Τζαζ σκέψη.

[fusiongtr]

19 hours ago, aggelos_ said:

1. Φυσικά ό,τι βίντεο έχω δει στο you tube δεν με βοήθησε επειδή εκεί δεν άκουγα τζαζ κλίμακες με την έννοια του ακούσματος, του αισθήματος της τζαζ. Βλέπω κλίμακες που ήδη ξέρω (αυτές τις λίγες, δωρική, ιωνική κλπ) χωρίς να ικανοποιείται το αυτί μου για ένα άκουσμα όπως πχ του Wes Montgomery ή απ' τους καινούριους τον Kurt Rosenwingel. 

Έχω βρει κάποια pdf με τζαζ κλίμακες τις οποίες έπαιξα στην κιθάρα αλλά το άκουσμα δεν είναι "τζαζ", είναι μόνο ένα αδιάφορο επίπεδο πράγμα χωρίς αίσθημα και χωρίς χρώμα. 

 

2. Μόνο σε αυτό το βίντεο άκουσα αληθινή τζαζ με τις φράσεις αυτές και γι' αυτό σκέφτηκα ότι ίσως η τζαζ είναι όταν σκέφτεσαι τζαζ φράσεις. Και δεν δυσκολεύτηκα να παίξω διότι γνωρίζω τα πατήματα. 

Σ'αυτό το βίντεο λοιπόν εγώ βλέπω μεν τις γνωστές κλίμακες αλλά με κάποιες προσθήκες (χρωματισμοί, οκτάβες κλπ). Το κύριο όμως θέμα είναι ότι τις σκέφτηκε κάποιος (ιδιοφυΐα βέβαια) και τις έβαλε επάνω στην ταστιέρα. 

 

3. Δηλαδή το ερώτημα που έχω είναι : πως παίζεται η τζαζ; Μαθαίνω όσο πιο πολλές κλίμακες και συγχορδίες και συνδυασμούς και αρχίζω να τους αραδιάζω ή ....(λέω ή) σκέφτομαι τζαζ φράσεις και τις "τοποθετώ" στην ταστιέρα;

 

4. Το μεγάλο λούκι είναι για μένα οι συγχορδίες διότι οι φράσεις πρέπει να συνοδεύονται (όχι αναγκαστικά) από κάποιες συγχορδίες προφανώς. Άλλος πονοκέφαλος εκεί αν και για αρχή αν παίζει κανείς όλο έβδομες ίσως βοηθάει, δεν ξέρω. 

 

 

 

 

 

Εκεί που είσαι ήμουν κι εγώ.

Ακριβώς εκεί.

Και είχα ακριβώς τις ίδιες απορίες.

Πολύ καλά τα είπαν τα υπόλοιπα παιδιά που απάντησαν, όμως εγώ θα προσπαθήσω πάνω στο ποστ σου να αποσαφηνίσω κάποια βασικά πράγματα που ίσως σε βοηθήσουν να καταλάβεις τι συμβαίνει.

 

Ξεκινάω από τον τίτλο, που είναι πολύ εύστοχος.

Jazz λογική, jazz σκέψη, αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Στην πραγματικότητα, η jazz είναι ακριβώς αυτό, ένα άλλος τρόπος να επεργαζόμαστε τα ίδια εργαλεία, μια άλλη σκέψη πάνω στα ίδια πράγματα, μια άλλη οπτική.

 

1. Το πρώτο μεγάλο πρόβλημα που κι εγώ αντιμετώπισα. Έπαιζα σωστά, έπαιζα αυτά που έπρεπε, αλλά δεν ακούγονταν jazz. Αγόρασα βιβλία με όλων των ειδών τις κλίμακες, τα προσπάθησα, μα δεν ήταν jazz το παίξιμό μου. Πέρασε καιρός μέχρι να καταλάβω ότι δεν χρησιμοποιούσα σωστά αυτά τα εργαλεία.

 

2. Αγόρασα βιβλία με φράσεις από γνωστούς τζαζίστες και έπαιζα τις φράσεις. Μια χαρά ήταν, αλλά τι έπρεπε να κάνω? Να θυμάμαι την ανάλογη φράση όποτε συναντούσα τις συγχορδίες στις οποίες αυτή αντιστοιχούσε και να την παίζω? Και πριν από αυτή την φράση? Και μετά? Τι θα έκανα?

 

Παρατηρούσα κι εγώ ότι υπήρχαν στις φράσεις αυτές, νότες που δεν ανήκαν στην βασική κλίμακα που έπρεπε να παιχτεί. Ρε τον τσόγλανο πως τις σκέφτηκε αναρωτιώμουν για κάθε μουσικό. Και το βασικότερο όλων ...

Ποιά είναι η ρημάδα η λογική πίσω από όλα αυτά? Στην τύχη τα έκανε? Αποκλείεται.

 

3. Εκεί ακριβώς είχα φτάσει κι εγώ, σ' αυτά τα ερωτήματα.

 

Σε όλα τα παραπάνω οι απαντήσεις στις απορίες μου ήταν οι εξής.

