Μήπως τελικά συμφέρουν τα μπουτίκ πετάλια?

[Nestoras]

Είμαι boutiquας, αλλά παίζω και με Boss

και η κομμωτριά μου είπε πως μοιάζω με τον Ross.

Επεξεργασμένο 9 Ιανουαρίου 2019 από Nestoras

[John Goumis]

 

Το ότι τα μπουτίκ (ή γενικά τα ακριβότερα του μέσου όρου) είναι η ζωοδόχος πηγή όπου θα γευτεί το απόλυτο distortion νέκταρ ο κιθαρίστας, δεν ισχύει σε καμία των περιπτώσεων.

 

Άμα ένα πετάλι σου κάνει, δεν κοιτάς τιμή. Μπορεί ένα μπουτικ πετάλι να μην δένει καλά με τον εξοπλισμό σου, και με ένα άλλο των 50 ευρώ να κάνεις θαύματα.

 

Για να μην μιλάω και στον αέρα, έχω ένα plexitube της ''πολύς'' Radial (320 ευρώ το πήρα αν θυμάμαι καλά, μπορεί και παραπάνω) και εντός εγγύησης είχε εντελώς fail channel switching μετά από λιγοστά live. Eίχε απίστευτο ήχο βέβαια, αλλά το να βλέπεις έναν κιθαρίστα στην σκηνή να μην βγάζει ήχο και να κλωτσάει την πεταλιέρα του κατεβάζοντας καντήλια, δεν είναι και ό,τι καλύτερο ως θέαμα. Με τα πολλά μου έστειλαν πίσω ολοκαίνουργιο πετάλι το οποίο επίσης εντός εγγύησης χρειαζόταν κλωτσιές και τον χορό της βροχής για να κάνει επιτυχημένο switching. Ακόμα και ο φίλος μου από τον οποίο άκουσα το πετάλι και έπαθα σοκ με το πόσα καλά ακούγεται, αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα (αλλά δεν τον πειράζει γιατί το έχει μονίμως ανοικτό και ''παίζει με τα knobs'' της κιθάρας). Άσε που μετά σε φόρουμ είδα ότι και άλλοι είχαν τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Οπότε από τότε το έχω στο κουτί του.

 

Για αντικατάσταση πήρα το Plexitone του Carl Martin (το παλιό, το μεγάλο, το 12βολτο). 150 ευρώ μεταχειρισμένο το είχα πάρει, πρέπει να είχε πάνω από 200 ευρώ τότε. Εκτός του ότι τα knobs του από κατασκευής τους γυρνούσαν με το φύσημα του ανέμου (πόσο μάλλον με το πόδι σου, αν δεν πρόσεχες που ακριβώς να πατήσεις) σαν πετάλι ΔΕΝ κόλλαγε καθόλου με τον εξοπλισμό μου. Μετά διάβασα σε φόρουμ ότι για να δουλέψει καλά ο ενισχυτής δεν πρέπει να είναι πολύ bright.... α μάλιστα... άρα για να έχω ήχο που δεν ξουρίζει πρέπει να έχω το καθαρό μου στην λάσπη? Neeeext (πίσω στο κουτί του και αυτό). Βέβαια, για κάποιον άλλον, που έχει άλλον ενισχυτή-ενισχυτές, παίζει να είναι το αγαπημένο του πετάλι.

 

Για να μην τα πολυλογώ, επέστρεψα στο παλιό μου καλό και τίμιο hardwire SC-2 που δεν πήρα πάνω από 100 ευρώ γιατί με τούτο μπορούσα να κάνω την δουλειά μου χωρίς προβλήματα και σκοτούρες. Πολύ πρόσφατα, το άλλαξα με ένα Blackstar πετάλι της αστρονομικής τιμής των 60ευρώ, το οποίο δεν βλέπω να μετακινείται από το pedalboard μου για τα επόμενα χρόνια, αν και το έχω δοκιμάσει μόλις σε 3 λάιβ μέχρι στιγμής, οι εντυπώσεις μέχρι στιγμής είναι ανεπανάληπτες.

 

 

 

 

 

 

[TamTam]

Μπουτικ θεωρώ πλέον μόνο τα πετάλια που απολαμβανουν hype (κάτι τερατώδη delay με 300  knobs, κάτι παραξενιές της EQD που δεν χρησιμοποιούν παρά noizάδες κάτι αρπαχτές -με αινιγματικά ονόματα και design σε πρώτο πλάνο).
Κάποτε μπουτικ θεωρούνταν ο Lοvepedal και ο AnalogMan. Σήμερα όμως, έχει πέσει τόση εξωφρενιά στην αγορά και τόση μεγάλη γκάμα, που τα πετάλια τους μοιάζουν απολύτως φυσιολογικά.

