Μήπως τελικά συμφέρουν τα μπουτίκ πετάλια?

[Ledge]

6 hours ago, Rebel_Of_South said:

και επειδή ποσταρίστηκαν πολλά boss πετάλια σε φωτογραφίες χωρίς να ξέρω τον λόγο,

 

 

It's called reading, you should try it sometime...:P Αν διαβάσεις μία σελίδα πίσω, θα καταλάβεις τον λόγο. Δεν είναι όμως θέμα ανταγωνισμού...Εμείς με τα boss και σεις με τα μπουτίκ (αν και τα μισά από αυτά που έχει το pedalboard που πόσταρες, δεν είναι μπουτίκ, αλλά μαζικά παραγόμενα πετάλια). Ήταν απλά μια παράθεση απόψεων πάνω σ' ένα συγκεκριμένο νήμα σκέψης. Ας παίζει ο καθένας με ό,τι τον βολεύει και ό,τι τον ευχαριστεί. Και ας μάθει να δέχεται και την αντίθετη άποψη. Γιατί πότε το ίντερνετ δεν ήταν τόσο διχαστικό. Μας ανταγωνίζονται συνέχεια, μας επιτίθονται και πρέπει να απαντάμε, να υπερασπιζόμαστε την υπόστασή μας, να δείχνουμε την κρίση μας τη σωστή, την τέλεια, την εμπεριστατωμένη...Ας χρησιμοποιήσουμε όλη αυτή την ενέργεια σε λίγο πιο αποδοτικές φόρμες.  

[TamTam]

Ίσως θα πρέπει να συμφωνήσουμε κατ' αρχήν στο ορισμό του τι εστί μπουτίκ τη σημερον και τι όχι.
Με παραδείγματα.
Καθοριστικό λόγο για μένα, παίζει συν τοις άλλοις, η τιμή και το αν ένα πετάλι είναι παραγόμενο από ρομπότ ή όχι. Και ο συνδυασμός τους. Ωστόσο, προσωπικά δεν θεωρώ πλέον τον κο Fulltone, ton Keeley, ή τον Paul Cochrane και το Timmy του, "μπουτίκ". Κι ας συγκεντρώνουν τα πετάλια τους όλα τα χαρακτηριστικά ενός μπουτικ πεταλιού. Το Timmy κάνει 140 δολάρια καινουριο και το OCD... 99, τα περισσότερα Keeley παίζουν στο Τόμαν γύρω 120-140 ευρώ. Αυτές δεν είναι μπουτίκ τιμές σε μια αγορά όπου πλέον το τελευταίο πετάλι που παρουσίασε η Earthquacker devices , ένα διπλό looper με ενσωματωμένο clean booster, κοστίζει 250 δολάρια.
Εχουμε δηλ. το φαινόμενο, αυτοί που όρισαν την έννοια του μπουτίκ, με κορυφαία πετάλια, να έχουν πλέον πολύ πιο προσιτές τιμές από εκείνους που τους διαδέχθηκαν στην αγορά μπουτίκ.

No offense, αλλά όπως κάθε φορά, τα Βοss πιστεύω πως ποσταρίστηκαν όπως κάθε παράδειγμα ο,τινανισμού ("ναι, αλλά για τα Boss δεν λέτε τίποτα"). Θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν ποσταριστεί boards που να συνδυάζουν μαζικά παραγόμενα, εξαιρετικά πεταλια MXR, ΕΗΧ, Boss, Voodoo Labs, Digitech κ.λπ. και το αντεπιχείρημα να είναι το ίδιο, αν όχι ισχυρότερο: ότι είναι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά και όχι τα πετάλια. 
[ Εdit: τώρα βλέπω ότι δεν είναι ακριβές απόλυτα αυτό που έγραψα, καθώς έχουν ποσταριστεί πεταλιέρες με όλων των ειδών τα πετάλια , όχι μόνο Boss)
Ίσως οι fans των Boss να είναι/νιώθουν στρατευμένοι για κάποιο λόγο στην ιδέα της μονοκρατορίας της εταιρίας για συναισθηματικούς λόγους (την εποχή που ξεκινούσαν να παίζουν μουσική;) - ακόμη και αυτοί που δεν χρησιμοποιούν μόνο Boss στις πεταλιέρες τους!

