Ψηφοφορία 2018: Ποιά είναι η αγαπημένη σας σουίτα Guitar amp modeling?

[Spyros Delta]

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

Πήρε όμως το φασόλι και ησύχασε.

Πες το ψεμματα. Παιζει να πηρα το πρωτο στην Ελλαδα.

Το παντρεψα με την midi πεταλιερα που ειχα απο το sgx της Art και παιζει μεχρι το 2012 να ειχε βγαλει τα λεφτα του επι 1000 απο live και δισκογραφια

Το εχω ακομα και το λειτουργω στα μαθηματα.

Επεξεργασμένο 21 Νοεμβρίου 2018 από Spyros Delta

[otto##]

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

 

E ρε τι μου θυμισες τώρα. Το pod2.0 με συντρόφεψε τουλάχιστον για μια 8ετία. Τελικά το χάρισα σε φίλο και να σου πω κάπως το μετάνιωσα τώρα. Θα το κότσαρα στο thr και θα γινόταν η δουλειά ξανά. 

 

Θυμάμαι πόσο θραυση είχε κανει. Όλοι είχαν. Θυμάμαι τον Ζήρα και άλλους σε κάτι λάιβ να παίζουν με το ποντάκι αξιοπρεπέστατα. 

[otto##]

2 ώρες πριν, dimsonic είπε

 

80s?

70s max....

Και jazz μόνο 

[BillTrantos]

2 ώρες πριν, yameth είπε

Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν κάποιοι.

 

Μου άρεσε η τοποθέτηση σου BillTrantos γιατί γράφεις πως το βλέπεις εσύ, όμως τσουβαλιάζεις πολλά και οι γενικεύσεις... ξέρεις.

Και φυσικά όπως είπα και παραπάνω το Axe FX δεν έχει latency ενώ μια οποιαδήποτε κάρτα σε PC έχει. Δεν έχω πρόβλημα να παίξω με αυτό ούτε με το Pod ούτε και με την Boss ME-70 μου που είναι και αυτή ένας υπολογιστής.

Δεν έχω κόλλημα με λάμπες και συχνά προτιμώ τα τρανζίστορ. Καταλήγω λοιπόν πως το playability στις σουίτες αυτές είναι για μένα το πρόβλημα. Και φυσικά δεν είναι δικό τους το φταίξιμο. Αυτές μάλλον κάνουν αυτό που πουλάνε μια χαρά.

Sorry αν ήταν το ύφος μου "κάπως", δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση, καμιά φορά μπερδεύει ο γραπτός λόγος. Δεν είχα πρόθεση να προσβάλω κάποιον, ούτε θεωρώ αρχαίες τις προτιμήσεις σας, ούτε τις σνομπάρω. Προσπάθησα με βάση το feedback που έχω λάβει σε κατά καιρούς συζητήσεις με ανθρώπους γεννημένους 20-30-40 χρόνια πριν από μένα, να βγάλω μία άκρη σχετικά με την ροπή προς τον "live" ήχο, όχι απαραίτητα τη λάμπα. Εννοώ περισσότερο την διαφορετική αντίληψη του χώρου στον ήχο, αλλά και στο παίξιμο. 

 

Κακά τα ψέμματα, τα IRs ακόμα δεν έχουν μπορέσει να βάλουν στην εξίσωση τον παράγοντα χώρο, οπότε και τα FRFR monitors και τα studiακά δε βγάζουν αυτή την καμπινίλα που σε διαπερνάει άμα κάθεσαι μπροστά ή πλάτη. 

 

Σχετικά με το latency, βάλτε σχετικά χαμηλά το buffer size, ή αν έχετε Logic DAW μπείτε σε low latency mode. Μπορεί να πέσει και στα 3-4ms.

Επεξεργασμένο 21 Νοεμβρίου 2018 από BillTrantos

[dimsonic]

41 λεπτά πριν, otto## είπε

Και jazz μόνο 

είπαμε: βρισιά είναι !

[fusiongtr]

21 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Κακά τα ψέμματα, τα IRs ακόμα δεν έχουν μπορέσει να βάλουν στην εξίσωση τον παράγοντα χώρο ..

 

Νομίζω ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας που δεν έχουν βάλει στην εξίσωση, και δεν μπορούν να τον βάλουν λόγω της φύσης τους, είναι ο παράγοντας "χρόνος".

 

Τα IRs είναι "φωτογραφίες", δεν μπορούν να σου δώσουν την δυναμική μεγαφώνων που πάλλονται, και ο παλμός τους δεν είναι ίδιος σε όλη του την διάρκεια.

Δεν σπρώχνουν τον ίδιο αέρα καθ' όλη την διάρκεια της κίνησής τους, είναι δυναμικά.

Τα IRs είναι από την φύση τους στατικά.

[Alter]

Για μενα δεν ειναι θεμα ηχου ο λογος που δεν προτιμω τα vst. Στον ηχο ειναι φοβερη τεχνολογια, εχεις απειρες επιλογες, ευκολιες ηχογραφησης, και αμα ταλαιπωρηθεις μια φορα και τα σεταρεις απο κει και περα ειναι ευκολα τα πραγματα, και το αποτελεσμα για τις περισσοτερες περιπτωσεις μια χαρα.