Όλα τα σχόλια που διάβασα έχουν μια δόση αλήθειας. Η γνώμη μου; Όλα είναι για τον άνθρωπο! Ενα ποιοτικό πετάλι πάντως θα σε βγάλει παλικάρι στο live - από κάθε άποψη: πιστότητας ήχου, συνεργασίας του με κάθε είδους ενισχυτή, headroom, χαμηλά ποσοστά θορύβου κλπ.
Εχω καταλήξει να έχω και ακριβά και ψθηνά πετάλια και μεσαίας τιμής - όπως ειπώθηκε είναι και τι σου ταιριάζει, αλλά και τι κάνει τη δουλειά σου. Αγαπημένο μου OD τα τελευταία 4-5 χρόνια είναι ένα της Barber Electronics. Και αγαπημένο μου modulation το Mooer Funky Monkey. Το Βarber λεχει όλους τους ήχους που θέλω, όπως τους θέλω με ό,τι κι αν του βάλω πριν ή μετά - modulation ή άλλα drive - τα πάντα όλα, είναι hand made και αν πάθει κάτι θα επισκευαστεί, και το Mooer των 40-50 ευρώ, έχει ακριβώς τη χροιά που θέλω , μόνο που δυστυχώς, βγάζει απίστευτα πολύ φύσημα ... που σε μεγάλη συναυλία το καθιστά εως και μη λειτουργικό αν δεν καλύπτεται από άλλα όργανα, πετάλια drive, μπάντα που πάιζει εκείνη τη στιγμή ή noise reduction...
Ε, υπάρχει μια διαφορά!

Πάντως διαμάντια υπάρχουν σε όλες τις εταιριες και τιμές. H διαφορά είναι ότι οι μπουτικάδες έχουν μόνο μπουτικ. Οσοι δεν είμαστε μπουτικάδες, μπορεί να έχουμε και κανένα πανακρίβου που θεωρούμε αναντικατάστατο (για παράδειγμα, ένα POG-2 έχει 300και ευρώ καινουριο, αλλά αυτά που κάνει, θα ήθελες τρια πετάλια για να τα πετύχεις), δεν είναι όμως ο κανόνας των εφέ μας.

Επεξεργασμένο 9 Ιανουαρίου 2019 από Tamtam

[D'Ailleurs]

14 hours ago, gkourmoul1 said:

 

Η λεξη μπουτικ, οπως και καθε λεξη που σημαινει premium, πιστευω οτι δεν εχει ακριβως την ιδια σημασια για ολους. Προσωπικα, χρησιμοποιησα τη λεξη αυτη για το pantheon διοτι εχω την αντιληψη οτι η wampler θεωρειται premium εταιρεια, οι τιμες ειναι ανω των 200 ευρω, και οτι προκειται για υψηλου σχεδιασμου προιον.

  

Στην πραξη, μπουτικ δεν γνωριζω τι σημαινει ακριβως. Εχω στο μυαλο μια συγκεκριμενη (και ισως λανθασμενη) εικονα.

 Κατα τη γνωμη μου, πρεπει να συντρεχουν καμποσες προυποθεσεις. Η τιμη σιγουρα. Η μοναδικοτητα του κυκλωματος, που κρινεται σε λεπτομερειες πολλες φορες, ναι. Η ποιοτητα των υλικων που χρησιμοποιηθηκαν ναι. Η ποιοτητα σε ολες τις διαδικασιες απο τον σχεδιασμο μεχρι και το after sales service ναι.

  

Βεβαια, ολα τα παραπανω τα βρισκεις και σε μη μπουτικ προιοντα, που απλα ειναι ποιοτικα και ακριβα. Ισως εδω ερχεται η σπανιοτητα, το waiting list, το handmade, οι πολλες φορες παραλογες τιμες για να κανουν τη διαφορα αναμεσα σε μπουτικ και premium.

 

ο όρος boutique συνήθως χαρακτηρίζει εταιρίες μικρού μεγέθους οι οποίες εξιδεικεύονται σε ένα συγκεκριμένο προϊόν προσφέροντας μια πιο custom υπηρεσία η οποία δεν είναι τυποποιημένη. Πολύ γενικός ο όρος αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ μια εταιρία τριών ατόμων που φτιάχνει χειροποίητα πετάλια είναι boutique, αντίθετα μια μεγάλη εταιρία πχ Mesa με γραμμή παραγωγής όχι άσχετα αν το προϊόν της είναι φτιαγμένο με ακριβά υλικά και κοστολογημένο στα 350€.

 

Πάντως έως ένα βαθμό θεωρώ ότι το selling point του boutique είναι η συλλεκτική αξία του πεταλιού παρά η χρησιμότητα του. 

