Αξίζει να σπουδάσεις στο Βerklee?

[marathon]

18 minutes ago, manosx said:

 Γενικότερα, το να σπουδάζεις κάτι τόσο ακριβό που δεν έχει ουσιαστική ζήτηση στην αγορά δεν μπορεί να θεωρηθεί επένδυση αλλά χόμπι. Είτε αυτό είναι μουσική, είτε ζωγραφική, είτε φιλοσοφία.

Μιλάς για Ελλάδα φαντάζομαι...γιατί στο εξωτερικό, μιά χαρά ζουν αυτά τα επαγγέλματα.

[vagelism]

17 λεπτά πριν, marathon είπε

Μιλάς για Ελλάδα φαντάζομαι...γιατί στο εξωτερικό, μιά χαρά ζουν αυτά τα επαγγέλματα.

δεν νομιζω οτι ζουν μια χαρα. Οι δουλειες ειναι ακομα λιγοτερες και οι μουσικοι ακομα περισσοτεροι. Ολοι κυνηγανε το μονιμο.. 

Δεν ξερω αν θυμασαι το νημα σχετικα με εκεινο το ντοκυμαντερ του Netflix  το Hired gun.

Eγω δεν ειδα οτι περνανε ζωη χαρισαμενη...

[stamkosk]

Μάλλον δεν έχουμε εδώ κάποιον που να έχει σπουδάσει στο Berklee, θα ήταν ενδιαφέρον να μας πει την άποψη του...

[vagelism]

Μόλις τώρα, stamkosk είπε

Μάλλον δεν έχουμε εδώ κάποιον που να έχει σπουδάσει στο Berklee, θα ήταν ενδιαφέρον να μας πει την άποψη του...

Αν ειχες αγορασει 300 χιλ φερραρι..θα ελεγες ποτε ...μαπα το καρπουζι?χαχαχαχαχα

 

[Alter]

Εγω αποφοιτησα απο το Berklee πριν χρονια, και εγραψα την αποψη μου πιο πανω. Το βασικο ατου για την αμερικανικη αγορα του Berklee συγκεκριμενα , ειναι οτι θεωρειται κορυφαιο πτυχιο, οχι για το performance division, το παιξιμο δηλαδη, αλλα για αλλες ειδικοτητες οπως το music teaching, music therapy, music production & eng, film scoring και τετοια. Και επισης οτι το μεγεθος του ειναι μοναδικη περιπτωση, με οτι συνεπαγεται αυτο σε δυνατοτητα προγραμματος σπουδων, εξοπλισμων, κτλ. (τα στουντιο που εχουν ας πουμε δεν παιζονται, λογω χρηματων και sponsoring δεν μπορουν να τους ανταγωνιστουν μικροτερα ιδρυματα).

 

Απο τους 4000+ που φοιτουν στο Berklee, ζητημα να ασχολουνται σοβαρα με παιξιμο οι 500. Οι υπολοιποι κανουν αλλες ειδικοτητες, που στην αγορα της ευρωπης και αμερικης εχουν ζητηση (στην ελλαδα οχι), η κανουν απλα καποια εξαμηνα στα πλαισια γενικοτερων art studies. Και το κοστος σπουδων ειναι συγκρισιμο με οποιοδηποτε καλο πανεπιστημιο η κολλεγιο στην αμερικη. 

 

Συγκεκριμενα τωρα για παιξιμο, υπαρχουν σχολες με πολυ καλυτερο επιπεδο, κυριως γιατι παιρνουν λιγοτερους, οποτε τα στανταρτς ειναι πιο ψηλα, δεν εχουν αρχαριους, μετριους και καλους παικτες, αλλα μονο καλους και πανω. Σχολες οπως το New England Conservartory στη βοστωνη (το τζαζ τμημα), τα New School, Manhattan school of music  στη νεα υορκη κ.α.

 

Αλλα γενικως, η συγκριση ελληνικων και ξενων πανεπιστημιων... εμενα μονο θλιψη μου προκαλει. Αν μπεις σε πανεπιστημιο εδω, πολυτεχνειο, σχολη καλων τεχνων, κτλ, παθαινεις σοκ. Εγω αναρωτιομουν οχι πως εχουμε κριση, αλλα και πως υπαρχουμε ακομα σα χωρα . Και οσον αφορα τη νοοτροπια και το πως λειτουργουν,  πηγαινοντας κατευθειαν για μουσικες σπουδες εξω μετα απο πολυτεχνειο εδω.. Ας μη πω για ντροπη παλι, αλλα σαφως καταλαβαινεις γιατι εμεις ειμαστε στα χαλια μας και αυτοι οχι.. Πολυς δρομος διαφορα!