Τα τελευταία πολλά χρόνια ωστόσο, και κυρίως μέσα από την έκρηξη των ηλεκτρονικών και των μεμονωμένων κατασκευαστών που όρισαν το μπουτίκ, υπάρχει τεράστια αύξηση των επιλογών για έναν μουσικό - πετάλια από την Κροατία μέχρι την Αυστραλία και από την Ισλανδία μέχρι την Ελλάδα εμφανίζονται , σε μοναδικά layout και συνδυασμούς ήχων... και αυτό είναι ανοικτή αγορά, παγκοσιμιοποίηση, ανταγωνισμός κλπ που πάει τον κόσμο πιο μπροστά κατά τη γνώμη μου, συμπαρασύροντας και τις μεγάλες εταιρίες να δημιουργούν και εκείνες πιο "ανήσυχα" πράγματα.
Ωστόσο, επειδή (πάντα ΚΤΓΜ) το κακό έχει παραγίνει -βλέπε το πετάλι της EQD που έλεγα πριν-, νομίζω ότι πρέπει να διαθετουμε ευθυκρισία και να είμαστε ακριβοδίκαιοι αναφορικά με την ηχητική ποιότητα ενός πεταλιού και λιγότερο με τις "επιλογές" και το πόσο όμορφο είναι. Το να έχει πολλά κουμπάκια, δε σημαίνει ότι είναι και πιο εύχρηστο ή ηχητικά καλύτερο από ένα AnalogMan ή ένα πετάλι Tsakalis Audioworks, Crazy Tube Circuits ή ένα Jam (για να αναφέρω και τα δικά μας παιδιά).
 

Επεξεργασμένο 11 Ιανουαρίου 2019 από Tamtam

[Ledge]

4 minutes ago, Tamtam said:

No offense, αλλά όπως κάθε φορά, τα Βοss πιστεύω πως ποσταρίστηκαν όπως κάθε παράδειγμα ο,τινανισμού ("ναι, αλλά για τα Boss δεν λέτε τίποτα"). Θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν ποσταριστεί boards που να συνδυάζουν μαζικά παραγόμενα, εξαιρετικά πεταλια MXR, ΕΗΧ, Boss, Voodoo Labs, Digitech κ.λπ. και το αντεπιχείρημα να είναι το ίδιο, αν όχι ισχυρότερο: ότι είναι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά και όχι τα πετάλια. 
Ίσως οι fans των Boss να είναι/νιώθουν στρατευμένοι για κάποιο λόγο στην ιδέα της μονοκρατορίας της εταιρίας για συναισθηματικούς λόγους (την εποχή που ξεκινούσαν να παίζουν μουσική;) - ακόμη και αυτοί που δεν χρησιμοποιούν μόνο Boss στις πεταλιέρες τους!
 

Ρε σεις αλήθεια τώρα, διαβάζετε τι γράφουμε; Τις εικόνες τις κοιτάτε; Ή απλά απαντάτε για να απαντήσετε;

 

"Μού αρέσει δε και το παράδειγμα του Morello, ο οποίος αφού κουράστηκε να ψάχνει τον "τέλειο" ήχο, αποφάσισε να παίξει με το gain ενός 50W Marshall, 2 Boss DD-3, 1 ΜΧR phaser, ένα Whammy κι ένα DOD eq σαν booster. Κι έβγαλε άπειρους ήχους. "

 

" Ο χ, y, z Hendrix, Eric Johnson κλπ και με boss ή κάποιο άλλο σχετικά φθηνό πετάλι, θα ήταν το ίδιος καλός."

 

 

[TamTam]

3 λεπτά πριν, Ledge είπε

Ρε σεις αλήθεια τώρα, διαβάζετε τι γράφουμε; Τις εικόνες τις κοιτάτε; Ή απλά απαντάτε για να απαντήσετε;

 

Έκανα edit φίλε Ledge (γράφαμε ταυτόχρονα)
Δες υπογραμμιση στο σχόλιό μου

 

Επεξεργασμένο 11 Ιανουαρίου 2019 από Tamtam

[alderbody]

Πιστεύω ότι (...σχεδόν) όλα τα πετάλια έχουν ένα ή περισσότερα "sweet spots", υποκειμενικά ή αντικειμενικά.

