Η αγαπημένη σας μάρκα από πετάλια

[vagelism]

3 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

 

 

Η θεματικη ενοτητα ειναι "κιθαρα και ενισχυτες" 

μην εισαι ρατσιστης

Αν φας μια στο καλαμι με αυτον το κοπανο..17 αχ στη σειρα θα κανεις...

Ουτε το καλυτερο delay δεν σου δινει 17 επαναληψεις.

Επεξεργασμένο 11 Δεκεμβρίου 2018 από vagelism

[fenderiarhs]

Ευκολακι.

 

1. Boss

2. Boss

3. Boss

 

Στην πεταλιερα μου που αριθμει 14 πεταλια τα 9 ειναι boss (εκ των οποιων τα 4 modded).

 

Σε αντιθεση με πολλους που τα σνομπαρουν ως μη πχιοτικα θεωρω οτι ειναι εξαιρετικα ηχητικα κ εαν δεν ειναι 100% τελεια γινονται καλυτερα κ των ακριβοτερων boutique με λιγες απλες mods. Αντεχουν κ πυρηνικη εκρηξη. Δεν ειναι τεραστια οπως καποια EH. Δεν εχουν φυγει ποτε απο την πεταλιερα μου boss BD-2, CE-2, CS-3 (μονταρισμενος μου αρεσει περισσοτερο απο τον περιβοητο cs-2) . 

 

Οφειλω να ομολογησω οτι γενικα το δυνατο σημειο της εταιρεις ειναι τα od, modulation k delays, ενω υστερει αισθητα στα distortions.

[kein]

Την ψήφο μου και γω στα boss, πιστεύω ότι κακώς είναι "υποτιμημένα" από πολύ κόσμο. 

[Superfunk]

7 ώρες πριν, vagelism είπε

Yamaha και ξερο ψωμι!!!!

Πανω απο 20 χρονια εχω αυτο...δεν με εχει προδωσει ποτε!!

 

 

Χαλαρά το καλύτερο bass drum pedal ever.Εχω ακριβώς το ίδιο και εγώ.

[andreoulis]

Boss δαγκωτό!

[k_design]

Βοse ... αμ μπος !  

[TamTam]

Όλες και καμία! Όπως γράφτηκε ήδη, κάποιες μάρκες ΄μπορεί να έχουν ορισμένα πολύ δυνατά πετάλια σε έναν τομέα, αλλά όχι σε κάποιον άλλο. Κάποιες άλλες μπορεί να έχουν καλά πετάλια σε average επίπεδο, άλλες λειτουργικά κ.ο.κ.

Συνεπώς, μπορεί να έχεις κάποιες "αγαπημένες" φίρμες, και να μην έχεις παρά ένα ή και... κανένα πετάλι από αυτές! Παράδειγμα, η TC Electronic, που είναι (ήταν;) από τις αγαπημένες μου εταιρίες, αλλά έχω μόνο το Alter ego delay της και το mini shaker vibrato.

Και πάντοτε φυσικά, ισχύει και αυτό που έγραψε και ο Σπύρος Δελτα, ότι δηλαδή μπορεί ένα πετάλι κατά γενική ομολογία καλό, να μην κουμπώνει καλά στο rig σου ή σε αυτό που θέλεις να κάνεις...

Προσωπικά, με εξαίρεση ορισμένες εταιρίες που μπορεί να έχουν πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής ή εξαιρετικά πετάλια, αλλά που ιδεολογικά δεν επιθυμώ να έχω ούτε... αυτοκόλλητο δικό τους (Wampler, JHS, Devi Ever, Βoss, Behringer κ.λπ.), διαπιστώνω πως τα περισσότερα πετάλια-εργαλεία ήχου που διαθέτω, είναι από την Digitech! Μιλάω για τα Trio Band Creator, Jamman Solo XT  και δυο... Βad Monkey :)

Αν πάντως είχα να φτιάξω πεταλιερα-εφεδιέρα με εφέ μόνο μιας εταιρίας, αυτή θα ήταν είτε η Visual Sound (Truetone) είτε η Mooer. Από την πρώτη δεν έχω ούτε ένα πετάλι και από την δεύτερη μόνο το (εξαιρετικό) Funky Monkey.