- Έμαθα πώς να μελετάω τις κλίμακες. Για αρχή σταμάτησα να τις παίζω πάνω-κάτω, μπρος-πίσω, και δεξιά-αριστερά, περιμένοντας να ακούσω κάτι jazz (που δεν άκουγα).

Τις έσπασα σε κομμάτια. Τις έπαιζα νότα παρά νότα (παίζω μια νότα,  μετά την μεθεπόμενη, και μετά την μεθεπόμενη, κλπ). Μετά πχ άφηνα 2 νότες κενές ανάμεσα στις νότες της που έπαιζα. Μετά τρεις, κλπ.

Έπαιζα δηλαδή τις κλίμακες με βάση τα διαστήματά τους. Επίσης προσπαθούσα να μην παίζω πάνω από μερικές νότες προς την ίδια κατεύθυνση. Αν έπαιζα μερικές προς τα πάνω, έπρεπε να παίξω τουλάχιστον μια προς τα κάτω για να συνεχίσω προς τα πάνω.

 

-  Βρήκα πώς δημιουργούνται οι συγχορδίες, από ποια διαστήματα των κλιμάκων, και ποιες νότες τις απαρτίζουν.

Αρπέτζιο το λένε αυτό.

Πήγα λοιπόν πχ σε μια θέση στην κιθάρα, και όταν έβλεπα κάποια συγχορδία, έπαιζα μόνο τις νότες που αυτή έχει σ' αυτή την θέση (σταδιακά το έκανα για όλες τις θέσεις, για να μπορώ σε οποιοδήποτε σημείο της ταστιέρας να παίζω αυτές τις νότες). Προσπάθησα να φτιάξω μελωδίες μόνο μ' αυτές τις νότες.

 

Ήδη τζάζευε το πράγμα και χαιρόμουν ιδιαίτερα. Παρατήρησα ακόμα κάτι σ' αυτές τις φράσεις που μελετούσα. Αυτές οι ξένες προς την κλίμακα νότες, πολλές φορές γέμιζαν τα κενά από μια νότα της συγχορδίας σε άλλη. Το έκανα κι αυτό. Ξεκινούσα να παίζω μια νότα της συγχορδίας, και πήγαινα βηματικά (με ημιτόνια στην σειρά) σε μια άλλη.

Αυτό είναι σκέφτηκα, είμαι κοντά τώρα.

 

Μετά ανακάλυψα και κάτι ακόμα.

Έβαζα στο σημάδι μια νότα της συγχορδίας, και την προσέγγιζα χρωματικά με δύο ή τρεις νότες από μπροστά και από πίσω (δεν μιλάω για σεξ ).

Στην ουσιά σχημάτιζα ολόκληρη φράση, χρησιμοποιώντας μόνο μια βασική νότα της συγχορδίας, ενώ οι υπόλοιπες δεν με ενδιέφερε αν ανήκαν ή όχι στην κλίμακα ή στην συγχορδία.

Άρχισε να ακούγεται πια jazz το πράγμα και εγώ έκανα τούμπες από την χαρά μου.

 

Μετά έκανα συνδυασμούς. Σημάδευα δηλαδή μια νότα της συγχορδίας με χρωματικές από μπρος και από πίσω, όταν έφτανα σ' αυτήν συνέχιζα μόνο με νότες της συγχορδίας (αρπέτζιο), και από κάποια από αυτές πήγαινα στην επόμενη κινούμενος χρωματικά.

Ε, ήταν τζαζ πια.

 

Όταν όμως προσπάθησα να παίξω πάνω σε κομμάτι και είδα τις συγχορδίες που έχει, τρελάθηκα.

Είναι δυνατόν να προλαβαίνω να σκέφτομαι όλα αυτά που αλλάζουν συνέχεια και να τα ακολουθώ?

Σταδιακά ναι, με πολλή δουλειά γίνεται.

Αν μάλιστα παρατηρήσει κανείς, ότι πολλές από αυτές τις αλλαγές συγχορδιών τις συναντάει πολύ συχνά σε πολλά κομμάτια, με στοχευμένη σ' αυτές μελέτη είναι πιο βολικό.

 

Όλα αυτά προϋποθέτουν και διάβασμα σχετικά με την αρμονία γύρω από το είδος, πχ. για να καταλάβει κανείς ότι πολλές φορές ο ρόλος κάθε συγχορδίας είναι πιο σημαντικός από την ίδια την συγχορδία, και ότι μπορεί να βλέπει άλλη γραμμένη, αλλά έχει την δυνατότητα να σκέφτεται σαν να αυτοσχεδιάζει πάνω σε άλλη (και για μυριάδες άλλους λόγους φυσικά που τον βοηθούν να κατανοήσει τι συμβαίνει, αλλά και πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία του).

 

Όλα αυτά είναι γραμμένα έτσι, ώστε να μπορούν να γίνουν κατανοητά από κάποιον σαν κι εσένα, που δεν γνωρίζει και πολλή θεωρία/αρμονία, και αναφέρονται στην jazz εποχή στην οποία νομίζω αναφέρεσαι κι εσύ.

 

4. Θα μπορούσα να σου συστήσω ένα πολύ καλό βιβλίο του joe pass, που έχει τις απολύτως απαραίτητες συγχορδίες και την χρήση τους, με διαγράμματα, και παραδείγματα.