Πάντα όταν δοκιμάζουμε ένα πετάλι περνάμε χρόνο ψάχνοντας τη ρύθμιση που μας βολεύει, που μας δίνει "τον ήχο που έχουμε στο κεφάλι" κλπ που έχουμε δει γραμμένα κατά καιρούς.

Ένα "καλό" πετάλι (από "αντικειμενικής" απόψεως) αναμένεται να έχει αρκετά ή πολλά sweet spots, ενώ ένα "της πλάκας" από _με το ζόρι_ ένα έως λίγα, ανάλογα και με την ...υποκειμενική θεώρηση του παίχτη.

Εκεί είναι και το κρίσιμο σημείο της τελική επιλογής, δοθέντος ότι μπορούν να αποκτηθούν όλα τα υπό εξέταση πετάλια και όχι μόνο τα προσιτά, με την κλασσική παραδοχή: "ντάξει, για τα λεφτά του καλό είναι"...

 

Σίγουρα ένας καλός (για μας) ήχος μας βελτιώνει παικτικά, αλλά ποτέ δεν θα μας κάνει Hendrix ή __your favorite layer here__.  Και θεωρώ (από προσωπική πείρα) οτι μας βελτιώνει γιατί δεν χάνουμε χρόνο να σπαζόμαστε μέχρι να βρούμε ήχο, συν φυσικά το γεγονός ότι συμβάλει στην δημιουργικότητα.

 

Άρα τελικά, αξίζουν τα boutique? Άν μπορείς να τα πάρεις και σου δίνουν αυτό που ψάχνεις, ναι. Αν δεν μπορείς να τα πάρεις βρες τα sweet spots σου σε πιο προσιτές επιλογές.

 

Για την ιστορία, το μοναδικό "boutique" πετάλι που έχω (και το μόνο που δεν έχω σκαλίσει από μέσα ποτέ) είναι το Fulltone Fulldrive II, που παρόλο που έχει ενα κάρο sweet spots το έχω σε μια ρύθμιση απο το 2002...

 

 

Επεξεργασμένο 11 Ιανουαρίου 2019 από alderbody

[Alter]

το καλυτερο μου εμενα ηταν με ενα mxr phase 90. Σουπερ ηχος ακριβως αυτο που ηθελα, οποτε καποια στιγμη το πουλαω για την εκδοχη με script logo, true bypass, led κτλ... Ωραιο το καινουργιο, αλλα παει ο αγαπημενος μου ηχος! Παιρνω κανα δυο boutique ακομα, (mad professor τετοιες μαρκες), τελικα ξαναπαιρνω το απλο mxr! (χωρις να μου διαφευγουν βεβαια οι παραπανω  δυνατοτητες που ειχαν τα αλλα πεταλια). Αυτο μου εχει συμβει ακομα 2-3 φορες με chorus, vibe, drive.. Ειδικα σε drive αμα δε δοκιμασω ο ιδιος...

[Rebel_Of_South]

5 ώρες πριν, Ledge είπε

It's called reading, you should try it sometime...:P Αν διαβάσεις μία σελίδα πίσω, θα καταλάβεις τον λόγο. Δεν είναι όμως θέμα ανταγωνισμού...Εμείς με τα boss και σεις με τα μπουτίκ (αν και τα μισά από αυτά που έχει το pedalboard που πόσταρες, δεν είναι μπουτίκ, αλλά μαζικά παραγόμενα πετάλια). Ήταν απλά μια παράθεση απόψεων πάνω σ' ένα συγκεκριμένο νήμα σκέψης. Ας παίζει ο καθένας με ό,τι τον βολεύει και ό,τι τον ευχαριστεί. Και ας μάθει να δέχεται και την αντίθετη άποψη. Γιατί πότε το ίντερνετ δεν ήταν τόσο διχαστικό. Μας ανταγωνίζονται συνέχεια, μας επιτίθονται και πρέπει να απαντάμε, να υπερασπιζόμαστε την υπόστασή μας, να δείχνουμε την κρίση μας τη σωστή, την τέλεια, την εμπεριστατωμένη...Ας χρησιμοποιήσουμε όλη αυτή την ενέργεια σε λίγο πιο αποδοτικές φόρμες.  