 

Επεξεργασμένο 12 Δεκεμβρίου 2018 από Tamtam

[Ledge]

Τα Boss για τους εξής λόγους:

1) Είναι φτιαγμένα σαν τανκ, με φοβερή εργονομία

2) Δεν είναι true bypass. Έχουν buffer, το οποίο όταν έχεις 15 πετάλια και 12 μέτρα καλώδιο, διορθώνει το χαμένο σήμα. Όσο μεγαλώνει το καλώδιο σε true bypass συνδεσμολογία, τόσο αυξάνει η αντίσταση. Είναι σαν να κλείνεις το ποτενσιόμετρο του tone. Αυτά τα λίγα για να μην ξεκινήσει παγκόσμιος για tbp-buffered bp.

3) Τα βρίσκεις παντού. Παθαίνει κάτι, βρίσκεις ίδιο εύκολα.

4) Τα περισσότερα (τα αναλογικά) μοντάρονται και επισκευάζονται σχετικά εύκολα, δίνοντας ακόμα καλύτερους ήχους.

5) Έχουν καλή αναλογία ποιότητας-τιμής. Προσωπικά, θεωρώ υπερβολικό να δώσεις παραπάνω από 200 ευρώ σε πετάλι, όσο καλό και να είναι. Στην τελική ένα κύκλωμα είναι, δεν είναι πυρηνική φυσική.

6) Έχουν μεγάλη ποικιλία σε πετάλια

Στην τελική μπορεί πολλοί να τα μισούνε, αλλά κακά τα ψέμματα, τα έχουν ακούσει σε άπειρους δίσκους από αγαπημένους καλλιτέχνες τους.

[dimsonic]

24 minutes ago, Ledge said:

Προσωπικά, θεωρώ υπερβολικό να δώσεις παραπάνω από 200 ευρώ σε πετάλι, όσο καλό και να είναι. Στην τελική ένα κύκλωμα είναι, δεν είναι πυρηνική φυσική.

συμφωνώ για τα Boss + ότι επί 40 χρόνια δεν έχουν αλλάξει το footprint και αυτό σημαίνει κάτι, αλλά ...δεν είναι ένα κύκλωμα...είναι πολλά άλλα γι αυτό πιστεύω ότι τουλάχιστον σε κάποια overdrive κλπ παίζει μεγάλο ρόλο η σχεδίαση.

 

Τέλος επειδή μου αρέσει η αρχαιολογία, θα σας μεταφέρω την αντίληψη των 70ς καθώς τότε έβλεπα τα πράγματα με τον τρόπο που τα βλέπουν σήμερα πολλοί νέοι κιθαρίστες (απλά διότι τότε ήμουν νέος κιθαρίστας  )...λοιπόν τότε τα πετάλια ήταν αμερικάνικα.... με ό,τι αυτό σημαίνει...

αυτό που ήθελαν όλοι ήταν electro harmonix και ήταν ....το vibe το trendy με τα ντενεκεδένια κουτιά που κόβαν οι άκρες τους, με τις λαμαρινόβιδες που αν βγαίνανε δεν ξανασφίγγανε και τις μπαταρίες που τις καταπίνανε αμάσητες. Small stone, electric mistress ήταν τότε όνειρα άπιαστα. Ό,τι εφέ άρχιζε από φ ήταν πόθος αγιάτρευτος...(φειζερ φλάντζερ....διότι μέχρι τότε πετάλι ήταν το ουα ουα και το ντιστόρσιο ή τζιρτζίρι...)

Μετά βγήκαν τα mxr και καταλάβαμε τι είναι ποιότητα ΚΑΙ ήχος και ήρθε η εποχή των reverb + delay. Τότε ήρθε και η Ιαπωνία στο παιχνίδι με την boss.

Τότε ένα πετάλι ehx έκανε όσο μια κιθάρα κλώνος και τότε και οι κιθάρες και οι κλώνοι ήταν πανάκριβα. Όχι σήμερα που παίρνεις έναν κλώνο strat με 80 ευρώ και ένα πετάλι με 250....

