Πνευματική ανάρτηση σε σκαμνί VS σπιράλ

[vagelism]

Είχα πρόσφατα παρακολουθήσει μια συζήτηση/ κόντρα σε κάποιο forum, σχετικά με τα υπέρ και τα κατά των σκαμνιών για drums με πνευματική ανάρτηση{αμορτισέρ} σε σχέση με τα συμβατικά{σπιράλ}.

Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω τις δικές μου απόψεις και εμπειρίες σαν κάποιος που παίζει σχεδόν 25 χρόνια σε ένα σκαμνί με πνευματική ανάρτηση.

 

Αυτό που αρχικά μου είχε κάνει εντύπωση σε αυτή την αντιπαράθεση στο forum , ήταν  που διάβασα κάποιες απόψεις που έγραφαν ότι τα σκαμνιά με ανάρτηση- μακροπρόθεσμα θα τραυματίσουν τον drummer στη μέση. Αυτό κατά την άποψη μου δεν στέκει.

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί.

 

Καταρχήν να σας πώ ότι,  25 χρόνια και μερικές χιλιάδες ώρες μελέτης και παιξιμάτων πάνω σε ένα τέτοιο σκαμνί,  ετών 43,  δεν έχω ποτέ αντιμετωπίσει  πρόβλημα με την μέση μου. Και αυτό γιατί νιώθω ότι το σκαμνί με «ακολουθεί» στο παίξιμο – δεν παλεύει ενάντια στο σώμα μου.

• Ας δούμε τι είναι η πνευματική ανάρτηση.

Eίτε μιλήσουμε για πνευματική ανάρτηση { με πεπιεσμένο αέρα} είτε για συμβατικό αμορτισέρ {με ελατήριο} , το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Μιλάμε για μηχάνημα που έχει κατασκευαστεί με σκοπό την απορρόφηση  και την απόσβεση  κραδασμών- ταλαντώσεων,  που δεν θέλουμε να φτάσουν στο σώμα που περιέχει αυτό το αμορτισέρ. Είτε μιλάμε για ένα αυτοκίνητο είτε για ένα ανθρώπινο σώμα .

Το γεγονός ότι ένα αμορτισέρ δεν πρόκειται να σας τραυματίσει αλλά αντίθετα θα  αποσβέσει όλη αυτή την καταπόνηση που συμβαίνει στην μέση σας όταν οι ώρες το σκαμνί αυξηθούν, νομίζω ότι είναι αυταπόδεικτο. Για αυτό εφευρέθηκαν. Η Ελληνική ονομασία άλλωστε της λέξης αμορτισέρ,  είναι .. αποσβεστήρας.

Είναι σαν κάποιος να μου πει ότι προτιμάει ένα 8ωρο ταξίδι σε ένα αυτοκίνητο χωρίς αμορτισέρ… παρά σε ένα αμάξι τελευταίας τεχνολογίας με πνευματικές αναρτήσεις. Απλά δεν στέκει.

 

Κάθε φορά που έχει χρειαστεί να παίξω σε συμβατικά σκαμνιά, νιώθω ότι το σκαμνί αντί να με ακολουθήσει, αντί να με βοηθήσει..,με πολεμάει. Για μένα που έχω συνηθίσει την ανάρτηση κάτω από το σκαμνί μου, είναι μια περίεργη αίσθηση.

 

Εκεί βέβαια που ανακάλυψα όλη τους την αξία και την αναγκαιότητα ήταν, όταν έπαιξα πίστα , ανεβαίνοντας στο πάλκο στις 11 το βράδυ και κατεβαίνοντας στις 7-8 το πρωί.

Χωρίς σωστή τεχνική και αυτό το σκαμνί, μετά απο 9 ώρες drumming..απλά θα είχα καταστραφεί.

Να προσθέσω επίσης κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση - ότι ενώ σε σκαμνιά για drums υπάρχουν δύο τύποι {σπιράλ – ανάρτηση} – σε καρέκλες γραφείου υπάρχει μόνο ενός τύπου {με πνευμ. ανάρτηση}. Τουλάχιστον..δεν έχει τύχει να πέσει στην αντίληψη μου άλλου τύπου {σοβαρή }καρέκλα γραφείου χωρίς ανάρτηση. Χωρίς να βάζω το χέρι μου στην φωτιά..νομίζω ότι το σπιράλ γεννήθηκε για λόγους ..κόστους.

 

• Τα κατά των σκαμνιών με πνευμ.ανάρτηση.

Θεωρώ ότι υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά κατά- πίσω από την αγορά ενός τέτοιου σκαμνιού.

Το πρώτο είναι η τιμή τους που συχνά είναι απαγορευτική και το δεύτερο είναι χαλάνε πολύ εύκολα αν είναι φτηνιάρικη κατασκευή.

 

Ένα φτηνό συμβατικό με σπιράλ σκαμνί, ξεκινάει από 30- 40 ευρώ και θα σας κρατήσει μερικά χρόνια.

Αντιθέτως ένα no name σκαμνί με πνευματική ανάρτηση ξεκινάει από τα 100-120€..

Ένα τέτοιο σκαμνί εγώ προσωπικά δεν το προτείνω μιας και σε ένα χρόνο από την ημέρα αγοράς του,  μπορεί να αρχίσει να χάνει η μπουκάλα και εκεί που παίζεις, να αρχίσει να χαμηλώνει μόνο του. Το έχω πάθει .

Προτιμήστε πιο ακριβά σκαμνιά π.χ DW, GIBLARTAR κ.λ.π…

Εκεί η τιμή θα ανέβει πολύ {πάνω από 200 -300 €} αλλά όποιος ασχολείται σοβαρά με την μουσική{ή με οτιδήποτε..} θα σας πει …ότι πληρώσεις παίρνεις …και τουλάχιστον έχεις την εγγύηση ενός σοβαρού ονόματος πίσω από την αγορά. {όχι ότι είναι κανόνας…}

 

Προσωπικά κάθομαι σε μια καρέκλα που έχει κατασκευάσει ο Γαβρίλος το 1995.

Αυτή η καρέκλα κόστισε πάνω από 100 χιλιάδες δραχμές τότε..αλλά μου έχει βγάλει εκατοντάδες Live..και χιλιάδες φορές αυτό το μοχλό πάνω- κάτω χωρίς ποτέ να με κρεμάσει ή να χάσει αέρα.

Έχει φιλοξενήσει επίσης δεκάδες κ…ους… τα τελευταία 15 χρόνια μιας και είναι η βασική καρέκλα για τους μαθητές στο studio μου.

Αν και έχει σταματήσει να τις φτιάχνει, μίλησα πρόσφατα μαζί του για να μου φτιάξει άλλη μία για τα επόμενα …25 χρόνια…

 

Εν κατακλείδι .. αν κάθεστε αρκετές ώρες πίσω το σετ σας και έχετε χρήματα να διαθέσετε για μια σοβαρή καρέκλα που ΔΕΝ θα σας τραυματίσει, η άποψη μου είναι – επενδύστε σε μια καρέκλα με ανάρτηση. Στην αρχή ίσως είναι λίγο διαφορετική η αίσθηση, αλλά μόλις εξοικειωθείτε , θα δείτε ότι η καταπόνηση στο σώμα σας είναι τελείως διαφορετική.

Ευχές για καλή χρονιά.

Βαγγέλης Μουλακάκης.

 

Επεξεργασμένο 25 Δεκεμβρίου 2018 από vagelism