Αλλά ντ' άλλων συμπέρασμα,  κρίμα 

 

Αρχικά δεν είδα να λέει κανείς ότι τα boss δεν είναι καλά πετάλια και δεν είδα κανένα να γράφει ότι δεν τα χρησιμοποιούν οι μεγάλοι παίκτες 

. 

 

Κατά δεύτερον δεν θυμάμαι να ποσταρα ότι είμαι υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς για να γράφεις "εμείς κι εσείς" 

 

Μια άποψη περί τι είναι μπουτίκ έγραψα,  ένα inside joke που αφορά μόνο τον BillTrantos και μια φωτογραφία ενός Gear freak παιχταρά χωρίς να υπονοώ ότι έχει μπουτίκ. Απλά ότι γουστάρει και το strymon του και αυτός 

[S9F]

 

 

Έχουμε και λέμε: Αριστερά έχουμε μία (κακιά) μαιμού. Δεξιά έχουμε έναν κένταυρο. Ο κένταυρος είναι “μπου-τίκ”. Η μαιμού είναι “μπου…χέσε-mesa”.   H (κακιά) μαιμού κοστίζει €40. O κένταυρος όσο… 50 (κακιές) μαιμούδες.

 

O κιθαρίστας ονόματι μαιμουδιδης έδωσε €2,000 και αγόρασε εναν κένταυρο, ενώ ο κιθαρίστας ονόματι κενταυρίδης έδωσε €40 και αγόρασε μία μαιμού.  Ο πρώτος -μετά λύπης του- διαπίστωσε ότι ο κενταυρος δεν ήταν αυτό που ήθελε/έψαχνε τελικά. Ο δεύτερος δε, αν και ευχαριστημένος σε γενικές γραμμές , τον τρώει η περιέργεια να μάθει αν ο κενταυρος (ή ο κάθε "μπουτικ κένταυρος") είναι 2-5-10-50 φορές καλύτερος από την ταπεινή -πλην κακιά-  μαιμού του…

 

Προφανώς από αυτό το -ακραίο- παράδειγμα καταλαβαίνεις ότι συνηθως υποτιμούμε ένα βασικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσεως: την απληστία με την γενικότερη και όχι απαραιτήτως αρνητική έννοιά της, τουλάχιστον στην συγκεκρμένη περίπτωση. Αυτό που λένε οι Αμερικανοί “the grass is always greener on the other side”.

 

Και οι δύο κιθαρίστες του παραδείγματος το πιθανότερο είναι ότι “πάνω-κατω” τα ίδια χρηματα θα δώσουνε τελικά για να ικανοποιήσουνε (αν και όποτε…) την “απληστία” τους. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μάθουνε και τελικά θα γίνουν “σοφότεροι” και οι δύο μέσω αυτής της -ευχάριστης- διαδικασιας. Για μένα αυτή είναι η ουσία. Θες ακόμα ένα κλισε? “It’s the chase that matters, not the catch”  Και για να απαντήσω στο ερώτημά σου, όχι δεν θα διαπιστώσουνε απαραιτήτως ότι συμφέρουν τα “μπουτίκ” πετάλια.

 

Τα πετάλια που βλέπεις στη φωτογραφία τα χρησιμοποίησα σε μερικές πρόβες πριν μερικές μέρες και μπορώ να σου πω ότι μια χαρά με βόλεψε η ταπεινή -πλην κακιά- μαιμού και σε ορισμενες περιπτώσεις/εφαρμογές μπορώ να σου πω πως μου ακουγότανε και “καλύτερα” από το klon. Και σε καμία περίπτωση δεν ακουγότανε το klon… “50 φορές καλύτερο”.  