Επεξεργασμένο 23 Ιανουαρίου 2019 από Alter

[Superfunk]

3 ώρες πριν, manosx είπε

 Καλά ναι, το είπε και ο Louis που έβαλα παραπάνω, το μόνο χειρότερο είναι να σπουδάσεις χορό

 

 

 

 

 

 

Καλά υπάρχουν και χειρότερα, ξέρω άτομο που έχει σπουδάσει ... Θεατρολογία , μιλάμε δεν προλαβαίνει να απορρίπτει προτάσεις για δουλειά......έχει χεστει στο ταληρο...

Επεξεργασμένο 23 Ιανουαρίου 2019 από Superfunk

[Earendil]

52 λεπτά πριν, Alter είπε

Αλλα γενικως, η συγκριση ελληνικων και ξενων πανεπιστημιων... εμενα μονο θλιψη μου προκαλει. Αν μπεις σε πανεπιστημιο εδω, πολυτεχνειο, σχολη καλων τεχνων, κτλ, παθαινεις σοκ. Εγω αναρωτιομουν οχι πως εχουμε κριση, αλλα και πως υπαρχουμε ακομα σα χωρα . Και οσον αφορα τη νοοτροπια και το πως λειτουργουν,  πηγαινοντας κατευθειαν για μουσικες σπουδες εξω μετα απο πολυτεχνειο εδω.. Ας μη πω για ντροπη παλι, αλλα σαφως καταλαβαινεις γιατι εμεις ειμαστε στα χαλια μας και αυτοι οχι.. Πολυς δρομος διαφορα!

 

Καλά καλά, άει κάνε τώρα πιο κει φίλος γιατί εδώ είναι το τραπεζάκι μας.

[stavros_d80]

φίλοους άμα είναι να πάω στον Berekeλη πως τονε λενε αυτονε τελος επαντων(ε) να παίζω Ρέμο και Πάολαρα παρτιτούρα πάω και έτσ άσε, έσω κάνει κρατσ στον Αργυρό τώρα δεν μπορώ

 

 

[BillTrantos]

Επειδή εδώ και 2 χρόνια ψάχνω μεταπτυχιακά για τον κλάδο μου και έρχομαι σε επαφή με recruitment teams ιδρυμάτων από όλη την Ευρώπη, να πω ότι προφανώς και δεν υφίσταται σύγκριση εδώ με έξω. Είναι για γέλια -αν μπορείς να φύγεις- και για κλάματα αν είσαι αναγκασμένος να μείνεις εδώ.

 

Το δίλημμα δεν είναι κατά τη γνώμη μου το να κάτσει κανείς εδώ, ή να φύγει έξω. Προφανώς και αν μπορεί να φύγει, ας φύγει και να μη γυρίσει ποτέ, μιας και εδώ είναι τραγωδία η κατάσταση.

 

Το θέμα είναι αν αξίζει να δώσεις 300k+ για να βγεις από το Berklee, ή αν μπορείς να λάβεις αντίστοιχου επιπέδου σπουδές σε πανεπιστήμια της Ευρώπης, ή κάποια λιγότερο ακριβά στην Αμερική.

 

Για να το πάω αναλογικά, στον κλάδο μου τα 3 καλύτερα παγκοσμίως είναι το Harvard, το Princeton και το Stanford. Τα δίδακτρα είναι στο Θεό, αλλά ξέρεις ότι αν μπορέσεις να πας, μετά σου ανοίγουν 9 στις 10 πόρτες, είτε για PhD, είτε για να δουλέψεις και δε μιλάμε για entry μισθούς. Άρα δε μιλάμε για ρίσκο στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά για επένδυση μηδενικού ρίσκου, η οποία απλά είναι σχεδόν ανέφικτη οικονομικά.

 

Στην περίπτωση ενός ανθρώπου που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική από performer, έως δάσκαλος ή session, το Berklee ανοίγει παγκοσμίως όλες τις πόρτες για να "φέρει" πίσω τα χρήματα που επενδύθηκαν; Αν η απάντηση είναι "εξαρτάται", τότε καθαρά με τη λογική δεν είναι και η καλύτερη επιλογή. Να μου πείτε, μιλάμε για τη μουσική, ένα καθαρά θυμικό αντικείμενο, έλα όμως που δεν τρως με συναισθήματα, ούτε στο γιατρό πας με συναισθήματα...

[fusiongtr]

Αν σας πω ότι δεν καταλαβαίνω μεγάλο μέρος της λογικής με την οποία ανοίχτηκε το θέμα θα με πιστέψετε?

 

Να πω και γιατί.

Από ότι έχω καταλάβει μέχρι τώρα, έχουμε τα εξής δεδομένα.

 

- Το Berklee είναι καλό, αλλά είναι ακριβό.