Για να πάρω το small stone που σημειωτέον ζεί μέχρι σήμερα (το έχω σχεδόν 45 χρόνια) μαζευα επί ένα χρόνο.... Ο ήχος του νομίζω ακόμα και σήμερα δεν έχει αντιγραφεί... Ευτυχώς η εταιρεία ζει ακόμα αν και δεν είναι το ίδιο. Όπως και η mxr που αναστήθηκε αλλά και αυτή δεν είναι το ίδιο.....Ε ...η boss είναι το ίδιο....

Επεξεργασμένο 12 Δεκεμβρίου 2018 από dimsonic

[Ledge]

37 minutes ago, dimsonic said:

συμφωνώ για τα Boss + ότι επί 40 χρόνια δεν έχουν αλλάξει το footprint και αυτό σημαίνει κάτι, αλλά ...δεν είναι ένα κύκλωμα...είναι πολλά άλλα γι αυτό πιστεύω ότι τουλάχιστον σε κάποια overdrive κλπ παίζει μεγάλο ρόλο η σχεδίαση.

 

Σίγουρα παίζει ρόλο και εννοείται ότι υπάρχουν και καλύτερα πετάλια από τα boss. Αλλά κι αυτό είναι σχετικό. Γιατί πολλά πετάλια έχουν αρκετά παρόμοιο κύκλωμα με κάποια ακριβότερα και με μια μικρή μετατροπή, μπορούν να γίνουν εφάμιλλα ή και καλύτερα. Από ένα σημείο και μετά είναι υπερβολή να πωλείται κάτι τόσο ακριβά, τη στιγμή που τα υλικά για την κατασκευή του δεν αγγίζουν ούτε το 1/4 της αξίας.  Αλλά εκεί υπεισέρχονται και άλλοι λόγοι π.χ. marketing κ.α.

Άλλες φορές δημιουργείται μια ψυχολογία στον καταναλωτή, χωρίς να είναι εσκεμμένη απαραίτητα, μέσα από διάφορα forum, ότι κάτι παλιότερο ή "vintage", ή  made in Japan, είναι καλύτερο από κάτι τωρινό ή made in Taiwan. Και θα δώσω κάποια παραδείγματα:

1) ο κλασικός μύθος του σπάνιου op amp: τα μυθικά τσιπάκια των πεταλιών που κάνουν π.χ. το παλιό tubescreamer ή το παλιό rat καλύτερα από τα σημερινά. Υπάρχει ένα βίντεο που ο Brian Wampler  απομυθοποιεί τα τσιπάκια των tubescreamer. Σε άλλο βίντεο συγκρίνει ένα παλιό fuzz face με το παλιό τρανζίστορ, μ' ένα καινούριο, και το καινούριο ακούγεται αρκετά πιο διαυγές. Στο δε rat είναι το "μυθικό" LM308, που το κάνει φοβερό και τρομερό και και...και αν αλλάξεις τα ποτενσιόμετρα και τους πυκνωτές σ' ένα κινέζικο με καλύτερης ποιότητας υλικά, θα έχεις ακριβώς τον ίδιο ήχο, με πολύ λιγότερα χρήματα.

2) Ο μύθος του Made in Japan. Ισχύει εν μέρει για κάποια πετάλια που όντως ήταν καλύτερες οι γιαπωνέζικες εκδόσεις τους, αλλά με την εξής επιφύλαξη: το πιθανότερο είναι σ' ένα πετάλι από τη δεκαετία του '80, οι πυκνωτές να έχουν χάσει την απόδοσή τους λόγω παλαιότητας και μαζί να έχει χαθεί η όποια διαύγεια. Και όχι, δεν είναι αυτός ο λόγος που νομίζεις ότι ακούγεται ωραίο. Δεν είχε σχεδιαστεί να παίζει με εξασθενημένο πυκνωτή.

 Εν ολίγοις, ο καθένας διαλέγει ό,τι του ταιριάζει, και πουλάει ό,τι θέλει, σε οποιαδήποτε τιμή πιστεύει ότι θα μπορέσει να έχει κέρδος και να λειτουργεί.