάλει ραδιόφωνο ότι να 'ναι για να σιδερώσει ακούγοντας ήχο.

 

Χαχα για να μη μπερδευόμαστε, σε μία πρόταση αυτό που θέλω να πω είναι ότι 300 συναυλίες ως ακροατής δεν φτάνουν 1 συναυλία ως μουσικός, σε οποιοδήποτε είδος. Είμαι του hands on experience. 

 

Ξαναλέω όμως για να μην παρεξηγηθώ, ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ να έχουν γνώμη, η βαρύτητα που δίνουμε σε αυτή τη γνώμη οι υπόλοιποι είναι αρκετά debatable για μένα. 

Επεξεργασμένο 29 Απριλίου 2019 από BillTrantos

[vagelism]

Δεν ξερω αν η αποψη μας ως μουσικοι {οποιασδηποτε φυσεως} εχει μεγαλυτερη η μικροτερη  βαρυτητα  απο αυτη του απλου ακροατη αλλα στο Νοιζ με αυτη τη ιδιοτητα ολοι μας δεν γραφουμε ?? Ως μουσικοι?

Εχετε δει παιχνιδι Μαγειρικης που οι κριτες δεν ειναι επαγγελματιες Σεφ?

Σιγουρα ειμαστε πιο {ειδικοι} σε σχεση με το αυτι ενος απλου ακροατη..που ακουει ενστικτωδως κ αποφασιζει χωρις πολυ σκεψη αν του κανει η οχι σε δευτερολεπτα.

 

Ενα μικρο παραδειγμα που μπορω να θυμηθω...ειναι οτι σαν παιδι δεν μπορουσε να καταλαβω γιατι ολος αυτος ο ντορος με τον Χατζηδακη...απλα δεν μπορουσα...

Μεχρι που εμαθα λιγο κιθαρα κι επαιξα την μπαλαντα των αισθησεων αν θυμαμαι καλα...

Επαθα πλακα με τα ακορντα του. Τον λατρεψα.

Ενας μαθητης μου επισης...σιχαινοταν τους Floyd..μεχρι που επαιξε το Comfortably numb..

Hρθε στο επομενο μαθημα κ μου ειπε οτι καθε φορα που το παιζει του σηκωνεται η τριχα..

 

Αυτο ειναι η δυναμη κ η μαγεια να γνωριζεις μουσικη..Αυτο κατ εμε μας διαχωριζει - καμια φορα φυσικα ομως μας χαντακωνει γιατι το αυτι μας εχει χασει την μαγεια της απλοτητας ενος απλου τραγουδιου...και δεν μπορει να αναγνωρισει/ δεχτει οτι μπορει να υπαρξει ποιοτητα σε 3 ακορντα. Αυτο προσωπικα μου πηρε πολλα χρονια δουλειας.