Το Joe Pass guitar chords.

Νομίζω ότι θα σε καλύψει απόλυτα.

 

Όπως είπε κι ο pipityri πάντως, δάσκαλο επειγόντως.

 

Επεξεργασμένο 17 Απριλίου 2019 από fusiongtr

[aggelos_]

Ναι βέβαια, για δάσκαλο δεν το συζητώ, θα βρω όταν μπορέσω. Οι ερωτήσεις μου είναι απλά σαν ένα εισαγωγή ας πούμε σε ένα είδος που μου αρέσει αλλά δεν καταλαβαίνω.

 

Πχ όταν παίζουν σόλο πρώτα το ένα όργανο, μετά το άλλο ... Πως ξέρουν ότι ο άλλος τελειώνει και πρέπει να μπει ο επόμενος; Εγώ δεν μπορώ να βρω ούτε ένα σημάδι ακούγοντας. 

 

Αυτό που λες fusiongtr για τα διαστήματα που αποτελούνται οι συγχορδίες είναι δύσκολο και πρέπει να επικεντρώσω. 

 

Fenderico ευχαριστώ για το λινκ. 

 

Jimmypap αυτό που λες ότι ακόρντα και μελωδία είναι το ίδιο πράγμα δεν το είχα σκεφτεί και δεν ξέρω αν το καταλαβαίνω. Ευχαριστώ για τα βίντεο θα τα δω και αυτά

 

dimsonic έχεις το βιβλίο σε PDF? 

Άκουσα κομμάτια σου στο Soundcloud και σε έκανα follow. Πολύ ωραίες μουσικές, με φαντασία. 

 

 

[fusiongtr]

6 minutes ago, aggelos_ said:

Πχ όταν παίζουν σόλο πρώτα το ένα όργανο, μετά το άλλο ... Πως ξέρουν ότι ο άλλος τελειώνει και πρέπει να μπει ο επόμενος; Εγώ δεν μπορώ να βρω ούτε ένα σημάδι ακούγοντας. 

 

 

Καθένας έχει τα κόλπα του.

Άλλος μια φράση κλειδί, άλλος ένα βλέμμα, άλλος κάποια κίνηση, κλπ.

Όμως τις περισσότερες φορές είναι προκαθορισμένοι κύκλοι.

Πχ, παίζουν το θέμα, και αρχίζουν σόλο πάνω στα ίδια ακκόρντα.

Τέσσερεις φορές όλα τα ακκόρντα ο ένας, δύο ο άλλος, κλπ

Επεξεργασμένο 17 Απριλίου 2019 από fusiongtr

[vagelism]

Μόλις τώρα, fusiongtr είπε

 

Καθένας έχει τα κόλπα του.

Άλλος μια φράση κλειδί, άλλος ένα βλέμμα, άλλος κάποια κίνηση, κλπ.

μιλας για  on cue σε κυκλους...αλλα η αλλαγη απο οργανο σε οργανο {συνηθως} γινεται στο τελος της φορμας {εκτος κι αν εχει συμφωνηθει εξαρχης διαφορετικα.

πχ. Α-Α guitar - B-A sax  κλπ.

Νομιζω αυτο ρωταει ο Aggelos.

Πρεπει να μαθεις καλα την φορμα Αγγελε.

[fusiongtr]

Ταυτόχρονα τα γράφαμε βρε Βαγγέλη, εσύ το ποστ, εγώ το εντιτ, χαχα.

 

[fusiongtr]

17 minutes ago, aggelos_ said:

Αυτό που λες fusiongtr για τα διαστήματα που αποτελούνται οι συγχορδίες είναι δύσκολο και πρέπει να επικεντρώσω. 

 

 

Βεβαίως και να επικεντρώσεις, όμως να ξέρεις ότι όχι μόνο δεν είναι δύσκολο, αλλά είναι πιο εύκολο από τις κλίμακες.

Ξέρεις γιατί?

Η κλίμακα έχει πχ 7 νότες, η συγχορδία πχ 4.

Δεν είναι πιο εύκολο να μάθεις λιγότερες νότες?

Άσε που και οι 4 της συγχορδίας, υπάρχουν όλες στην κλίμακα.

Αν δηλαδή ξέρεις μια κλίμακα, αν πετάξεις έξω κάποιες νότες, έχεις την συγχορδία.

Κι όχι μόνο μία συγχορδία.

Αν η κλίμακα έχει 7 νότες, ανάλογα με το ποιες από αυτές θα αφήσεις έξω, μπορείς να έχεις 7 συγχορδίες.

Επεξεργασμένο 17 Απριλίου 2019 από fusiongtr

[aggelos_]

Ο Josh Smith ωραία τα λέει, αλλά μάλλον δεν καταλαβαίνω επειδή δεν το δείχνει στην κιθάρα με λεπτομέρεια. 

 

Ο άλλος, ο Glen Rose ίσως μου ταιριάζει καλύτερα. Θα τα ξεψαχνίσω και τα δύο όσο μπορώ όπως και αυτά του Pat.