[Ledge]

Πιστεύω ότι όλα είναι σχετικά. Όλοι έχουμε καεί αναζητώντας τον τέλειο ήχο και το ιδανικό πετάλι. Βέβαια, κι αυτό οξύμωρο είναι. Γιατί και ο Gilmour σε κάποια περιοδεία των Floyd είχε μόνο boss στην πεταλιέρα του, μέχρι και το Boss HM-2 είχε, αλλά πάλι ακουγόταν Gilmour. Ο Prince το ίδιο. Κανείς μας όμως δεν έχει το backline τους. Αν βάλεις όμως τα ίδια πεταλάκια σ' έναν τυπικό 50W ενισχυτή, θα λες τι χάλια ήχος, τι τζιτζίκι, τι κλιπάρισμα κλπ. Μού αρέσει δε και το παράδειγμα του Morello, ο οποίος αφού κουράστηκε να ψάχνει τον "τέλειο" ήχο, αποφάσισε να παίξει με το gain ενός 50W Marshall, 2 Boss DD-3, 1 ΜΧR phaser, ένα Whammy κι ένα DOD eq σαν booster. Κι έβγαλε άπειρους ήχους. 

Υπάρχει όμως η περίπτωση οι περισσότεροι από μας να χρησιμοποιούνε ένα πετάλι με λάθος τρόπο και να νομίζουμε ότι φταίει το πετάλι. Μπορεί να πιστεύουμε ότι αυτά που ακούμε στους αγαπημένους μας δίσκους ότι έχουν άπειρο gain, και ο καλλιτέχνης να παίζει στο 5-6. Ή να περιμένουμε με μία στρατ με μονοπήνιους να βγάλουμε ήχο Sepultura. Συνεπώς, είναι και λίγο το ίντερνετ, είναι και λίγο το hype, είναι και το κουλό μας το χέρι, που θέλει θαύματα και ηχάρες. Ο χ, y, z Hendrix, Eric Johnson κλπ και με boss ή κάποιο άλλο σχετικά φθηνό πετάλι, θα ήταν το ίδιος καλός. Το ίδιο είχε πάθει ένας γνωστός μου στο reunion των Gang of Four, όταν πήγε να δει από τι πεταλάρα έβγαινε η ηχάρα, όπως έλεγε, του κιθαρίστα, και αντίκρισε ένα ds-1. 

[Yannis Methenitis]

5 λεπτά πριν, D'Ailleurs είπε

Πάντως έως ένα βαθμό θεωρώ ότι το selling point του boutique είναι η συλλεκτική αξία του πεταλιού παρά η χρησιμότητα του. 

 

E... όχι και συλλεκτική αξία!

Συλλεκτικό είναι το συγκεκριμένο πετάλι που πατούσε ο Hendrix, όχι αυτό που μπορείς να αγοράσεις σε κατάστημα online ή μη με 300 ευρώ.

Εκτός και αν θεωρεί κανείς πως δίνει αξία στα πράγματα που έχει στην κατοχή του.

[cigaret13]

4 λεπτά πριν, yameth είπε

 Εκτός και αν θεωρεί κανείς πως δίνει αξία στα πράγματα που έχει στην κατοχή του.

[Alter]

Ο πιο απρόβλεπτος τομέας για μένα προσωπικά ήταν πάντα τα modulation effect. Το αν θα μου αρέσουν η όχι δηλαδή, η το πώς ακουγόταν όταν τα χρησιμοποιούσα σε μπάντα, ήταν συχνά άσχετο από την ποιότητα/φήμη του πεταλιού. Ενώ με τα drive έπεφτα πιο μέσα συνήθως

[Yannis Methenitis]

Τα σημεία αναφοράς στα modulation και delay effects μέσα στα στούντιο ήταν τα πανάκριβα rack που ακούμε στις περισσότερες παραγωγές, των TC Electronics, Lexicon, Eventide, Roland. 

Ολες τους πλέον (εκτός απο Lexicon νομίζω) κάνουν downsize και έχουν υλοποιήσεις σε πετάλια. Εγω εκεί θα έριχνα τα λεφτά μου .

 

[gkourmoul1]

7 minutes ago, yameth said:

Ολες τους πλέον (εκτός απο Lexicon νομίζω) κάνουν downsize και έχουν υλοποιήσεις σε πετάλια. Εγω εκεί θα έριχνα τα λεφτά μου .

 

Digitech polara. Περιεχει 7 ηχους reverb της lexicon. Φανταστικο reverb σε λογικη τιμη. Λεγεται οτι ειναι μακραν το καλυτερο στα λεφτα του.