- Υπάρχουν άλλες φθηνότερες εναλλακτικές αντίστοιχης ποιότητας

- Δεν αξίζει τον κόπο να επενδύσεις σε κάτι τέτοιο, από την στιγμή που δεν φέρνει απαραίτητα την επαγγελματική τακτοποίηση, αλλά και το πιθανότερο είναι να μην πάρεις πίσω τα χρήματα που σου κόστισε.

- Αν μιλάμε για την Ελλάδα ... το ξεχνάς.

- Αν μιλάμε για μουσική ... θα πεινάσεις, οπότε δεν αξίζει το κόστος.

 

Και άλλα τέτοια.

 

Να ρωτήσω εγώ (γιατί δεν κατάλαβα αν συμφωνείτε όλοι σ' αυτό), τελικά αξίζει το Berklee όσο θεωρείται παγκόσμια ότι αξίζει?

Και να κάνω εδώ και μια παρατήρηση.

Όλοι είμαστε τόσο αλλοτριωμένοι, που να θεωρούμε την εκπαίδευση υψηλού επιπέδου ως επένδυση για επαγγελματική αποκατάσταση.

Δεν συμφωνώ.

Δυστυχώς βέβαια, έτσι έχει καταντήσει το πράγμα, αλλά σίγουρα στην δική μου οπτική αυτό είναι λάθος.

 

Δηλαδή, αν αποσυνδέσουμε την υψηλού επιπέδου εξειδικευμένη θεματικά εκπαίδευση από την αγορά εργασίας, κανείς μας δεν θα σπούδαζε?

Γιατί θα σπούδαζαν όσοι το έκαναν, αν δεν ήταν αυτό εφόδιο για την επαγγελματική/οικονομική αποκατάσταση?

Το γεγονός ότι μας ενδιαφέρουν πράγματα, ότι θέλουμε να γίνουμε καλοί σε κάποιο αντικείμενο που μας ενδιαφέρει, να το σπουδάσουμε δηλαδή, δεν μετράει?

 

Η γνώμη μου είναι ότι αν είχα την ευκαιρία, και την δυνατότητα να "επενδύσω" σε γνώση/πρακτική πάνω σ' ένα θέμα που με ενδιαφέρει πολύ (πχ μουσική) όταν ήμουν σε μικρότερη ηλικία (γιατί τώρα αισθάνομαι κουρασμένος), φυσικά και θα έτρεχα.

 

Υπάρχουν κι άλλα τέτοια ιδρύματα που να μπορούσα να πάω αλλά φθηνότερα?

Θα πήγαινα κι εκεί.

Και μέσω skype θα έκανα μαθήματα με μουσικούς που εκτιμώ.

Παντού θα πήγαινα, γιατί θα με τραβούσε το ενδιαφέρον να εμβαθύνω κι άλλο στο αντικείμενο.

 

Όμως (όπως πολύ σωστά έγραψε ο alter) το να λέμε ότι "αυτό το μαθαίνω και από το σπίτι μου ψάχνοντας" είναι δώρο άδωρο.

Ναι, το μαθαίνεις .... αλλά δεν το ξέρεις ποτέ.

Ας πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου εδώ.

Δεν πιστεύω ότι αν πήγαινα στο Berklee θα μάθαινα κάτι που δεν ξέρω.

Καμιά καινούρια πληροφορία δεν θα έπαιρνα.

 

Όμως ένα οργανωμένο πρόγραμμα σπουδών, κάνει τις πληροφορίες χρηστικές, τις κάνει γνώση, και εφαρμοσμένη μάλιστα.

Θα ήμουν ικανός να καθήσω πάλι με την ντο ματζόρε απ' την αρχή.

Τα ίδια θα μου έλεγαν που ξέρω, αλλά αλλιώς.

Έτσι προέκυψε το τραγικό γεγονός, όλοι οι δάσκαλοι "μοντέρνας" κιθάρας (το 90% τουλάχιστον) κάποτε, να έχουν τυφλοσούρτη τα βιβλία του Berklee, και να τα ακολουθούν κατά γράμμα σαν βίβλο, διαφημίζοντας ότι ακολουθούν το σύστημα Berklee (αν είναι δυνατόν), και ψαρώνανε οι μαθητάδες.

 

Είναι και το γεγονός του περιβάλλοντος, ανθρώπινου, και υλικού, καθώς και της ψυχολογίας που δημιουργείται σε κάποιον  που όλη την ημέρα ζει και αναπνέει το αντικείμενο μουσική, μαζί με άλλους που έχουν περίπου τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς, και βρίσκονται διαδραστικά με ανθρώπους που παίζουν στα δάχτυλα το αντικείμενο, αλλά και την ψυχολογία του φοιτητή.

 

Ναι, παιδί σε ζαχαροπλαστείο, να δοκιμάσω από όλα τα ζαχαρωτά.

 

Τέλος να πω ότι συμφωνώ στα περισσότερα (αν όχι όλα) που έγραψε ο alter.