 

Παρεμπιπτόντως, o όρος “boutique” έχει ψιλοξεφτιλιστεί στις μέρες μας. Για μένα ο Bill Finnegan ουσιαστικά ανοιξε εν πολλοίς -αν όχι ολοκληρωτικά- τον δρόμο για όλους τους “μπουτικαδες” εντός ή εκτός εισαγωγικών. (Ο Pete Cornish είναι σε εντελώς άλλη κατηγορία και επίπεδο και θα τον αδικουσαμε ακόμα και “μπουτικά” να τον λέγαμε)

 

On 1/9/2019 at 6:44 PM, ez said:

 θα πρεπει να ξηλωθεις για να εχεις εκεινη την καταραμενη αποψη. Δεν εισαι υποχρεωμενος, ουτε η μουσικη σου θα ειναι φτωχοτερη αν δεν τα χρησιμοποιησεις. Αν θελεις ομως να εχεις γνωμη για το αντικειμενο, prepare yoself και ελεγξε τους λογαριασμους σου.

 

+1000

 

 

 

 

 

 

[Ledge]

53 minutes ago, S9F said:

. Αυτό που λένε οι Αμερικανοί “the grass is always greener on the other side”.

 

 

-πλην κακιά- μαιμού και σε ορισμενες περιπτώσεις/εφαρμογές μπορώ να σου πω πως μου ακουγότανε και “καλύτερα” από το klon.

"The grass is always greener, where the dogs are shitting", που έλεγε και ο αείμνηστος Cornell 

Ναι, και ο Κένταυρος έριξε και μια μαύρη χλαπάτσα πάνω στην πλακέτα, για να μην αντιγράψουν το κύκλωμα του, αλλά φευ...

Η "κακιά" μαϊμού πάντως μοντάρεται και γίνεται λίγο καλύτερη. Αν αλλάξεις τον πυκνωτή C5 από 0.047uf στα 0.1uf, η "κακιά" μαϊμού γίνεται πιο transparent, με λιγότερα μεσαία. Για ακόμα λιγότερα μεσαία, μπορείς να πας και σε .15uf. Αυτή είναι η μόντα που έκανε ο Wampler.

 

 

[TamTam]

8 ώρες πριν, Ledge είπε

"The grass is always greener, where the dogs are shitting", που έλεγε και ο αείμνηστος Cornell 

Ναι, και ο Κένταυρος έριξε και μια μαύρη χλαπάτσα πάνω στην πλακέτα, για να μην αντιγράψουν το κύκλωμα του, αλλά φευ...

Η "κακιά" μαϊμού πάντως μοντάρεται και γίνεται λίγο καλύτερη. Αν αλλάξεις τον πυκνωτή C5 από 0.047uf στα 0.1uf, η "κακιά" μαϊμού γίνεται πιο transparent, με λιγότερα μεσαία. Για ακόμα λιγότερα μεσαία, μπορείς να πας και σε .15uf. Αυτή είναι η μόντα που έκανε ο Wampler.

 

 

Δεν την βρίσκω σαν μόντα του Wampler συγκεκριμένα, αλλά ως γενική.  Προσωπικά, μου αρέσει το BMonkey ως έχει - δεν βρίσκω ότι βελτιώνει το πετάλι καμία από τις μόντες που έχω ακούσει (JHS κ.λπ). Θα έλεγα ότι μάλλον το κάνουν χειρότερο (και ακριβότερο αφού!) χωρίς λόγο.

Συνακόλουθα, μιλώντας για boutique και μη, θα έλεγα ότι το "βελτιωμένο BMonkey", δηλαδή το Hardwire CM-2 της Digitech είναι για μένα το πιο underrated μαζικό πετάλι όλων των εποχών, με ηχητική γκάμα που καλύπτει από TS9 έως OCD και Marshall ήχους και που αν το κυκλοφορούσε κάποιος ανεξάρτητος κατασκευαστής και όχι πολυεθνική, θα το πουλαγε ως boutique (δυο clipping modes, 2-band EQ, δικό του velcro, φωτεινό αυτοκόλλητο, stomplock κ.λπ.) κ. Συνήθως το βρίσκεις μεταχειρισμένο γύρω στα 60 ευρώ. ..

https://youtu.be/HuQrGQTL9i4