 

Εκει που υστερουν ειναι στην αποκριση. Ακομα και τα φτηνα πολυεφφε,  (πχ το φασολι επανω που κι εγω το εχω -pod xt- και το εχω παιξει πολυ σε λαιβ - οχι με μπαντες ομως αλλα θεατρα κτλ), ειναι πολυ πιο κοντα στο real thing ενος ενισχυτη. Με το που περασεις το σημα σου απο καρτες, κονβερτορες, vst, plugins, daw κτλ κτλ, καπως εχει χαθει η μπαλα, και ειναι σαν να παιζεις καποιο αλλο οργανο αντι κιθαρα, χωρις δυναμικες, χωρις αμεσοτητα (φυσικα υπαρχουν, αλλα πολυ ταλαιπωρημενα). Προτιμω ενα οποιοδηποτε distortion πεταλακι περασμενο απο bad monkey για να ειμαι ειλικρινης :)

 

Νομιζω οτι τα μεσο computer rig εχει δρομο ακομα για να φτασει στο επιπεδο που εχουν φτασει οι solid state ενισχυτες και τα αναλογικα μηχανηματα, καθως και τα ψηφιακα πολυεφφε. Ειναι ενας συμβιβασμος αναμεσα στην ευκολια, τις δυνατοτητες, και την αποσταση απο το real thing (που για μενα ειναι ενας καλος λαμπατος σε δυνατη ενταση).

[Chrysovalantis Nikolaou]

Προσωπικά δεν προτιμώ καθόλου τα software guitar fx. Το Bias δεν με ενθουσίασε καθόλου, το Guitar Rig χρησιμεύει σε κάποιες περιπτώσεις (όταν θες ένα μαζεμένο ήχο κιθάρας που δεν απλώνεται στη μίξη), το Amplitube πάλι έχει μείνει αρκετά χρόνια πίσω.

 

Κατά αντίστοιχο τρόπο τα plugins που κάνουν εξομοίωση λάμπας είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα.

 

Για bedroom recording έχω καταλήξει στο Tech21 FlyRig 5, ενώ για να δώσω την αίσθηση της καμπίνας και της λάμπας του τελικού ενισχυτή χρησιμοποιώ το εξαιρετικό Torpedo Wall of Sound.

 

 

 

Νομίζω πως έχει να κάνει με το τι γράφεται στο audio κανάλι. Μία ξερή καθαρή κιθάρα δεν θα αποκτήσει ποτέ σωστή παραμόρφωση από κανένα software plugin. Γι' αυτό ένα καλό hardware preamp με line out είναι για μένα η προτιμότερη λύση.

[BillTrantos]

Παιδιά πρόσφατα δοκίμασα το S-Gear 2 των Scuffham Amps. Είναι modeling suite με 5 ενισχυτές, delay, reverb, modulation (chorus-flanger) και IR loader, το οποίο για μένα είναι πολύ σημαντικό. Επίσης πέρα από VST, λειτουργεί και ως Standalone.

 

Οι 5 ενισχυτές που έχει είναι κατά τη γνώμη μου ό,τι πιο ακριβές έχω παίξει σε δυναμικές και αρμονικές. Προφανώς δεν έχουν αίσθηση λαμπάτου, κυρίως γιατί ακούω το software μέσω studio monitors, τι αέρα να σπρώξουν αυτά;

 

Ενισχυτές υπάρχουν για όλα τα γούστα. Ο Custom '57 που είναι βασισμένος στους Tweed Amps της εποχής.

 

Ο Wayfarer είναι βασισμένος σε αμερικάνικα κυκλώματα, με καθαρό Fender και Crunch-Lead Mesa Boogie.

 

Μετά πάμε στον Duke, ο οποίος είναι βασισμένος σε Dumble, με ένα extra voicing switch.

 

Ο Stealer είναι ένας Marshall type ενισχυτής με 3 extra switches, ώστε να ακούγεται από JTM45 έως τσιταρισμένος Plexi και JCM800.

 

Τέλος, ο Jackal είναι ένας high gain ενισχυτής εμπνευσμένος από τους ενισχυτές του Mike Soldano.

 

Πέρα από όλα αυτά, τα reverbs του τα βρήκα εξαιρετικά, σε βαθμό να μη χρησιμοποιώ τα Eventide που έχω, το delay του αξιοπρεπέστατο, ενώ για τα modulation δεν έχω σχηματίσει ακόμα άποψη, με μια πρώτη ματιά τα βρήκα λίγο "υπερβολικά", δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω.

 

Το μόνο αρνητικό είναι ότι δεν περιέχει stompboxes για να βάζει κανείς μπροστά από τον ενισχυτή, αλλά με τα extra gain stages/switches που έχουν όλοι οι ενισχυτές, ίσως και να μπορεί κανείς να δουλέψει κι έτσι. Εγώ τρέχω ένα plugin από την Mercuriall Audio που προσομοιώνει ένα Tubescreamer και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Είναι λίγο ακριβό, αλλά επειδή είμαι συχνά στα πέρα δώθε και μ'αρέσει να κουβαλάω μόνο laptop-audio interface-ηχειάκια, το τσίμπησα χωρίς πολλά πολλά.

 

Παρακάτω 2 ωραία demo, ένα jazz-blues και ένα metal.

 

 

[Wild_Rose]

Πραγματικά κλαίω που πλέον έχω την widescreen οθόνη και τρέχω το παμπάλαιο Guitar Rig 5! Τι κρίμα που το παράτησαν ως προιόν από την NI..... και έχω και το Rig kontrol μαζί.